-
1 iść
глаг.• бродить• действовать• ездить• ехать• перейти• переходить• поводить• поехать• проходить• следить• следовать• слушать• ступать• съездить• ходить• шествовать* * *idę, idzie, idą, idź, szedł, szła, szli несов. 1. идти;\iść na piechotę идти пешком; \iść gęsiego идти друг за другом (гуськом); \iść tłumem валить толпой; идти гурьбой; \iść wprost do celu идти прямо к цели; \iść do łóżka ложиться спать; \iść na odsiecz, w sukurs идти на помощь; \iść dalej а) идти дальше;
б) продолжаться;2. идти, поступать (куда-л.);\iść
do szkoły поступать (идти) в школу; \iść na uniwersytet поступать в университет;3. о kogo-co безл. касаться кого-чего; о со idzie? в чём дело?; о чём разговор (речь)?;idzie o życie речь идёт о жизни; 4. удаваться, идти; wszystko idzie jak z płatka всё идёт как по маслу;● \iść do sądu обращаться в суд; \iść w zawody соревноваться, состязаться; \iść na emeryturę идти на пенсию; \iść na marne пропадать даром;
\iść w parze z czymś сочетаться с чём-л., сопровождаться чём-л.;towar idzie jak woda товар мгновенно раскупается; \iść za czyimś przykładem следовать чьему-л. примеру* * *idę, idzie, idą, idź, szedł, szła, szli несов.1) идти́iść na piechotę — идти́ пешко́м
iść gęsiego — идти́ друг за дру́гом (гусько́м)
iść tłumem — вали́ть толпо́й; идти́ гурьбо́й
iść wprost do celu — идти́ пря́мо к це́ли
iść do łóżka — ложи́ться спать
iść na odsiecz, w sukurs — идти́ на по́мощь
iść dalej — 1) идти́ да́льше; 2) продолжа́ться
2) идти́, поступа́ть (куда-л.)iść do szkoły — поступа́ть (идти́) в шко́лу
iść na uniwersytet — поступа́ть в университе́т
3) o kogo-co безл. каса́ться кого-чегоo co idzie? — в чём де́ло?; о чём разгово́р ( речь)?
idzie o życie — речь идёт о жи́зни
4) удава́ться, идти́wszystko idzie jak z płatka — всё идёт как по ма́слу
•- iść w zawody
- iść na emeryturę
- iść na marne
- iść w parze z czymś
- towar idzie jak woda
- iść za czyimś przykładem -
2 iść, jechać gęsiego
идти́, е́хать гусько́м -
3 gęsi
гусиный;● \gęsiа skórka гусиная кожа; iść, jechać \gęsiego идти, ехать гуськом
* * *гуси́ный
См. также в других словарях:
iść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXd, idę, idzie, idź, szedł, szła, szli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się w określonym kierunku, stawiając nogi tak, że w każdej chwili przynajmniej jedna dotyka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
przydroże — n I; lm D. przydrożeży «pas ziemi po bokach drogi porosły trawą» Iść gęsiego przydrożem. Chwast ten rośnie na miedzach i przydrożach … Słownik języka polskiego
gęsi — przym. od gęś (zwykle w zn. 1) Gęsie jaja, pisklęta. Gęsie pióro. Smalec gęsi. ◊ Gęsia skórka «charakterystyczny objaw na skórze ludzkiej w postaci uwypukleń w okolicy torebek włosowych, przypominający z wyglądu gęsią skórę, wywołany zimnem,… … Słownik języka polskiego
po — «przyimek wchodzący w skład licznych związków wyrazowych, łączący się zwykle z miejscownikiem, rzadziej z biernikiem, wyjątkowo z celownikiem» 1. «w połączeniach z miejscownikiem wchodzi w skład wyrażeń oznaczających» a) «miejsce czynności… … Słownik języka polskiego