-
121 hiatus
-
122 hiatus
-
123 hiatus
bitak, gwang -
124 hiatus
[high fidelity] kb. Inf.: perekaman dan pemancaran suara kembali dengan teliti. -
125 hiatus
boşluk -
126 hiatus
χασμωδία -
127 hiatus
/hai'eitəs/ * danh từ, số nhiều hiatuses /hai'eitəsiz/ - chỗ gián đoạn, chỗ đứt quãng, chỗ thiếu sót (trong một loạt sự vật, một bài tường thuật, một loạt chứng cớ...) - (ngôn ngữ học) chỗ vấp hai nguyên âm -
128 hiatus
nounഭംഗം, വിള്ളല്, വിടവ്, പിളര്പ്പ്
См. также в других словарях:
hiatus — [ jatys; jatys ] n. m. • 1521; mot lat. « ouverture », puis « hiatus » 1 ♦ Ling. Rencontre de deux voyelles, de deux éléments vocaliques, soit à l intérieur d un mot (ex. aérer, géant), soit entre deux mots énoncés sans pause (ex. tu as eu). L… … Encyclopédie Universelle
Hiatus — (lat. hiatus „Öffnung“, „Spalt“, „Kluft“) steht für: im allgemeinen Sprachgebrauch: eine Lücke oder Unterbrechung medizinisch für das Fehlen von mittleren Reifungsstadien der weißen Blutkörperchen, siehe Hiatus leucaemicus in der Anatomie:… … Deutsch Wikipedia
Hiatus — may refer to: Recess (break) Hiatus, a small difference in pitch between two musical tones (see Interval (music)) Hiatus (linguistics), a phonological term referring to the lack of a consonant separating two vowels in separate syllables, as in co … Wikipedia
hiatus — I noun abeyance, adjournment, break, cessation, chasm, delay, disconnection, discontinuity, disjunction, disunion, fracture, gap, gulf, halt, hiatus, incompleteness, interference, interim, interlude, intermission, interregnum, interruption,… … Law dictionary
Hiatus — Hi*a tus, n.; pl. L. {Hiatus}, E. {Hiatuses}. [L., fr. hiare, hiatum, to gape; akin to E. yawn. See {Yawn}.] 1. An opening; an aperture; a gap; a chasm; esp., a defect in a manuscript, where some part is lost or effaced; a space where something… … The Collaborative International Dictionary of English
Hiatus — Hi*a tus, n.; pl. L. {Hiatus}, E. {Hiatuses}. [L., fr. hiare, hiatum, to gape; akin to E. yawn. See {Yawn}.] 1. An opening; an aperture; a gap; a chasm; esp., a defect in a manuscript, where some part is lost or effaced; a space where something… … The Collaborative International Dictionary of English
Hiātus — (lat.), 1) Öffnung, besonders des Mundes; 2) (gr. Chasmodia), in der Metrik das Zusammentreffen eines kurzen Vocals am Ende des einen u. eines Vocals am Anfang des anderen Wortes. Die Griechen vermieden den H. entweder durch den Apostroph: τὸν δ… … Pierer's Universal-Lexikon
hiatus — HIÁTUS, hiatusuri, s.n. v. hiat. Trimis de gall, 20.09.2007. Sursa: DEX 98 HIÁTUS s.n. v. hiat. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
hiatus — 1560s, break or opening in a material object, from L. hiatus opening, aperture, rupture, gap, from pp. stem of hiare to gape, stand open (see YAWN (Cf. yawn)). Sense of gap or interruption in events, etc. is first recorded 1610s … Etymology dictionary
hiatus — [hī āt′əs] n. pl. hiatuses or hiatus [L, pp. of hiare, to gape < IE base * ĝhē , ĝhēi > GAP, GASP] 1. a break where a part is missing or lost, as in a manuscript; gap in a sequence; lacuna 2. any gap or interruption, as in continuity or… … English World dictionary
Hiātus — (lat., »Kluft«), in der Prosodie das Zusammentreffen zweier Vokale am Ende eines und am Anfang des nächsten Wortes. Ein solcher H. wurde von den Griechen und Römern als Mißklang empfunden und daher im Vers im allgemeinen gemieden und nur in ganz… … Meyers Großes Konversations-Lexikon