-
61 gente di campagna
сущ.общ. крестьяне, сельские жители -
62 gente di citta
сущ.общ. горожане -
63 gente di colore
-
64 gente di cuore
сущ.общ. добрые люди, отзывчивые люди, сердечные люди -
65 gente di malaffare
сущ.общ. бесчестные люди -
66 gente di mare
сущ.общ. моряки -
67 gente di piazza
сущ.общ. обыватели -
68 gente di questa fatta
сущ.общ. подобного рода людиИтальяно-русский универсальный словарь > gente di questa fatta
-
69 gente di scarriera
сущ.общ. разбойники -
70 gente di servizio
сущ.общ. слуги -
71 gente di tavolino
-
72 gente di teatro
сущ.общ. актёрская братия, актёры -
73 gente di varia specie
сущ.общ. разного рода людиИтальяно-русский универсальный словарь > gente di varia specie
-
74 gente facinorosa
сущ.общ. преступники, преступные элементы -
75 gente fecciosa
сущ.общ. ничтожные люди -
76 gente fiacca
сущ. -
77 gente fidata
сущ.общ. свои люди -
78 gente godereccia
сущ.общ. любители развлечений -
79 gente grasso a
сущ.общ. зажиточные люди -
80 gente inconsulta
сущ.общ. легкомысленные люди
См. также в других словарях:
gente — (Del lat. gens, gentis). 1. f. Pluralidad de personas. 2. Con respecto a quien manda, conjunto de quienes dependen de él. 3. Cada una de las clases que pueden distinguirse en la sociedad. Gente del pueblo. [m6]Gente rica o de dinero. 4. coloq.… … Diccionario de la lengua española
gente — gente, buena gente expr. persona(s) honrada(s) y cabal(es). ❙ «Entonces como nosotros. Todos somos buena gente.» María Manuela Reina, Reflejos con cenizas, 1990, RAE CREA. ❙ «Por otra parte el director es buena gente y se interesa por estos casos … Diccionario del Argot "El Sohez"
gente — sustantivo femenino 1. (no contable) Conjunto de personas: Fue poca gente al concierto. Las gentes de estos lugares luchan cada día por la supervivencia. 2. Uso/registro: coloquial, coloquial, coloquial, coloquial, coloquial, coloquial.… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
gente — / dʒɛnte/ s.f. [lat. gens gentis, affine a gignĕre generare , genus, genĭtus, ecc.]. 1. a. [gruppo di persone unite da un origine comune: g. latina, germanica ] ▶◀ ceppo, (lett.) nazione, popolo, progenie, (lett.) prosapia, schiatta, stirpe. b.… … Enciclopedia Italiana
gente — 1. En el español general, este sustantivo femenino se emplea como nombre colectivo no contable y significa ‘personas’: «La gente acudía a su bar» (Obligado Salsa [Arg. 2002]); «En torno a nosotros había un grupo de gente joven que reía y voceaba» … Diccionario panhispánico de dudas
+Gente — Género Magacín de actualidad Presentado por Pilar García Muñiz José Ángel Leiras María Avizanda Alberto Herrera País de origen España … Wikipedia Español
Gente U — Saltar a navegación, búsqueda Gente U es un partido político universitario costarricense de la Universidad de Costa Rica que ha ejercido la presidencia de la Federación de Estudiantes de la Universidad de Costa Rica (FEUCR) durante seis periodos… … Wikipedia Español
gente — s. f. 1. Conjunto indeterminado de pessoas. 2. Conjunto dos habitantes de um território, país. = POPULAÇÃO, POVO 3. Gênero humano. = HUMANIDADE 4. Alguma ou algumas pessoas (em oposição a ninguém). 5. Grupo de pessoas com afinidades ou interesses … Dicionário da Língua Portuguesa
Genté — Escudo … Wikipedia Español
gentė — gentė̃ sf. J žr. gentis: 1. Kur giesmių (dainų) nėr, miršta gentė ta prš. Senovėje lietuviškai kalbančios gyveno gentės Bs. 2. Teip jog visi, teip gentės kaip ir mokytiniai jo, o ant galo ir tikrasis tėvas jo prastojo jį DP144. 3. R, MŽ, [K] vyro … Dictionary of the Lithuanian Language
Genté — is a commune in the Charente department in western France. ee also*Communes of the Charente departmentReferences Based on the article in the French Wikipedia … Wikipedia