-
21 gerçəkli
прил. достоверный, верный, несомненный -
22 gerçəkləşdirmək
глаг. реализовать, претворять, претворить в жизнь -
23 gerçəkçi
[گئرچکچي]1. رئالیست2. واقعگرا -
24 yalan-gerçək
-
25 yalan-gerçəklik
-
26 imkan
сущ. возможность:1. то, что может стать действительностью, допустимость чего-л. İmkan və gerçəklik филос. возможность и действительность, qələbə imkanı возможность победы, yaxşıyaşayış imkanı возможность хорошей жизни, oxumaq imkanı возможность учиться2. наличие условий, благоприятных для чего-л., обстоятельств, способствующих чему-л. Yeganə imkan единственная возможность, yeni imkan новая возможность, axırıncı imkan последняя возможность, real imkan реальная возможность, imkandan istifadə etmək воспользоваться возможностью, imkanı əldən vermək упустить возможность3. внутренние силы, ресурсы, способности. Maddi imkanlar материальные возможности, yaradıcılıq imkanları творческие возможности, imkanlara malik olmaq располагать возможностями◊ imkan dairəsində в пределах возможного; по возможности, по мере возможности, imkan xaricində сверх возможного; imkan var есть возможность; imkan yoxdur нет возможности; geniş imkanlar широкие, большие возможности; imkan verməmək не давать возможности; imkan vermək давать, дать возможность. Əgər mənə imkan versəniz, … если вы дадите мне возможность, … imkan yaratmaq создавать, создать условия; imkanı yoxdur не имеет возможности; imkanı olmaq иметь возможность; imkanı olmamaq не иметь возможности; imkan tapmaq находить, найти возможность; imkanına görə по мере возможности; imkan olduqca по мере возможности; imkan hasil oldu представилась возможность; imkan olan kimi при первой (же) возможности -
27 obyektiv
1прил. объективный:1) существующий вне нас как объект. Təbiətin obyektiv qanunları объективные законы природы, obyektiv səbəblər объективные причины, obyektiv gerçəklik объективная действительность, obyektiv reallıq объективная реальность2) лишенный предвзятости, субъективного отношения; беспристрастный. Obyektiv müqayisə объективное сравнение, obyektiv münəsibət объективное отношение, obyektiv nəticə объективный вывод, obyektiv qiymət объективная оценка; obyektiv rəy (fikir) объективное мнение, obyektiv cavab объективный ответ.2сущ. объектив (часть оптического прибора, состоящая из одного или нескольких оптических стекол и обращенная к наблюдаемому предмету). Fotoaparatın obyektivi объектив фотоаппарата, mikroskopun obyektivi объектив микроскопа -
28 şəkk
сущ. сомнение (неуверенность в истинности, возможности чего-л., отсутствие твёрдой веры во что-л.). Şəkki olmaq kimə, nəyə иметь сомнение (сомневаться) в чём, şəkk etmək (eləmək) сомневаться, испытывать сомнение в истинности чего-л. Gerçəkliyinə (mötəbərliliyinə) şəkk eləmək nəyin сомневаться в правильности (достоверности) чего, haqlı olmağına şəkk eləmək kimin сомневаться в правоте кого, чьей; vicdanlı (namuslu) olmağına şəkk eləmək kimin сомневаться в честности кого, чьей, səmimiliyinə şəkk eləmək kimin, nəyin сомневаться в искренности кого, чего, чьей, mümkünlüyünə şəkk eləmək nəyin сомневаться в возможности чего, qabiliyyatinə şəkk eləmək kimin сомневаться в способностях кого, чьих, gücünə şəkk eləmək kimin сомневаться в силе кого, чьей; şəkk gətirmək nəyə брать, ставить под сомнение, подвергать сомнению что, не верить, не поверить чему. Sözlərinə şəkk gətirmək брать (ставить) под сомнение слова чьи, кого; şəkkə düşmək усомниться (почувствовать сомнение, неуверенность в истинности чего-л.); засомневаться (начать сомневаться), появиться, зародиться сомнению у кого-л.; şəkkə salmaq kimi вызвать сомнение у кого; şəkdən çıxdı kim перестал сомневаться кто, сомнение покинуло, оставило кого, пропало сомнение у кого; şəkdən çıxarmaq kimi развеять, рассеять все сомнения чьи, кого, уничтожить сомнение чье, кого; şəkk ola bilməz nəyə сомнений быть не может насчет чего, не подлежит (не подлежат) сомнению что
- 1
- 2
См. также в других словарях:
gerçəkləmə — «Gerçəkləmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gerçəklənmə — «Gerçəklənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gerçəkləşmə — «Gerçəkləşmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gerçək — 1. zərf Doğru, düz, həqiqi. Zülfünə zülməti dövran dedilər, gerçək imiş; Ləbinə çeşmeyi heyvan dedilər, gerçək imiş. S. Ə. Ş.. // Həqiqətən, əslində. Sən ki bir əqrəb imişsən gerçək; Bu zəhərlər, bu tikənlər nə demək? S. V.. Gerçək olmaq, gerçəyə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gerçəkləşmək — f. Gerçəklənmək, gerçək hala gəlmək, reallaşmaq, həqiqətə çevrilmək. <Oğlan> . . işin gerçəkləşdiyini . . dərk edib, atasının Marala zəng etməyinə mane olmaq istəyirdi. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gerçəkdən — z. Doğrudan, ciddi (olaraq). Gerçəkdən hirslənmək. Gerçəkdən demək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gerçəkləmək — f. Həqiqətə çevirmək, bir şeyi doğrudan doğruya etmək. <Qurban:> Ay qarı, deyəsən axı, sən gerçəkləyirsən. Ə. H.. Cavanşir özünü tamamilə itirdi. «Bu qız deyəsən, lap gerçəklədi» – deyə xəyalından keçirdi. İ. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gerçəklənmək — f. Gerçək olmaq, düz çıxmaq, həqiqət olmaq. Bənövşə çiçəkləndi; Yarpağı ləçəkləndi; Yatdığı yalan oldu; Ölümü gerçəkləndi. (Bayatı) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gerçəklik — is. 1. Həqiqət, həqiqi varlıq, reallıq. Şüur gerçəkliyi əks etdirir. 2. Doğruluq, həqiqilik, düz çıxma; ciddilik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gerçən — (Şərur) yabanı yağlı bitki növü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yalan-gerçək — z. Yalandan, ya doğrudan. <Kişi:> Aşıq, qaçaqların qorxusunnan onnarın hamısını tərifləyirsən, yalan gerçək bizi inandırırsan. «Aşıq Ələsgər» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
