-
1 hesabdar
счетовод. -
2 hesabdar
сущ.1. счетовод (служащий, специалист по счетоводству)2. учётчик (тот, кто занимается учетом чего-л., ведет учет); учётчица3. устар. бухгалтер
См. также в других словарях:
hesabdar — is. <ər. hesab və fars. . . . dar> Hesabdarlıq işçisi, mütəxəssisi. <Fərhad> bir il, iki il hesabdar, ferma müdiri, mühasib olmuşdu. M. İ.. Qələndərov əvvəllər Xaçbulaqda qoyunçuluq fermasında hesabdar idi. M. C.. // köhn. Mühasib.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hasib — ə. hesabdar, mühasib … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dəbir — ə. 1) katib, yazıçı; 2) hesabdar, mühasib; 3) müəllim (orta məktəbdə); 4) sasanilər dövlətində maliyyə işlərini idarə edən məmur. Dəbiri fələk «fələyin dəbiri» Merkuri (planet) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dəftərdar — f. hesabdar, mühasib … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
anbardar — bax anbarçı. Nə hesabdar yazır, nə anbardar buraxır, nə də fəhlə taya yaxın gəlirdi. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
axırı — bax axırda 2 ci mənada. Axırı bir gün atası rəhmətlik hesabdar Gəldiyevi ayıltdı. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayıltmaq — f. 1. Yuxudan oyatmaq, ayılmağa, gözlərini açmağa məcbur etmək. Telefonun zəngi bizi yuxudan ayıltdı. – Kərim bəy dərhal Güləndamı ayıltdı; qız özünü itirdi. M. C.. Səhər yuxusundan ayıldır məni; Sinəmə sığmayan böyük duyğular. S. V.. 2. Özündən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağpərəst — is. <fars.> Bağ işlərini, meyvə ağacları becərməyi çox sevən adam. Ovurtdaq hesabdar kimi müqəssir durduğu yerdə, kim Əlisa kimi faydalı, bağpərəst, bağçapərəst, gülpərəst bir adamın adını beləbelə ləkəli şeylərdə çəkə bilər? S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çötkə — is. <rus.> köhn. Dördbucaqlı çərçivədə eninə taxılmış millərə keçirilən aşıqlardan ibarət sadə hesablama aləti; sayğac. Xozeyin dinməz söyləməz çötkəni götürüb, çaqçuq hesab elədi. S. M. Q.. <Hesabdar> çötkə dənələrini tərpətdi,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daş — is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı. . M. Hüs.. <Rübabə>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəftərdar — is. <əsli yun. və fars.> 1. rəs. Dəftərxana işçisi, idarəyə gələn və oradan çıxan kağızları dəftərə qeyd etməklə məşğul olan işçi. Dəftərdar kağızı Ağarzaya tərəf uzadıb içəri qayıtdı. M. C.. 2. köhn. Mühasib, hesabdar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti