hecîn

См. также в других словарях:

• hecin — is., hay. b., Ar. hecīn Çift parmaklılar takımının devegiller familyasından, uzunluğu 3, yüksekliği 2 m kadar olan, sırtında besin depo etmeye yarayan tek hörgücü bulunan, hızlı yürüyen bir memeli türü (Camellus dromedarius) …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• hecîn — (A.) [ ﻦﻴﺠه ] iki hörgüçlü deve …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

• HECİN — Pek hızlı yürüyen bir cins deve. * Arap atı ile diğer cins attan doğmuş melez at …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• çökmek — nsz, er 1) Bulunduğu düzeyden aşağı inmek, çukurlaşmak Toprak çökmek. Yol çökmek. 2) Üzerinde bulunduğu yere yıkılmak Tavan çökmek. Döşeme çökmek. Ev çökmek. 3) e Çömelmek Suyun başına çöküp ellerini, yüzünü yıkamaya koyuldu. H. F. Ozansoy 4) e… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• rahvan — is., Far. rāhvān 1) Koşarken bir yandaki iki bacağını aynı anda atan binek hayvanlarının biniciyi sarsmayan koşma biçimi Hecin üstünde kısa rahvan en rahat yürüyüştür. F. R. Atay 2) sf. Bu biçimde koşan (binek hayvanı) 3) zf. Binek hayvanı bu… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• BESRİK — (Bisrik) Hafif ve hızlı yürüyüşlü bir cins hecin devesi …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• EDRA' — Vücudu beyaz, başı siyah olan at. * Hecin …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• ZELUL — Yumuşak huylu. Sert başlı olmayan. İtaatlı ve râm olan. * Hecin devesi. * İnsanların emrindeki yeryüzünün hâli …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük