См. также в других словарях:
huknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}huczeć I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}huknąć II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}hukać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}huknąć III… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
huknąć — dk Va, huknąćnę, huknąćniesz, huknąćnął, huknąćnęła, huknąćnęli, huknąćnięty, huknąćnąwszy 1. forma dk czas. huczeć, hukać (p.) 2. pot. «uderzyć mocno; palnąć, trzasnąć» Huknąć pięścią w stół. Huknąć kogoś w głowę. huknąć się strona zwrotna czas … Słownik języka polskiego
huczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, huczećczę, huczećczy, huczećczał, huczećczeli {{/stl 8}}– huknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, huczećnę, huczećnie, huczećnij, huczećnął, huczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gruchnąć — dk Va, gruchnąćnę, gruchnąćniesz, gruchnąćnij, gruchnąćnął, gruchnąćnęła, gruchnąćnęli, gruchnąćnięty, gruchnąćnąwszy 1. «zabrzmieć głośno, gwałtownie, nagle; spowodować nagły odgłos; huknąć, grzmotnąć» Gruchnął strzał. Gruchnęły śmiechy, wiwaty … Słownik języka polskiego
huczeć — ndk VIIb, huczećczę, huczećczysz, hucz, huczećczał, huczećczeli huknąć dk Va, huczećnę, huczećniesz, huczećnął, huczećnęła, huczećnęli, huczećnięty, huczećnąwszy 1. «wydawać głośny, niski dźwięk; rozbrzmiewać niskimi dźwiękami» Morze huczy. Huczą … Słownik języka polskiego
hukać — ndk I, hukaćam, hukaćasz, hukaćają, hukaćał huknąć dk Va, hukaćnę, hukaćniesz, hukaćnął, hukaćnęła, hukaćnęli, hukaćnąwszy 1. «o niektórych ptakach i owadach: wydawać głuchy, przeciągły lub przerywany głos, dźwięk» Hukały sowy i puszczyki. 2.… … Słownik języka polskiego
gruchnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, gruchnąćnę, gruchnąćnie, gruchnąćnij, gruchnąćnął, gruchnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o dźwiękach: rozlec się, zabrzmieć nagle i głośno, gwałtownie; także: spowodować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lunąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, lunąćnę, lunąćnie, luń, lunąćnął, lunąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o deszczu: spaść gwałtownie; o wodzie lub innej płynnej substancji: polać się, wylać się skądś dużym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lunąć — dk Vb, lunąćnę, lunąćniesz, lunąćluń, lunąćnął, lunąćnęła, lunąćnęli, lunąćnięty, lunąćnąwszy 1. «o deszczu: spaść gwałtownie; o wodzie, jakiejś cieczy: wypłynąć skądś obfitym strumieniem» Lunął rzęsisty deszcz. 2. pot. «chlusnąć czymś» Lunąć… … Słownik języka polskiego
pieprznąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, pieprznąćnę, pieprznąćnie, pieprznąćnij, pieprznąćnął, pieprznąćnęli, wulg. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzucić coś gwałtownie ze złością : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pieprznął książkę … Langenscheidt Polski wyjaśnień
z góry — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w relacji przestrzennej: pionowo w dół, z powietrza w dół : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyrżnąć młotem z góry. Pocisk uderzył z góry. Płyta dociskana z góry.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
