-
21 habitué
ha.bit.u.é[həb'itʃuei] n Fr freqüentador assíduo. -
22 habitue
n фр.завсідник, постійний відвідувач* * *n; фр.завсідник, постійний відвідувач -
23 habitue
n; фр.завсідник, постійний відвідувач -
24 habitue
n. müdavim, gedikli, devamlı müşteri* * *gedikli -
25 habitué
[həbítjuei]nounstalen gost, stalen obiskovalec -
26 habitue
n. 늘오는(다니는)손님, 단골 손님, 마약 상습자 -
27 habitue
رونده هميشگي ، مشتري ، مانوس ، معتاد -
28 habitué
pastāvīgs apmeklētājs -
29 habitué
s persona assídua, parroquià -
30 habitué
• kantavieras -
31 habitue
fr.nounзавсегдатай* * ** * *n. завсегдатай, постоянный посетитель* * * -
32 habitue
-
33 habitue
avventore, [frequentatore] abituale, [cliente] assiduo -
34 habitué
[hə'bɪtjʊeɪ]n фр.за́всі́дник, пості́йний відві́дувач -
35 habitué
завсегдатай -
36 habitué
bennfentes látogató, törzsvendég -
37 habitue
-
38 habitué
-
39 habitue
s [Fr] stalan posjetilac, gost -
40 habitué
s.1 parroquiano, cliente habitual.2 visitante consuetudinario.
См. также в других словарях:
habitué — habitué, ée [ abitɥe ] n. • 1778; p. p. subst. de habituer 1 ♦ Personne qui fréquente habituellement un lieu. « Les clients de ce café, ce sont des habitués que j ai vus depuis des années revenir aux mêmes places » (Aragon). ⇒ client, fam. pilier … Encyclopédie Universelle
habitué — habitué, ée (a bi tu é, ée) part. passé de habituer. 1° Habitué à vivre de peu. Substantivement. Celui qui va habituellement dans un lieu. C est un habitué de la maison. • J avais d abord fréquenté ce café Procope, le rendez vous des… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
habitué — Habitué, [habitu]ée. part. Il se dit aussi, d Un Ecclesiastique qui n a point de charge ni de dignité dans une Eglise, mais qui sert & assiste à l Office divin & aux autres fonctions de Paroisse. Prestre habitué. il est habitué à saint Eustache,… … Dictionnaire de l'Académie française
habitué — [hə bich΄o͞o ā′, hə bich′o͞o ā΄] n. [Fr < pp. of habituer, to accustom < LL habituare: see HABITUATE] a person who frequents a certain place or places [a habitué of nightclubs] … English World dictionary
Habitué — (franz., spr. abitüē), häufiger Besucher, Stammgast … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Habitué — (frz., spr. abitüeh), häufiger Besucher, Stammgast … Kleines Konversations-Lexikon
habitué — /abity e/, it. /abi twe/ s.m., fr. [propr. part. pass. di habituer abituare ], usato in ital. come s.m. e f. [chi frequenta assiduamente un luogo, spec. di ritrovo e sim.] ▶◀ affezionato, aficionado, frequentatore. ⇑ cliente … Enciclopedia Italiana
habitue — (n.) 1818, from Fr. habituíé, noun use of pp. of habituer accustom, from L.L. habituari (see HABITUATE (Cf. habituate)) … Etymology dictionary
habitué — |àbituê| s. m. Frequentador constante; freguês, assinante de teatro, etc. ‣ Etimologia: palavra francesa … Dicionário da Língua Portuguesa
habitué — /fr. abiˈtɥe/ [vc. fr., letteralmente «abituato»] s. m. inv. frequentatore, cliente □ aficionado (sp.) CONTR. cliente occasionale … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
habitue — *addict, votary, devotee … New Dictionary of Synonyms