Перевод: с польского на русский

с русского на польский

głosu

  • 1 dobyć głosu

    изда́ть (произнести́) звук

    Słownik polsko-rosyjski > dobyć głosu

  • 2 nośność głosu

    зво́нкость (зву́чность) го́лоса

    Słownik polsko-rosyjski > nośność głosu

  • 3 udzielić głosu

    дать (предоста́вить) сло́во

    Słownik polsko-rosyjski > udzielić głosu

  • 4 wstrzymać się od głosu

    воздержа́ться от голосова́ния

    Słownik polsko-rosyjski > wstrzymać się od głosu

  • 5 automatyczna regulacja siły głosu

    • automatic strength regulation

    Słownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > automatyczna regulacja siły głosu

  • 6 generator sztucznego głosu

    • voice operation demonstrator
    • voice-operation demonstrator

    Słownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > generator sztucznego głosu

  • 7 głos

    сущ.
    • вотум
    • глас
    • голос
    • голосование
    * * *
    ♂, Р. \głosu голос;

    na \głos вслух, громко; w \głos, na cały \głos во весь голос; ● \głos doradczy совещательный голос; dać \głos, udzielić \głosu дать (предоставить) слово; zabrać \głos взять слово, выступить; wstrzymać się od \głosu воздержаться от голосования; być przy \głosie a) иметь слово, говорить;

    б) (о śpiewaku) быть в голосе;
    dać (oddać) \głos na kogoś голосовать за кого-л.
    * * *
    м, Р głosu
    го́лос

    na głos — вслух, гро́мко

    w głos, na cały głos — во весь го́лос

    - dać głos
    - udzielić głosu
    - być przy głosie
    - dać głos na kogoś
    - oddać głos na kogoś

    Słownik polsko-rosyjski > głos

  • 8 dobyć

    глаг.
    • вытягивать
    • добыть
    • затягивать
    • нарисовать
    • начертить
    • обратить
    • привлечь
    • притягивать
    • притянуть
    • рисовать
    • стягивать
    • тянуть
    • черпать
    * * *
    dob|yć
    \dobyćędę, \dobyćędzie, \dobyćył, \dobyćyty сов. 1. пробыть, остаться до конца;
    2. czego книжн. вынуть, вытащить что;

    \dobyć szabli вынуть саблю из ножен; ● \dobyć ostatka (resztek) sił собрать последние силы;

    \dobyć głosu издать (произнести) звук
    +

    1. dotrwać, pozostać 2. wydobyć, wyjąć

    * * *
    dobędę, dobędzie, dobył, dobyty сов.
    1) пробы́ть, оста́ться до конца́
    2) czego книжн. вы́нуть, вы́тащить что

    dobyć szabli — вы́нуть са́блю из но́жен

    - dobyć resztek sił
    - dobyć głosu
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dobyć

  • 9 dopuścić

    глаг.
    • впускать
    • допускать
    • допустить
    • позволять
    • предполагать
    • предположить
    • признавать
    • принимать
    • принять
    • разрешать
    * * *
    dopu|ścić
    \dopuścićszczę, \dopuścićszczony сов. допустить;

    \dopuścić do matury допустить к экзаменам на аттестат зрелости; \dopuścić do głosu (do słowa) дать возможность высказаться; \dopuścić do tajemnicy (do sekretu) посвятить в тайну

    * * *
    dopuszczę, dopuszczony сов.
    допусти́ть

    dopuścić do matury — допусти́ть к экза́менам на аттеста́т зре́лости

    dopuścić do głosu (do słowa) — дать возмо́жность вы́сказаться

    dopuścić do tajemnicy (do sekretu) — посвяти́ть в та́йну

    Słownik polsko-rosyjski > dopuścić

  • 10 moc

    сущ.
    • власть
    • возможность
    • действие
    • держава
    • доверенность
    • крепость
    • могущество
    • мочь
    • мощность
    • мощь
    • насилие
    • полномочие
    • право
    • производительность
    • прочность
    • сила
    • способность
    • уйма
    • умение
    • энергичность
    • энергия
    * * *
    1. сила;

    \moc głosu сила голоса; \moc charakteru сила характера; z całej \mocy изо всех сил; \moc prawna юр. законная сила;

    na \mocy czegoś, \mocą czegoś на основании чего-л., согласно чему-л., в соответствии с чём-л.; в силу чего-л.;
    2. прочность;

    \moc tkaniny прочность ткани;

    3. крепость, насыщенность;

    \moc alkoholu крепость алкогольного напитка; \moc roztworu насыщенность раствора;

    4. множество ň, масса;

    \moc ludzi масса людей (народу); \moc pieniędzy масса (куча) денег;

    5. тех. мощность;
    silnik о \mocу... двигатель мощностью в...;

    \moc obliczeniowa komputera вычислительная мощь (мощность) компьютера; ● \moc produkcyjna эк. производственная мощность;

    coś jest (leży) w czyjejś \mocy что-л. в чьёй-л. власти (зависит от кого-л.); кто-л. в состоянии что-л. сделать; па \moc разг. наглухо, крепко, прочно
    +

    1. siła 2. wytrzymałość 4. masa

    * * *
    ж
    1) си́ла

    moc głosu — си́ла го́лоса

    moc charakteru — си́ла хара́ктера

    z całej mocy — изо все́х си́л

    moc prawnaюр. зако́нная си́ла

    na mocy czegoś, mocą czegoś — на основа́нии чего́-л., согла́сно чему́-л., в соотве́тствии с че́м-л.; в си́лу чего́-л.

    2) про́чность

    moc tkaniny — про́чность тка́ни

    3) кре́пость, насы́щенность

    moc alkoholu — кре́пость алкого́льного напи́тка

    moc roztworu — насыщенно́сть раство́ра

    4) мно́жество n, ма́сса

    moc ludzi — ма́сса люде́й (наро́ду)

    moc pieniędzy — ма́сса (ку́ча) де́нег

    5) тех. мо́щность

    silnik o mocy… — дви́гатель мо́щностью в…

    moc obliczeniowa komputera — вычисли́тельная мощь (мо́щность) компью́тера

    - coś jest w czyjejś mocy
    - coś leży w czyjejś mocy
    - na moc
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > moc

  • 11 nośność

    сущ.
    • грузоподъемность
    • грузоподъёмность
    • нагрузка
    * * *
    1. грузоподъёмность;
    2. (broni) дальнобойность; бой ♂; 3. (kury itp.) носкость; ● \nośność głosu звонкость (звучность) голоса
    +

    3. nieśność

    * * *
    ж
    2) ( broni) дальнобо́йность; бой m
    3) (kury itp.) но́скость
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > nośność

  • 12 skala

    сущ.
    • гамма
    • градация
    • диапазон
    • измеритель
    • масштаб
    • мера
    • шкала
    * * *
    1) масштаб, шкала, диапазон
    2) muz. skala муз. гамма
    3) skała (minerał) порода (горная)
    4) skała, głaz скала
    * * *
    skal|a
    1. масштаб от;

    na dużą (wielką, ogromną) \skalaę в большом (огромном) масштабе;

    2. шкала;

    \skala termometru шкала термометра; \skala twardości шкала твёрдости;

    3. диапазон от;

    \skala głosu диапазон голоса; \skala barw а) диапазон красок;

    б) полигр. ремарки
    * * *
    ж
    1) масшта́б m

    na dużą (wielką, ogromną) skalę — в большо́м (огро́мном) масшта́бе

    2) шкала́

    skala termometru — шкала́ термо́метра

    skala twardości — шкала́ твёрдости

    3) диапазо́н m

    skala głosu — диапазо́н го́лоса

    skala barw — 1) диапазо́н кра́сок; 2) полигр. рема́рки

    Słownik polsko-rosyjski > skala

  • 13 udzielić

    глаг.
    • дарить
    • дать
    • предоставить
    • предоставлять
    • преподать
    • разрешать
    • субсидировать
    • уделить
    * * *
    дать, оказать, предоставить
    poświęcić, użyczyć, wydzielić уделить
    * * *
    udziel|ić
    \udzielićony сов. czego дать, предоставить что;

    \udzielić głosu предоставить слово; \udzielić informacji дать справку, проинформировать; \udzielić kredytu предоставить кредит; \udzielić nagany дать выговор; \udzielić poparcia поддержать;

    \udzielić pełnomocnictw komuś предоставить полномочия кому-л., облечь полномочиями кого-л.;

    \udzielić zezwolenia дать разрешение, позволить

    + użyczyć

    * * *
    udzielony сов. czego
    дать, предоста́вить что

    udzielić głosu — предоста́вить сло́во

    udzielić informacji — дать спра́вку, проинформи́ровать

    udzielić kredytu — предоста́вить креди́т

    udzielić nagany — дать вы́говор

    udzielić poparcia — поддержа́ть

    udzielić pełnomocnictw komuś — предоста́вить полномо́чия кому́-л., обле́чь полномо́чиями кого́-л.

    udzielić zezwolenia — дать разреше́ние, позво́лить

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > udzielić

  • 14 móc

    сущ.
    • власть
    • возможность
    • действие
    • держава
    • доверенность
    • крепость
    • могущество
    • мочь
    • мощность
    • мощь
    • насилие
    • полномочие
    • право
    • производительность
    • прочность
    • сила
    • способность
    • уйма
    • умение
    • энергичность
    • энергия
    * * *
    1. сила;

    \moc głosu сила голоса; \moc charakteru сила характера; z całej \mocy изо всех сил; \moc prawna юр. законная сила;

    na \mocy czegoś, \mocą czegoś на основании чего-л., согласно чему-л., в соответствии с чём-л.; в силу чего-л.;
    2. прочность;

    \moc tkaniny прочность ткани;

    3. крепость, насыщенность;

    \moc alkoholu крепость алкогольного напитка; \moc roztworu насыщенность раствора;

    4. множество ň, масса;

    \moc ludzi масса людей (народу); \moc pieniędzy масса (куча) денег;

    5. тех. мощность;
    silnik о \mocу... двигатель мощностью в...;

    \moc obliczeniowa komputera вычислительная мощь (мощность) компьютера; ● \moc produkcyjna эк. производственная мощность;

    coś jest (leży) w czyjejś \mocy что-л. в чьёй-л. власти (зависит от кого-л.); кто-л. в состоянии что-л. сделать; па \moc разг. наглухо, крепко, прочно
    +

    1. siła 2. wytrzymałość 4. masa

    * * *
    mogę, może, mógł, mogła несов.

    nie mogę wstać — я не могу́ встать

    starał się jak mógł najlepiej — он стара́лся изо все́х си́л

    coś nie może mieć miejsca — нет ме́ста чему́-л., что́-л. недопусти́мо

    żeby móc zdążyć — что́бы успе́ть

    - nie może być!

    Słownik polsko-rosyjski > móc

См. также в других словарях:

  • dochodzić – dojść do głosu — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uzyskiwać możliwość mówienia, wypowiadania się; przemawiać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kiedy gwar nieco ucichł, przewodniczącemu udało się dojść do głosu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny …   Słownik języka polskiego

  • głos — 1. Być przy głosie «mieć głos w dyskusji w danym momencie»: Wysoki Sejmie! Korzystając z tego, że jestem przy głosie – jeszcze minutę, pani marszałek – chcę powiedzieć o jednej rzeczy. S mowa 1991. 2. Dać głos «o psie: zaszczekać» 3. Dać, oddać… …   Słownik frazeologiczny

  • dojść — 1. Dojść do czyichś rąk «trafić bezpośrednio do kogoś»: List leżał w modlitewniku matki, zamkniętym na mosiężną klamerkę. Mógł tak leżeć i przepaść na zawsze, mógł nigdy nie dojść do rąk Bronki. P. Gojawiczyńska, Dziewczęta. 2. Dojść do głosu… …   Słownik frazeologiczny

  • dochodzić — 1. Dojść do czyichś rąk «trafić bezpośrednio do kogoś»: List leżał w modlitewniku matki, zamkniętym na mosiężną klamerkę. Mógł tak leżeć i przepaść na zawsze, mógł nigdy nie dojść do rąk Bronki. P. Gojawiczyńska, Dziewczęta. 2. Dojść do głosu… …   Słownik frazeologiczny

  • dopuścić — 1. Dopuścić coś do głosu «pozwolić ujawnić się czemuś»: Dopuśćmy do głosu naszą wyobraźnię, zaskoczmy siebie i znajomych fantazyjnością naszych strojów, właśnie lato stwarza nam wspaniałą do tego okazję. TV mag 2000. 2. Dopuścić kogoś do głosu,… …   Słownik frazeologiczny

  • dopuszczać — 1. Dopuścić coś do głosu «pozwolić ujawnić się czemuś»: Dopuśćmy do głosu naszą wyobraźnię, zaskoczmy siebie i znajomych fantazyjnością naszych strojów, właśnie lato stwarza nam wspaniałą do tego okazję. TV mag 2000. 2. Dopuścić kogoś do głosu,… …   Słownik frazeologiczny

  • impostacja — ż I, DCMs. impostacjacji, blm ∆ muz. Impostacja głosu a) «prawidłowe ustawienie głosu (śpiewaka, aktora)» b) «w nauce śpiewu i techniki aktorskiej: usprawnianie funkcji narządów uczestniczących w emisji głosu; ma na celu nadanie głosowi… …   Słownik języka polskiego

  • modulacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. modulacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dostosowanie głosu (jego siły, wysokości, intonacji) do treści wypowiedzi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Modulacja głosu lektora. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kąt — 1. Chodzić, pot. łazić, tłuc się z kąta w kąt «chodzić bez celu w jakimś pomieszczeniu, zwykle na skutek zdenerwowania, niepokoju lub znudzenia, nie mogąc sobie znaleźć miejsca»: Marudził po domu, łaził z kąta w kąt, w południe dopiero wyszedł na …   Słownik frazeologiczny

  • krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»