-
1 Geta
Geta u. Getēs, ae, Abl. ā, m. (Γέτης), der Gete, Plur. Getae, ārum, m. (Γέται), die Geten (stammverwandt oder identisch mit den Daci), eine thrazische Völkerschaft, zuerst zwischen dem Hämus u. Isterflusse, später aber durch die mazedon. Könige auf die Nordseite des Flusses gedrängt, Cic. ad Att. 9, 10, 3. Mela 2, 2, 3 (2. § 18). Ov. ex Pont. 2, 1, 67 u. 2, 7, 31. Sen. Phaedr. (Hippol.) 172. Vgl. Voß Verg. georg. 2, 497. p. 442 sq.; 3, 462. p. 648. – Sing. Geta u. Getēs (Γέτης), ae, m., der Gete (meist kollektiv), Form -a, Avien. descr. orb. 442. Auson. edyll. 12 (de hist.), 22. p. 137, 4 Schenkl. Ven. Fort. carm. 6, 5, 218: Form -ēs, Ov. ex Pont. 1, 2, 108. Lucan. 2, 54. Stat. Achill. 2, 419. Sidon. carm. 7, 412: Abl. Getā, Ov. ex Pont. 1, 8. 6: Geta als Name eines Sklaven, Ter. adelph. u. Phorm.; u. als röm. Beiname, zB. C. Licinius Geta, Cic. Clu. 119: u. der Kaiser Antoninus Geta, Spart. Anton. Get. 1 sqq. – Dav.: A) Getēs, ae, m., getisch, poëta, Ov.: Hebrus, Sen. poët. – B) Geticus, a, um, a) getisch, u. poet. = thrazisch, bellum, Vell.: sermo, Ov.: lyra, des Orpheus, Stat.: u. als Beiname, Spart. Anton. Get. 6. § 6. – Adv. Geticē, getisch, loqui, Ov. trist. 5, 12, 58. – b) des Kaisers ( Antoninus ) Geta, nex, Spart. Anton. Get. 6, 5.
-
2 Getice
-
3 Geta
Geta u. Getēs, ae, Abl. ā, m. (Γέτης), der Gete, Plur. Getae, ārum, m. (Γέται), die Geten (stammverwandt oder identisch mit den Daci), eine thrazische Völkerschaft, zuerst zwischen dem Hämus u. Isterflusse, später aber durch die mazedon. Könige auf die Nordseite des Flusses gedrängt, Cic. ad Att. 9, 10, 3. Mela 2, 2, 3 (2. § 18). Ov. ex Pont. 2, 1, 67 u. 2, 7, 31. Sen. Phaedr. (Hippol.) 172. Vgl. Voß Verg. georg. 2, 497. p. 442 sq.; 3, 462. p. 648. – Sing. Geta u. Getēs (Γέτης), ae, m., der Gete (meist kollektiv), Form -a, Avien. descr. orb. 442. Auson. edyll. 12 (de hist.), 22. p. 137, 4 Schenkl. Ven. Fort. carm. 6, 5, 218: Form -ēs, Ov. ex Pont. 1, 2, 108. Lucan. 2, 54. Stat. Achill. 2, 419. Sidon. carm. 7, 412: Abl. Getā, Ov. ex Pont. 1, 8. 6: Geta als Name eines Sklaven, Ter. adelph. u. Phorm.; u. als röm. Beiname, zB. C. Licinius Geta, Cic. Clu. 119: u. der Kaiser Antoninus Geta, Spart. Anton. Get. 1 sqq. – Dav.: A) Getēs, ae, m., getisch, poëta, Ov.: Hebrus, Sen. poët. – B) Geticus, a, um, a) getisch, u. poet. = thrazisch, bellum, Vell.: sermo, Ov.: lyra, des Orpheus, Stat.: u. als Beiname, Spart. Anton. Get. 6. § 6. – Adv. Geticē, getisch, loqui, Ov. trist. 5, 12, 58. – b) des Kaisers ( Antoninus ) Geta, nex, Spart. Anton. Get. 6, 5. -
4 Getice
См. также в других словарях:
GETICUS Maximus — per Satyram dictus est Antoninus Caracalla. ob Getam fratrem occisum, apud Ael. Spartian … Hofmann J. Lexicon universale
getic — GÉTIC, Ă, getici, ce, adj. Care aparţine geţilor, privitor la geţi. – Din fr. gétique, lat. geticus. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 GÉTIC adj. v. dac. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime gétic … Dicționar Român
Alamanni — The Alamanni, Allemanni, or Alemanni were originally an alliance of Germanic tribes located around the upper Main river (Germany). One of the earliest references to them is the cognomen Alamannicus assumed by Caracalla, who ruled the Roman Empire … Wikipedia
Pertinax Caesar — (eigentlich Publius Helvius Pertinax; * um 180; † wohl 212 in Rom) war der Sohn des gleichnamigen römischen Kaisers Pertinax und seiner Frau Flavia Titiana. Nach der Regierungsübernahme seines Vaters am 1. Januar 193 wurde dem jungen Pertinax vom … Deutsch Wikipedia
Fadet des laîches — Cen … Wikipédia en Français
gético — gético, ca. (Del lat. getĭcus). adj. Perteneciente o relativo a los getas. * * * ► adjetivo Relativo a los getas … Enciclopedia Universal
GETAE — pop. in Scythia Europaea, quos Appian. de Bell. Illyr. p. 758. et 763. Dacos vocat. Strab. vero l. 7. p. 294. et 295. et 304. Getas a Dacis ita distinguit, ut Getae sint, qui ad pontum in Orientem vergunt: Daci vero, qui in oppositum latus… … Hofmann J. Lexicon universale
MASTRUCA — apud Arnobium adv. Gentes l. 2. Indicet, in quos habitus vestis stragula facta sit, mitra, strophium calautica, mantele, mastruca, soccus, solea, calceus? Seu Mastruga, Sardorum vox. Quintilianus Orat, Institut. l. 1. c. 5. Mastrugam, quod Sardum … Hofmann J. Lexicon universale
gético — gético, ca (Del lat. getĭcus). adj. Perteneciente o relativo a los getas … Diccionario de la lengua española