-
1 set
v. (-tt-; set) 1. тавих, байрлуулах. 2. тавих, тохируулах, тааруулах. 3. ширээ засах. The table is \set for six guests. Зургаан хүний ширээ засчээ. 4. шигтгээ суулгах. 5. хугацаа товлох, шийдэж тогтох. 6. (амжилт, стандарт) тогтоох. She \set a new world record for the high jump. Тэр, өндрийн харайлтаар дэлхийн шинэ амжилт тогтоов. 7. (зорилго, асуудал) тавих. 8. хатах, хатуу болох, бэхжих. The glue had \set hard. Цавуу хатжээ. 9. үс янзлах. 10. яс барих. 11. (яс) борлох, бороолох. 12. ном хэвлэлд бэлдэх. 13. \set sth (to sth) шүлгэнд ая хийх. 14. Schubert \set many of Goethe's poems (to music). Шуберт Гётегийн олон шүлгэнд ая хийсэн дээ. 15. (нар, сар) жаргах. set about sb дайрах, довтлох. set about sth/ doing sth тавьсан зорилтоо хэрэгжүүлж эхлэх. set ab against sb хооронд нь дайсагнуулах, нэгийг нөгөөгийн эсрэг тавих. The civil war \set brother against brother. Иргэний дайн ах дүү хоёрыг хооронд нь дайсан болгов. set sth (off) against sth жиших, харьцуулж үзэх. set sth aside 1. хойш нь тавих. 2. хадгалах, цааш нь хийх. 3. law хүчингүй гэж үзэх. set sth/ sb back (sth) саад болох, хойшлуулах. set sb down (автобус, троллейбуснаас) буулгах. set sth down 1. бичиж тэмдэглэх, цаасан дээр буулгах. 2. (дүрэм журам г.м.) тогтоох. set forth хөдлөх, мордох. set sth forth танилцуулах, тунхаглах, зарлах, олны сонорт хүргэх. set in (бороо хур) үргэлжлэх, (халдвар) орох, хэвээрээ тогтох. set sth in/ into sth тогтоох, суулгах. set off хөдлөх, мордох. set sth off 1. бөмбөг дэлбэлэх. 2. хөдөлгөх, төрүүлэх, бий болгох. set on/ upon sb гэнэт дайрах. I opened the gate, and was immediately \set upon by a large dog. Намайг явган хаалга онгойлгомогц гэнэт нэг том нохой над руу дайрав. set on sb нохой тавих. set out хөдлөх. We \set out at dawn. Бид үүрээр хөдөлцгөөв. set to яаралтай хийж эхлэх. set sth up 1. босгох, барих. 2. (машин, төхөөрөмж) суулгах, ашиглахад бэлэн болгох. 3. зохион байгуулах. 4. байгуулах, бий болгох. n. 1. иж бүрдэл юм, цуглуулга, хэрэглэл. \set of tools багажны цуглуулга. \set of stamps маркны цуглуулга. \set of china иж бүрдэл шаазан. 2. төхөөрөмж. television \set зурагт радио. 3. дээдсийн хүрээлэн. 4. тайзны засал чимэглэл. 5. sport цуврал тоглолт. 6. math. олонлог. 7. (also sett) доргоны нүх. 8. ургамлын суулгац, үрслэг. adj. 1. тогтсон, товлосон (цаг). 2. хэвшсэн, заншсан, сурсан. 3. хиймэл, албадмал. 4. бэлэн. set-back n. бүтэлгүйтэл. set book (also set text) n. тестийн ном.
См. также в других словарях:
Hard glue — Не изменяющийся в объёме переплётный клей … Краткий толковый словарь по полиграфии
Glue — (gl[=u]), n. [F. glu, L. glus, akin to gluten, from gluere to draw together. Cf. {Gluten}.] A hard brittle brownish gelatin, obtained by boiling to a jelly the skins, hoofs, etc., of animals. When gently heated with water, it becomes viscid and… … The Collaborative International Dictionary of English
Glue plant — Glue Glue (gl[=u]), n. [F. glu, L. glus, akin to gluten, from gluere to draw together. Cf. {Gluten}.] A hard brittle brownish gelatin, obtained by boiling to a jelly the skins, hoofs, etc., of animals. When gently heated with water, it becomes… … The Collaborative International Dictionary of English
Hard hat — The inside of a typical hard hat A hard hat is a type of … Wikipedia
glue — [glo͞o] n. [ME gleu < OFr glu, birdlime < LL glus (gen. glutis), glue: see CLAY] 1. a hard, brittle gelatin made by boiling animal skins, bones, hoofs, etc. to a jelly: when heated in water, it forms a sticky, viscous liquid used to stick… … English World dictionary
glue — gluelike, adj. gluer, n. /glooh/, n., v., glued, gluing. n. 1. a hard, impure, protein gelatin, obtained by boiling skins, hoofs, and other animal substances in water, that when melted or diluted is a strong adhesive. 2. any of various solutions… … Universalium
glue — I. noun Etymology: Middle English glu, from Anglo French, from Late Latin glut , glus; akin to Latin gluten glue more at clay Date: 14th century 1. a. any of various strong adhesive substances; especially a hard protein chiefly gelatinous… … New Collegiate Dictionary
glue — [[t]glu[/t]] n. v. glued, glu•ing 1) chem. a hard protein gelatin obtained by boiling skins, hoofs, and other animal substances in water and used as a strong adhesive 2) chem. any of various preparations of this or a similar substance, used as an … From formal English to slang
glue — 1. noun /ɡluː/ A hard gelatin made by boiling bones and hides, used in solution as an adhesive; or any sticky adhesive substance. 2. verb /ɡluː/ a) To join or attach something using glue. I need to glue the chair leg back into place … Wiktionary
glue code — noun Code that serves to connect separate parts of a program for compatibility or interoperability. One of the concerns raised was that glue code is typically something that is very special for a given context and therefore hard to reuse … Wiktionary
Bee glue — Glue Glue (gl[=u]), n. [F. glu, L. glus, akin to gluten, from gluere to draw together. Cf. {Gluten}.] A hard brittle brownish gelatin, obtained by boiling to a jelly the skins, hoofs, etc., of animals. When gently heated with water, it becomes… … The Collaborative International Dictionary of English
