-
1 command
I[kə΄ma:nd] n հրաման, հրա մանա տարություն. at his command նրա հրամանով. at the word of command հրամանով. (տիրա պե տություն) command of the seas տիրապետություն ծովերում. high command բարձրագույն հրամանա տարու թյուն. be in command of հրամանատար լինել. take command of հրամանատարությունը ընդունել. I’m at your command Ես ձեր տրամադրության տակ եմ. all the money at my command իմ տրամադրության տակ եղած փողերը. be in command of the situation դրու թյան/իրավիճակի տերը լինել have a good command of French/a language լավ տիրապետել ֆրան սերենին/որևէ լեզվի. հմկրգ. command button հրա հան գային կոճակ. command character ղե կա վարող սիմվոլ. command database հրահանգային տվյալ նե րի բազա. command interpreter հրահանգ ների մեկնիչ. command line հրահանգային տող. command shell հրահանգային պրոցեսորII[kə΄ma:nd] v հրաման տալ, հրամայել. He commanded his man to attack Նա հրամայեց զինվորներին հարձակվել. command a ship նավի հրա մանատար լինել. command respect/sympathy հար գանք ներշնչել. կարեկցանք առաջացնել -
2 relieve
[ri΄li:v] v թեթևացնել, մեղմացնել, թուլացնել. սփոփել. relieve pain/anxiety/suffering ցավը մեղմացնել, անհանգստությունը թուլաց նել, տանջանքը թեթևացնել. relieve one’s cough հազը մեղմացնել. relieve boredom ձանձրույ թը ցրել. I’m relieved to see you Ուրախ եմ վերջապես քեզ տեսնել. (/ազատել) relieve of a duty պարտականությունից ազատել. relieve of financial worries ֆինանսական հոգսերից ազատել. Let me relieve you of your case Թույլ տվեք վերցնել ձեր պայուսակը. He was relieved of his command Նրան ազատեցին հրա մա նա տարությունից. relieve a town ռզմ. քաղաքը ազա տագրել. (հերթափոխում) relieve smb փոխարինել մեկին. He was relieved in the morning Նա հերթափոխից ազատվեց առավոտյան
См. также в других словарях:
Command — Com*mand , n. 1. An authoritative order requiring obedience; a mandate; an injunction. [1913 Webster] Awaiting what command their mighty chief Had to impose. Milton. [1913 Webster] 2. The possession or exercise of authority. [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
command — ► VERB 1) give an authoritative order. 2) be in charge of (a military unit). 3) dominate (a strategic position) from a superior height. 4) be in a position to receive or secure: emeralds command a high price. ► NOUN 1) an authoritative order. 2) … English terms dictionary
Command responsibility — Peace Palace in The Hague Medina standard redirects here. For Medina charter, see Constitution of Medina. Command responsibility, sometimes referred to as the Yamashita standard or the Medina standard, and also known as superior responsibility,… … Wikipedia
command — [[t]kəmɑ͟ːnd, mæ̱nd[/t]] ♦♦♦ commands, commanding, commanded 1) VERB If someone in authority commands you to do something, they tell you that you must do it. [mainly WRITTEN] [V n to inf] He commanded his troops to attack... [V with quote] Get in … English dictionary
Command Wolf — The Command Wolf is a Wolf type of Zoid, one of over 200 mechanical lifeforms depicted by TOMY s Zoids model, toy, and media franchise. First released as a model kit for the Helic Republic faction in 1986, the Command Wolf is one of the most… … Wikipedia
command — I n. authority control 1) to assume, take (over) command 2) to exercise command 3) to give up, relinquish; lose one s command 4) firm command 5) command of, over (he assumed command of the regiment) 6) in command of (he was put in command of the… … Combinatory dictionary
command — {{Roman}}I.{{/Roman}} noun 1 order ADJECTIVE ▪ basic, simple VERB + COMMAND ▪ carry out, obey ▪ disobey, ignore … Collocations dictionary
command — 1 noun 1 ORDER (C) an order that should be obeyed: Fire when I give the command. 2 CONTROL (U) the control of a group of people or a situation: be in command: Judge Hathaway was in complete command of the courtroom. | have sth under your command … Longman dictionary of contemporary English
command — com|mand1 W2 [kəˈma:nd US kəˈmænd] n ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(control)¦ 2¦(order)¦ 3¦(computer)¦ 4 command of something 5¦(military)¦ 6 at your command 7 be in command of yourself ▬▬▬▬▬▬▬ 1.) ¦(CONTROL)¦[U] … Dictionary of contemporary English
command — 1. verb 1) he commanded his men to retreat Syn: order, tell, direct, instruct, call on, require; literary bid 2) Jones commanded a tank squadron Syn: be in charge of, be in command of, be the leader of; head … Thesaurus of popular words
command — 1. verb 1) he commanded his men to retreat Syn: order, tell, direct, instruct, call on, require 2) Jones commanded a tank squadron Syn: be in charge of, be in command of, head, lead … Synonyms and antonyms dictionary
