-
1 gusto
gusto, 1, taste, Co. 2:21; eat a little, A. 10:10. -
2 gusto
,avi,atum, arеотведывать, пробовать -
3 GUSTO
[N]LIBITA (-ORUM) (PL)LAPSIO (-ONIS) (F)PROCLIVITAS (-ATIS) (F) -
4 essen
essen, I) v. tr.edere(v. pr. durch Beißen als Nahrung zu sich nehmen). – mandū care (kauen, kauend essen, z.B. duas bucceas). – comedere (ganz essen, aufessen). – vesci alqā re (als Nahrungsmittel genießen, verzehren, um sich zu nähren). – vorare (hinterschlucken, verschlingen, ohne erst zu kauen). – gustare. degustare (von etwas nur kostend essen, etwas weniges essen, z.B. etwas weniges an Brot und Datteln, panem et palmulas). – ich esse von etw., gusto, degusto de alqa re (ich koste, esse etwas weniges von etw.); mihi cibus est ex alqa re (ich habe etwas zur Speise, z.B. confestim exspiraverunt, quibus ex his piscibus cibus fuerat). – zu etw. (als Zukost) e., edere cum alqa re (z.B. cum pane, cum pulte); adhibere ad alqd (z.B. ad panem). – etwas sehr gern e., delectari alqā re; alci rei indulgere (z.B. pomis); alqd maxime appetere; est alci alqd gratissimus cibus: etw. leidenschaftlich gern e., avidissimum esse alcis rei (z.B. uvarum); teneri magno alcis rei studio (z.B. passerum): die Parther essen die Heuschrecken gern, locustae Parthis in cibo gratae. – sich essen lassen, in usu cibi esse (gewöhnlich gegessen [843] werden); iucunde sapere (gut schmekken). – jmdm. etwas zu essen geben, alci alqd edendum dare. – II) v. intr.: 1) übh. Speise zu sich nehmen: edere; cibum capere, capessere, sumere. – nicht e., cibo se abstinere (sich der Speise enthalten, auch als Kur); cibum non sumere (keine Speise nehmen, aus Kummer etc., z.B. multis diebus): nicht e. wollen, edere od. ēsse nolle (im allg.); cibum non accipere. cibum capere od. accipere nolle (keine Speise annehmen, z.B. von einem Kranken). – viel e., largiter se invitare (in einem einzelnen Fall, bei einem Gastmahl etc.); multi od. plurimi cibi esse. edacem esse (gewöhnlich): sehrviel e. u. trinken können, cibi vinique capacissimum esse: wenig e., paululum cibi tantum sumere (in einem einzelnen Fall); non multi esse cibi (gewöhnlich): sehr wenig, minimi esse cibi: mit großem Appetite e., largiter se invitare; libenter cenare: die Götter essen weder, noch trinken sie, di nec escis nec potionibus vescuntur: gut essen, opipare et apparate edere. – jmdm. zu essen geben, alqm cibo iuvare (ihn durch Speise erquicken); alqm cibare manu suā (ihn mit eigener Hand füttern): jmd. hat nichts zu e., nihil alci est, quo famem toleret: in zwei Tagen nichts zu e. bekommen, biduum cibo prohiberi. – jmd. arm e., alqm exedere od. comedere (Komik.). – 2) bei Tische sitzen u. Mahlzeit halten: ientare (einen Imbiß nehmen, bald nach dem Aufstehen, nach unserer Sitte »frühstücken«). – prandere (bei den Alten gegen zwölf Uhr frühstücken, nach unserer Sitte: »zu Mittag speisen«, wofür auch dem Deutschen ganz entsprechend nach Suet. Aug. 78 gesagt werden kann: cibum meridianum sumere). – gustare (einen Imbiß von kalter Küche nehmen, zwischen dem prandium u. der cena). – cenare. cenitare (die Hauptmahlzeit zu sich nehmen, dinieren; u. zwar cenitare = gewöhnlich essen, zu essen pflegen). – epulari (ein förmliches Gastmahl halten, speisen, schmausen, dinieren). – liegend e., cubantem cenare. – mit jmd. (in jmds. Gesellschaft) e., cenare cum alqo (z.B. in cubiculo); cenitare cum alqo (mit jmd. zu e. pflegen, z.B. eum paucis). – bei jmd. e., cenare od. (gewöhnlich, oft) cenitare apud alqm; accubare apud alqm od. in alcis epulo (im Sinne der Alten, bei jmd. zu Tische liegen): auswärts (außer dem Hause) e., foris cenare (in einem Falle); foris cenitare (gewöhnlich, oft): nicht mehr auswärts e., ad cenas itare desisse. – aus einer hölzernen Schüssel e., ligneo catillo cenare: gewöhnlich auf Silber e., argento cenitare. – der noch nicht gegessen hat, impransus; incenatus (s. vorher zu prandere u. cenare). – III) v. refl. sich satt essen und trinken, satiari vino ciboque. – sich satt an etw. e., saturum fieri alqā re; satiari alqā re. – sich dick und voll von etw. e., se complere alqā re (z.B. conchis).
-
5 PARTAKE
[V]PARTICIPO (-ARE -AVI -ATUM)GUSTO (-ARE -AVI -ATUM) -
6 RELISH
[N]SAPOR (-ORIS) (M)STUDIUM (-I) (N)LAPSIO (-ONIS) (F)PROCLIVITAS (-ATIS) (F)LIBITA (-ORUM) (PL)CONDIMENTUM (-I) (N)PULMENTUM (-I) (N)PULPAMENTUM (-I) (N)PULMENTARIUM (-I) (N)GUSTUS (-US) (M)PROMULSIS (-IDIS) (F)GENIUS (-I) (M)MUSA (-AE) (F)[V]FRUOR (FRUI FRUITUS SUM)PERFRUOR (-FRUI -FRUCTUS SUM)GUSTO (-ARE -AVI -ATUM)CARPO (-ERE CARPSI CARPTUM)RESIPIO (-ERE) -
7 SNACK: HAVE A SNACK
[V]GUSTO (-ARE -AVI -ATUM) -
8 TASTE
[N]GUSTATUS (-US) (M)SAPOR (-ORIS) (M)NASUS (-I) (M)INTELLEGENTIA (-AE) (F)INTELLIGENTIA (-AE) (F)ELEGANTIA (-AE) (F)IUDICIUM (-I) (N)JUDICIUM (-I) (N)SENSUS (-US) (M)GENIUS (-I) (M)MUSA (-AE) (F)STOMACHUS (-I) (M)SUCCUS (-I) (M)SUCUS (-I) (M)PALATUM (-I) (N)PALATUS (-I) (M)SALIVA (-AE) (F)[V]GUSTO (-ARE -AVI -ATUM)DEGUSTO (-ARE -AVI -ATUM)DEGUNO (-ERE)PRAETEMPTO (-ARE -AVI -ATUM)PRAETENTO (-ARE -AVI -ATUM)RESIPIO (-ERE)SAPIO (-ERE -II)DELIBO (-ARE -AVI -ATUM)DEGUNO (-ARE)- GET A TASTE- WITH GOOD TASTE -
9 TASTE: GET A TASTE
[V]GUSTO (-ARE -AVI -ATUM) -
10 TRY
[N]CONATUS (-US) (M)CONATUM (-I) (N)TEMPTAMEN (-INIS) (N)TENTAMEN (-MINIS) (N)CONAMEN (-MINIS) (N)TEMPTAMENTUM (-I) (N)TENTAMENTUM (-I) (N)TEMPTATIO (-ONIS) (F)TENTATIO (-ONIS) (F)CONATIO (-ONIS) (F)ADTENTATIO (-ONIS) (F)ATTENTATIO (-ONIS) (F)[V]TEMPTO (-ARE -AVI -ATUM)TENTO (-ARE -AVI -ATUM)PROBO (-ARE -AVI -ATUM)CONOR (-ARI -ATUS SUM)RETEMPTO (-ARE -AVI -ATUM)RETENTO (-ARE -AVI -ATUM)EXPERIOR (-IRI -PERTUS SUM)PERICLITOR (-ARI -ATUS SUM)GUSTO (-ARE -AVI -ATUM)DEGUSTO (-ARE -AVI -ATUM)COGNOSCO (-ERE -NOVI -NITUM)SCIO (-IRE -IVI -ITUM)TENDO (-ERE TETENDI TENSUM)IUS: IN IUS VOCOJUS: IN JUS VOCOIUDICO (-ARE -AVI -ATUM)JUDICO (-ARE -AVI -ATUM)ADFECTOR (-ARI -ATUS SUM)ADTEMPTO (-ARE -AVI -ATUS)ADTENTO (-ARE -AVI -ATUS)AFFECTOR (-ARI -ATUS SUM)
См. также в других словарях:
gusto — (Del lat. gustus). 1. m. Sentido corporal con el que se perciben sustancias químicas disueltas, como las de los alimentos. 2. Sabor que tienen las cosas. 3. Placer o deleite que se experimenta con algún motivo, o se recibe de cualquier cosa. 4.… … Diccionario de la lengua española
gusto — sustantivo masculino 1. (no contable) Sentido corporal que permite percibir los distintos sabores: Estoy acatarrada y tengo el gusto un poco atrofiado. 2. Sabor de las cosas: Compró un helado de dos gustos: fresa y chocolate. Prefiero el gusto a… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Gusto — may mean:*Enthusiasm or energy *Gusto, A saudi fashion line specializing in making the hijjab a more fashionable attribute to the muslim woman. *GUSTO!!, A funk band from Bellingen, NSW, Australia *the fictional character Gusto in Disney s… … Wikipedia
gusto — s.m. [lat. gustus us ]. 1. (fisiol.) a. [senso esercitato attraverso gli organi gustativi: g. delicato ; cibo gradito al g. ] ▶◀ Ⓖ palato. b. [sensazione avvertita col senso del gusto: caramelle al g. di lampone ] ▶◀ aroma, sapore. 2. (estens.) [ … Enciclopedia Italiana
gusto — m. fisiol. Sentido corporal especializado en captar el sabor que está localizado en la faringe, epiglotis y en los botones gustativos de la lengua; responde a sustancias o moléculas químicas disueltas en un medio acuoso y los estímulos captados… … Diccionario médico
gusto — gȗsto pril. DEFINICIJA na gust način 1. tako da je posljedica gustoća, na način da je što zbijeno u česticama ili dijelovima koji ga čine [gusto tkan; snijeg gusto pada] 2. razg. nezgodno, neugodno, teško, kritično, tako da najavljuje teškoće ili … Hrvatski jezični portal
Gusto — Sm Neigung, Lust per. Wortschatz fremd. Erkennbar fremd (17. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus it. gusto, zu l. gustāre kosten . Ebenso ne. gusto. Für die deutsche Verwandtschaft s. kosten; goutieren. ✎ DF 1 (1913), 259. italienisch it … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Gusto — Gus to, n. [It. or Sp., fr. L. gustus; akin to E. choose. Cf. 2d {Gust}, {Go[^u]t}.] Nice or keen appreciation or enjoyment; relish; taste; fancy; as, he ate it with gusto. Dryden. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Gusto — (ital.), Geschmack; gustōso oder con gusto (Mus.), geschmackvoll; gustös, schmackhaft … Kleines Konversations-Lexikon
gusto — (n.) 1620s, from It. gusto taste, from L. gustus a tasting, related to gustare to taste, take a little of, from PIE root *geus to taste, choose (Cf. Skt. jus enjoy, be pleased, Avestan zaosa pleasure, O.Pers. dauЕЎ enjoy ), a root that forms… … Etymology dictionary
Gusto — (ital.), Geschmack, Neigung … Meyers Großes Konversations-Lexikon