Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

homines+c

  • 1 Homines amplius oculis, quam auribus credunt

    Люди больше верят глазам, чем ушам.
    Сенека, "Письма", VI, 5 (повторяется у Блаженного Иеронима, "Послания", IX, 10).
    ср. Лучше один раз увидеть, чем десять раз услышать

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Homines amplius oculis, quam auribus credunt

  • 2 Homines bonae voluntātis

    Люди доброй воли.
    Источник - Евангелие от Луки, 2.14: Gloria in altissimis Deo" et in terra pax hominibus bonae voluntatis. "Слава в вышних Богу и на земле мир, в человеках благоволение".
    Расхождение между русским синодальным переводом евангельского текста "в человеках благоволение" и латинским переводом "hominibus bonae voluntatis" - "людям доброй воли" основано на разночтении в греческом оригинале: греч...., которое может быть понято и как "добрая воля", и как "благоволение", в одном случае принято в именительном падеже, а в другом - в родительном... Перевод латинского текста широко вошел в новые языки в связи со Стокгольмским воззванием борцов за мир.
    Старец Иов, потерявший свободу, девочка Дидима, потерявшая зрение, Мениппа, потерявшая сына, Камилла, потерявшая мужа, Павсаний, потерявший душевную чистоту, - все они ищут и находят, все они утешены своей незыблемой верой, которая не допускает ни сомнений, ни колебаний, так как она дочь не разума, а воли, дарованной hominibus bonae voluntatis. (Ф. Ф. Зелинский, Древний мир в поэзии А. Н. Майкова.)
    Толстой никогда не обращался к привилегированным мыслителям, он говорил для простых людей - hominibus bonae voluntatis. Он - наша совесть. Он говорит именно то, что мы, обыкновенные люди думаем и в чем боимся признаться. (Ромен Роллан, Жизнь Толстого.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Homines bonae voluntātis

  • 3 Homines plus in aliēno negotio vidēre quam in suo

    (Говорят, что) в чужом деле люди видят больше, чем в своем собственном.
    Сенека, "Письма", CIX, 16.
    ср. русск. Чужую беду руками разведу, а к своей ума не приложу; В чужом глазу сучок видим, а в своем и бревна не замечаем

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Homines plus in aliēno negotio vidēre quam in suo

  • 4 Homines, dum docent, discunt

    люди, уча, учатся

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Homines, dum docent, discunt

  • 5 Homines libenter quod volunt credunt

    Men believe what they want to. (Terentius)

    Latin Quotes (Latin to English) > Homines libenter quod volunt credunt

  • 6 Homines, dum docent, discunt

    Men learn while they teach. (Seneca)

    Latin Quotes (Latin to English) > Homines, dum docent, discunt

  • 7 Mediócribus ésse poétis Nón hominés, non dí, non cóncessére colúmnae

    Поэту быть посредственным не позволят ни люди, ни боги, ни книжные лавки.
    Гораций, "Наука поэзии", 367-74:
    ...hóc tibi díctum
    Tólle memór, certís medi(um) ét tolerábile rébus
    Récte cóncedí: consúltus júris et áctor
    Méssalláe nec scít guantúm Cascéllius Áulus,
    Séd tamen ín pretió (e)st: mediócribus ésse poétis
    Nón hominés, non dí, non cóncessére colúmnae *.
    Все же послушай меня. В иных человечьих занятьях
    Даже посредственность в дело идет: правовед и оратор,
    Даже если один красноречьем уступит Мессалле,
    А другой - широтою познаний Касцеллию Авлу,
    Все-таки оба в цене; а поэту посредственных строчек
    Ввек не простят ни люди, ни боги, ни книжные лавки.
    (Перевод М. Гаспарова)
    [ * Столбы перед книжными лавками, на которых вывешивались списки продаваемых книг. - авт. ]
    Нас вполне удовлетворяет ремесленник, добросовестно выполняющий работу; мы не склонны смотреть свысока и на духовное лицо, на стряпчего или врача, если только они не выказывают грубого невежества в своем деле: пусть они и не обладают глубокими познаниями - с нас довольно, что они хотя бы могут дать нам полезный совет по интересующему нас вопросу. Однако... mediocribus esse poetis non di, non homines, non concessere columnae. Эти слова относятся и к живописцам, и к ваятелям, и к музыкантам - ко всем, кто подвизается на поприще изящных искусств. (Вальтер Скотт, Вводные замечания о народной поэзии.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Mediócribus ésse poétis Nón hominés, non dí, non cóncessére colúmnae

  • 8 Tu urbes peperisti, tu homines dissipātos in societātes convocasti

    Ты создала города: ты объединила разрозненных людей в общины.
    Цицерон, "Тускуланские беседы", V, 2, 5 - о философии.
    И пусть перед его торжественным шествием несется, как и прежде, - то лучезарное, то в облаках, то полное, то с ущербом, светило разума, пребывающее, как луна, все в том же расстоянии от земного шара, как бы он ни торопился. А посему, наставник и друг, Семен Иванович, воскликнем вместе с латинским классиком, но относя слова его к святому безумию да человеческого: tu urbes peperisti, tu homines dissipatos in societates casti. (А. И. Герцен, Aphorismata.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Tu urbes peperisti, tu homines dissipātos in societātes convocasti

  • 9 O vitae philosophia dux!.. Tu urbes peperisti, tu dissipātos homines in societātem vitae convocasti

    О философия, вождь жизни!.. Ты породила города, ты созвала разрозненных людей в сообщество жизни.
    Цицерон, "Тускуланские беседы", V, 2, 5.
    А посему, наставник и друг, Семен Иванович, воскликнем вместе с латинским классиком, но относя слова его к святому безумию рода человеческого: "Tu urbes peperisti, tu homines dissipatos in societates convocasti!" (А. И. Герцен, Aphorismata по поводу психиатрической теории д-ра Крупова. Сочинение прозектора и адъюнкт-профессора Тита Левиафанского.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > O vitae philosophia dux!.. Tu urbes peperisti, tu dissipātos homines in societātem vitae convocasti

  • 10 Omnes homines agunt histriōnem

    Все люди актеры.
    Нужно ли говорить Вам, как меня, старого московского студента начала 60-х годов, тронуло, ободрило и душевно приподняло роскошное приветствие дорогого мне по воспоминаниям Малого театра... К этому присоединяется и более позднее радостное воспоминание о Вас и М. Н. Ермоловой в случайные мои проезды через Москву, когда меня, несмотря ни на что, тянуло в Малый театр. Этот привет заставил меня взглянуть на себя с точки зрения деятельности на житейской сцене, где, по латинскому изречению, "Omnes homines agunt histrionem", и утешил меня в этом отношении. (А. Ф. Кони - А. И. Южину-Сумбатову, 18.II 1924.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Omnes homines agunt histriōnem

  • 11 Quot homines, tot sententiae

    Сколько людей, столько мнений.
    Цицерон, "О высшем благе и высшем зле", I, 5, 15.

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Quot homines, tot sententiae

  • 12 Quot homines, tot sententiae

    сколько голов, столько умов

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Quot homines, tot sententiae

  • 13 Dum inter homines sumus, colamus humanitatem

    As long as we are among humans, let us be humane. (Seneca)

    Latin Quotes (Latin to English) > Dum inter homines sumus, colamus humanitatem

  • 14 Fere libenter homines id quod volunt credunt

    Men readily believe what they want to believe. (Caesar)

    Latin Quotes (Latin to English) > Fere libenter homines id quod volunt credunt

  • 15 Libenter homines id quod volunt credunt

    Men gladly believe that which they wish for. (Caesar)

    Latin Quotes (Latin to English) > Libenter homines id quod volunt credunt

  • 16 Quot homines, tot sententiae

    As many men, so as many opinions

    Latin Quotes (Latin to English) > Quot homines, tot sententiae

  • 17 Люди больше верят глазам, чем ушам

    Homines amplius oculis, quam auribus credunt

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Люди больше верят глазам, чем ушам

  • 18 Люди доброй воли

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Люди доброй воли

  • 19 homo

    hŏmo, ĭnis (archaic form hemonem hominem dicebant, Paul. ex Fest. p. 100 Müll.; cf. humanus init., and nēmo, from nĕ-hĕmo: homōnem, Enn. ap. Prisc. p. 683 P. = [p. 860] Ann. v. 141 Vahl.:

    hŏmōnes,

    Naev. 1, 1), comm. [root in humus, Gr. chamai; cf. Germ. -gam in Bräutigam; O. H. Germ. gomo; Goth. guma; Old Engl. goom; Engl. groom; cf. also Gr. epichthonioi; Hebr. Adam], a human being, man.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    animal hoc providum, sagax, multiplex, acutum, memor, plenum rationis et consilii quem vocamus hominem, praeclara quadam condicione generatum esse a summo deo, etc.,

    Cic. Leg. 1, 7, 22; cf.

    , on the natural history of man,

    Plin. 7 praef. sq.; § 5 sq.: decem hominibus vitam eripis, indictā causā, Cato ap. Gell. 13, 25 (24), 12: dum quidem unus homo Romanus toga superescit, Enn. ap. Fest. p. 302 Müll. (Ann. v. 486 Vahl.); cf.: unus homo nobis cunctando restituit rem, id. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 313 ib.): navus repertus homo Graio patre Graius homo rex, id. ap. Fest. p. 169 Müll. (Ann. v. 183 ib.):

    homo jam grandior,

    Ter. Phorm. 2, 3, 15:

    homo amicus nobis... homo antiqua virtute ac fide,

    id. Ad. 3, 3, 86 sq.; cf.:

    bonus homo et nobis amicus,

    Cic. Fam. 16, 18 fin.: quid est, quod homo masculus lubentius videre debeat bella uxore? Varr. ap. Non. 248, 16:

    infelix,

    Plaut. Am. 1, 1, 169:

    homo omni doctrina eruditus,

    Cic. Fin. 1, 5, 13; cf.:

    homo summā prudentiā, multā etiam doctrinā,

    id. Fam. 3, 7, 5:

    de hujus hominis (i. e. Pompei) felicitate, etc.,

    id. de Imp. Pomp. 16, 47:

    iners atque inutilis,

    id. Off. 3, 6, 31; cf.:

    contemptus et abjectus,

    id. Agr. 2, 34, 93:

    insulsus,

    id. Tusc. 1, 8, 15; cf.

    also: hominum homo stultissime,

    Ter. Ad. 2, 2, 10:

    quid hoc homine faciatis?

    Cic. Verr. 2, 1, 16, § 42:

    consulere generi hominum,

    the human race, mankind, id. Rep. 3, 12:

    genus hominum,

    id. ib. 2, 26; id. de Or. 1, 9, 36; Hor. Ep. 2, 1, 7 et saep. (more freq., genus humanum; v. humanus and genus); cf.:

    natura hominem conciliat homini... hominum coetus et celebrationes,

    Cic. Off. 1, 4, 12:

    placet Stoicis, quae in terris gignantur, ad usum hominum omnia creari, homines autem hominum causa esse generatos,

    id. ib. 1, 7, 22:

    homines plurimum hominibus et prosunt et obsunt,

    id. ib. 2, 5, 17: is dictus popularibus olim, Qui tum vivebant homines, Enn. ap. Cic. Brut. 15, 58 (Ann. v. 308 Vahl.):

    homines Romani,

    Cic. de Imp. Pomp. 14, 41:

    lege conciliati homines cum dis putandi sunt,

    id. Leg. 1, 7, 23:

    pro deum atque hominum fidem!

    Plaut. Curc. 5, 3, 16 et saep.: divumque hominumque pater, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 65 Müll. (Ann. v. 566 Vahl.); so, id. ap. Cic. N. D. 2, 2, 4 (Ann. v. 567) and ap. Gell. 12, 4 (Ann. v. 254); but homo, sing., is used of the human race, mankind (= homines, genus humanum), when it has no predicate joined with it:

    qua haud scio an quidquam melius sit homini datum,

    Cic. Lael. 6, 20; 3, 11:

    taces, Monstrum hominis?

    Ter. Eun. 4, 4, 29; cf.:

    odium illud hominis impuri,

    Cic. Fam. 12, 1, 1:

    quid hoc sit hominis?

    Plaut. Am. 2, 1, 26; cf.:

    quid illuc hominus est?

    Ter. Eun. 5, 1, 17;

    in addresses: nisi caves tu homo, etc.,

    id. Heaut. 5, 3, 1:

    tu homo adigis me ad insaniam,

    id. Ad. 1, 2, 31.—In apposition:

    mares homines,

    Plaut. Poen. 5, 5, 32:

    amanti homini adulescenti,

    id. Trin. 1, 2, 94; cf.:

    filius homo adulescens,

    Ter. Phorm. 5, 8, 52;

    v. adulescens: verberare hominem senem,

    id. Ad. 4, 2, 23:

    servom hominem,

    id. Phorm. 2, 1, 62:

    oculi hominis histrionis,

    Cic. de Or. 2, 46, 193:

    nemo homo,

    Plaut. Pers. 2, 2, 29; cf.:

    ut homo nemo velit nisi hominis similis esse,

    Cic. N. D. 1, 28, 78;

    v. nemo. —Of females: mater, cujus ea stultitia est, ut eam nemo hominem appellare possit,

    Cic. Clu. 70, 199:

    quae (Io) bos ex homine est,

    Ov. F. 5, 620; Juv. 6, 284:

    dulcissimum ab hominis camelinum lac,

    Plin. 28, 9, 33, § 123: homines feminae (opp. mares homines), Aug. Civ. Dei, 3, 3.—
    2.
    Prov.
    a.
    Quot homines, tot sententiae, many men, many minds, i. e. every one has his own opinion, Ter. Phorm. 2, 4, 14; Cic. Fin. 1, 5, 15.—
    b.
    Ut homo est, ita morem geras, Ter. Ad. 3, 3, 77 (but in Plaut. Most. 3, 2, 36 spurious, v. Ritschl ad h. l.).—
    c.
    Homines, dum docent, discunt, Sen. Ep. 7, 8 fin.
    d.
    Aiunt homines plus in alieno negotio videre quam in suo, the lookers-on see farther in the game than the players, id. ib. 109, 16. —
    e.
    Homo nulli coloris, neither fish nor flesh, Plaut. Ps. 4, 7, 99.—
    f.
    Homo sum; humani nihil a me alienum puto, Ter. Heaut. 1, 1, 25; cf.:

    homo ego sum, homo tu es,

    Plaut. Trin. 2, 4, 46.—
    g.
    Lupus homo homini, non homo, quom qualis sit non novit, Plaut. As. 2, 4, 88.—
    B.
    In partic.
    1.
    Pregn., in a good or a bad sense.
    a.
    In a good sense (cf. vir), a man, as a reasonable or moral being:

    homo es, qui me emunxisti mucidum,

    Plaut. Ep. 3, 4, 57:

    si homo esset, eum potius legeret,

    Cic. Att. 2, 2, 2:

    nox te expolivit hominemque reddidit,

    id. de Or. 2, 10, 40:

    si vis homo esse,

    id. Att. 4, 15, 2:

    homines visi sumus,

    id. ib. 13, 52, 2:

    nos quod simus, quod habeamus, quod homines existimemur, id omne abs te habere,

    id. Fam. 7, 29, 1:

    si tu sis homo,

    Ter. Ad. 5, 8, 11:

    et tu illum tuom, si esses homo, sineres, etc.,

    if you had a man's sense, id. ib. 1, 2, 27:

    exuens hominem ex homine,

    Cic. Fin. 5, 12, 35: cum Socrates Alcibiadi persuasisset, eum nihil hominis esse, that he was nothing of a man (i. e. in no respect such as a man should be), id. Tusc. 3, 32, 77:

    (Nero) dicebat se quasi hominem tandem habitare coepisse,

    like a human being, Suet. Ner. 31:

    me hominem inter homines voluit esse,

    Petr. 39. —
    b.
    In a bad sense, a man, as a weak, mortal being, subject to error, of low condition (rare):

    fateor me saepe peccasse, nam et homo sum et adhuc juvenis,

    Petr. 130: cf.

    homines sumus, non dei,

    id. 75:

    (Demosthenes, Homerus) summi sunt, homines tamen,

    Quint. 10, 1, 25.—In fem.: quae si hoc tempore non diem suum obiisset, paucis post annis tamen ei moriendum fuit, quoniam homo nata fuerat, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 4.—Also of servants (as distinguished from a free Roman): homo P. Quinti, Quintus's man, i. e. his slave, servant, Cic. Quint. 19, 61:

    vinum familiae... Saturnalibus et Compitalibus in singulos homines congios,

    Cato, R. R. 57, 2; Cat. 10, 16.—
    2.
    In opp. to a woman, a man (anteand post-class., and very rare):

    mi homo et mea mulier, vos saluto,

    Plaut. Cist. 4, 2, 57; Lact. 2, 12; Dig. 48, 19, 38.—
    * 3.
    In milit. lang., homines, opp. to cavalry, foot-soldiers, infantry:

    capti homines equitesque producebantur,

    Caes. B. C. 2, 39, 5; cf. vir. —
    4.
    Homo novus, v. novus.—
    5.
    Bodies, corpses:

    jam pigritia singulos sepeliendi promisce acervatos cumulos hominum urebant,

    Liv. 5, 48, 3.—
    6.
    Particular phrases.
    a.
    Paucorum hominum esse, to have but few intimates, be choice in one's company: (Maecenas) paucorum hominum et mentis bene sanae. Hor. S. 1, 9, 44:

    homo est Perpaucorum hominum,

    Ter. Eun. 3, 1, 19.— Hence, comically, of the favorite but rare fish, acipenser: Scipio vide, quid agas: acipenser iste paucorum hominum est, Cic. Fragm. ap. Macr. S. 2, 12 (see the anecdote in connection).—
    b.
    Inter homines esse (agere).
    (α).
    To be among the living, to be alive, to live (very rare):

    Hercules numquam abiisset ad deos, nisi cum inter homines esset, eam sibi viam munivisset,

    Cic. Tusc. 1, 14, 32:

    inter homines esse desinere,

    i. e. to die, Dig. 31, 1, 59; so,

    agere inter homines desinere,

    Tac. A. 15, 74 fin.:

    ab hominibus ereptus est,

    Dig. 31, 1, 58.—
    (β).
    To see the world, be among men:

    iste homo qui numquam inter homines fuerit,

    Cic. Rosc. Am. 28, 76.—
    II.
    Transf., esp. in familiar lang., the man, the fellow, instead of the pron. he, his, him:

    haben argentum ab homine?

    Plaut. Ps. 4, 7, 65:

    ibi homo coepit me obsecrare, ut, etc.,

    Ter. Eun. 2, 2, 30:

    itast homo,

    id. Ad. 1, 2, 63:

    dixit, se senatui roganti de Marcello ne hominis quidem causa negaturum,

    Cic. Fam. 4, 4, 3:

    ei medico imperasti, ut venas hominis incideret,

    id. Pis. 34, 83:

    tantum esse in homine sceleris,

    id. Sest. 9, 22 Halm.; 41, 89; id. Verr. 2, 4, 27, § 62:

    persuasit homini,

    Nep. Dat. 10, 3:

    aut insanit homo aut versus facit,

    Hor. S. 2, 7, 117:

    agnoscit hominem Caesar,

    Phaedr. 2, 5, 19 Burm. ad loc.; al.—
    B.
    Hic homo, this man, = I, myself (ante-class. and poet.):

    hunc hominem velles si tradere,

    Hor. S. 1, 9, 47:

    solus hic homo est, qui sciat, etc.,

    Plaut. Curc. 2, 1, 33:

    tibi verba, huic homini verbera,

    Ter. Heaut. 2, 2, 114 (cf. hic, G.).

    Lewis & Short latin dictionary > homo

  • 20 homo

    homo, inis, masc. (altlat. hemo; vgl. nemo), der Mensch, Mann, I) im allg., der Mensch im Ggstz. zum Tiere (bestia od. belua), als masc. auch unser Mann im allg. (hingegen vir im Ggstz. zum Weibe, u. bes. da, wo man mit »Mann« den Begriff der Stärke u. Tüchtigkeit verbindet), im Plur. homines, Menschen, Leute, Cic. u.a.: homo adulescens od. adulescentulus, ein junger (unerfahrener, leichtsinniger) Mensch (Mann), Ggstz. homo senex, ein alter (bedächtiger) Mann, Komik.: h. servus, Sklavenseele, Ter.: h. nemo od. nemo homo, keine Menschenseele, kein Mensch, Ter., Cic. u.a. (s. Ruhnken Ter. eun. 3, 5, 1): h. Romanus, ein Mann von Rom, ein geborener Römer, Cic.: so auch Plur. homines Romani, Cic. (und so oft verstärkend bei Völkernamen): illustres homines, ausgezeichnete Männer, Cic.: clarissimus h., Cic. – im Ggstz. zum Weibe, mi homo et mea mulier, vos saluto, Plaut. – inter homines esse = leben (zB. cum inter homines esset, bei Lebzeiten), Cic.; Ggstz. inter homines esse desinere, sterben, ICt. ( dafür inter homines agere desinere, Tac.); u. = unter Leuten sein, mit Leuten od. der großen Welt umgehen, numquam inter homines fuisse, Cic. Rosc. Am. 76. – paucorum hominum esse, nur für wenige Menschen sein = mit wenigen umgehen, sich selten machen, paucorum hominum et mentis bene sanae, der ist nur für wenige vernünftige Menschen, Hor.: Th. Immo sic homo est perpaucorum hominum (er ist für wenige nur). Gn. Immo nullorum arbitror, si tecum vivit, Ter.: u. im Wortspiel, acipenser iste paucorum hominum est, ist nur für wenige (= macht sich selten, wird selten gefunden, u. = reicht nur für wenige hin), Scip. fr. – monstrum hominis, Ungeheuer von einem Menschen, abscheulicher Mensch, Ter.: so auch odium hominis, verhaßter Mensch, Cic. – tu homo (du Mensch, du Menschenkind) adiges me ad insaniam, Ter. – hominum (von allen Menschenkindern) homo stultissime, Ter.: u. so optimus hominum es homo, Plaut.: hic homost hominum omnium praecipuus, Plaut. – II) insbes.: A) prägn., 1) der Mensch od. Mann als solcher, in seiner äußern od. individuellen Erscheinung, tantundem erat in homine, quantum in ingenio, Sen. exc. contr. 3. praef. § 3. p. 242, 5 K. – 2) der Mensch in bezug auf seine Vorzüge u. Gebrechen, a) ein Mann, Mensch = der die höhern u. gesteigerten Ansprüche an das Wesen eines Menschen befriedigt, eum nihil hominis esse, sei ein Mensch ohne alle höhern Vorzüge, Cic.: hominem ex homine tollere od. exuere, dem Menschen das nehmen, was ihn zum Menschen (von menschlichem Fühlen u. dgl.) macht, Cic.: te beluam ex utero, non hominem fudit, Cic. fr. – dah. besonders ein Mensch, der menschlich fühlt, homo sum (bin ein Mensch, habe ein menschliches Herz, fühle menschlich), nihil humani a me alienum puto, Ter.: si quidem homo esset, menschliche Gefühle hätte, Cic. – und = ein Mann von Verstand, -Wort, -Tatkraft, ein tüchtiger Mann, si homo esses od. esset, Ter. u. Cic. (vgl. Westerh. Ter. adelph. 1, 2, 27): si vis homo esse (ein Mann von Wort), recipe te ad nos, Cic.: homines visi sumus, wir ließen uns als tüchtige Leute sehen, Cic. – b) wie unser Mensch, Menschenkind = fehlendes Wesen, quia homo est, menschlich irrte, Cic.: summi enim sunt, homines tamen, musterhaft sind sie (die Redner) nämlich wohl, aber doch Menschen (u. deshalb nicht ohne Fehler), Quint.: nemo non nostrum peccat, homines sumus (Menschenkinder), non dei, Petron. – c) für freies-, gebildetes Wesen (da Sklaven nur als Sachen galten), hominem inter homines feci, zum Menschen unter Menschen, Petron.: hominem me inter homines esse voluit, ein Mensch unter Menschen, Petron. – d) ultra hominem od. homines, supra homines, über die menschliche Natur hinaus, ultra hominem efferatus, Amm. 27, 12, 11: ultra homines se efferens, Amm. 26, 8, 13; vgl. 31, 10, 19: augendi regni cupiditate supra homines flagrans, Amm. 18, 4, 1. – B) mit Nachdruck statt eines Pronomens = is, hic, ille, wie unser der od. jener Mann ( Mensch) = er, dieser, jener, von dem eben die Rede ist, valde hominem diligo, Cic.: nosti os hominis, Cic.; vgl. Halm Cic. Sest. 22. p. 123. Jordan Cic. Caecin. 19. p. 174 sq. Kühner u. Klotz Cic. Tusc. 1, 49. Dietsch u. Kritz Sall. Iug. 70, 5. Bremi Nep. Dat. 10, 3. Fabri Liv. 21, 4, 9. Burmann Phaedr. 2, 5, 19. – dah. auf sich hinweisend: hic homo, der Mann = ich, Komik. u. Hor.; vgl. Wagner Ter. heaut. 356. Fritzsche u. Orelli Hor. sat. 1, 9, 47. – C) der Bursche, Sklave, homo P. Quincti, Cic.: Eros Marci homo, Inscr.: im Plur. = die Leute (Sklaven), arcesse homines, Plaut.: u. = die Angehörigen übh., a tuis hominibus abesse, Cic. – D) Plur. homines = Hausväter, Kolonisten mit ihren Familien, Liv. 34, 45, 1 (vgl. 32, 29, 4, wo dafür familiae). – E) im Ggstz. zur Reiterei homines = Fußgänger, Fußvolk, Caes. b. c. 2, 39, 4. Liv. 22, 52, 4. – F) meton., a) das Erdenleben, die Welt, cum maritus homine discesserit (geschieden ist), Solin. 52, 32. – b) die Mannbarkeit, Zeugungskraft, Mart. 9, 42, 10. – / Archaist. Genet. homenis, Prisc. 6, 15: Dat. homoni, Plaut. trin. 1130 R.2: Akk. homonem, Enn. ann. 138: Genet. Plur. homonum, *Nov. com. 88 R.2: Abl. Plur. homonibus, Plaut. trin. 1018 R.2 (s. jedoch W. Müller Plautin. Pros. S. 502. A. 1 u. Nachtr. S. 80 f.). – Genet. Sing. hominus, Corp. inscr. Lat. 1, 200. lin. 60 u. 63. – Archaist. Akk. huminem, nach Prisc. 1, 35, hemona nach Paul. ex Fest. 100, 5. – homo ist nirgends gen. fem., sondern steht überall als Gattungsbegriff Mensch im Ggstz. einerseits zur Gottheit, andererseits zum Tier (vgl. Charis. 102, 22), s. Plaut. Amph. 769. Cic. Clu. 199. Sulpic. in Cic. ep. 4, 5, 4. Verg. Aen. 1, 327. Iuven. 6, 284. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 897 f.

    lateinisch-deutsches > homo

См. также в других словарях:

  • homines — index public, society Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • HOMINES INTELLIGENTIAE — En 1411, le procès de Willem Van Hildernissem révèle la présence, dans le Brabant et la Picardie, de partisans du Libre Esprit, dont le principal responsable aurait été Gilles de Canter. Le nom du groupe se réfère au «troisième âge» annoncé par… …   Encyclopédie Universelle

  • Homĭnes intelligentĭae — Homĭnes intelligentĭae, schwärmerische Secte in den Niederlanden um 1412, gestiftet von Ägidius Cantor, verbreitet vom Carmeliter Hildernissen; sie wollten göttliche Erscheinungen haben u. hofften eine neue Offenbarung; lehrten, es gebe keine… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Homines novi — Homo novus Monarchie romaine 753 – 509 av. J. C. République romaine 509 – 27 av. J. C. Empire romain 27 av. J. C. – 476 Empire byzantin 395 – 1453 …   Wikipédia en Français

  • Homines — Họ|mi|nes: Pl. von ↑ 1Homo. * * * Ho|mi|nes: Pl. von 1↑Homo …   Universal-Lexikon

  • Homines — Ho|mi|nes [...ne:s]: Plur. von 1↑Homo …   Das große Fremdwörterbuch

  • homines — /homaniyz/ In feudal law, men; feudatory tenants who claimed a privilege of having their causes, etc., tried only in their lord s court …   Black's law dictionary

  • homines — /homaniyz/ In feudal law, men; feudatory tenants who claimed a privilege of having their causes, etc., tried only in their lord s court …   Black's law dictionary

  • homines — Plural of homo; men …   Ballentine's law dictionary

  • Homines plus in alieno negotio vident, quam in suo. — См. Знай себя, и того будет с тебя …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Homines in regis mores se formant. — См. Каков царь, такова и орда …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»