Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

herm-

  • 21 fibula

    fībula, ae, f. (zsgzg. aus figibula v. figo), der Heftel, I) eig.: a) die Klammer, der Bolzen, der Keil, Riegel, Cato r. r. 3, 5. Vitr. 1, 5, 3; 10, 2, 1; 10, 7 (12), 2: ilignea (zum Korbmachen), Cato r. r. 31, 1: haec utraque (tigna)... binis utrimque fibulis (eisernen Bolzen) ab utraque parte distinebantur, Caes. b. G. 4, 17, 6. – b) die Spange, Schnalle, die Agraffe, zum Zusammenhalten eines Gewandes, Verg. Aen. 4, 139. Ov. met. 2, 412. Val. Max. 5, 1, 7. Plin. 33, 39: bes. zum Zusammenhalten des sagum, Varro sat. Men. 569. Liv. 30, 17, 13; 39, 31, 18. Tac. Germ. 17. – zum Zusammenhalten der Haare, Verg. Aen. 7, 815. – dah. praepositus a fiblis, Verwalter der (kaiserl.) Spangen, Corp. inscr. Lat. 3, 536. – c) als chirurg. t. t.: α) die Kopfnaht (Ggstz. sutura, die ordentliche Naht), Cels. 5, 26. no. 23 u.a. Salv. adv. avar. 1, 9. Vgl. Scheller Übers. des Cels. Bd. 2. S. 99. A. 265. – β) eine durch die Vorhaut des männlichen Gliedes gezogene Heftnadel, zur Verhinderung der Begattung, die Infibulation, Cels. 7, 25. Mart. 5, 41, 5; 7, 82, 1. Iuven. 6, 73 u. 379: ferrea, Quint. 6, 3, 58: alci fibulam imponere, Sen. fr. 119 ( bei Lact. 1, 16, 10). Priap. 77, 17 (21). – dah. im Bilde, voluntariis delictis laxare fibulam, Tert. de cor. mil. 11: supremam carni fibulam imponere, libidinem compescere, Tert. de monog. 3. – II) übtr., als rhet. u. gramm. t. t., gleichs. bindende Klammer, Fronto laud. fum. p. 212, 2 N. Tert. adv. Herm. 26. – / Zsgzg. Form fībla, Apic. 8, 373. Corp. inscr. Lat. 3, 536.

    lateinisch-deutsches > fibula

  • 22 illuminatio

    illūminātio, ōnis, f. (illumino), die Erleuchtung, I) eig., der Sonne, Macr. sat. 1, 18, 13: vultus tui, Ambros. in psalm. 43, 12. – II) übtr., Tert. adv. Herm. 15.

    lateinisch-deutsches > illuminatio

  • 23 immobilitas

    immōbilitās, ātis, f. (immobilis), die Unbeweglichkeit, I) eig.: aquae, Iustin. 36, 3, 6: absol., Tert. adv. Herm. 36 extr. Cael. Aur. de morb. acut. 2, 37, 195: – II) übtr., die Unveränderlichkeit, consilii sui, Vulg. Hebr. 6, 17: animi, Gefühllosigkeit, Lact. 6, 17, 23.

    lateinisch-deutsches > immobilitas

  • 24 informitas

    īnfōrmitās, ātis, f. (informis), die Unförmlichkeit, Gestaltlosigkeit, Chalcid. Tim. 284 u. 311. Tert. adv. Herm. 42. Augustin. conf. 12. c. 19, 21 u. 22.

    lateinisch-deutsches > informitas

  • 25 infrunite

    īnfrūnītē, Adv. (infrunitus), albern, einfältig, Herm. past. 3, 9, 2.

    lateinisch-deutsches > infrunite

  • 26 ininventibilis

    in-inventibilis, e (in u. invenio), unauffindbar, unergründlich, Tert. adv. Herm. 45.

    lateinisch-deutsches > ininventibilis

  • 27 ininvestigabilis

    in-invēstīgābilis, e, unerforschlich, Tert. adv. Herm. 45 u.a. Eccl.

    lateinisch-deutsches > ininvestigabilis

  • 28 insufficiens

    īnsufficiēns, entis (in u. sufficio), unzureichend, unzulänglich, Tert. adv. Herm. 15.

    lateinisch-deutsches > insufficiens

  • 29 invincibilis

    in-vincibilis, e unüberwindlich, malum, Tert. adv. Herm. 11. – Apul. apol. 35 extr. jetzt argumenta vincibilia. Vgl. Thielmann in Wölfflins Archiv 1, 73.

    lateinisch-deutsches > invincibilis

  • 30 natatilis

    natātilis, e (nato), was schwimmen kann, praeda, Ven. Fort. vit. S. Mart. 4, 303: natatiles et volatiles animae, Tert. adv. Herm. 33. – Plur. natatiles subst., Schwimmtiere, Prud. perist. 10, 332. Apul. de mund. 28: natatiles et volatiles, schwimmende u. fliegende Geschöpfe, Augustin. serm. 141, 2.

    lateinisch-deutsches > natatilis

  • 31 nigrico

    nigrico, āre (niger), schwärzlich sein, einen dunklen Schein haben, cum in candida gemma superne nigricat color, Plin. 37, 161: nigricans, schwärzlich, dunkel, Tyrius color nigricans aspectu idemque suspectu refulgens, Plin. 9, 135: massae fiunt colore pingui nigricantes, bekommen eine dunkle, fettige Farbe, Plin. 36, 193: nec ullum (lapidem) ex eis nigricaturum, Herm. Past. 3, 9, 30 Palat.

    lateinisch-deutsches > nigrico

  • 32 nocibilis

    nocibilis, e (noceo), schädlich, Herm. Past. 2, 6, 1 Palat. u.a. Eccl.

    lateinisch-deutsches > nocibilis

  • 33 nugax

    nūgāx, ācis (nugor), I) Possen-, Kurzweil treibend, die Sache als Posse behandelnd, Cael. in Cic. ep. 8, 15, 1. Petron. 52, 4. Ambros. epist. 58, 6 extr. – II) unnütz, unbrauchbar, lapides, Past. Herm. 3, 9, 6 Palat. – / Archaist. Nbf. nūgas, n. indecl., Varro sat. Men. 513. Salv. de gub. dei 7, 1, 6 H.; vgl. Charis. 27, 5; 35, 21; 148, 13. Diom. 308, 18. Prisc. 5, 23 u. 6, 52. – / Verschieden ist nugas (sc. agis, agit) bei Plautus, s. Brix zu Plaut. capt. 610. Lorenz zu Plaut. most. 1088.

    lateinisch-deutsches > nugax

  • 34 obturamentum

    obtūrāmentum (optūrāmentum), ī, n. (obturo), der Stöpsel, Zapfen, cadorum obturamenta, Plin. 16, 34: ut repleto stagno excussis obturamentis erumpat torrens, Plin. 33, 75: obturamentum deponere, Past. Herm. 2, 11. Vgl. Gloss. III, 130, 13 obturamentum, βύσμα.

    lateinisch-deutsches > obturamentum

  • 35 peregre

    per-egrē, Adv. (per u. ager), außerhalb der Stadt, über Land, a) (auch peregrī) auf die Frage wo? = außerhalb der Stadt, über Land, in der Fremde, im Auslande, domi... peregri, Naev. com. fr.: peregri et domi od. peregre domique, Plaut., domi aut peregre, Ter.: peregre esse, Plaut.: habitare, Liv.: depugnare, Cic.: animus est peregre, bildl., Hor.: mit in u. Abl., dum ego in peregre eram, Corp. inscr. Lat. 13, 1897: epulae splendidae in peregre, Vulg. Sirach 29, 29: scitis vos domini servos in peregre morari, Pastor Herm. tom. 1. p. 69, 10 Hilg. – b) auf die Frage woher? = aus der Fremde, aus dem Auslande, von auswärts, advenire, Plaut.: redire, Ter.: nuntiare, Liv. – mit ab u. Abl. (getadelt von Charis. 111, 21), una a foro, altera a peregre, Vitr. 5, 6, 8. – c) auf die Frage wohin? = über Land, in die Fremde, proficisci, Plaut. u. Suet.: exire, Hor.: abire, Titin. fr. u. Plin. Vgl. übh. Brix Plaut. capt. 169.

    lateinisch-deutsches > peregre

  • 36 praeabundantia

    praeabundantia, ae, f., der Überfluß, census, Past. Herm. 2, 8 Palat.

    lateinisch-deutsches > praeabundantia

  • 37 queror

    queror, questus sum, querī (vgl. althochd. queran, neuhochd. »girren«), klagen, I) im allg., wie κινύρομαι, klagen, Klagetöne hören lassen, α) absol., v. Vögeln übh., klagend girren, Hor. u. Ov.: v. der Eule, kreischen, Verg.: v. Affen, winseln, Ov. – β) m. Acc. der Klage, des Klagetons, klagen, klagend anstimmen, hören lassen, v. Pers., questus haud faciles, Stat.: motura verba silices, so klägliche Worte sprechen, daß es Steine erbarmen möchte, Ov. – v. Vögeln, nullae dulce queruntur aves, Ov.: v. Saiteninstr., flebile nescio quid queritur lyra, Ov. – II) prägn., etw. beklagen, A) aus Schmerz usw., etw. bedauern, über etw. wehklagen, Ostiense incommodum atque illam labem atque ignominiam rei publicae, Cic. de imp. Pomp. 33: suum fatum, Caes. b. G. 1, 39, 4: fortunam suam, Ov. met. 15, 493: m. folg. quod (weil, daß), queri libet, quod in secreta nostra non inquirant principes nisi quos odimus, Plin. pan. 68, 8. – B) aus Unmut, Unwillen über Unbill, Unrecht, 1) über etw. klagen, sich beklagen, sich beschweren, Klage-, Beschwerde führen, a) übh.: α) m. bl. Acc. (s. Fabri Liv. 22, 43, 3): fortunas suas, Plaut.: iniurias, Cic.: omnia, Cic.: annonam, Liv.: indignam necem Maelii, Liv. – β) m. folg. Acc. u. Infin.: socios ad senatum questum flentes venisse, sese pecunias maximas exactos esse, Q. Metell. Num. fr.: querebatur, se tum exstingui, Cic.: illud queruntur in meis sententiis quasi desciscere me a pristina causa, Cic. – γ) m. folg. quod (weil, daß): queri cogimur, primum quod etc., Cic.: legatos miserunt Athenas questum, quod etc., Nep. (vgl. unten no. η). – δ) m. de u. Abl.: de iniuriis, Cic.: de Milone per vim expulso, darüber, daß M. usw., Cic.: de alterius superbia, Sen. – ε) mit super u. Abl. u. folg. quod (daß), quereris super hoc etiam, quod exspectata tibi non mittam carmina mendax, Hor. ep. 2, 2, 24 sq. – ζ) m. cum u. Abl. = mit jmd. hadern, jmd. anklagen, qu. cum alqo, Cic. u.a. (s. Matthiä Cic. Dei. 9. Kritz Vell. 2, 230, 3), cum deis, Vell.: cum fortuna, Sen. rhet.: cum fatis, Ov.: sua fata cum muto cinere, Tibull.: qu. cum deo, quod etc., Cic.: cum Caesaris ira, quod etc., Ov. – η) m. apud u. Akk. (= jmdm. gegenüber): apud novercam, Plaut.: apud senatum de alqo, quod (daß er usw.), Tac.: apud alqm de his occupationibus, Plin. ep.: apud alqm litteris de alcis moribus, Vopisc.: apud populum, quod (daß) etc., Aur. Vict.: apud alqm per litteras m. folg. Acc. u. Infin., Cic. ad Att. 5, 21, 13. – θ) mit Dat. pers., queri patri, dem V. kl., beim V. sich beklagen, Iuven.: magno Tonanti, Stat. – m. Dat. pers. u. Acc. rei, Oceano furta mariti, Ov. – m. Dat. pers. u. de u. Abl., alci de iniuria, Eutr. – ι) m. pro u. Abl.: haec pro re publica (im Namen des St.), Cic. de or. 2, 198. – κ) absol.: querere, Cic.: querebar applorans tibi, Hor.: ne in occulto quidem queri audere, Caes. – b) gerichtl. klagen, de proconsulatu alcis, Plin. ep. 3, 4, 2. – 2) sich beklagend-, als Beschwerde vorbringen, ibi multa de mea sententia questus est Caesar, hat sich sehr beschwert, Cic. ep. 1, 9, 9: u. so ibi multa de ignavia eorum questus, Sall. Cat. 37, 4. – / Futur. querebuntur, Herm. Pastor 3, 10, 3 Pal.

    lateinisch-deutsches > queror

  • 38 scabrosus

    scabrōsus, a, um (scaber), rauh, Prud. psych. 106: lapides, Herm. Past. 3. sim. 9, 8.

    lateinisch-deutsches > scabrosus

  • 39 scopo [1]

    1. scōpo, āvī, āre (2. scopa), mit dem Besen fegen, ausfegen, monasterii plateas, Ven. Fort. vit. S. Radeg. 23: iussit eundem locum scopari, Herm. Past. 3, 9, 10 (cod. Palat.); vgl. Anecd. Helv. 241, 19 ›scopare‹ dicitur pavimentum verrere. – bildl., Vulg. Isai. 14, 23. Hieron. in Isai. 6, 14, 23.

    lateinisch-deutsches > scopo [1]

  • 40 semiaridus

    sēmi-āridus, a, um, halbtrocken, virgae, Herm. Past. 3, 8, 1 u.a.

    lateinisch-deutsches > semiaridus

См. также в других словарях:

  • Herm — ist der Name folgender geographischer Objekte: Herm (Insel), die kleinste der bewohnten Kanalinseln Herm (Landes), Gemeinde im französischen Département Landes L’Herm, Gemeinde im französischen Département Ariège Schloss L’Herm im französischen… …   Deutsch Wikipedia

  • Herm — Herm, kleine englische Insel im Kanal La Manche östlich von Guernsey; zwei Leuchtthürme …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Herm. — Herm., bei Tiernamen Abkürzung für Johann Hermann, auch für dessen Sohn Johann Friedrich Hermann (s. Hermann 2, S. 214) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • herm — [hʉr′mə] n. pl. hermae [hʉr′mē] or hermai [hʉr′mī΄hʉrm] n. [< L herma < Gr Hermēs, HERMES] a square pillar of stone topped by a bust or head, originally of Hermes: such pillars were used as milestones, signposts, etc. in ancient Greece:… …   English World dictionary

  • Herm — Infobox Country native name = Haerme conventional long name =Herm common name = Herm national motto = none national anthem = Sarnia Cherie (Guernsey) official languages = English, French capital = latd=49 |latm=28 |latNS=N |longd=2 |longm=27… …   Wikipedia

  • Herm — Para otros usos de este término, véase Herm (Landas). Haerme Herm …   Wikipedia Español

  • Herm — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Géographie Herm : îles Anglo Normandes Herm : commune française, située dans le département des Landes Voir aussi Pachys d Herm : club de… …   Wikipédia en Français

  • herm — bi·o·herm; herm; …   English syllables

  • herm — noun Etymology: Latin hermes, from Greek hermēs statue of Hermes, herm, from Hermēs Date: circa 1580 a statue in the form of a square stone pillar surmounted by a bust or head especially of Hermes …   New Collegiate Dictionary

  • herm — /herrm/, n. a monument consisting of a four sided shaft tapering inward from top to bottom and bearing a head or bust; those of Hermes usually had an erect penis, which passersby stroked for luck. Also, herma. Cf. term (def. 10). [1570 80; < L… …   Universalium

  • herm — /hɜm/ (say herm) noun a kind of monument or statue, common in ancient Athens, consisting of a head, usually that of the god Hermes, supported on a quadrangular pillar corresponding roughly in mass to the absent body and fitted with genitalia, in… …  

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»