Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

guttur+v

  • 1 guttur

    guttur, ŭris, n. (ante-class.; also m. in acc. sing. gutturem, Plaut. Mil. 3, 2, 22; id. Aul. 2, 4, 25; Nov. Com. Fragm. v. 118 Rib.), the gullet, throat (cf.:

    faux, gula, jugulum): da meo gutturi gaudium,

    Plaut. Curc. 1, 2, 10; 49:

    venter gutturque resident ferias,

    id. Capt. 3, 1, 8:

    guttur homini tantum et suibus intumescit,

    Plin. 11, 37, 68, § 179:

    quis tumidum guttur miratur in Alpibus?

    Juv. 13, 162: (tamquam si in Alpibus gutturosos homines admireris, ubi tales sunt plurimi scilicet: nam lata et inflata colla habent, Vet. Schol. ad h. 1.): haud modicos tremulo fundens e gutture cantus, Cic. poët. Div. 1, 8, 14: liquidum tenui gutture cantat avis. Ov. Am. 1, 13, 8:

    parentis olim si quis impia manu Senile guttur fregerit,

    Hor. Epod. 3, 1.—In plur.:

    fodere guttura cultro,

    Ov. M. 7, 314:

    laqueo ligare guttura,

    id. ib. 6, 135.—Hence,
    II.
    Transf., gluttony:

    memorabile magni Gutturis exemplum,

    Juv. 2, 114.—Comically:

    inferior, i. e. anus,

    Plaut. Aul. 2, 4, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > guttur

  • 2 guttur

    guttur, uris, n., die Gurgel, Kehle, bei den Vögeln der Kropf, I) eig.: a) der Menschen, Cels., Sen. u.a.: tumidum od. turgidum, dicker Hals, Kropf, Iuven. 13, 162. Vitr. 8, 3, 20 (u. so guttura, dicke Hälse, Geschwülste am Halse, Plin. 19, 45 u. 28, 42): inferior, scherzh. = der After, Plaut.: guttur alci frangere, jmdm. das Genick brechen, Hor. – b) der Tiere, suis, Plin.: atrum (corvi), Catull.: tria guttura pandens (Cerberus), Verg.: bes. als Sitz der Stimme der Vögel, modicos tremulo fundere e gutture cantus, Cic. poët.: liquidum tenui gutture cantat avis, Ov.: ovantes gutture corvi, Verg. – II) meton., eine gefräßige Gurgel = die Freßhaftigkeit, Iuven. 2, 114 (Cic. Cael. 44 jetzt vitium ventris et gurgitis). – / guttur als masc., Nom. bei Varro sat. Men. 237: Akk. gutturem, Nov. com. 118. Plaut. aul. 304 G.; mil. 835 u. trin. 1014. Lucil. 1167. Gargil. de cura boum § 2. – Nbf. guttor, Gloss. IV, 347, 56 u. V, 544, 12.

    lateinisch-deutsches > guttur

  • 3 guttur

    guttŭr, ŭris, n.    - masc. Varr. Men. 337; acc. gutturem Plaut. Mil. 385 ; Aul. 304. [st1]1 [-] gosier, gorge.    - Plaut. Curc. 106 ; Cic. poet. Div. 1, 14 ; Hor. Epo. 3, 1.    - etiamne obturat inferiorem gutturem, Plaut. Aul. 304: est-ce qu'il se bouche aussi l'orifice du bas (= l'anus) ?    - laqueo ligare guttura, Ov. M. 6, 135: étrangler. --- Ov. M. 7, 314. [st1]2 [-] voracité, gloutonnerie.    - rarum ac memorabile magni gutturis exemplum, Juv. 2, 114: rare et mémorable modèle d’ample gosier.
    * * *
    guttŭr, ŭris, n.    - masc. Varr. Men. 337; acc. gutturem Plaut. Mil. 385 ; Aul. 304. [st1]1 [-] gosier, gorge.    - Plaut. Curc. 106 ; Cic. poet. Div. 1, 14 ; Hor. Epo. 3, 1.    - etiamne obturat inferiorem gutturem, Plaut. Aul. 304: est-ce qu'il se bouche aussi l'orifice du bas (= l'anus) ?    - laqueo ligare guttura, Ov. M. 6, 135: étrangler. --- Ov. M. 7, 314. [st1]2 [-] voracité, gloutonnerie.    - rarum ac memorabile magni gutturis exemplum, Juv. 2, 114: rare et mémorable modèle d’ample gosier.
    * * *
        Guttur, huius gutturis, pen. cor. neut. gen. Plin. Le gosier.
    \
        Trahere amnem gutture. Ouid. Boire de l'eaue de riviere.

    Dictionarium latinogallicum > guttur

  • 4 guttur

    guttur, uris, n., die Gurgel, Kehle, bei den Vögeln der Kropf, I) eig.: a) der Menschen, Cels., Sen. u.a.: tumidum od. turgidum, dicker Hals, Kropf, Iuven. 13, 162. Vitr. 8, 3, 20 (u. so guttura, dicke Hälse, Geschwülste am Halse, Plin. 19, 45 u. 28, 42): inferior, scherzh. = der After, Plaut.: guttur alci frangere, jmdm. das Genick brechen, Hor. – b) der Tiere, suis, Plin.: atrum (corvi), Catull.: tria guttura pandens (Cerberus), Verg.: bes. als Sitz der Stimme der Vögel, modicos tremulo fundere e gutture cantus, Cic. poët.: liquidum tenui gutture cantat avis, Ov.: ovantes gutture corvi, Verg. – II) meton., eine gefräßige Gurgel = die Freßhaftigkeit, Iuven. 2, 114 (Cic. Cael. 44 jetzt vitium ventris et gurgitis). – guttur als masc., Nom. bei Varro sat. Men. 237: Akk. gutturem, Nov. com. 118. Plaut. aul. 304 G.; mil. 835 u. trin. 1014. Lucil. 1167. Gargil. de cura boum § 2. – Nbf. guttor, Gloss. IV, 347, 56 u. V, 544, 12.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > guttur

  • 5 guttur

    guttur guttur, uris n горло

    Латинско-русский словарь > guttur

  • 6 guttur

    guttur guttur, uris n гортань

    Латинско-русский словарь > guttur

  • 7 guttur

        guttur uris, n    the gullet, throat, neck: fundens e gutture cantūs: haesit sub gutture volnus, V.: Senile, H.: (Cerberus) tria guttura pandens, V.: magni Gutturis exemplum, i. e. of gluttony, Iu.—Plur. for sing: guttura cultro Fodit, O.
    * * *
    I
    throat, neck; gullet; (reference to gluttony/appetite); swollen throat, goiter
    II
    throat, neck; gullet; (reference to gluttony/appetite); swollen throat, goiter

    Latin-English dictionary > guttur

  • 8 guttur

    uris n. (редко m. Pl, Vr, LM)
    1) горло, глотка, гортань CC, Sen etc.; у птиц зоб C, V, O
    g. tumĭdum (turgĭdum) J, Vtrзоб ( у человека)
    g. inferior шутл. Plānus
    g. alicujus frangĕre H — сломать кому-л. шею
    2) прожорливость, обжорство J

    Латинско-русский словарь > guttur

  • 9 guttur

    uris, n третье склонение горло

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > guttur

  • 10 guttur

    , uris n
      горло

    Dictionary Latin-Russian new > guttur

  • 11 ango

    ango, ĕre (anxi, anctum ou anxum, peu usités) [st2]1 [-] serrer, étreindre, étrangler, suffoquer. [st2]2 [-] mettre à l'étroit, gêner, faire souffrir. [st2]3 [-] serrer le coeur de, angoisser, tourmenter, inquiéter.    - [gr]gr. ἄγχω.    - angit inhaerens elisos oculos et siccum sanguine guttur, Virg. En. 8: sans le lâcher, il l'étrangle, faisant jaillir les yeux, vidant la gorge de son sang.    - vitis angitur, Col.: la vigne est étouffée.    - angi animo: se tourmenter (l'esprit), s'inquiéter, avoir le coeur serré.    - avec gén. - absurde facis, qui angas te animi, Plaut. Ep.: c'est une sottise que de te tourmenter ainsi.    - angi re (angi de re, angi ad rem): s'inquiéter de qqch.    - angor intimis sensibus, Cic.: je suis profondément attristé.    - angebatur animi necessario quod domum ejus iste reddiderat nudam atque inanem Cic. Verr. 2: ce qui le peinait inévitablement, c'est que sa maison, cet individu la lui avait rendue nue et vide.
    * * *
    ango, ĕre (anxi, anctum ou anxum, peu usités) [st2]1 [-] serrer, étreindre, étrangler, suffoquer. [st2]2 [-] mettre à l'étroit, gêner, faire souffrir. [st2]3 [-] serrer le coeur de, angoisser, tourmenter, inquiéter.    - [gr]gr. ἄγχω.    - angit inhaerens elisos oculos et siccum sanguine guttur, Virg. En. 8: sans le lâcher, il l'étrangle, faisant jaillir les yeux, vidant la gorge de son sang.    - vitis angitur, Col.: la vigne est étouffée.    - angi animo: se tourmenter (l'esprit), s'inquiéter, avoir le coeur serré.    - avec gén. - absurde facis, qui angas te animi, Plaut. Ep.: c'est une sottise que de te tourmenter ainsi.    - angi re (angi de re, angi ad rem): s'inquiéter de qqch.    - angor intimis sensibus, Cic.: je suis profondément attristé.    - angebatur animi necessario quod domum ejus iste reddiderat nudam atque inanem Cic. Verr. 2: ce qui le peinait inévitablement, c'est que sa maison, cet individu la lui avait rendue nue et vide.
    * * *
        Ango, angis, anxi, anctum in supino, teste Prisciano, angere. Estrangler.
    \
        Angunt oculos spongiarum stirpes praefractae, etc. Colu. Estranglent les yeuls et petits bourgeons qui veulent sortir.
    \
        Angere, per metaphoram. Cic. Tormenter, Chagriner, Donner grand ennuy, tant au corps qu'à l'esprit, Angoisser.
    \
        Angere sese animi. Plaut. Se tormenter l'esprit.

    Dictionarium latinogallicum > ango

  • 12 aridus

    arĭdus, a, um [st2]1 [-] aride, sec, desséché. [st2]2 [-] qui dessèche. [st2]3 [-] décharné, maigre, sec, chétif, pauvre, misérable; chiche, avare.    - arida febris, Virg. G. 3, 458: fièvre qui donne soif, fièvre qui altère.    - arida guttur, Ov.: gosier sec.    - aridus cliens, Mart.: misérable client.    - aridus color, Plin. 12, 26, 59, § 129: couleur de feuille morte.
    * * *
    arĭdus, a, um [st2]1 [-] aride, sec, desséché. [st2]2 [-] qui dessèche. [st2]3 [-] décharné, maigre, sec, chétif, pauvre, misérable; chiche, avare.    - arida febris, Virg. G. 3, 458: fièvre qui donne soif, fièvre qui altère.    - arida guttur, Ov.: gosier sec.    - aridus cliens, Mart.: misérable client.    - aridus color, Plin. 12, 26, 59, § 129: couleur de feuille morte.
    * * *
        Aridus, pen. corr. Adiectiuum. Qui est ari, et a perdu son humeur naturel, Aride, Sec. Communement on dit Tari.
    \
        Aridus aspectu. plin. Sec à veoir.
    \
        Aristae aridae. Catull. Fort seiches.
    \
        Arua arida. Ouid. Maigres, secz, et infertiles.
    \
        Color aridus. Plin. Comme celle d'une chose seiche.
    \
        Crura arida. Ouid. Jambes seiches, maigres, et gresles.
    \
        Febris arida. Virg. Fiebvre chaulde, qui donne grande alteration.
    \
        Aridae ficus. Plaut. Seiches. \ Fragor aridus. Virg. Esclatant.
    \
        Homo aridus, per metaphoram. Terent. Sec d'avarice, Chiche.
    \
        Nutrimenta ignis arida. Virgil. Petites buchettes seiches pour allumer le feu.
    \
        Prata arida. Virg. Quand l'herbe est meure, et preste à faucher.
    \
        Sonus aridus. Esclatant.
    \
        Viator aridus. Virgil. Fort alteré.
    \
        Victus aridus. Cic. Traictement seiche et austere, point delicat.
    \
        Vita arida. Cic. Vie austere.

    Dictionarium latinogallicum > aridus

  • 13 gutturosus

    guttŭrōsus, a, um, adj. [guttur], that has a tumor in the throat, goitred (postclass.):

    si quis naturā gutturosus sit,

    Dig. 21, 1, 12, § 2; Paul. ex Fest. 112, 2; Schol. Juv. 13, 162; cf. guttur.

    Lewis & Short latin dictionary > gutturosus

  • 14 ango

    ānxī, (anctum или anxum), ere
    1) сжимать, сдавливать ( guttur V); душить, теснить, щемить ( leonem St)
    2) стеснять, беспокоить, тревожить, мучить, удручать (poēta, meum qui pectus inaniter angit H; animo angi et mente Ap)

    Латинско-русский словарь > ango

  • 15 colluo

    col-luo, luī, lutum, ere
    1) промывать, тщательно полоскать (ōs, dentes aquā PM; guttur cum aliquā re Pers)
    2) омочить, напоить

    Латинско-русский словарь > colluo

  • 16 gutturosus

    gutturōsus, a, um [ guttur 1. \] мед.

    Латинско-русский словарь > gutturosus

  • 17 indocilis

    in-docilis, e
    1) с трудом воспринимающий, не поддающийся выучке, непонятливый, бестолковый (grex H; i. et tardus C; i. et obliviosus Ap)
    2) непривыкший, неспособный (i. pauperiem pati H; i. quieti (dat.), но: pacis modique Sil): непригодный
    arbor i. nasci alĭbi PM — дерево, которое нигде больше расти не может
    3) неопытный, несведущий, невежественный ( genus V)
    4) грубый ( guttur O); неумелый, примитивный
    5) недоступный, с трудом усваиваемый, трудный ( disciplina C)
    6) неизученный, незнакомый, неведомый ( indociles currere vias Prp)

    Латинско-русский словарь > indocilis

  • 18 innodo

    in-nōdo, āvī, ātum, āre
    1) перетягивать узлом, затягивать ( guttur laquei nexibus innodatum Amm)
    2) запутывать (quaestiones aliquā re Sid; causam ambagbus CJ)

    Латинско-русский словарь > innodo

  • 19 ligo

    I āvī, ātum, āre
    1) вязать, завязывать, связывать (manūs post terga O; se cum aliquo PJ; aliquem vinculo T); привязывать ( funem litoribus Lcn); обвязывать, перевязывать (l. crus fasciā Ph; l. vulnera O)
    4) сковывать ( pisces in glacie ligati O); соединять (l. dissociata O; l. argumenta Q); заключать (pacta Prp; conjugia SenT)
    II ligo, ōnis m.
    1) кирка, мотыга H, O, M, PM, T
    2) перен. земледелие (aetas patiens ligonis J)

    Латинско-русский словарь > ligo

  • 20 premo

    pressī, pressum, ere
    1) давить, придавливать, топтать, попирать (aliquem pede H, V); жать, прижимать ( aliquem ad pectora V); стискивать, сжимать ( ferrum dexterā Sil)
    aliquem rotis p. O — переехать кого-л.
    aliquid pressis manibus tenere QC — держать что-л. в крепко сжатых руках
    aliquid morsu Lcr или ore O p. — кусать, жевать, но тж.
    p. aliquid ore V — умолчать о чём-л.
    frena dente p. Oкусать удила
    frigore premi O — застывать от холода, замерзать
    p. terga equi Oехать или сидеть верхом на коне
    p. cubitum H — облокотиться, опираться
    p. humum Oлечь или рухнуть на землю
    p. portum Oвойти в порт
    vestigia alicujus p. T — идти по чьим-л. следам (ср. 12. и 20.)
    2) занимать, захватывать (saltūs montium praesidiis p. L)
    3)
    б) обременять, отягощать ( juvencos jugo O)
    5) покрывать, окутывать, охватывать ( nix terram premit O); обвивать, увенчивать (crinem fronde p. O)
    6)
    а) засыпать, зарывать, хоронить (p. ossa O; p. aliquid terrā H; condi tellure premique VF); закрывать, затмевать ( luna sole premitur QC)
    lumen p. V — меркнуть, тускнеть
    б) скрывать, таить (interius omne secretum Sen)
    nonum prematur in annum H — (готовая рукопись) пусть хранится девять лет, т. е. не следует торопиться с её опубликованием
    в) подавлять (gemitum sub imo corde p. V; curam sub corde V)
    aliquid ore p. Vумолчать о чём-л
    г) превышать, превосходить
    si titulos annosque tuos numerare velīmus, facta premant annos O — если бы мы захотели перечислить твои подвиги и годы, то деяний окажется больше, чем лет
    7)
    а) теснить, напирать, оказывать давление (p. hostem obsidione Cs); донимать, беспокоить, изводить ( aliquem criminibus O); принуждать ( aliquem ad exeundum Nep); вынуждать ( confessionem Q)
    aliquo premente C — по чьему-л. настоянию
    б) притеснять, угнетать (aere aliene premi C, Cs)
    nox premit aliquem H — ночь нависла над кем-л. ( или окутала кого-либо)
    aliquem verbo p. C — поймать кого-л. на слове, придраться к чьим-л. словам
    8) pass. premi испытывать нужду, ощущать недостаток ( premi re frumentariā Cs); терпеть, страдать (premi ab aliquo C, Nep; premi aliquā valetudine Nep)
    9) преследовать, гнать (cedentem L; bestias Is); загонять ( cervum ad retia V); непосредственно (по пятам) следовать ( poena culpam premit H)
    p. aĕra Lcrлетать
    presse gradu или pede Lнога к ноге (т. е. сомкнутым строем); но
    11) настаивать, напирать, подчёркивать (argumentum p. C)
    12)
    auro p. aliquid St — отделывать что-л. золотом
    p. vestigia C — ступать, идти (ср. 20.)
    quum decimum premeretur sidĕre (= sole) signum O — когда солнце вошло в десятый знак зодиака, т. е. пошёл десятый месяц
    б) вонзать, вгонять, втыкать (ensem Lcn; dentes in aliquā re O); погружать, врезывать ( vomerem V); поражать
    nube pharetrae p. VF — осыпать тучей стрел; пронзать, прокалывать ( aliquem hastā V)
    14) обозначать, отмечать ( aliquid aeternā notā O)
    vocem alicujus p. Vкрепко запомнить или обдумывать чьё-л. слово; но тж.
    p. vocem V, Phзамолчать
    15) выжимать, выдавливать (mella H; oleum H)
    p. ubera Oдоить
    16) снижать, опускать ( aulaeum premitur H)
    17) сваливать, валить, бросать на землю, уложить, сразить (aliquem V, T)
    18) рыть, выкапывать (sulcum V; cavernas in altitudinem QC)
    19) умалять, принижать ( famam alicujus T); презирать ( humana omnia C); недооценивать ( arma alicujus V)
    20) тормозить, задерживать, унимать ( sanguinem T); не пропускать ( lucem L); натягивать ( habenas V); прекращать, останавливать ( cursum C — ср. 16.); сдерживать ( equos currentes V); ограничивать, обуздывать (cupiditates Aug; sermones alicujus T)
    p. vestigia V или gradum VFзадерживать (замедлять) шаги или останавливаться (ср. 12.)
    21) обрезывать, обстригать ( vitem falce H)
    22) подчинять себе, порабощать, покорять (populos dicione V; ventos imperio V; arva jugo V)
    23) смыкать, закрывать (oculos, ōs V)
    24) сжимать; душить ( monstra manu V); стягивать (collum laqueo H; alicui fauces O); сдавливать ( guttur V)
    25) сокращать, излагать вкратце (quae dilatantur a nobis, Zeno sic premebat C)
    26) M, Su, VF = futuo ( aliquam). — см. тж. pressus

    Латинско-русский словарь > premo

См. также в других словарях:

  • GUTTUR — animae canalis, Plin. Graece λάρυγξ, βρόγχος, et τραχεῖα αρτηρία, canna pulmonis et aspera arteria, ex Heb. Gap desc: Hebrew fortasse a sono glutientis. Plin. l. XI. c. 37. Homini tantum et vibus intumescit, aquarum quae potantur vitio,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Guttur — (lat.), 1) (Anat.), Gurgel, Kehle; daher Gutturales, Kehllaute, s.u. Laute; 2) (Bot.), die Kehle od. Gurgel, die Vertiefung auf der äußern Fläche an der Unterlippe der maskirten Blume, dem Gaumen (Palatum) entsprechend, dessen Aushöhlung sie… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • guttur — gut·tur (gutґər) [L.] fauces …   Medical dictionary

  • •guttur — i (L). The throat …   Dictionary of word roots and combining forms

  • guttur — …   Useful english dictionary

  • Guttur. appl. — gutturi applicandus( a um), to be applied to the throat …  

  • guttural — guttural, ale, aux [ gytyral, o ] adj. • 1542; du lat. guttur « gosier » 1 ♦ Qui appartient au gosier. Artère gutturale. 2 ♦ Émis par le gosier. ⇒ rauque. Toux, voix gutturale. Son guttural. ♢ Phonét. Vieilli Consonne gutturale, et n. f. une… …   Encyclopédie Universelle

  • goitre — [ gwatr ] n. m. • 1530; goyetre 1492; a. fr. goitron « gorge » XIIe; lat. pop. °gutturio, onis, de guttur « gorge » ♦ Gonflement de la partie antérieure du cou, résultant d une augmentation de volume de la glande thyroïde, dans sa totalité ou… …   Encyclopédie Universelle

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

  • gutural — (Del lat. guttur, uris, garganta.) ► adjetivo 1 ANATOMÍA De la garganta: ■ debido a la operación, ahora sólo puede emitir sonidos guturales. ► adjetivo/ sustantivo femenino 2 LINGÜÍSTICA Se aplica al sonido consonántico que se articula tocando el …   Enciclopedia Universal

  • gutturale — ● guttural, gutturale, gutturaux adjectif (latin guttur, uris, gosier) Qui est émis du fond de la gorge ; rauque : Cris gutturaux. ● guttural, gutturale, gutturaux (expressions) adjectif (latin guttur, uris, gosier) Vieux. Consonne gutturale ou… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»