Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

graculus

  • 1 graculus

    grācŭlus ( gracc-), i, m. [from its note gra gra, Quint. 1, 6, 37; Isid. Orig. 12, 7, 45], a jackdaw, Corvus monedula, Linn.; Plin. 11, 37, 79, § 201; 11, 47, 107, § 256; 8, 27, 41, § 101; Phaedr. 1, 3, 4; Mart. 1, 116, 6. —
    b.
    Prov.
    (α).
    Vetus adagium est: Nihil cum fidibus graculo, i. e. ignorant persons [p. 821] have nothing to do with poetry, Gell. N. A. praef. § 19.—
    (β).
    Graculus Aesopi, i. e. one who decks himself out in borrowed plumes, makes a fine show with other people's property, Tert. adv. Val. 12 (cf. Phaedr. 1, 3).

    Lewis & Short latin dictionary > graculus

  • 2 grāculus

        grāculus ī, m     a jackdaw, Ph.
    * * *

    Latin-English dictionary > grāculus

  • 3 Pyrrhocorax graculus

    ENG alpine chough, yellow-billed chough
    NLD alpenkauw
    GER Alpendohle
    FRA chocard a bec jaune

    Animal Names Latin to English > Pyrrhocorax graculus

  • 4 gracculus

    grācŭlus ( gracc-), i, m. [from its note gra gra, Quint. 1, 6, 37; Isid. Orig. 12, 7, 45], a jackdaw, Corvus monedula, Linn.; Plin. 11, 37, 79, § 201; 11, 47, 107, § 256; 8, 27, 41, § 101; Phaedr. 1, 3, 4; Mart. 1, 116, 6. —
    b.
    Prov.
    (α).
    Vetus adagium est: Nihil cum fidibus graculo, i. e. ignorant persons [p. 821] have nothing to do with poetry, Gell. N. A. praef. § 19.—
    (β).
    Graculus Aesopi, i. e. one who decks himself out in borrowed plumes, makes a fine show with other people's property, Tert. adv. Val. 12 (cf. Phaedr. 1, 3).

    Lewis & Short latin dictionary > gracculus

  • 5 tumeō

        tumeō —, —, ēre    [1 TV-], to swell, be swollen, be tumid, puff out, be inflated: corpus tumet veneno, O.: pedes, V.: gemma in tenero palmite, O.: multo sacci hordeo, Ph.: cuius aceto tumes? Iu. —Fig., to swell, be swollen, be excited, be violent, rage: sapientis animus numquam tumet: multis gentibus irā tumentibus, L.: pectus anhelum, Et rabie fera corda tument, V.: tument negotia, are in a ferment: Bella tument, O.— To be puffed up, swell: Tumens graculus superbiā, Ph.: longā serie Caesarum, Ta.: alto stemmate, Iu.: Laudis amore tumes, H.—Of language, to be pompous, be bombastic, Ta.
    * * *
    tumere, -, - V
    swell, become inflated; be puffed up; be bombastic; be swollen with conceit

    Latin-English dictionary > tumeō

  • 6 frigulo

    frĭgŭlo, āre, v. n., a word denoting the natural note of the jackdaw: graculus at frigulat, Auct. Carm. Philom. 28.

    Lewis & Short latin dictionary > frigulo

  • 7 frigultio

    frĭgūtĭo ( frĭguttio, fringūtio, frĭgultio, fringultio, fringulo), īre, v. n. and a. [a lengthened form of 2. frigo], to twitter, chirp.
    I.
    Lit., of birds:

    merulae in remotis tesquis frigutiunt,

    App. Flor. p. 358, 22: fringulit et graculus, Poët. ap. Anthol. Lat, 5, 43, 124.—
    II.
    Transf., of a person who speaks indistinctly, to stammer, stutter.
    A.
    Neutr. (ante- and post-class.):

    murmurare potius et friguttire quam clangere,

    Front. de Eloqu. p. 229 ed. Mai.; cf.:

    saepe in rebus nequaquam difficilibus fringultiat vel omnino obmutescat,

    App. Mag. p. 296, 21: haec anus admodum frigultit, Enn. ap. Fulg. 562, 24:

    quid friguttis?

    Plaut. Cas. 2, 3, 49 (also ap. Varr. L. L. 7, § 104).—
    B.
    Act., to stammer forth:

    vix singulas syllabas fringutiens,

    App. Mag. p. 336, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > frigultio

  • 8 frigutio

    frĭgūtĭo ( frĭguttio, fringūtio, frĭgultio, fringultio, fringulo), īre, v. n. and a. [a lengthened form of 2. frigo], to twitter, chirp.
    I.
    Lit., of birds:

    merulae in remotis tesquis frigutiunt,

    App. Flor. p. 358, 22: fringulit et graculus, Poët. ap. Anthol. Lat, 5, 43, 124.—
    II.
    Transf., of a person who speaks indistinctly, to stammer, stutter.
    A.
    Neutr. (ante- and post-class.):

    murmurare potius et friguttire quam clangere,

    Front. de Eloqu. p. 229 ed. Mai.; cf.:

    saepe in rebus nequaquam difficilibus fringultiat vel omnino obmutescat,

    App. Mag. p. 296, 21: haec anus admodum frigultit, Enn. ap. Fulg. 562, 24:

    quid friguttis?

    Plaut. Cas. 2, 3, 49 (also ap. Varr. L. L. 7, § 104).—
    B.
    Act., to stammer forth:

    vix singulas syllabas fringutiens,

    App. Mag. p. 336, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > frigutio

  • 9 friguttio

    frĭgūtĭo ( frĭguttio, fringūtio, frĭgultio, fringultio, fringulo), īre, v. n. and a. [a lengthened form of 2. frigo], to twitter, chirp.
    I.
    Lit., of birds:

    merulae in remotis tesquis frigutiunt,

    App. Flor. p. 358, 22: fringulit et graculus, Poët. ap. Anthol. Lat, 5, 43, 124.—
    II.
    Transf., of a person who speaks indistinctly, to stammer, stutter.
    A.
    Neutr. (ante- and post-class.):

    murmurare potius et friguttire quam clangere,

    Front. de Eloqu. p. 229 ed. Mai.; cf.:

    saepe in rebus nequaquam difficilibus fringultiat vel omnino obmutescat,

    App. Mag. p. 296, 21: haec anus admodum frigultit, Enn. ap. Fulg. 562, 24:

    quid friguttis?

    Plaut. Cas. 2, 3, 49 (also ap. Varr. L. L. 7, § 104).—
    B.
    Act., to stammer forth:

    vix singulas syllabas fringutiens,

    App. Mag. p. 336, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > friguttio

  • 10 fringulo

    frĭgūtĭo ( frĭguttio, fringūtio, frĭgultio, fringultio, fringulo), īre, v. n. and a. [a lengthened form of 2. frigo], to twitter, chirp.
    I.
    Lit., of birds:

    merulae in remotis tesquis frigutiunt,

    App. Flor. p. 358, 22: fringulit et graculus, Poët. ap. Anthol. Lat, 5, 43, 124.—
    II.
    Transf., of a person who speaks indistinctly, to stammer, stutter.
    A.
    Neutr. (ante- and post-class.):

    murmurare potius et friguttire quam clangere,

    Front. de Eloqu. p. 229 ed. Mai.; cf.:

    saepe in rebus nequaquam difficilibus fringultiat vel omnino obmutescat,

    App. Mag. p. 296, 21: haec anus admodum frigultit, Enn. ap. Fulg. 562, 24:

    quid friguttis?

    Plaut. Cas. 2, 3, 49 (also ap. Varr. L. L. 7, § 104).—
    B.
    Act., to stammer forth:

    vix singulas syllabas fringutiens,

    App. Mag. p. 336, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > fringulo

  • 11 fringutio

    frĭgūtĭo ( frĭguttio, fringūtio, frĭgultio, fringultio, fringulo), īre, v. n. and a. [a lengthened form of 2. frigo], to twitter, chirp.
    I.
    Lit., of birds:

    merulae in remotis tesquis frigutiunt,

    App. Flor. p. 358, 22: fringulit et graculus, Poët. ap. Anthol. Lat, 5, 43, 124.—
    II.
    Transf., of a person who speaks indistinctly, to stammer, stutter.
    A.
    Neutr. (ante- and post-class.):

    murmurare potius et friguttire quam clangere,

    Front. de Eloqu. p. 229 ed. Mai.; cf.:

    saepe in rebus nequaquam difficilibus fringultiat vel omnino obmutescat,

    App. Mag. p. 296, 21: haec anus admodum frigultit, Enn. ap. Fulg. 562, 24:

    quid friguttis?

    Plaut. Cas. 2, 3, 49 (also ap. Varr. L. L. 7, § 104).—
    B.
    Act., to stammer forth:

    vix singulas syllabas fringutiens,

    App. Mag. p. 336, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > fringutio

  • 12 tumeo

    tŭmĕo, ēre, v. n. [Sanscr. tu-, taumi, tavīmi, to be strong; Gr. tulos, tulê, lump; Lat. tuber, tumulus, tumor, etc.; cf. O. H. Germ. dūmo; Germ. Daumen; Engl. thumb], to swell, be swollen or tumid, to be puffed out or inflated (mostly poet. and in postAug. prose; cf. turgeo).
    I.
    Lit.: So. Quid hoc in collo tibi tumet? Sa. Vomica'st:

    pressare parce,

    Plaut. Pers. 2, 5, 11:

    corpus tumet omne veneno,

    Ov. M. 3, 33:

    guttura plenis venis,

    id. ib. 3, 73:

    lumina fletu,

    Tib. 1, 8, 68 (al. timet):

    pedes,

    Verg. A. 2, 273:

    nares ac pectus,

    Quint. 11, 3, 29:

    fauces,

    id. 11, 3, 30:

    inritata loca semine,

    Lucr. 4, 1045:

    Achelous imbre,

    Ov. M. 8, 549:

    vela sinu,

    Mart. Spect. 26, 6:

    a vento unda,

    Ov. F. 2, 776:

    gemma in tenero palmite,

    id. ib. 3, 238:

    licet tumeant freta ventis,

    Tib. 4, 1, 194:

    sacci multo hordeo,

    Phaedr. 2, 7, 3:

    clivus molliter orbe, Claud. de Apono, 12: anni (virginis),

    i. e. to be ripe, Stat. Achill. 1, 292;

    v. tumesco and tumidus: cujus aceto tumes?

    Juv. 3, 293.— Absol.:

    rutam tritam imponunt contusis tumentibusque,

    swellings, tumors, Plin. 29, 2, 9, § 30; 15, 14, 15, § 52:

    in inmensis quā tumet Ida jugis,

    Ov. H. 5, 138.—
    II.
    Trop.
    A.
    To swell, be swollen with passionate excitement, to be excited, violent, ready to burst forth:

    sapientis animus semper vacat vitio, numquam turgescit, numquam tumet,

    Cic. Tusc. 3, 9, 19:

    multis gentibus irā tumentibus,

    Liv. 31, 8, 11.—With dat. ( poet.):

    accensum quis bile feret famulisque tumentem Leniet?

    Stat. S. 2, 1, 58:

    pectus anhelum, Et rabie fera corda tument,

    Verg. A. 6, 49; cf.:

    bile jecur,

    Hor. C. 1, 13, 4:

    nescio quid animus tumet,

    Sen. Thyest. 267 sq.:

    animus irā,

    id. Phoen. 352:

    leo animis,

    id. Troad. 1096:

    tument negotia,

    are in a ferment, unsettled, approaching a crisis, Cic. Att. 14, 4, 1:

    quoniam Galliae tumeant,

    Tac. H. 2, 32:

    animi plebis,

    Plin. Pan. 28, 3:

    bella,

    Ov. H. 7, 121.—With inf.:

    mens tumet jungere, etc.,

    Val. Fl. 1, 199.—
    B.
    To be puffed up with pride or vanity, to swell (poët. and in post-Aug. prose):

    tumens inani graculus superbiā,

    Phaedr. 1, 3, 4:

    Mithridateis nominibus,

    Ov. M. 15, 755:

    alto stemmate,

    Juv. 8, 40:

    partā jam laude,

    Val. Fl. 3, 677:

    merito,

    Mart. 4, 46, 2:

    vana,

    Verg. A. 11, 854:

    laudis amore tumes,

    Hor. Ep. 1, 1, 36:

    tibicinum gloriā tumere,

    Plin. 37, 1, 3, § 8:

    Alexander tumens successu rerum,

    Just. 39, 2, 1:

    stirpe Alexandri,

    Aur. Vict. Caes. 29, 2.—
    C.
    Of speech, to be inflated, turgid, pompous, bombastic (post-Aug. and rare):

    nec Ciceroni obtrectatores defuisse, quibus inflatus et tumens.. videretur,

    Tac. Or. 18; Quint. 8, 3, 18:

    Musa nec insano syrmate nostra tumet,

    Mart. 4, 49, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > tumeo

См. также в других словарях:

  • GRACULUS — avium loquacissimum genus et importunum, a garrulitate nomen accepti. Isid. Orig. l. 12. c. 7. A gerendo tamen, quod iacta segetum semina plurimum gerant, vel quod, ex olivetis cubitum se recipientes, duas pedibus baccas, tertiam ore gerant,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Pyrrhocorax graculus — Chocard à bec jaune Chocard à bec jaune …   Wikipédia en Français

  • Pyrrhocorax graculus —   Chova piquigualda …   Wikipedia Español

  • Pyrrhocorax graculus — Alpendohle Alpendohle (Pyrrhocorax graculus) Systematik Ordnung: Sperlingsvögel (Passeriformes) …   Deutsch Wikipedia

  • 4471 Graculus — Infobox Planet minorplanet = yes width = 25em bgcolour = #FFFFC0 apsis = name = Graculus symbol = caption = discovery = yes discovery ref = discoverer = P. Wild discovery site = Zimmerwald discovered = November 8, 1978 designations = yes mp name …   Wikipedia

  • (4471) Graculus — Asteroid (4471) Graculus Eigenschaften des Orbits (Animation) Orbittyp Hauptgürtelasteroid Große Halbachse 2,861 AE …   Deutsch Wikipedia

  • (4471) Graculus — Elementos orbitales de Graculus Época 14 de mayo de 2008 Magnitud absoluta H 12,3 Semieje mayor a 2.86137 UA Distancia perihélica q 2.40339 UA Afelio Q 3.31935 UA …   Wikipedia Español

  • Fregilus graculus — Chough Chough, n. [OE. choughe, kowe (and cf. OE. ca), fr. AS. ce[ o]; cf. also D. kauw, OHG. ch[=a]ha; perh. akin to E. caw. [root]22. Cf. {Caddow}.] (Zo[ o]l.) A bird of the Crow family ({Fregilus graculus}) of Europe. It is of a black color,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Pyrrhocorax graculus — geltonsnapė alpinė kuosa statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Pyrrhocorax graculus angl. yellow billed chough vok. Alpendohle, f rus. альпийская галка, f; желтоклювая альпийская галка, f pranc. chocard à bec jaune, m ryšiai:… …   Paukščių pavadinimų žodynas

  • Pyrrhocorax graculus — …   Википедия

  • Chough — In the Bernese Alps, Switzerland Scientific classification Kingdom: A …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»