-
1 głuchy
прил.• глухой* * *głuch|ygłusi глухой;\głuchy na oba uszy глухой на оба уха; \głuchy na prośby глух к просьбам; \głuchyа noc глухая ночь; ● \głuchy sen глубокий сон; \głuchy ból тупая боль; \głuchyа ściana глухая стена; \głuchyе milczenie гробовое молчание; \głuchyа wieś глушь, захолустье, медвежий угол
* * *глухо́йgłuchy na oba uszy — глухо́й на о́ба у́ха
głuchy na prośby — глух к про́сьбам
- głuchy bólgłucha noc — глуха́я ночь
- głucha ściana
- głuche milczenie
- głucha wieś
См. также в других словарях:
głuchy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, głusi, głuchychszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieodbierający dźwięków lub mający kłopoty z dokładnym ich rozróżnianiem, niesłyszący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopiec jest głuchy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głuchy — głusi, głuchychszy 1. «nie mający zdolności słyszenia; nie słyszący lub źle słyszący» Głuchy od urodzenia. Głuchy jak pień. przen. «nie zwracający na coś uwagi, nie reagujący, obojętny» Głuchy na czyjeś perswazje, prośby. Głuchy na głos rozsądku … Słownik języka polskiego
na — 1. «przyimek o różnorodnych zastosowaniach składniowych i znaczeniowych, poprzedzający rzeczowniki lub inne wyrazy o funkcjach rzeczowników, także połączenia rzeczowników z liczebnikami lub same liczebniki» a) «tworzący wyrażenia oznaczające… … Słownik języka polskiego
