-
1 głupstwo
сущ.• абсурд• бессмысленность• вздор• глупость• дурачество• ерунда• нелепость• несуразность• чепуха• чушь* * *głupst|wo☼ 1. глупость ž;gadać (pleść) \głupstwowa говорить глупости, молоть вздор; narobić \głupstwow наделать глупостей;
kogoś się \głupstwowa trzymają у кого-л. в голове одни глупости;palnąć (strzelić) \głupstwo ляпнуть (брякнуть) глупость; дать маху;
2. пустяк ♂;to \głupstwo это пустяк (пара пустяков);
wydawać pieniądze na \głupstwowa тратить деньги на пустяки; попусту тратить деньги+1. niedorzeczność, bzdura 2. bagatelka, drobiazg
* * *c1) глу́пость żnarobić głupstw — наде́лать глу́постей
kogoś się głupstwa trzymają — у кого́-л. в голове́ одни́ глу́пости
palnąć (strzelić) głupstwo — ля́пнуть (бря́кнуть) глу́пость; дать ма́ху
2) пустя́к mto głupstwo — э́то пустя́к (па́ра пустяко́в)
wydawać pieniądze na głupstwa — тра́тить де́ньги на пустяки́; по́пусту тра́тить де́ньги
Syn: -
2 szkoda
сущ.• вред• зло• изъян• невыгода• недостаток• несправедливость• обида• оскорбление• повреждение• потеря• рана• сожаление• убыток• урон• ушиб• ущерб* * *szkod|a♀, мн. Р. szkód 1. ущерб ♂, урон ♂, убыток m; вред m;ponieść \szkodaę, doznać szkód понести убыток (урон);
ze \szkodaą dla kogoś, czegoś в ущерб кому-л., чему-л.;wynagrodzić \szkodaę возместить ущерб;
2. безл. в знач. сказ, жаль, жалко;\szkoda mi jej мне её жаль; \szkoda pieniędzy жалко денег; \szkoda czasu не стоит тратить времени;
wielka \szkoda, że... очень жаль, что..,;jaka \szkoda! какая жалость!; \szkoda gadać (mówić) нечего и говорить; \szkoda słów жаль слов;
mądry (Polak) po szkodzie погов. задним умом крепок+1. uszczerbek 2. żal, przykro
* * *ж, мн P szkód1) уще́рб m, уро́н m, убы́ток m; вред mponieść szkodę, doznać szkód — понести́ убы́ток (уро́н)
ze szkodą dla kogoś, czegoś — в уще́рб кому́-л., чему́-л.
wynagrodzić szkodę — возмести́ть уще́рб
2) безл. в знач. сказ. жаль, жа́лкоszkoda pieniędzy — жа́лко де́нег
szkoda czasu — не сто́ит тра́тить вре́мени
wielka szkoda, że... — о́чень жаль, что...
jaka szkoda! — кака́я жа́лость!
szkoda gadać (mówić) — не́чего и говори́ть
Syn:
См. также в других словарях:
gadać — ndk I, gadaćam, gadaćasz, gadaćają, gadaćaj, gadaćał, gadaćany pot. «mówić, rozmawiać, opowiadać, często z odcieniem lekceważącym» Lubił dużo gadać. W kółko gadała o tym samym. Nie gadaj głupstw. ◊ Nie ma co gadać, co tu (dużo) gadać «szkoda słów … Słownik języka polskiego
gadać — 1. pot. Gadaj do lampy, do słupa «zwrot, którym mówiący daje do zrozumienia, że nie warto mówić do kogoś, kto nie reaguje, nie słucha» 2. pot. Gadaj zdrów «zwrot, którym mówiący daje do zrozumienia, że nie wierzy rozmówcy»: Gadaj zdrów! – zaśmiał … Słownik frazeologiczny
mówić [gadać] jak do ściany — {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić do kogoś, bez żadnej reakcji z jego strony; daremnie prosić, napominać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krzyczę, proszę, a on nic – mówi się jak do ściany. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie rozmawiać [nie gadać i in.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kimś} {{/stl 8}}{{stl 7}} być bardzo obrażonym na kogoś, być bardzo z kimś pokłóconym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie rozmawiać, nie gadać, nie mówić z kimś. Nie rozmawiał z ojcem od pół roku. Nie gadam z tym chamem! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
mówić — 1. Coś mówi samo za siebie «coś jest oczywiste, nie wymaga komentarza ani dodatkowych wyjaśnień»: Energia elektryczna wytwarzana na bazie bełchatowskiego węgla jest o 40 proc. tańsza od energii uzyskanej z innych źródeł. To mówi samo za siebie.… … Słownik frazeologiczny
wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… … Słownik frazeologiczny
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny
najmować — ndk IV, najmowaćmuję, najmowaćmujesz, najmowaćmuj, najmowaćował, najmowaćowany nająć dk Xc, najmowaćjmę, najmowaćjmiesz, najmowaćjmij, najmowaćjął, najmowaćjęła, najmowaćjęli, najmowaćjęty, najmowaćjąwszy «brać w czasowe użytkowanie czyjąś… … Słownik języka polskiego