-
1 guttur
guttur, ŭris, n. (ante-class.; also m. in acc. sing. gutturem, Plaut. Mil. 3, 2, 22; id. Aul. 2, 4, 25; Nov. Com. Fragm. v. 118 Rib.), the gullet, throat (cf.:II.faux, gula, jugulum): da meo gutturi gaudium,
Plaut. Curc. 1, 2, 10; 49:venter gutturque resident ferias,
id. Capt. 3, 1, 8:guttur homini tantum et suibus intumescit,
Plin. 11, 37, 68, § 179:quis tumidum guttur miratur in Alpibus?
Juv. 13, 162: (tamquam si in Alpibus gutturosos homines admireris, ubi tales sunt plurimi scilicet: nam lata et inflata colla habent, Vet. Schol. ad h. 1.): haud modicos tremulo fundens e gutture cantus, Cic. poët. Div. 1, 8, 14: liquidum tenui gutture cantat avis. Ov. Am. 1, 13, 8:parentis olim si quis impia manu Senile guttur fregerit,
Hor. Epod. 3, 1.—In plur.:fodere guttura cultro,
Ov. M. 7, 314:laqueo ligare guttura,
id. ib. 6, 135.—Hence,Transf., gluttony:memorabile magni Gutturis exemplum,
Juv. 2, 114.—Comically:inferior, i. e. anus,
Plaut. Aul. 2, 4, 25. -
2 guttur
guttur, uris, n., die Gurgel, Kehle, bei den Vögeln der Kropf, I) eig.: a) der Menschen, Cels., Sen. u.a.: tumidum od. turgidum, dicker Hals, Kropf, Iuven. 13, 162. Vitr. 8, 3, 20 (u. so guttura, dicke Hälse, Geschwülste am Halse, Plin. 19, 45 u. 28, 42): inferior, scherzh. = der After, Plaut.: guttur alci frangere, jmdm. das Genick brechen, Hor. – b) der Tiere, suis, Plin.: atrum (corvi), Catull.: tria guttura pandens (Cerberus), Verg.: bes. als Sitz der Stimme der Vögel, modicos tremulo fundere e gutture cantus, Cic. poët.: liquidum tenui gutture cantat avis, Ov.: ovantes gutture corvi, Verg. – II) meton., eine gefräßige Gurgel = die Freßhaftigkeit, Iuven. 2, 114 (Cic. Cael. 44 jetzt vitium ventris et gurgitis). – / guttur als masc., Nom. bei Varro sat. Men. 237: Akk. gutturem, Nov. com. 118. Plaut. aul. 304 G.; mil. 835 u. trin. 1014. Lucil. 1167. Gargil. de cura boum § 2. – Nbf. guttor, Gloss. IV, 347, 56 u. V, 544, 12.
-
3 guttur
guttŭr, ŭris, n. - masc. Varr. Men. 337; acc. gutturem Plaut. Mil. 385 ; Aul. 304. [st1]1 [-] gosier, gorge. - Plaut. Curc. 106 ; Cic. poet. Div. 1, 14 ; Hor. Epo. 3, 1. - etiamne obturat inferiorem gutturem, Plaut. Aul. 304: est-ce qu'il se bouche aussi l'orifice du bas (= l'anus) ? - laqueo ligare guttura, Ov. M. 6, 135: étrangler. --- Ov. M. 7, 314. [st1]2 [-] voracité, gloutonnerie. - rarum ac memorabile magni gutturis exemplum, Juv. 2, 114: rare et mémorable modèle d’ample gosier.* * *guttŭr, ŭris, n. - masc. Varr. Men. 337; acc. gutturem Plaut. Mil. 385 ; Aul. 304. [st1]1 [-] gosier, gorge. - Plaut. Curc. 106 ; Cic. poet. Div. 1, 14 ; Hor. Epo. 3, 1. - etiamne obturat inferiorem gutturem, Plaut. Aul. 304: est-ce qu'il se bouche aussi l'orifice du bas (= l'anus) ? - laqueo ligare guttura, Ov. M. 6, 135: étrangler. --- Ov. M. 7, 314. [st1]2 [-] voracité, gloutonnerie. - rarum ac memorabile magni gutturis exemplum, Juv. 2, 114: rare et mémorable modèle d’ample gosier.* * *Guttur, huius gutturis, pen. cor. neut. gen. Plin. Le gosier.\Trahere amnem gutture. Ouid. Boire de l'eaue de riviere. -
4 guttur
guttur, uris, n., die Gurgel, Kehle, bei den Vögeln der Kropf, I) eig.: a) der Menschen, Cels., Sen. u.a.: tumidum od. turgidum, dicker Hals, Kropf, Iuven. 13, 162. Vitr. 8, 3, 20 (u. so guttura, dicke Hälse, Geschwülste am Halse, Plin. 19, 45 u. 28, 42): inferior, scherzh. = der After, Plaut.: guttur alci frangere, jmdm. das Genick brechen, Hor. – b) der Tiere, suis, Plin.: atrum (corvi), Catull.: tria guttura pandens (Cerberus), Verg.: bes. als Sitz der Stimme der Vögel, modicos tremulo fundere e gutture cantus, Cic. poët.: liquidum tenui gutture cantat avis, Ov.: ovantes gutture corvi, Verg. – II) meton., eine gefräßige Gurgel = die Freßhaftigkeit, Iuven. 2, 114 (Cic. Cael. 44 jetzt vitium ventris et gurgitis). – ⇒ guttur als masc., Nom. bei Varro sat. Men. 237: Akk. gutturem, Nov. com. 118. Plaut. aul. 304 G.; mil. 835 u. trin. 1014. Lucil. 1167. Gargil. de cura boum § 2. – Nbf. guttor, Gloss. IV, 347, 56 u. V, 544, 12. -
5 guttur
guttur guttur, uris n горло -
6 guttur
guttur guttur, uris n гортань -
7 guttur
guttur uris, n the gullet, throat, neck: fundens e gutture cantūs: haesit sub gutture volnus, V.: Senile, H.: (Cerberus) tria guttura pandens, V.: magni Gutturis exemplum, i. e. of gluttony, Iu.—Plur. for sing: guttura cultro Fodit, O.* * *Ithroat, neck; gullet; (reference to gluttony/appetite); swollen throat, goiterIIthroat, neck; gullet; (reference to gluttony/appetite); swollen throat, goiter -
8 guttur
uris n. (редко m. Pl, Vr, LM)1) горло, глотка, гортань CC, Sen etc.; у птиц зоб C, V, Og. tumĭdum (turgĭdum) J, Vtr — зоб ( у человека)g. alicujus frangĕre H — сломать кому-л. шею2) прожорливость, обжорство J -
9 guttur
uris, n третье склонение горлоЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > guttur
-
10 guttur
, uris nгорло -
11 ango
ango, ĕre (anxi, anctum ou anxum, peu usités) [st2]1 [-] serrer, étreindre, étrangler, suffoquer. [st2]2 [-] mettre à l'étroit, gêner, faire souffrir. [st2]3 [-] serrer le coeur de, angoisser, tourmenter, inquiéter. - [gr]gr. ἄγχω. - angit inhaerens elisos oculos et siccum sanguine guttur, Virg. En. 8: sans le lâcher, il l'étrangle, faisant jaillir les yeux, vidant la gorge de son sang. - vitis angitur, Col.: la vigne est étouffée. - angi animo: se tourmenter (l'esprit), s'inquiéter, avoir le coeur serré. - avec gén. - absurde facis, qui angas te animi, Plaut. Ep.: c'est une sottise que de te tourmenter ainsi. - angi re (angi de re, angi ad rem): s'inquiéter de qqch. - angor intimis sensibus, Cic.: je suis profondément attristé. - angebatur animi necessario quod domum ejus iste reddiderat nudam atque inanem Cic. Verr. 2: ce qui le peinait inévitablement, c'est que sa maison, cet individu la lui avait rendue nue et vide.* * *ango, ĕre (anxi, anctum ou anxum, peu usités) [st2]1 [-] serrer, étreindre, étrangler, suffoquer. [st2]2 [-] mettre à l'étroit, gêner, faire souffrir. [st2]3 [-] serrer le coeur de, angoisser, tourmenter, inquiéter. - [gr]gr. ἄγχω. - angit inhaerens elisos oculos et siccum sanguine guttur, Virg. En. 8: sans le lâcher, il l'étrangle, faisant jaillir les yeux, vidant la gorge de son sang. - vitis angitur, Col.: la vigne est étouffée. - angi animo: se tourmenter (l'esprit), s'inquiéter, avoir le coeur serré. - avec gén. - absurde facis, qui angas te animi, Plaut. Ep.: c'est une sottise que de te tourmenter ainsi. - angi re (angi de re, angi ad rem): s'inquiéter de qqch. - angor intimis sensibus, Cic.: je suis profondément attristé. - angebatur animi necessario quod domum ejus iste reddiderat nudam atque inanem Cic. Verr. 2: ce qui le peinait inévitablement, c'est que sa maison, cet individu la lui avait rendue nue et vide.* * *Ango, angis, anxi, anctum in supino, teste Prisciano, angere. Estrangler.\Angunt oculos spongiarum stirpes praefractae, etc. Colu. Estranglent les yeuls et petits bourgeons qui veulent sortir.\Angere, per metaphoram. Cic. Tormenter, Chagriner, Donner grand ennuy, tant au corps qu'à l'esprit, Angoisser.\Angere sese animi. Plaut. Se tormenter l'esprit. -
12 aridus
arĭdus, a, um [st2]1 [-] aride, sec, desséché. [st2]2 [-] qui dessèche. [st2]3 [-] décharné, maigre, sec, chétif, pauvre, misérable; chiche, avare. - arida febris, Virg. G. 3, 458: fièvre qui donne soif, fièvre qui altère. - arida guttur, Ov.: gosier sec. - aridus cliens, Mart.: misérable client. - aridus color, Plin. 12, 26, 59, § 129: couleur de feuille morte.* * *arĭdus, a, um [st2]1 [-] aride, sec, desséché. [st2]2 [-] qui dessèche. [st2]3 [-] décharné, maigre, sec, chétif, pauvre, misérable; chiche, avare. - arida febris, Virg. G. 3, 458: fièvre qui donne soif, fièvre qui altère. - arida guttur, Ov.: gosier sec. - aridus cliens, Mart.: misérable client. - aridus color, Plin. 12, 26, 59, § 129: couleur de feuille morte.* * *Aridus, pen. corr. Adiectiuum. Qui est ari, et a perdu son humeur naturel, Aride, Sec. Communement on dit Tari.\Aridus aspectu. plin. Sec à veoir.\Aristae aridae. Catull. Fort seiches.\Arua arida. Ouid. Maigres, secz, et infertiles.\Color aridus. Plin. Comme celle d'une chose seiche.\Crura arida. Ouid. Jambes seiches, maigres, et gresles.\Febris arida. Virg. Fiebvre chaulde, qui donne grande alteration.\Aridae ficus. Plaut. Seiches. \ Fragor aridus. Virg. Esclatant.\Homo aridus, per metaphoram. Terent. Sec d'avarice, Chiche.\Nutrimenta ignis arida. Virgil. Petites buchettes seiches pour allumer le feu.\Prata arida. Virg. Quand l'herbe est meure, et preste à faucher.\Sonus aridus. Esclatant.\Viator aridus. Virgil. Fort alteré.\Victus aridus. Cic. Traictement seiche et austere, point delicat.\Vita arida. Cic. Vie austere. -
13 gutturosus
guttŭrōsus, a, um, adj. [guttur], that has a tumor in the throat, goitred (postclass.):si quis naturā gutturosus sit,
Dig. 21, 1, 12, § 2; Paul. ex Fest. 112, 2; Schol. Juv. 13, 162; cf. guttur. -
14 ango
ānxī, (anctum или anxum), ere2) стеснять, беспокоить, тревожить, мучить, удручать (poēta, meum qui pectus inaniter angit H; animo angi et mente Ap) -
15 colluo
col-luo, luī, lutum, ere1) промывать, тщательно полоскать (ōs, dentes aquā PM; guttur cum aliquā re Pers)2) омочить, напоить -
16 gutturosus
gutturōsus, a, um [ guttur 1. \] мед.зобастый Dig -
17 indocilis
in-docilis, e1) с трудом воспринимающий, не поддающийся выучке, непонятливый, бестолковый (grex H; i. et tardus C; i. et obliviosus Ap)2) непривыкший, неспособный (i. pauperiem pati H; i. quieti (dat.), но: pacis modique Sil): непригодныйi. Cereri terra Sil — нехлебородная земляarbor i. nasci alĭbi PM — дерево, которое нигде больше расти не может3) неопытный, несведущий, невежественный ( genus V)i. numerus O — простой напев5) недоступный, с трудом усваиваемый, трудный ( disciplina C)6) неизученный, незнакомый, неведомый ( indociles currere vias Prp) -
18 innodo
in-nōdo, āvī, ātum, āre1) перетягивать узлом, затягивать ( guttur laquei nexibus innodatum Amm)2) запутывать (quaestiones aliquā re Sid; causam ambagbus CJ) -
19 ligo
I āvī, ātum, āre1) вязать, завязывать, связывать (manūs post terga O; se cum aliquo PJ; aliquem vinculo T); привязывать ( funem litoribus Lcn); обвязывать, перевязывать (l. crus fasciā Ph; l. vulnera O)2) сдавливать ( guttur laqueo O)4) сковывать ( pisces in glacie ligati O); соединять (l. dissociata O; l. argumenta Q); заключать (pacta Prp; conjugia SenT)II ligo, ōnis m.1) кирка, мотыга H, O, M, PM, T2) перен. земледелие (aetas patiens ligonis J) -
20 premo
pressī, pressum, ere1) давить, придавливать, топтать, попирать (aliquem pede H, V); жать, прижимать ( aliquem ad pectora V); стискивать, сжимать ( ferrum dexterā Sil)aliquem rotis p. O — переехать кого-л.aliquid pressis manibus tenere QC — держать что-л. в крепко сжатых рукахora ore p. O — целовать в губыaliquid morsu Lcr или ore O p. — кусать, жевать, но тж.p. aliquid ore V — умолчать о чём-л.frena dente p. O — кусать удилаfrena manu p. O — крепко натягивать поводьяfrigore premi O — застывать от холода, замерзатьp. torum O — лежать на ложеfacie p. torum Pt — уткнуться лицом в кроватьp. sedilia O — сидеть на стульяхp. solum St — ступать (ходить) по землеp. cubitum H — облокотиться, опиратьсяp. columnas H — покоиться на колоннахp. portum O — войти в портvestigia alicujus p. T — идти по чьим-л. следам (ср. 12. и 20.)forum p. C — часто бывать (постоянно находиться) на форуме или не покидать форума2) занимать, захватывать (saltūs montium praesidiis p. L)3)а) нагружать ( naves magno onĕre T)б) обременять, отягощать ( juvencos jugo O)4) запрягать ( equos curru O)5) покрывать, окутывать, охватывать ( nix terram premit O); обвивать, увенчивать (crinem fronde p. O)6)а) засыпать, зарывать, хоронить (p. ossa O; p. aliquid terrā H; condi tellure premique VF); закрывать, затмевать ( luna sole premitur QC)lumen p. V — меркнуть, тускнетьб) скрывать, таить (interius omne secretum Sen)nonum prematur in annum H — (готовая рукопись) пусть хранится девять лет, т. е. не следует торопиться с её опубликованиемв) подавлять (gemitum sub imo corde p. V; curam sub corde V)aliquid ore p. V — умолчать о чём-лг) превышать, превосходитьsi titulos annosque tuos numerare velīmus, facta premant annos O — если бы мы захотели перечислить твои подвиги и годы, то деяний окажется больше, чем лет7)а) теснить, напирать, оказывать давление (p. hostem obsidione Cs); донимать, беспокоить, изводить ( aliquem criminibus O); принуждать ( aliquem ad exeundum Nep); вынуждать ( confessionem Q)aliquo premente C — по чьему-л. настояниюб) притеснять, угнетать (aere aliene premi C, Cs)nox premit aliquem H — ночь нависла над кем-л. ( или окутала кого-либо)aliquem verbo p. C — поймать кого-л. на слове, придраться к чьим-л. словам8) pass. premi испытывать нужду, ощущать недостаток ( premi re frumentariā Cs); терпеть, страдать (premi ab aliquo C, Nep; premi aliquā valetudine Nep)9) преследовать, гнать (cedentem L; bestias Is); загонять ( cervum ad retia V); непосредственно (по пятам) следовать ( poena culpam premit H)10) прижиматьсяp. latus O — держаться в сторонеp. litus H — держаться берегаpresse gradu или pede L — нога к ноге (т. е. сомкнутым строем); но11) настаивать, напирать, подчёркивать (argumentum p. C)propositum p. O — настаивать на своём12)а) вдавливать ( vestigium C)auro p. aliquid St — отделывать что-л. золотомp. vestigia C — ступать, идти (ср. 20.)quum decimum premeretur sidĕre (= sole) signum O — когда солнце вошло в десятый знак зодиака, т. е. пошёл десятый месяцб) вонзать, вгонять, втыкать (ensem Lcn; dentes in aliquā re O); погружать, врезывать ( vomerem V); поражатьnube pharetrae p. VF — осыпать тучей стрел; пронзать, прокалывать ( aliquem hastā V)13) сажать ( virgulta per agros V)14) обозначать, отмечать ( aliquid aeternā notā O)vocem alicujus p. V — крепко запомнить или обдумывать чьё-л. слово; но тж.p. vocem V, Ph — замолчать15) выжимать, выдавливать (mella H; oleum H)p. ubera O — доитьp. lac или caseum V — приготовлять сырp. vina H — давить виноград16) снижать, опускать ( aulaeum premitur H)p. cursum O — направить бег (колесницы) вниз17) сваливать, валить, бросать на землю, уложить, сразить (aliquem V, T)18) рыть, выкапывать (sulcum V; cavernas in altitudinem QC)19) умалять, принижать ( famam alicujus T); презирать ( humana omnia C); недооценивать ( arma alicujus V)20) тормозить, задерживать, унимать ( sanguinem T); не пропускать ( lucem L); натягивать ( habenas V); прекращать, останавливать ( cursum C — ср. 16.); сдерживать ( equos currentes V); ограничивать, обуздывать (cupiditates Aug; sermones alicujus T)p. vestigia V или gradum VF — задерживать (замедлять) шаги или останавливаться (ср. 12.)21) обрезывать, обстригать ( vitem falce H)22) подчинять себе, порабощать, покорять (populos dicione V; ventos imperio V; arva jugo V)23) смыкать, закрывать (oculos, ōs V)24) сжимать; душить ( monstra manu V); стягивать (collum laqueo H; alicui fauces O); сдавливать ( guttur V)25) сокращать, излагать вкратце (quae dilatantur a nobis, Zeno sic premebat C)
См. также в других словарях:
GUTTUR — animae canalis, Plin. Graece λάρυγξ, βρόγχος, et τραχεῖα αρτηρία, canna pulmonis et aspera arteria, ex Heb. Gap desc: Hebrew fortasse a sono glutientis. Plin. l. XI. c. 37. Homini tantum et vibus intumescit, aquarum quae potantur vitio,… … Hofmann J. Lexicon universale
Guttur — (lat.), 1) (Anat.), Gurgel, Kehle; daher Gutturales, Kehllaute, s.u. Laute; 2) (Bot.), die Kehle od. Gurgel, die Vertiefung auf der äußern Fläche an der Unterlippe der maskirten Blume, dem Gaumen (Palatum) entsprechend, dessen Aushöhlung sie… … Pierer's Universal-Lexikon
guttur — gut·tur (gutґər) [L.] fauces … Medical dictionary
•guttur — i (L). The throat … Dictionary of word roots and combining forms
guttur — … Useful english dictionary
Guttur. appl. — gutturi applicandus( a um), to be applied to the throat …
guttural — guttural, ale, aux [ gytyral, o ] adj. • 1542; du lat. guttur « gosier » 1 ♦ Qui appartient au gosier. Artère gutturale. 2 ♦ Émis par le gosier. ⇒ rauque. Toux, voix gutturale. Son guttural. ♢ Phonét. Vieilli Consonne gutturale, et n. f. une… … Encyclopédie Universelle
goitre — [ gwatr ] n. m. • 1530; goyetre 1492; a. fr. goitron « gorge » XIIe; lat. pop. °gutturio, onis, de guttur « gorge » ♦ Gonflement de la partie antérieure du cou, résultant d une augmentation de volume de la glande thyroïde, dans sa totalité ou… … Encyclopédie Universelle
List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… … Wikipedia
gutural — (Del lat. guttur, uris, garganta.) ► adjetivo 1 ANATOMÍA De la garganta: ■ debido a la operación, ahora sólo puede emitir sonidos guturales. ► adjetivo/ sustantivo femenino 2 LINGÜÍSTICA Se aplica al sonido consonántico que se articula tocando el … Enciclopedia Universal
gutturale — ● guttural, gutturale, gutturaux adjectif (latin guttur, uris, gosier) Qui est émis du fond de la gorge ; rauque : Cris gutturaux. ● guttural, gutturale, gutturaux (expressions) adjectif (latin guttur, uris, gosier) Vieux. Consonne gutturale ou… … Encyclopédie Universelle