Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

geminus

  • 1 geminus

    geminus, a, um (viell. v. geno = gigno), doppelt der Geburt nach, zugleich geboren, Zwilling, I) eig.: pueri, Verg.: proles, Verg.: fratres gemini u. bl. gemini, Cic.: geminus frater, Plaut.: frater germanus geminus, leiblicher Zwillingsbruder, Plaut.: dah. Gemini, die Zwillinge, ein Gestirn, Varro u. Plin.: Castor, Ov., od. Pollux, Hor., Kastor u. Pollux: von einem Zwillingsbruder, geminissumus, Plaut. Pers. 830. – v. Lebl., gemini, griech. δίδυμοι, die Hoden, Solin. u. Amm. – II) übtr.: A) übh. doppelt, a) doppeltgestaltet, Chiron, Zentaur, halb Mensch u. halb Pferd, Ov.: Cecrops, halb Grieche u. halb Ägypter, Ov. – b) doppelt = zweifach, zwei, nuptiae, Ter.: lumen, Cic.: portae, Verg.: Ianus, Vell.: legio, Doppellegion (= aus zwei Legionen gebildete), Inscr. – od. = beide, pes, Ov.: pedes, Ov.: acies,Verg. – B) wie Zwillinge ähnlich, gleich, geminus et simillimus nequitiā, Cic.: audacia, Cic.: quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo, der Zwillingsbruder der Buchstabenschrift, gleichs. eine zweite B., Cic.: illud vero geminum consiliis Catilinae et Lentuli, gleich, gemeinsam, Cic.

    lateinisch-deutsches > geminus

  • 2 geminus

    geminus, a, um (viell. v. geno = gigno), doppelt der Geburt nach, zugleich geboren, Zwilling, I) eig.: pueri, Verg.: proles, Verg.: fratres gemini u. bl. gemini, Cic.: geminus frater, Plaut.: frater germanus geminus, leiblicher Zwillingsbruder, Plaut.: dah. Gemini, die Zwillinge, ein Gestirn, Varro u. Plin.: Castor, Ov., od. Pollux, Hor., Kastor u. Pollux: von einem Zwillingsbruder, geminissumus, Plaut. Pers. 830. – v. Lebl., gemini, griech. δίδυμοι, die Hoden, Solin. u. Amm. – II) übtr.: A) übh. doppelt, a) doppeltgestaltet, Chiron, Zentaur, halb Mensch u. halb Pferd, Ov.: Cecrops, halb Grieche u. halb Ägypter, Ov. – b) doppelt = zweifach, zwei, nuptiae, Ter.: lumen, Cic.: portae, Verg.: Ianus, Vell.: legio, Doppellegion (= aus zwei Legionen gebildete), Inscr. – od. = beide, pes, Ov.: pedes, Ov.: acies,Verg. – B) wie Zwillinge ähnlich, gleich, geminus et simillimus nequitiā, Cic.: audacia, Cic.: quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo, der Zwillingsbruder der Buchstabenschrift, gleichs. eine zweite B., Cic.: illud vero geminum consiliis Catilinae et Lentuli, gleich, gemeinsam, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > geminus

  • 3 geminus

    geminus geminus, a, um парный

    Латинско-русский словарь > geminus

  • 4 geminus

    geminus geminus, a, um двойной

    Латинско-русский словарь > geminus

  • 5 geminus

    gĕmĭnus, a, um, adj. [cf.: gener, genui (gigno)], born at the same time, twin-born, twin - (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    tibi sunt gemini et trigemini filii,

    Plaut. Mil. 3, 1, 123:

    filios parere,

    id. Am. 5, 1, 36:

    C. et L. Fabricii fratres gemini fuerunt ex municipio Aletrinati,

    twin-brothers, Cic. Clu. 16, 46;

    v. frater: sorores,

    Ov. M. 4, 774; Hor. C. 4, 7, 5; cf.:

    soror gemina germana,

    Plaut. Mil. 2, 4, 30:

    pueri,

    Verg. A. 8, 631:

    proles,

    id. ib. 1, 274: dei (i. e. Apollo and Diana), Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 16 Müll. (Trag. v. 425 Vahl.):

    partus,

    Liv. 1, 4, 2:

    Castor,

    i. e. Castor and Pollux, Ov. A. A. 1, 746; cf.

    Pollux,

    Hor. C. 3, 29, 64:

    nec gemino bellum Trojanum orditur ab ovo,

    i. e. from Helen, the twin-daughter of Leda, id. A. P. 147:

    fratres, Amphion atque Zethus,

    id. Ep. 1, 18, 41:

    Quirini,

    i. e. Romulus and Remus, Juv. 11, 105.—Comically in the sup.: To. Hic ejus geminust frater. Do. Hicine'st? To. Ac geminissimus, Plaut. Pers. 5, 2, 49.—
    B.
    Subst.: gĕmĭni, ōrum, m., twins:

    Servilii, qui gemini fuerunt... ut mater geminos internoscit consuetudine oculorum, sic, etc.,

    Cic. Ac. 2, 18, 56 sq.; cf.:

    geminorum formas esse similes,

    id. Div. 2, 43, 90; Liv. 1, 6, 4.—Of beasts:

    (asina) raro geminos parit,

    Plin. 8, 43, 68, § 168.—
    2.
    In partic.
    a.
    Gemini, as a constellation, The Twins (Castor and Pollux;

    acc. to others, Apollo and Hercules),

    Plin. 18, 29, 69, § 281; Varr. R. R. 2, 1, 7; called also geminum astrum, Col. poët. 10, 312.—
    b.
    Acc. to the Gr. didumoi, the testicles, i. q. testiculi (late Lat.), Sol. 13; Amm. 16, 7.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., paired, double, two-fold, both, two, = duplex, duo:

    gemino lucernae lumine declarari, dissensionem et seditionem moveri,

    Cic. Div. 2, 58, 120; cf.:

    ex unis geminas mihi conficies nuptias,

    Ter. And. 4, 1, 51:

    et tripodes gemini,

    Verg. A. 9, 265:

    cum quaererent alii Numerium, alii Quintium, gemini nominis errore servatus est (Numerius Quintius),

    Cic. Sest. 38, 82:

    sunt geminae Somni portae, quarum altera, etc.,

    Verg. A. 6, 894:

    scopuli,

    id. ib. 1, 162; cf.:

    vos, geminae voragines rei publicae,

    Cic. Pis. 18, 41:

    huc geminas nunc flecte acies,

    your pair of eyes, both eyes, Verg. A. 6, 788:

    tempora,

    id. ib. 5, 416:

    nares,

    id. G. 4, 300:

    cornua (Eridani),

    id. ib. 4, 371:

    manus,

    Mart. 10, 10, 10:

    pedes,

    Ov. F. 2, 154;

    for which: pes,

    id. A. A. 2, 644:

    geminae (vites),

    Col. 3, 2, 10 (for which:

    gemellae vites,

    Plin. 14, 2, 4, § 21):

    aliae (percussiones numerorum) sunt geminae,

    double, Cic. de Or. 3, 47, 182; cf.:

    geminis vocalibus,

    Quint. 1, 7, 14:

    M gemina,

    id. ib. 8: geminique tulit Chironis in antrum, double-formed (half man, half horse), Ov. M. 2, 630; 6, 126; cf.:

    corpus Tritonis (half man and half fish),

    Stat. S. 3, 2, 35: Cecrops (acc. to a myth, half man and half serpent, or half man and half woman;

    or else as Egyptian and Greek),

    Ov. M. 2, 555: GEMINA LEGIO, a double legion (formed out of two legions), epithet of the tenth legion in Hispania, Inscr. Orell. 72 sq.; 1214; 2090;

    3376 al. (for which: gemella legio,

    Caes. B. C. 3, 4, 1; cf. Tac. H. 2, 58): cum geminis exsurgit mensa lucernis, seen double by one in drink, Juv. 6, 305.—
    B.
    Resembling, similar, like, as twins:

    VOLO, MI FRATER, FRATERCULO TUO CREDAS: consorti quidem in lucris atque in furtis, gemino et simillimo nequitia, improbitate, audaciā,

    Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155; cf.:

    Dolabella et Antonius... ecce tibi geminum in scelere par,

    a twin-pair, id. Phil. 11, 1, 2; Varr. L. L. 9, § 92:

    par est avaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina audacia,

    Cic. Rosc. Am. 40, 118 fin.; cf. id. Rosc. Com. 18, 55:

    quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo et in dissimili genere persimilis,

    twin-sister, id. Part. 7, 26 (al. germana): illud vero geminum consiliis Catilinae et Lentuli, quod me domo mea expulistis, like, similar, id. Pis. 7, 16; cf.:

    ambobus geminus cupido laudis,

    Sil. 4, 99.

    Lewis & Short latin dictionary > geminus

  • 6 geminus

        geminus adj.,    born together, twin-born, twin-: fratres: sorores, H.: pueri, V.: partus, L.: Nec gemino bellum orditur ab ovo, i. e. the two eggs laid by Leda as a swan, H.: Quirini, Iu.— Plur m. as subst, twins: geminorum formae: quoniam gemini essent, L.—Paired, double, twofold, both, two: lucernae lumen: nuptiae, T.: Somni portae, V.: voragines rei p.: acies, eyes, V.: cruor, i. e. two deaths, O.: Chiron, of two natures (a centaur), O.: Cecrops, i. e. half Greek, half Egyptian, O.: geminis exsurgit mensa lucernis, seen double, Iu.— Resembling, similar, like: nequitiā: Dolabella et Antonius, geminum in scelere par: illud consiliis Catilinae et Lentuli, common.
    * * *
    I
    gemina, geminum ADJ
    twin, double; twin-born; both
    II
    twins (pl.)

    Latin-English dictionary > geminus

  • 7 geminus

    [st1]1 [-] gĕmĭnus, a, um: a - jumeau, jumelle.    - C. et L. Fabricii gemini fuerunt ex municipio Aletrinati, Cic. Clu. 46: C. et L. Fabricius étaient deux frères jumeaux du municipe d'Aletrium.    - soror gemina, Plaut. Mil. 383: soeur jumelle.    - ac geminissumus, Plaut. Pers. 830: et vraiment jumeau !    - geminus Castor, Ov. A. A. 1, 746 ; geminus Pollux, Hor. O. 3, 29, 64: Castor et Pollux.    - fig. memoria est gemina litteraturae, Cic. Part. 26: la mémoire est soeur jumelle de l'écriture. b - double, qui fait le couple (la paire).    - geminum lucernae lumen, Cic. Div. 2, 120: double lumière d'une lampe.    - vos, geminae voragines scopulique rei publicae, Cic. Pis. 41: vous, les deux gouffres, les deux écueils de l'Etat.    - gemini pedes, Ov. F. 2, 154: les deux pieds.    - huc geminas nunc flecte acies, Virg. En. 6, 788: ici maintenant, tourne tes deux yeux.    - stupuit gemina nece conjugis Orpheus, Ov. M. 10, 65: Orphée resta interdit [à cause de la double mort de son épouse] = en voyant son épouse mourir pour la seconde fois. c - qui réunit deux natures [comme un Centaure].    - gemini Chironis antrum, Ov. M. 2, 630: l'antre de Chiron au double corps [moitié homme, moitié cheval]. d - semblable, qui va de pair avec.    - consors in furtis geminus, Cic. Verr. 3, 155: complice bien assorti de tes rapines.    - geminum in scelere par, Cic. Phil. 11, 2: couple bien assorti de scélérats. --- cf. Amer. 118; Pis. 7, 16; Sil. 4, 99. [st1]2 [-] Gĕmĭnus, i, m.: surnom des Servilius. --- Liv. 21, 57.
    * * *
    [st1]1 [-] gĕmĭnus, a, um: a - jumeau, jumelle.    - C. et L. Fabricii gemini fuerunt ex municipio Aletrinati, Cic. Clu. 46: C. et L. Fabricius étaient deux frères jumeaux du municipe d'Aletrium.    - soror gemina, Plaut. Mil. 383: soeur jumelle.    - ac geminissumus, Plaut. Pers. 830: et vraiment jumeau !    - geminus Castor, Ov. A. A. 1, 746 ; geminus Pollux, Hor. O. 3, 29, 64: Castor et Pollux.    - fig. memoria est gemina litteraturae, Cic. Part. 26: la mémoire est soeur jumelle de l'écriture. b - double, qui fait le couple (la paire).    - geminum lucernae lumen, Cic. Div. 2, 120: double lumière d'une lampe.    - vos, geminae voragines scopulique rei publicae, Cic. Pis. 41: vous, les deux gouffres, les deux écueils de l'Etat.    - gemini pedes, Ov. F. 2, 154: les deux pieds.    - huc geminas nunc flecte acies, Virg. En. 6, 788: ici maintenant, tourne tes deux yeux.    - stupuit gemina nece conjugis Orpheus, Ov. M. 10, 65: Orphée resta interdit [à cause de la double mort de son épouse] = en voyant son épouse mourir pour la seconde fois. c - qui réunit deux natures [comme un Centaure].    - gemini Chironis antrum, Ov. M. 2, 630: l'antre de Chiron au double corps [moitié homme, moitié cheval]. d - semblable, qui va de pair avec.    - consors in furtis geminus, Cic. Verr. 3, 155: complice bien assorti de tes rapines.    - geminum in scelere par, Cic. Phil. 11, 2: couple bien assorti de scélérats. --- cf. Amer. 118; Pis. 7, 16; Sil. 4, 99. [st1]2 [-] Gĕmĭnus, i, m.: surnom des Servilius. --- Liv. 21, 57.
    * * *
        Geminus, pen. corr. Adiectiuum. Plaut. Double.
    \
        Acies geminae. Virgil. Les deux yeux.
    \
        Geminus ictus. Plin. Un coup double, Deux coups.
    \
        Pennis geminis aera secare. Cic. Voler en l'air.
    \
        Gemini. Virgil. Gemeaux, Nez d'une ventree, Bessons.
    \
        Gemina eius soror. Plaut. Sa seur bessonne, Sa seur tout d'une ventree.
    \
        Par est auaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina audacia. Cic. Toute semblable.

    Dictionarium latinogallicum > geminus

  • 8 geminus

    s.
    1 geminus.
    2 gemelo.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > geminus

  • 9 geminus

    a, um
    g. pes (gemini pedes) Oдве (обе) ноги
    4)
    а) совершенно сходный, подобный, соответствующий (gemina audacia C)
    б) подходящий, хорошо подобранный ( par C)

    Латинско-русский словарь > geminus

  • 10 Geminus

    Христианство: Гемин (имя святого)

    Универсальный англо-русский словарь > Geminus

  • 11 Geminus

    сущ.

    Универсальный немецко-русский словарь > Geminus

  • 12 geminus

    мед.прил. двойной; парный

    Англо-русский медицинский словарь > geminus

  • 13 geminus

    двойной, gem. arbor. (1. 10 D. 47, 7), gem. portiones (1. 4 C. 1, 3), отсюда gemini, близнецы (1. 16 D. 1, 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > geminus

  • 14 geminus

    توأم
    * * *
    تَوأَم

    English-Arabic Medical Dictionary > geminus

  • 15 geminus

    Zwilling m

    Fachwörterbuch Medizin Englisch-Deutsch > geminus

  • 16 geminus

    쌍둥이

    English-Korean animal medical dictionary > geminus

  • 17 geminus

    twinned / double / paired / half and half

    Latin-English dictionary of medieval > geminus

  • 18 geminus

    Ekiz doğulmuşlardan hər biri

    Türkcə-Azərbaycanca İzahlı Tibb lüğəti > geminus

  • 19 geminus

    , gemina, geminum (m,f,n)
      двойной

    Dictionary Latin-Russian new > geminus

  • 20 Geminus

    Deutsch-Russischen Medizin-Wörterbuch > Geminus

См. также в других словарях:

  • Geminus — ( el. Γεμῖνος) of Rhodes, was a Greek astronomer and mathematician, who flourished in the 1st century BC. An astronomy work of his, the Introduction to the Phenomena , still survives; it was intended as an introductory astronomy book for students …   Wikipedia

  • Gemĭnus [1] — Gemĭnus (Bot.), so v.w. Doppelt, Gepaart …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Gemĭnus [2] — Gemĭnus, Name einer patricischen, zur Servilia gens gehörenden Familie. 1) Cnejus Servilius G., Consul 217 v. Chr., commandirte gegen die Carthager am Trasimenischen See, erhielt dann die Bewachung der Meeresküsten, wo er glückliche Züge mit der… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Geminus — Geminos von Rhodos († 1. Jahrhundert v. Chr. in Rhodos), in latinisierter Form Geminus, war ein griechischer Astronom, Stoiker und Mathematiker. Geminos war Schüler des Poseidonios. Er lebte um 70 v. Chr. in Rom, und schrieb dort die Eisagoge eis …   Deutsch Wikipedia

  • GEMINUS — I. GEMINUS Comoedus, inter Praeceptores Marci Imp. apud Capitolin. II. GEMINUS inter Iuni cognomina, vide infra …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Geminus, S. (1) — 1S. Geminus, (4. Jan.), ein Martyrer in Afrika, welcher nach Einigen auch Germanus heißt. Wann er gelitten habe, ist nicht bekannt. Seiner gedenkt auch das Mart. Rom. an diesem Tage. Nach Migne würde sein Leiden in die Zeiten der vandalischen… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Geminus, S. (10) — 10S. Geminus, (10. Aug.), ein Martyrer. S. Crescentius9. (II. 534.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Geminus, S. (11) — 11S. Geminus (Genuinus), (9. Oct.), ein Martyrer. S. S. Marcellus. (IV. 993.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Geminus, S. (12) — 12S. Geminus, (9. Oct.), ein Mönch von St. Paterniano de Fano bei Narni im Herzogthum Spoleto (Kirchenstaat), starb am 9. Oct. 815. (IV. 1039.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Geminus, S. (13) — 13S. Geminus, (17. Nov.), ein Martyrer, mit welchem auch eine hl. Gregoria genannt wird.25 (El.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Geminus, S. (2) — 2S. Geminus, (11. Jan.), ein Martyrer in Spanien. Außer seinem Namen ist nichts Zuverlässiges bekannt. S. im I. Bande S. Agentus. (I. 674.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»