-
1 gnębić
ازردن ; رنوركردن -
2 niederhalten
gnębić -
3 огорчаться
gnębić się, martwić się, smucić się, trapić się, zasmucać się -
4 угнетать
глаг.• ciemiężyć• cisnąć• dołować• gnębić• naciskać• tłumić• uciskać* * *cisnąć, ciemiężyć, deprymować, gnębić, gnieść, przygnębiać, przygniatać, uciskać -
5 беспокоить
глаг.• alarmować• dokuczać• dolegać• dotykać• drażnić• dręczyć• gnębić• krepować• krępować• kłopotać• martwić• molestować• mącić• męczyć• niepokoić• nękać• przeszkadzać• ruszać• troskać• trudzić• wzburzać• zaalarmować• zafrasować• zakłócać• zamartwiać• zaniepokoić• zmartwić* * *dokuczać, dolegać, fatygować, kłopotać, martwić, napastować перен., nękać, niepokoić, nurtować, trapić -
6 беспокоиться
глаг.• dręczyć• gnębić• martwić• molestować• niepokoić• przeszkadzać• troskać• zafrasować• zaniepokoić• zmartwić* * *dbać, fatygować się, kłopotać się, martwić się, niepokoić się, trapić się, troskać się, troszczyć się -
7 донимать
глаг.• denerwować• dojmować• dokuczać• drażnić• dręczyć• gnębić• irytować• naprzykrzać• niepokoić• nękać• rozdrażniać• rozdrażnić• trapić• złościć* * *dokuczać, doskwierać -
8 мучить
глаг.• biedzić• dokuczać• drażnić• dręczyć• gnębić• katować• męczyć• namęczyć• nawiedzać• nękać• opętać• pastwić• podgryzać• prześladować• szarpać• torturować• trapić• udręczać• wygryzać• zadręczać• zasmucać* * *dolegać, drążyć перен., dręczyć, ( wzajemnie) dręczyć się, mordować, gnieść, gryźć, katować, męczyć, napastować, pastwić się, palić, trawić, zżerać, zadręczać, zamęczać -
9 огорчать
глаг.• dręczyć• gnębić• martwić• smucić• strapić• trapić• zasmucać• zmartwić* * *martwić, smucić, trapić, zasmucać -
10 притеснять
глаг.• ciemiężyć• gnębić• pognębiać• uciskać* * *cisnąć, krzywdzić, szykanować, uciskać -
11 molest
[mə'lɛst]vt* * *[mə'lest](to annoy or interfere with: The children kept molesting her.) dokuczać, gnębić- molester -
12 oppress
[ə'prɛs]vtuciskać, gnębić* * *[ə'pres]1) (to govern cruelly: The king oppressed his people.) uciskać2) (to worry or depress: The thought of leaving her oppressed me.) dręczyć•- oppressive
- oppressively
- oppressiveness
- oppressor -
13 plague
[pleɪg] 1. n( disease) dżuma f; ( epidemic) zaraza f; ( fig) ( of locusts etc) plaga f2. vt ( fig)problems etc nękać* * *[pleiɡ] 1. noun1) (especially formerly, an extremely infectious and deadly disease, especially one carried by fleas from rats.) dżuma2) (a large and annoying quantity: a plague of flies.) plaga2. verb(to annoy or pester continually or frequently: The child was plaguing her with questions.) gnębić, nękać -
14 гнести
глаг.• ciemiężyć• gnębić• tłoczyć• tłumić• uciskać -
15 affliger
1. gnębić2. martwić3. na4. nawiedzać5. nawiedzić6. smucić7. strapić8. trapić9. zamartwiać10. zamartwić11. zasmucać12. zmartwić -
16 comprimer
1. gnębić2. ograniczać3. poskramiać4. sprężać5. stłaczać6. stłoczyć7. tłoczyć8. tłumić9. zgniatać10. zgęszczać11. zmniejszać12. ściskać -
17 oppresser
1. ciemiężyć2. gnębić3. uciskać -
18 opprimer
1. ciemiężyć2. gnębić3. uciemiężyć4. uciskać -
19 tyranniser
1. dręczyć2. gnębić3. tyranizować4. uciskać5. znęcać -
20 vexer
1. dokuczać2. drażnić3. dręczyć4. gnębić5. irytować6. obrażać7. pogniewać8. uciskać9. urażać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
gnębić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gnębićbię, gnębićbi, gnębićbiony {{/stl 8}}– zgnębić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} znęcać się fizycznie lub psychicznie nad kimś, nad czymś; prześladować, dręczyć : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gnębić — ndk VIa, gnębićbię, gnębićbisz, gnęb, gnębićbił, gnębićbiony 1. «uciemiężać, uciskać, prześladować kogoś» Gnębić poddanych, podwładnych. Nieprzyjaciel gnębił zwyciężonych. 2. «wywoływać niepokój, przygnębienie; trapić, dręczyć, nękać» Gnębi kogoś … Słownik języka polskiego
gnębić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} trwać w złym samopoczuciu, rozpamiętując coś przykrego: dręczyć się, martwić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gnębić się z powodu choroby syna. Gnębiła się przed egzaminem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciemiężyć — ndk VIb, ciemiężyćżę, ciemiężyćżysz, ciemiężyćmięż, ciemiężyćżył, ciemiężyćżony książk. «pozbawiać swobody, nakładać ciężary, zmuszać do czegoś; prześladować, gnębić, uciskać» Ciemiężony naród powstał przeciw najeźdźcy … Słownik języka polskiego
cisnąć — Va, cisnąćnę, ciśniesz, ciśnij, cisnąćnął, cisnąćnęła, cisnąćnęli, ciśnięty (ciśniony) 1. dk → ciskać 2. dk «wyrzucić coś, pozbyć się czegoś» Ciśnij ten łach i kup sobie coś nowego. 3. ndk «wywierać nacisk, napierać na coś; gnieść, tłoczyć,… … Słownik języka polskiego
dławić — ndk VIa, dławićwię, dławićwisz, dławićaw, dławićił, dławićwiony 1. «powodować zatamowanie oddechu, ściskać za gardło; dusić, gnieść» Dławiący dym, zaduch. Łzy, płacz dławią kogo. Dławić kogo rękami za gardło. przen. a) «tłumić, przygłuszać»… … Słownik języka polskiego
docisnąć — dk Va, docisnąćnę, docisnąćciśniesz, docisnąćciśnij, docisnąćnął, docisnąćnęła, docisnąćnęli, docisnąćciśnięty, docisnąćnąwszy dociskać ndk I, docisnąćam, docisnąćasz, docisnąćają, docisnąćaj, docisnąćał, docisnąćany 1. «wykonać do jakiegoś… … Słownik języka polskiego
drążyć — ndk VIb, drążyćżę, drążyćżysz, drąż, drążyćżył, drążyćżony «robić wgłębienie, żłobić, wydłubywać; wrzynać się w co» Drążyć korytarze podziemne, wykopy. Drążyć szyb. Drążono kanał podziemny. Łódki drążone w pniach drzew. ∆ Drążyć owoce «wyjmować… … Słownik języka polskiego
dręczyć — ndk VIb, dręczyćczę, dręczyćczysz, dręcz, dręczyćczył, dręczyćczony «zadawać komu cierpienie fizyczne lub moralne; znęcać się, pastwić się; gnębić, dokuczać, męczyć» Dręczyć kogoś podejrzeniami, scenami zazdrości. Dręczy kogoś sumienie,… … Słownik języka polskiego
gnębienie — ↨ gnębienie się n I rzecz. od gnębić (się) … Słownik języka polskiego
gnieść — ndk XI, gniotę, gnieciesz, gnieć, gniótł, gniotła, gnietli, gnieciony 1. «przyciskać kogoś, coś mocno; miażdżyć, zgniatać, ugniatać» Gnieść kartofle tłuczkiem. Gnieść maliny, porzeczki, winogrona w prasie. ∆ Gnieść ciasto «wyrabiać, miesić… … Słownik języka polskiego