-
1 огорчаться
gnębić się, martwić się, smucić się, trapić się, zasmucać się -
2 угнетать
глаг.• ciemiężyć• cisnąć• dołować• gnębić• naciskać• tłumić• uciskać* * *cisnąć, ciemiężyć, deprymować, gnębić, gnieść, przygnębiać, przygniatać, uciskać -
3 беспокоить
глаг.• alarmować• dokuczać• dolegać• dotykać• drażnić• dręczyć• gnębić• krepować• krępować• kłopotać• martwić• molestować• mącić• męczyć• niepokoić• nękać• przeszkadzać• ruszać• troskać• trudzić• wzburzać• zaalarmować• zafrasować• zakłócać• zamartwiać• zaniepokoić• zmartwić* * *dokuczać, dolegać, fatygować, kłopotać, martwić, napastować перен., nękać, niepokoić, nurtować, trapić -
4 беспокоиться
глаг.• dręczyć• gnębić• martwić• molestować• niepokoić• przeszkadzać• troskać• zafrasować• zaniepokoić• zmartwić* * *dbać, fatygować się, kłopotać się, martwić się, niepokoić się, trapić się, troskać się, troszczyć się -
5 донимать
глаг.• denerwować• dojmować• dokuczać• drażnić• dręczyć• gnębić• irytować• naprzykrzać• niepokoić• nękać• rozdrażniać• rozdrażnić• trapić• złościć* * *dokuczać, doskwierać -
6 мучить
глаг.• biedzić• dokuczać• drażnić• dręczyć• gnębić• katować• męczyć• namęczyć• nawiedzać• nękać• opętać• pastwić• podgryzać• prześladować• szarpać• torturować• trapić• udręczać• wygryzać• zadręczać• zasmucać* * *dolegać, drążyć перен., dręczyć, ( wzajemnie) dręczyć się, mordować, gnieść, gryźć, katować, męczyć, napastować, pastwić się, palić, trawić, zżerać, zadręczać, zamęczać -
7 огорчать
глаг.• dręczyć• gnębić• martwić• smucić• strapić• trapić• zasmucać• zmartwić* * *martwić, smucić, trapić, zasmucać -
8 притеснять
глаг.• ciemiężyć• gnębić• pognębiać• uciskać* * *cisnąć, krzywdzić, szykanować, uciskać -
9 гнести
глаг.• ciemiężyć• gnębić• tłoczyć• tłumić• uciskać
См. также в других словарях:
gnębić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gnębićbię, gnębićbi, gnębićbiony {{/stl 8}}– zgnębić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} znęcać się fizycznie lub psychicznie nad kimś, nad czymś; prześladować, dręczyć : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gnębić — ndk VIa, gnębićbię, gnębićbisz, gnęb, gnębićbił, gnębićbiony 1. «uciemiężać, uciskać, prześladować kogoś» Gnębić poddanych, podwładnych. Nieprzyjaciel gnębił zwyciężonych. 2. «wywoływać niepokój, przygnębienie; trapić, dręczyć, nękać» Gnębi kogoś … Słownik języka polskiego
gnębić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} trwać w złym samopoczuciu, rozpamiętując coś przykrego: dręczyć się, martwić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gnębić się z powodu choroby syna. Gnębiła się przed egzaminem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciemiężyć — ndk VIb, ciemiężyćżę, ciemiężyćżysz, ciemiężyćmięż, ciemiężyćżył, ciemiężyćżony książk. «pozbawiać swobody, nakładać ciężary, zmuszać do czegoś; prześladować, gnębić, uciskać» Ciemiężony naród powstał przeciw najeźdźcy … Słownik języka polskiego
cisnąć — Va, cisnąćnę, ciśniesz, ciśnij, cisnąćnął, cisnąćnęła, cisnąćnęli, ciśnięty (ciśniony) 1. dk → ciskać 2. dk «wyrzucić coś, pozbyć się czegoś» Ciśnij ten łach i kup sobie coś nowego. 3. ndk «wywierać nacisk, napierać na coś; gnieść, tłoczyć,… … Słownik języka polskiego
dławić — ndk VIa, dławićwię, dławićwisz, dławićaw, dławićił, dławićwiony 1. «powodować zatamowanie oddechu, ściskać za gardło; dusić, gnieść» Dławiący dym, zaduch. Łzy, płacz dławią kogo. Dławić kogo rękami za gardło. przen. a) «tłumić, przygłuszać»… … Słownik języka polskiego
docisnąć — dk Va, docisnąćnę, docisnąćciśniesz, docisnąćciśnij, docisnąćnął, docisnąćnęła, docisnąćnęli, docisnąćciśnięty, docisnąćnąwszy dociskać ndk I, docisnąćam, docisnąćasz, docisnąćają, docisnąćaj, docisnąćał, docisnąćany 1. «wykonać do jakiegoś… … Słownik języka polskiego
drążyć — ndk VIb, drążyćżę, drążyćżysz, drąż, drążyćżył, drążyćżony «robić wgłębienie, żłobić, wydłubywać; wrzynać się w co» Drążyć korytarze podziemne, wykopy. Drążyć szyb. Drążono kanał podziemny. Łódki drążone w pniach drzew. ∆ Drążyć owoce «wyjmować… … Słownik języka polskiego
dręczyć — ndk VIb, dręczyćczę, dręczyćczysz, dręcz, dręczyćczył, dręczyćczony «zadawać komu cierpienie fizyczne lub moralne; znęcać się, pastwić się; gnębić, dokuczać, męczyć» Dręczyć kogoś podejrzeniami, scenami zazdrości. Dręczy kogoś sumienie,… … Słownik języka polskiego
gnębienie — ↨ gnębienie się n I rzecz. od gnębić (się) … Słownik języka polskiego
gnieść — ndk XI, gniotę, gnieciesz, gnieć, gniótł, gniotła, gnietli, gnieciony 1. «przyciskać kogoś, coś mocno; miażdżyć, zgniatać, ugniatać» Gnieść kartofle tłuczkiem. Gnieść maliny, porzeczki, winogrona w prasie. ∆ Gnieść ciasto «wyrabiać, miesić… … Słownik języka polskiego
