Перевод: с ирландского на польский

с польского на ирландский

huczeć

  • 1 búir

    1 grzmieć 2 huczeć 3 huk 4 miech 5 mieszek 6 ryczeć 7 ryk 8 trąbienie 9 trąbić 10 wydzieranie 11 wydzierać 12 wyć

    Foclóir Íoslainnis-Polainnis > búir

  • 2 cling

    1 bicie 2 brzęczeć 3 brzęczyk 4 brzęk 5 detonacja 6 dzwonienie 7 dzwonić 8 dźwięczeć 9 dźwięcznie 10 dźwięk 11 gwizdać 12 huczeć 13 huk 14 kurant 15 obwieszczać 16 pobrzękiwać 17 przylegać 18 rozbrzmiewać 19 rozgłaszać 20 uderzenie

    Foclóir Íoslainnis-Polainnis > cling

  • 3 crónán

    1 bezpilotowy 2 brzęczenie 3 brzęczeć 4 brzęk 5 buczenie 6 buczeć 7 burczeć 8 bzyczeć 9 bzykać 10 furczeć 11 gwar 12 huczeć 13 huk 14 mruczeć 15 nucić 16 pomrukiwanie 17 przydźwięk 18 szum 19 szumieć 20 truteń 21 wadium 22 warkot 23 warkotać

    Foclóir Íoslainnis-Polainnis > crónán

См. также в других словарях:

  • huczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, huczećczę, huczećczy, huczećczał, huczećczeli {{/stl 8}}– huknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, huczećnę, huczećnie, huczećnij, huczećnął, huczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • huczeć — Komuś huczy w głowie, w uszach a) «ktoś nie może jasno myśleć z powodu nadmiaru myśli, wrażeń itp.»: (...) tyle emocji, tyle wrażeń, że w głowie huczy. W. M. Korczyńska, Wróć. b) «kogoś boli głowa»: (...) leżał na tapczanie. Huczało mu w głowie ( …   Słownik frazeologiczny

  • huczeć — ndk VIIb, huczećczę, huczećczysz, hucz, huczećczał, huczećczeli huknąć dk Va, huczećnę, huczećniesz, huczećnął, huczećnęła, huczećnęli, huczećnięty, huczećnąwszy 1. «wydawać głośny, niski dźwięk; rozbrzmiewać niskimi dźwiękami» Morze huczy. Huczą …   Słownik języka polskiego

  • głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • dudnić — ndk VIa, dudnićnię, dudnićnisz, dudnićnij, dudnićnił 1. «wydawać głuchy odgłos, dźwięczeć głucho; huczeć» Deszcz dudni po dachu. Dudnią koła, kroki po bruku. Pociąg dudni. Ziemia dudni pod stopami. 2. rzad. «grać, mocno uderzając w klawisze;… …   Słownik języka polskiego

  • hałasować — ndk IV, hałasowaćsuję, hałasowaćsujesz, hałasowaćsuj, hałasowaćował 1. «robić hałas, głośno się zachowywać; stukać, łomotać, huczeć; krzyczeć, wrzeszczeć» Hałasować podkutymi butami, garnkami w kuchni. Dzieci hałasują na podwórzu. Traktory,… …   Słownik języka polskiego

  • huczenie — n I rzecz. od huczeć …   Słownik języka polskiego

  • huknąć — dk Va, huknąćnę, huknąćniesz, huknąćnął, huknąćnęła, huknąćnęli, huknąćnięty, huknąćnąwszy 1. forma dk czas. huczeć, hukać (p.) 2. pot. «uderzyć mocno; palnąć, trzasnąć» Huknąć pięścią w stół. Huknąć kogoś w głowę. huknąć się strona zwrotna czas …   Słownik języka polskiego

  • ryczeć — ndk VIIb, ryczećczę, ryczećczysz, rycz, ryczećczał, ryczećczeli ryknąć dk Va, ryczećnę, ryczećniesz, ryczećnij, ryczećnął, ryczećnęła, ryczećnęli, ryczećnąwszy 1. «o niektórych dzikich zwierzętach, np. jeleniu, lwie, niedźwiedziu i o bydle… …   Słownik języka polskiego

  • grzmieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, grzmię, grzmi, grzmiał, grzmieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o niebie (zwykle wczasie burzy): wydawać grzmot : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebo grzmiało na zachodzie. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • huknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}huczeć I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}huknąć II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}hukać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}huknąć III… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»