Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

guild

  • 1 collegiarius

    I
    collegiaria, collegiarium ADJ
    of a collegium (guild/fraternity/board); collegial; acting together (Ecc)
    II
    member of a collegium (guild/fraternity/society/corporation/board)

    Latin-English dictionary > collegiarius

  • 2 conlegiarius

    I
    conlegiaria, conlegiarium ADJ
    of a collegium (guild/fraternity/board); collegial
    II
    member of a collegium (guild/fraternity/society/corporation/board)

    Latin-English dictionary > conlegiarius

  • 3 conlēgium or collēgium

        conlēgium or collēgium ī, n    [conlega], association in office, colleagueship: expertus mihi concordi collegio vir, L.: consul per tot collegia expertus, L.—An official body, association, board, bench, college, guild, corporation, society, union, company: censorum: praetorum: pontificum: augurum: mercatorum, L.: ambubaiarum, H.: tribuni... pro collegio pronuntiant, in the name of the body, L.

    Latin-English dictionary > conlēgium or collēgium

  • 4 corpus

        corpus oris, n    [1 CER-], a body (living or lifeless): solidum et suci plenum, T.: requies animi et corporis: ingenium sine corpore exercere, S.: corpus sine pectore, H.: Corporis exigui, of small frame, H.: dedit pro corpore nummos, to escape flogging, H.: adverso corpore, in front: corpore toto intorquet, with all his might, V.: gravi salubris corpori, i. e. stomach, H.: volgatum, prostituted, L.—Plur., for sing. (poet.): cruciata corpora demittite nocti, O.: Sanguine in corpora summa vocato, the skin, O.— Flesh: ossa subiecta corpori: corpus amisi: fecisti tantum corporis, Ph.: pars versa est in corporis usum, to serve as flesh, O.— A lifeless body, corpse, trunk: per eorum corpora transire, Cs.: occisorum, S.: corpore ambusto: ne corpus eiciatur. — Substance, matter, reality (poet.): Spem sine corpore amat, O.: metuit sine corpore nomen, O.—A person, individual: tuum corpus domumque custodire: delecta virum corpora, V.: excepto corpore Turni, V.: corpora vestra, coniugum, etc., i. e. you and your wives, L.: liberum corpus habere, retain civil rights, S.: defuncta corpora vitā heroum, shades, V.—Of animals: corpora magna boum, heads, V.: septem ingentia (cervorum), V. — A mass, body, frame, system, structure, community, corporation: corpus navium viminibus contextum, framework, Cs.: totum corpus coronā militum cingere, structure, Cs.: rei p.: civitatis, political body, L.: sui corporis creari regem, L.: Romani iuris, L.—A part, particle, grain: quot haberet corpora pulvis, O.
    * * *
    body; person, self; virility; flesh; corpse; trunk; frame(work); collection/sum; substantial/material/concrete object/body; particle/atom; corporation, guild

    Latin-English dictionary > corpus

  • 5 sodālitās

        sodālitās ātis, f    [sodalis], association, fellowship, companionship, friendship: sodalitas familiaritasque.— A society, association, brotherhood: fera.— An association for dining, banqueting-club: sodalitates me quaestore constitutae sunt.— A secret society, conspiracy: ut sodalitates decuriatique discederent, etc.
    * * *
    association (social/politics); religious fraternity; electioneering gang; guild

    Latin-English dictionary > sodālitās

  • 6 colegium

    college/board (priests); corporation; brotherhood/fraternity/guild/colleagueship

    Latin-English dictionary > colegium

  • 7 collegialis

    collegialis, collegiale ADJ
    of a collegium (guild/fraternity/board); collegial; acting together (Ecc)

    Latin-English dictionary > collegialis

  • 8 collegiatus

    I
    collegiata, collegiatum ADJ
    collegiate, corporate, of a group
    II
    collegiata, collegiatum ADJ
    III
    member of a collegium (guild/fraternity/society/corporation/board)

    Latin-English dictionary > collegiatus

  • 9 collegium

    I
    college/board (priests); corporation; brotherhood/guild/company/society/school
    II
    college, school

    Latin-English dictionary > collegium

  • 10 confrater

    brother; colleague, confrere, fellow; guild brother

    Latin-English dictionary > confrater

  • 11 confraternitas

    association, brotherhood, society/confraternity/confederation/sodality/guild

    Latin-English dictionary > confraternitas

  • 12 conlegialis

    conlegialis, conlegiale ADJ
    of a collegium (guild/fraternity/board); collegial

    Latin-English dictionary > conlegialis

  • 13 conlegiatus

    member of a collegium (guild/fraternity/society/corporation/board)

    Latin-English dictionary > conlegiatus

  • 14 conlegium

    college/board (priests); corporation; brotherhood/fraternity/guild/colleagueship

    Latin-English dictionary > conlegium

  • 15 hetaeria

    society, guild, fraternity; brotherhood

    Latin-English dictionary > hetaeria

  • 16 collegium

    collēgĭum ( conl-); in inscrr. sometimes corrupted COLLEGIVS, ii, m., Inscr. Orell. 2413; 4101 al.), ii, n. [collega].
    I.
    Abstr., the connection of associates, colleagues, etc., colleagueship (rare):

    ita, quae nostra officia fuerunt, pro collegio et pro propinquitate et vivo et mortuo ei praestitimus,

    Serv. ad Cic. Fam. 4, 12, 3:

    Decium, expertum mihi concordi collegio virum, mecum consulem faciatis,

    Liv. 10, 13. 13; so id. 22, 3, and 24, 6:

    magister equitum ex collegio prioris anni,

    id. 4, 17, 9; so id. 5, 18, 2; cf. Plin. 7, 12, 10, § 54; Tac. A. 3, 31; id. H. 1, 52 fin.:

    P. Decius consul per tot collegia expertus,

    Liv. 10, 26, 2.—
    B.
    Trop.:

    auxiliatur (noctuis) accipiter conlegio quodam naturae,

    association, partnership, Plin. 10, 17, 19, § 39; Manil. 2, 161.—
    II.
    Concr., persons united by the same office or calling, or living by some common rules, a college, guild, corporation, society, union, company, fraternity: hetairia, sunarchia (so most freq.):

    nulla (erat) Romae societas vectigalium, nullum collegium aut concilium, etc.,

    Cic. Sest. 14, 32:

    tribunorum plebis,

    id. Verr. 2, 2, 41, § 100; Suet. Caes. 23:

    praetorum,

    Cic. Off. 3, 20, 80:

    pontificum,

    Caes. B. C. 1, 72; Liv. 31, 9, 8:

    sacerdotum,

    Suet. Calig. 16:

    Flavialium,

    id. Dom. 4:

    augurum,

    Cic. Brut. 1, 1 al.:

    mercatorum,

    Liv. 2, 27, 5:

    Mercurialium,

    Cic. Q. Fr. 2, 5, 2:

    aerariūm fabrūm,

    Plin. 34, 1, 1, § 1:

    poëtarum,

    Val. Max. 3, 7, 11:

    ambubaiarum,

    Hor. S. 1, 2, 1 et saep.: tribuni... pro collegio pronuntiant, in the name of the ( tribunitial) college, Liv. 4, 26, 9; cf. id. 44, 12, and ex collegii sententiā, id. 53, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > collegium

  • 17 conlegium

    collēgĭum ( conl-); in inscrr. sometimes corrupted COLLEGIVS, ii, m., Inscr. Orell. 2413; 4101 al.), ii, n. [collega].
    I.
    Abstr., the connection of associates, colleagues, etc., colleagueship (rare):

    ita, quae nostra officia fuerunt, pro collegio et pro propinquitate et vivo et mortuo ei praestitimus,

    Serv. ad Cic. Fam. 4, 12, 3:

    Decium, expertum mihi concordi collegio virum, mecum consulem faciatis,

    Liv. 10, 13. 13; so id. 22, 3, and 24, 6:

    magister equitum ex collegio prioris anni,

    id. 4, 17, 9; so id. 5, 18, 2; cf. Plin. 7, 12, 10, § 54; Tac. A. 3, 31; id. H. 1, 52 fin.:

    P. Decius consul per tot collegia expertus,

    Liv. 10, 26, 2.—
    B.
    Trop.:

    auxiliatur (noctuis) accipiter conlegio quodam naturae,

    association, partnership, Plin. 10, 17, 19, § 39; Manil. 2, 161.—
    II.
    Concr., persons united by the same office or calling, or living by some common rules, a college, guild, corporation, society, union, company, fraternity: hetairia, sunarchia (so most freq.):

    nulla (erat) Romae societas vectigalium, nullum collegium aut concilium, etc.,

    Cic. Sest. 14, 32:

    tribunorum plebis,

    id. Verr. 2, 2, 41, § 100; Suet. Caes. 23:

    praetorum,

    Cic. Off. 3, 20, 80:

    pontificum,

    Caes. B. C. 1, 72; Liv. 31, 9, 8:

    sacerdotum,

    Suet. Calig. 16:

    Flavialium,

    id. Dom. 4:

    augurum,

    Cic. Brut. 1, 1 al.:

    mercatorum,

    Liv. 2, 27, 5:

    Mercurialium,

    Cic. Q. Fr. 2, 5, 2:

    aerariūm fabrūm,

    Plin. 34, 1, 1, § 1:

    poëtarum,

    Val. Max. 3, 7, 11:

    ambubaiarum,

    Hor. S. 1, 2, 1 et saep.: tribuni... pro collegio pronuntiant, in the name of the ( tribunitial) college, Liv. 4, 26, 9; cf. id. 44, 12, and ex collegii sententiā, id. 53, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > conlegium

  • 18 corpus

    corpus, ŏris, n. [cf. Sanscr. kar-, to make; Lat. creo], any object composed of materials perceptible by the senses, body, substance (opp. anima and animus; cf. the definition in Dig. 41, 3, 30 pr.).
    I.
    Lit. (very frequent in every period and species of composition).
    A.
    In gen., a body, whether living or lifeless:

    tangere aut tangi nisi corpus nulla potest res,

    Lucr. 1, 305:

    animi voluptates et dolores nasci fatemur e corporis voluptatibus et doloribus, etc.,

    Cic. Fin. 1, 17, 55; cf. id. Tusc. 4, 10, 23:

    vita, quae corpore et spiritu continetur,

    id. Marcell. 9, 28:

    parvissima quaeque Corpora constabunt ex partibus infinitis,

    Lucr. 1, 617:

    ignea rerum,

    id. 1, 680:

    terraï,

    id. 5, 236:

    acerbum Neptuni,

    id. 2, 472:

    aquae,

    id. 2, 232 et saep.— Poet., plur. for sing.:

    nudabant corpora (nymphae) venti,

    Ov. M. 1, 527; Tib. 1, 8, 52 (cf. sômata, Soph. Elec. 1232).—
    B.
    In partic.
    1.
    The flesh of animal bodies:

    ossa subjecta corpori,

    Cic. N. D. 2, 55, 139; cf. Quint. 1, prooem. § 24;

    12, 10, 5: amittere,

    to become poor, lean, Lucr. 1, 1038; Cic. Fam. 7, 26, 2 fin.; cf.:

    abiit corpusque colorque,

    Ov. H. 3, 141;

    and the opp. facere,

    to become fat, to thrive, Cels. 7, 3 fin.; cf.:

    quo cibo fecisti tantum corporis,

    Phaedr. 3, 7, 5.—In a play upon words:

    inque omni nusquam corpore corpus erat,

    Mart. Spect. 7, 6.—
    b.
    Transf., the wood under the bark of a tree, Plin. 17, 24, 37, § 234.—Of discourse:

    nervis illis, quibus causa continetur, adiciunt superinducti corporis speciem,

    the covering, integument, Quint. 5, 8, 2; 2, 10, 5:

    corpus eloquentiae facere,

    the substance, the most essential part, id. 10, 1, 87; cf.:

    corpus orationis enervatur,

    Petr. 2.—
    2.
    A lifeless body, a corpse, Caes. B. G. 2, 10; 2, 27; Liv. 32, 13, 8 et saep.; Ov. M. 7, 548; id. F. 2, 835 al.—In a double sense, Cic. Sull. 31, 89 Halm.— Poet., the souls of the dead, the shades or departed spirits, Verg. A. 6, 303; 6, 306.—
    3.
    As opposed to the head, the trunk, Ov. M. 11, 794.—
    4.
    In mal. part., the body, person:

    usuram ejus corporis cepit sibi,

    Plaut. Am. prol. 108:

    illa quae corpus puplicat volgo suum,

    id. Bacch. 4, 8, 22; id. Cist. 2, 3, 21; cf.:

    corpore quaestum facere,

    id. Poen. 5, 3, 21 al.;

    v. quaestus.— Hence also,

    the testicles, Phaedr. 3, 11, 3; Hor. S. 1, 2, 43.—
    5.
    Periphrastically for the individual, the person (esp. poet., to suggest that which is physically admirable or excellent;

    also freq. in the histt.): delecta virum corpora,

    Verg. A. 2, 18; cf.:

    lectissima matrum,

    id. ib. 9, 272:

    quo pulchrior alter non fuit, excepto corpore Turni,

    id. ib. 7, 650;

    11, 690: septena quot annis Corpora natorum,

    id. ib. 6, 22:

    ultor vestrae, fidissima corpora, mortis,

    Ov. M. 3, 58; 7, 655:

    sororum,

    Sil. 14, 105; Val. Fl. 2, 653:

    conjugum vestraque ac liberorum vestrorum,

    Liv. 21, 13, 7; Tac. A. 4, 72 et saep.:

    uti corpora nostra ab injuriā tuta forent,

    Sall. C. 33, 2; Liv. 9, 8, 5; 31, 46, 16:

    qui liberum corpus (sc. Virginiam) in servitutem addixissent,

    id. 3, 56, 8; so,

    liberum,

    Sall. C. 33, 2; Liv. 5, 22, 1; 29, 21, 6; Plin. Pan. 33, 1.—Of animals: corpora [p. 473] magna boum, heads, Verg. G. 3, 369:

    seu quis Pascit equos... Corpora praecipue matrum legat,

    id. ib. 3, 51; id. A. 1, 193:

    pro tribus corporibus triginta milia talentum auri precatur accipias,

    Curt. 4, 11, 6.—
    II.
    Meton., a whole composed of parts united, a body, frame, system, structure, community, corporation, etc.;

    of ships,

    the framework, Caes. B. C. 1, 54.—Of fortifications:

    totum corpus coronā militum cingere,

    Caes. B. G. 7, 72.—Of a land:

    Sicilia dirempta velut a corpore majore,

    Just. 4, 1, 1.—Of the state:

    alterum (praeceptum Platonis), ut totum corpus rei publicae curent, nec dum partem aliquam tuentur, reliquas deserant,

    Cic. Off. 1, 25, 85:

    quae (multitudo) coalescere in populi unius corpus poterat,

    Liv. 1, 8, 1; cf. id. 34, 9, 3; and:

    nullum civitatis,

    a political body, id. 26, 16, 9; 38, 9, 12; Tac. G. 39; Just. 3, 2, 2:

    totum corpus Macedoniae,

    id. 7, 1, 12; Liv. 26, 16, 9:

    sui corporis regem creari,

    id. 1, 17, 2:

    corpus mercatorum,

    guild, Ambros. Ep. 20, 6:

    corpori valido caput deerat (sc. exercitui dux),

    Liv. 5, 46, 5:

    oriundi ab Sabinis sui corporis creari regem volebant,

    id. 1, 17, 2; cf. id. 4, 9, 4; 6, 34, 5 al.:

    fabrorum et naviculariorum,

    Dig. 50, 6, 5:

    utros ejus habueris libros... duo enim sunt corpora... an utrosque, nescio,

    Cic. Q. Fr. 2, 11 (13), 4; so of a book, id. Fam. 5, 12, 4; Sen. Tranq. 9, 6; Suet. Gram. 6; Dig. 32, 50 al.; cf.:

    corpus omnis Romani juris,

    Liv. 3, 34, 7;

    hence, Corpus Juris,

    title of a Roman collection of laws, Cod. Just. 5, 13:

    rationum,

    Dig. 40, 5, 37:

    patrimonii,

    ib. 4, 2, 20:

    omnia maternae hereditatis,

    ib. 4, 31, 79.

    Lewis & Short latin dictionary > corpus

  • 19 lecticarius

    lectīcārĭus, i, m. [lectica], a litterbearer, sedan-bearer, chairman, Cic. Rosc. Am. 46, 134; Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 12, 3:

    lecticarii cum asseribus in auxilium accucurrerunt,

    with their poles, Suet. Calig. 58:

    inter urbana ministeria continentur... et lecticarii,

    Paul. Sent. 3, 6, 72.—The chairmen formed a guild or corporation: EX [p. 1046] CORPORE LECTICARIORVM CAESARIS, Inscr. ap. Grut. 599, 11:

    DECVRIO LECTICARIORVM,

    ib. 600, 1; Inscr. Orell. 2871; 6323.

    Lewis & Short latin dictionary > lecticarius

  • 20 pistor

    pistor, ōris, m. [pinso; root in Sanscr. pish-, to crush; cf. Gr. ptissô], one who pounds corn in a mortar or grinds it in a hand-mill, a miller (only so in Plaut.).
    I.
    Lit.: nec pistorem ullum nossent, nisi eum, qui in pistrino pinseret farinam (far?), Varr. ap. Non. 152, 14; cf. id. ib. 16: pistores tantum eos qui far pinserunt nominatos, At. Cap. ap. Plin. 18, 11, 28, § 107; Plaut. Capt. 4, 2, 27; id. Trin. 2, 4, 6; Gell. 3, 3, 14.—
    II.
    Transf., a baker (class.):

    pistores Romae non fuere ad Persicum usque bellum... ipsi panem faciebant Quirites, mulierum id opus erat,

    Plin. 18, 11, 28, § 107: ut tuus pistor bonum faceret panem, etc., Varr. ap. Gell. 15, 19, 2; Suet. Caes. 48:

    mitto hasce artes vulgares, coquos, pistores, lecticarios,

    Cic. Rosc. Am. 46, 134; id. Fin. 2, 8, 23; id. Arch. 46, 134; Sen. Ep. 15, 3, 24; Vulg. Gen. 40, 1. At Rome the bakers formed a separate guild, Inscr. Don. cl. 9, n. 11; Inscr. Grut. 81, 10; 255, 1; Dig. 3, 4, 1; 27, 1, 46.—
    B. C.
    Pastry-cooks were also called pistores, Mart. 11, 31, 8; 14, 222; Petr. 60.

    Lewis & Short latin dictionary > pistor

См. также в других словарях:

  • guild — guild; guild·hall; guild·ite; guild·ry; guild·ship; …   English syllables

  • Guild — Guild, n. [OE. gilds, AS. gild, gield, geld, tribute, a society or company where payment was made for its charge and support, fr. AS. gildan, gieldan, to pay. See {Yield}, v. t.] 1. An association of men belonging to the same class, or engaged in …   The Collaborative International Dictionary of English

  • guild — [gıld] n [Date: 1300 1400; : Old Norse; Origin: gildi payment, guild ] an organization of people who do the same job or have the same interests ▪ the Women s Guild …   Dictionary of contemporary English

  • guild — early 13c., yilde (spelling later influenced by O.N. gildi guild, brotherhood ), a semantic fusion of O.E. gegyld guild and gild, gyld payment, tribute, compensation, from P.Gmc. *gelth pay (Cf. O.Fris. geld money, O.S. geld payment, sacrifice,… …   Etymology dictionary

  • guild — [gild] n. [ME gild, blend of ON gildi, guild, guild feast & OE gyld, association (of paying members), akin to OHG gelt, OFris ield, all < base seen in OE gieldan, to pay: see YIELD] 1. in medieval times, a union of men in the same craft or… …   English World dictionary

  • guild — index association (alliance), company (enterprise), confederacy (compact), cooperative, institute …   Law dictionary

  • Guild — Guild, Theatre …   Enciclopedia Universal

  • guild — [ gıld ] noun count an organization of people who all have the same job, goals, or interests …   Usage of the words and phrases in modern English

  • guild — see gild …   Modern English usage

  • guild — [n] association, fellowship club, company, corporation, federation, group, interest group, league, lodge, order, organization, profession, society, sodality, trade, union; concepts 381,387 …   New thesaurus

  • guild — ► NOUN 1) a medieval association of craftsmen or merchants. 2) an association of people for a common purpose. ORIGIN Old English, related to YIELD(Cf. ↑yielder) …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»