-
21 horn
1) гудок; клаксон || подавать звуковой сигнал, сигналить2) выступающий торец (напр., конькового бруса крыши)3) рожок; дудочка4) выступ; прилив; бобышка5) утолщение; протуберанец6) кулачок7) проушина8) пирамидальная вершина (напр., ледника)9) заострённый конец (напр., береговой линии)10) горн. золотопромывной лоток•- box horn -
22 horn
1) рог2) рогатое животное (напр. олень)6) ость7) бодать•- crumpled horns
- dorsal horn
- down-turned horns
- horn of Ammon
- iliac horn
- lyre horns
- sacral horn
- screw horns
- straight horns
- uterine horn -
23 horn
[hɔːn]n1) рог, рожок, горн, духовой инструмент- huntsman's horn
- shepherd's horn
- blow the horn2) гудок, звуковой сигнал, сирена -
24 horn
I n AmE sl1)He had the most humongous horn I have ever seen — Такого огромного шнобеля, как у него, я еще не видел
2)Get her on the horn, please — Дозвонитесь до нее, пожалуйста
II vt AmE slShe's on the horn now. What'll I tell her? — Она у телефона. Что ей сказать?
He'd rather horn it than shoot it — Он лучше будет нюхать, чем колоться
-
25 horn
-
26 horn
-
27 horn
-
28 horn
1. гляц. пирамидальная вершина, пик 2. рог (участок суши или водоёма, имеющий форму рога) 3. заострённый конец (дюны или берегового выступа) 4. золотопромывальный лоток
carapace horn Crust, рог карапакса
marginal horns боковые «рожки» (костнощетинковых)
quick horn ртутная роговая руда, каломель, природная хлористая ртуть
sand horn песчаный «рог» (заострённый выступ песчаных наносов, протягивающийся от берега в сторону мелководья)
spouting horn фонтанирующая труба (прибрежная пещера с отверстием наружу)
* * *• лоток• упор -
29 horn
гудок; звуковой сигнал; сирена- air horn- alarm horn
- coupler horn
- dual-tone horn* * *• сигнал• сигнал, би-би -
30 horn in
соваться глагол: -
31 horn
1. noun1) рог2) (pl.) рожки (улитки); усики (насекомого)3) духовой инструмент; рожок; охотничий рог4) рупор; звукоприемник (звукоуловителя)5) гудок, сирена автомобиля6) tech. выступ; шкворень; кронштейн7) (attr.) роговой; horn spectacles очки в роговой оправеbetween (или on) the horns of a dilemma = между двух огней; в затруднительном положенииto draw in one's horns присмиреть; стушеваться; ретироваться; умерить свой пылto toot one's horn amer. бахвалиться, заниматься саморекламой2. verb1) срезать рога2) бодать; забодать3) obsolete наставить рогаhorn in* * *1 (0) горн2 (n) рог* * *рог; труба, валторна; гудок, сигнал* * *[hɔrn /hɔːn] n. рог, духовой инструмент, гудок, сирена, сигнал, рупор v. бодать, срезать рога, наставлять рога* * *бодатьрогрожок* * *1. сущ. 1) рог 2) библ. символ власти и могущества; (расширительно) средство защиты 3) а) рожок (улитки), щупик, усик (насекомого) б) сленг нос (человека) 4) рог (для вина), кубок (из рога) 5) а) рожок; рог; горн; духовой инструмент б) сленг; джаз труба; любой духовой инструмент в) трубач 2. прил. 1) роговой, относящийся к рогу 2) роговой, сделанный из рога 3. гл. 1) украшать рогами 2) наставлять рога -
32 horn
рупор@electromagnetic hornрупорная антенна (радиотелескопа)@feed hornрапорный облучатель (в антенне радиотелескопа)@multiple hornмногорупорная антенна@ -
33 horn
рог, выступ; шкворень; рычаг; кронштейн; рупор; сигнальный рожок horn air - пневматическое сигнальное устройство horn discharge - раструб horn ram's -s «бараньи рога» (соединение между разветвленной втулкой и стволом монитора в виде двух изогнутых рычагов) -
34 horn
-
35 horn
-
36 horn
2. рычаг (вала, руля) -
37 horn
1) рог мhorn of plenty — рог изоби́лия
2) муз труба́ ж, валто́рна ж3) авто гудо́к м, сигна́л м- draw in one's horns -
38 horn
-
39 horn
-
40 Horn.&H.
Юридический термин: Horn and Hurlstone's Exchequer Reports
См. также в других словарях:
Horn — (h[^o]rn), n. [AS. horn; akin to D. horen, hoorn, G., Icel., Sw., & Dan. horn, Goth. ha[ u]rn, W., Gael., & Ir. corn, L. cornu, Gr. ke ras, and perh. also to E. cheer, cranium, cerebral; cf. Skr. [,c]iras head. Cf. {Carat}, {Corn} on the foot,… … The Collaborative International Dictionary of English
Horn — may refer to: * Horn (anatomy), the pointed projection of the skin of various animals, as an organ or its material * Horn (surname)In music and sound * Horn (instrument), sometimes called a French horn, a brass musical instrument constructed of… … Wikipedia
horn — HORN, hornuri, s.n. 1. Parte a coşului de fum la o casă, constituită din canalul îngropat în zidărie (şi din porţiunea ieşită în afară prin acoperiş); p. ext. întregul coş de fum al unei case. 2. Partea de deasupra vetrei ţărăneşti prin care… … Dicționar Român
horn — [hôrn] n. [ME < OE, akin to Ger < IE base * k̑er , upper part of the body, head > L cornu, Gr keras] 1. a) a hard, hollow, bony or keratinous, permanent projection that grows on the head of various hoofed animals, esp. bovid ruminants b) … English World dictionary
Horn — Sn std. (8. Jh.), mhd. horn, ahd. horn, as. horn Stammwort. Aus g. * hurna n. Horn , auch in gt. haurn, anord. horn, ae. horn m., afr. horn. Außergermanisch entspricht am genauesten (als u Stamm) l. cornū Horn, Spitze (al. cornum), kelt. kárnon… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
HORN (R.) — HORN REBECCA (1944 ) Née en 1944 à Michelstadt Hambourg, l’artiste d’origine allemande Rebecca Horn a réalisé ses premiers travaux en polyuréthanne, ce qui provoque chez elle une grave infection pulmonaire. Pendant près d’un an, elle sera… … Encyclopédie Universelle
Horn — Horn: Das gemeingerm. Wort mhd., ahd. horn, got. haúrn, engl. horn, schwed. horn ist, wie z. B. auch das verwandte lat. cornu »Horn«, eine Bildung zu der unter ↑ Hirn dargestellten idg. Wurzel *k̑er‹ə› , die ursprünglich das Horn bzw. Geweih auf… … Das Herkunftswörterbuch
horn|y — «HR nee», adjective, horn|i|er, horn|i|est. 1. made of horn or a substance like it: »the horny shell of a lobster. 2. hard like a horn; calloused … Useful english dictionary
Horn — wird, wie auch die Hornspäne, auf Stickstoffdünger verarbeitet, und zwar durch Rösten oder Dämpfen. Beim Rösten wird das Horn in eisernen Gefäßen unter kräftigem Rühren stark erhitzt, wobei jedes Anbrennen vermieden werden muß, da dasselbe große… … Lexikon der gesamten Technik
Horn [2] — Horn (ital. Corno, franz. Cor, engl. Horn), das bekannte, durch Weichheit des Tones vor allen andern ausgezeichnete Blechblasinstrument, entweder als Naturinstrument (Naturhorn, Waldhorn, Corno di caccia, Cor de chasse, French horn) oder (in… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Hörn — Hörn, die paarige, aus Hornsubstanz bestehende Scheide der (knöchernen) Stirnbeinzapfen der Cavicornia (horntragenden Wiederkäuer). Im weiteren Sinne als Hornmaterial rechnet man hierzu noch die Hufe der Unpaarzeher, die Klauen der Paarzeher und… … Lexikon der gesamten Technik