Перевод: с латинского на французский

с французского на латинский

guttur+v

  • 1 guttur

    guttŭr, ŭris, n.    - masc. Varr. Men. 337; acc. gutturem Plaut. Mil. 385 ; Aul. 304. [st1]1 [-] gosier, gorge.    - Plaut. Curc. 106 ; Cic. poet. Div. 1, 14 ; Hor. Epo. 3, 1.    - etiamne obturat inferiorem gutturem, Plaut. Aul. 304: est-ce qu'il se bouche aussi l'orifice du bas (= l'anus) ?    - laqueo ligare guttura, Ov. M. 6, 135: étrangler. --- Ov. M. 7, 314. [st1]2 [-] voracité, gloutonnerie.    - rarum ac memorabile magni gutturis exemplum, Juv. 2, 114: rare et mémorable modèle d’ample gosier.
    * * *
    guttŭr, ŭris, n.    - masc. Varr. Men. 337; acc. gutturem Plaut. Mil. 385 ; Aul. 304. [st1]1 [-] gosier, gorge.    - Plaut. Curc. 106 ; Cic. poet. Div. 1, 14 ; Hor. Epo. 3, 1.    - etiamne obturat inferiorem gutturem, Plaut. Aul. 304: est-ce qu'il se bouche aussi l'orifice du bas (= l'anus) ?    - laqueo ligare guttura, Ov. M. 6, 135: étrangler. --- Ov. M. 7, 314. [st1]2 [-] voracité, gloutonnerie.    - rarum ac memorabile magni gutturis exemplum, Juv. 2, 114: rare et mémorable modèle d’ample gosier.
    * * *
        Guttur, huius gutturis, pen. cor. neut. gen. Plin. Le gosier.
    \
        Trahere amnem gutture. Ouid. Boire de l'eaue de riviere.

    Dictionarium latinogallicum > guttur

  • 2 ango

    ango, ĕre (anxi, anctum ou anxum, peu usités) [st2]1 [-] serrer, étreindre, étrangler, suffoquer. [st2]2 [-] mettre à l'étroit, gêner, faire souffrir. [st2]3 [-] serrer le coeur de, angoisser, tourmenter, inquiéter.    - [gr]gr. ἄγχω.    - angit inhaerens elisos oculos et siccum sanguine guttur, Virg. En. 8: sans le lâcher, il l'étrangle, faisant jaillir les yeux, vidant la gorge de son sang.    - vitis angitur, Col.: la vigne est étouffée.    - angi animo: se tourmenter (l'esprit), s'inquiéter, avoir le coeur serré.    - avec gén. - absurde facis, qui angas te animi, Plaut. Ep.: c'est une sottise que de te tourmenter ainsi.    - angi re (angi de re, angi ad rem): s'inquiéter de qqch.    - angor intimis sensibus, Cic.: je suis profondément attristé.    - angebatur animi necessario quod domum ejus iste reddiderat nudam atque inanem Cic. Verr. 2: ce qui le peinait inévitablement, c'est que sa maison, cet individu la lui avait rendue nue et vide.
    * * *
    ango, ĕre (anxi, anctum ou anxum, peu usités) [st2]1 [-] serrer, étreindre, étrangler, suffoquer. [st2]2 [-] mettre à l'étroit, gêner, faire souffrir. [st2]3 [-] serrer le coeur de, angoisser, tourmenter, inquiéter.    - [gr]gr. ἄγχω.    - angit inhaerens elisos oculos et siccum sanguine guttur, Virg. En. 8: sans le lâcher, il l'étrangle, faisant jaillir les yeux, vidant la gorge de son sang.    - vitis angitur, Col.: la vigne est étouffée.    - angi animo: se tourmenter (l'esprit), s'inquiéter, avoir le coeur serré.    - avec gén. - absurde facis, qui angas te animi, Plaut. Ep.: c'est une sottise que de te tourmenter ainsi.    - angi re (angi de re, angi ad rem): s'inquiéter de qqch.    - angor intimis sensibus, Cic.: je suis profondément attristé.    - angebatur animi necessario quod domum ejus iste reddiderat nudam atque inanem Cic. Verr. 2: ce qui le peinait inévitablement, c'est que sa maison, cet individu la lui avait rendue nue et vide.
    * * *
        Ango, angis, anxi, anctum in supino, teste Prisciano, angere. Estrangler.
    \
        Angunt oculos spongiarum stirpes praefractae, etc. Colu. Estranglent les yeuls et petits bourgeons qui veulent sortir.
    \
        Angere, per metaphoram. Cic. Tormenter, Chagriner, Donner grand ennuy, tant au corps qu'à l'esprit, Angoisser.
    \
        Angere sese animi. Plaut. Se tormenter l'esprit.

    Dictionarium latinogallicum > ango

  • 3 aridus

    arĭdus, a, um [st2]1 [-] aride, sec, desséché. [st2]2 [-] qui dessèche. [st2]3 [-] décharné, maigre, sec, chétif, pauvre, misérable; chiche, avare.    - arida febris, Virg. G. 3, 458: fièvre qui donne soif, fièvre qui altère.    - arida guttur, Ov.: gosier sec.    - aridus cliens, Mart.: misérable client.    - aridus color, Plin. 12, 26, 59, § 129: couleur de feuille morte.
    * * *
    arĭdus, a, um [st2]1 [-] aride, sec, desséché. [st2]2 [-] qui dessèche. [st2]3 [-] décharné, maigre, sec, chétif, pauvre, misérable; chiche, avare.    - arida febris, Virg. G. 3, 458: fièvre qui donne soif, fièvre qui altère.    - arida guttur, Ov.: gosier sec.    - aridus cliens, Mart.: misérable client.    - aridus color, Plin. 12, 26, 59, § 129: couleur de feuille morte.
    * * *
        Aridus, pen. corr. Adiectiuum. Qui est ari, et a perdu son humeur naturel, Aride, Sec. Communement on dit Tari.
    \
        Aridus aspectu. plin. Sec à veoir.
    \
        Aristae aridae. Catull. Fort seiches.
    \
        Arua arida. Ouid. Maigres, secz, et infertiles.
    \
        Color aridus. Plin. Comme celle d'une chose seiche.
    \
        Crura arida. Ouid. Jambes seiches, maigres, et gresles.
    \
        Febris arida. Virg. Fiebvre chaulde, qui donne grande alteration.
    \
        Aridae ficus. Plaut. Seiches. \ Fragor aridus. Virg. Esclatant.
    \
        Homo aridus, per metaphoram. Terent. Sec d'avarice, Chiche.
    \
        Nutrimenta ignis arida. Virgil. Petites buchettes seiches pour allumer le feu.
    \
        Prata arida. Virg. Quand l'herbe est meure, et preste à faucher.
    \
        Sonus aridus. Esclatant.
    \
        Viator aridus. Virgil. Fort alteré.
    \
        Victus aridus. Cic. Traictement seiche et austere, point delicat.
    \
        Vita arida. Cic. Vie austere.

    Dictionarium latinogallicum > aridus

См. также в других словарях:

  • GUTTUR — animae canalis, Plin. Graece λάρυγξ, βρόγχος, et τραχεῖα αρτηρία, canna pulmonis et aspera arteria, ex Heb. Gap desc: Hebrew fortasse a sono glutientis. Plin. l. XI. c. 37. Homini tantum et vibus intumescit, aquarum quae potantur vitio,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Guttur — (lat.), 1) (Anat.), Gurgel, Kehle; daher Gutturales, Kehllaute, s.u. Laute; 2) (Bot.), die Kehle od. Gurgel, die Vertiefung auf der äußern Fläche an der Unterlippe der maskirten Blume, dem Gaumen (Palatum) entsprechend, dessen Aushöhlung sie… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • guttur — gut·tur (gutґər) [L.] fauces …   Medical dictionary

  • •guttur — i (L). The throat …   Dictionary of word roots and combining forms

  • guttur — …   Useful english dictionary

  • Guttur. appl. — gutturi applicandus( a um), to be applied to the throat …  

  • guttural — guttural, ale, aux [ gytyral, o ] adj. • 1542; du lat. guttur « gosier » 1 ♦ Qui appartient au gosier. Artère gutturale. 2 ♦ Émis par le gosier. ⇒ rauque. Toux, voix gutturale. Son guttural. ♢ Phonét. Vieilli Consonne gutturale, et n. f. une… …   Encyclopédie Universelle

  • goitre — [ gwatr ] n. m. • 1530; goyetre 1492; a. fr. goitron « gorge » XIIe; lat. pop. °gutturio, onis, de guttur « gorge » ♦ Gonflement de la partie antérieure du cou, résultant d une augmentation de volume de la glande thyroïde, dans sa totalité ou… …   Encyclopédie Universelle

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

  • gutural — (Del lat. guttur, uris, garganta.) ► adjetivo 1 ANATOMÍA De la garganta: ■ debido a la operación, ahora sólo puede emitir sonidos guturales. ► adjetivo/ sustantivo femenino 2 LINGÜÍSTICA Se aplica al sonido consonántico que se articula tocando el …   Enciclopedia Universal

  • gutturale — ● guttural, gutturale, gutturaux adjectif (latin guttur, uris, gosier) Qui est émis du fond de la gorge ; rauque : Cris gutturaux. ● guttural, gutturale, gutturaux (expressions) adjectif (latin guttur, uris, gosier) Vieux. Consonne gutturale ou… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»