-
1 fâcher
[fãʃe]Verbe transitif zangarVerbe pronominal zangar-sese fâcher avec/contre quelqu’un zangar-se com alguém* * *I.fâcher fɑʃe]verbo1 zangarirritardesolarII.irritar-sese fâcher tout rougeir aos aramesofender-sese fâcher avec quelqu'unzangar-se com alguém; cortar relações com alguémse fâcher contre quelqu'unirritar-se com alguém -
2 fâcher
[fãʃe]Verbe transitif zangarVerbe pronominal zangar-sese fâcher avec/contre quelqu’un zangar-se com alguém* * *[fãʃe]Verbe transitif zangarVerbe pronominal zangar-sese fâcher avec/contre quelqu’un zangar-se com alguém -
3 fâcher
fâcher [faasĵee]1 kwaad, boos maken ⇒ ontstemmen, ergeren♦voorbeelden:se fâcher avec qn. • met iemand gebrouilleerd rakense fâcher contre, après qn. • boos worden op iemand -
4 fâcher (se)
fâcher (se) [fα∫e]➭ TABLE 1 reflexive verba. ( = se mettre en colère) to get angryb. ( = se brouiller) to quarrel -
5 fâcher
fâcherzlobithněvatrozhněvatrozzlobit -
6 fâcher
fɑʃe
1.
(dated) verbe transitif ( irriter) to make [somebody] angry
2.
se fâcher verbe pronominal1) ( se mettre en colère) to get angry ( contre quelqu'un with somebody; pour quelque chose about something)2) ( se brouiller) to fall out ( avec quelqu'un with somebody; pour quelque chose over something)••se fâcher tout rouge — (colloq) to be hopping mad (colloq)
* * *fɒʃe1. vt2. vi* * *fâcher verb table: aimerA vtr1 ( mettre en colère) to make [sb] angry (en faisant by doing); (contrarier, chagriner) to upset [sb] (en faisant by doing);2 ( brouiller) fâcher qn avec qn to make sb fall out with sb; fâcher deux amis to make two friends fall out.B se fâcher vpr1 ( se mettre en colère) to get angry (contre qn with sb; à propos de qch, pour qch about sth); ( en perdant le contrôle de soi-même) to lose one's temper (contre qn with sb; à propos de qch, pour qch over sth); arrête, ou je vais me fâcher stop doing that, or I'll be cross;2 ( se brouiller) to fall out (avec qn with sb; à propos de qch, pour qch over sth).se fâcher tout rouge○ to be hopping mad○.[faʃe] verbe transitifacceptez, le contraire les fâcherait do come, they'd be offended ou they'd resent it if you didn't————————se fâcher verbe pronominal intransitif1. [se brouiller] to fall out ou to quarrel (with one another)se fâcher avec quelqu'un to quarrel ou to fall out with somebody -
7 fâcher
fɑʃev1)Il se fâche pour un rien. — Er regt sich wegen jeder Kleinigkeit auf.
2) ( s'indigner) sich entrüsten3) ( irriter) verärgernfâcherfâcher [fα∫e] <1>(irriter) verärgern1 (se mettre en colère) Beispiel: se fâcher sich ärgern; Beispiel: se fâcher contre quelqu'un mit jemandem schimpfen -
8 fâcher
v pr1 حنق [ћa׳nuqa]◊se fâcher contre qqn — حنق/يغضب من شخص
2 se disputer تخاصم [ta׳xaːsʼama]◊Ils se sont encore fâchés. — تخاصموا مجددا
* * *v pr1 حنق [ћa׳nuqa]◊se fâcher contre qqn — حنق/يغضب من شخص
2 se disputer تخاصم [ta׳xaːsʼama]◊Ils se sont encore fâchés. — تخاصموا مجددا
-
9 fâcher
vt., mettre en colère, irriter: afèshî (St-Paul-Cha.) ; fâshî (Albanais.001, Annecy.003, Leschaux, Saxel.002, Thônes.004, Villards-Thônes.028), fâstyé (Giettaz), fâtyé (Chambéry.025), pp. => Fâché ; érêhî (Leschaux), éryé (025), éryî (Arvillard). - E.: Plaisanter.A1) se fâcher, se mettre en colère, s'irriter, (contre qq.): se fâshî (apré kâkon) vp. (001,002,003,004,028).A2) être fâcher fâché // brouillé: étre in frai < être en froid> (028).A3) être fâcher fâché // en colère fâcher contre qq.: ê-n avai apré kâkon <en avoir après qq.> (001).Fra. Il lui en voulait beaucoup: é l'ê-n avai grou apré (001). -
10 fâcher
I vt.1. jahlini chiqarmoq, jahl uyg‘otmoq, xafa qilmoqII se fâcher vpr. jahli chiqmoq, xafa bo‘lmoq; il se fâche de tout hamma narsa jahlini chiqaradi; se fâcher tout rouge juda qattiq jahli chiqmoq; se fâcher contre qqn. kimdandir jahli chiqmoq; se fâcher avec kim bilandir urushib, aytishib qolmoq. -
11 fâcher
v -
12 fâcher
v.tr. (lat. pop. °fasticare, de fastidiare, class. fastidire "épraiver du dégoût") 1. разсърдвам, ядосвам; 2. ост. наскърбявам, огорчавам, докачам, обиждам; 3. досаждам; se fâcher 1. сърдя се, разсърдвам се; se fâcher pour rien сърдя се без причина; 2. скарвам се; se fâcher avec qqn., contre qqn. скарвам се с някого. -
13 fâcher
-
14 fâcher
vt. серди́ть ◄-'дит-►/рас=; раздоса́довать pf. fam.; вызыва́ть/вы́звать ◄-'зову́, -ет► доса́ду <раздраже́ние> (у + G); раздража́ть/раздражить (irriter);soit dit sans vous fâcher — не в оби́ду вам будь ска́заноton refus le fâcherait — твой отка́з рассерди́л бы его́;
■ vpr.- se fâcher -
15 fâcher
-
16 fâcher
гл.общ. вызывать досаду, вызывать сожаление, огорчать, раздражать, сердить -
17 fâcher
أحفظأحمشأحنقأسخطأغاظأغضب -
18 fâcher
-
19 fâcher
1. gniewać2. rozgniewać3. rozjuszać4. rozjuszyć5. rozzłościć6. złościć -
20 fâcher
verbforargexxxforarge
См. также в других словарях:
Fächer — Fächer … Deutsch Wörterbuch
fâcher — [ faʃe ] v. tr. <conjug. : 1> • 1442 mot région. « dégoûter »; lat. pop. °fasticare, de fastidiare, class. fastidire « éprouver du dégoût » → fastidieux 1 ♦ Vx Affecter d un sentiment pénible. ⇒ affliger, attrister, 1. chagriner, contrarier … Encyclopédie Universelle
Fächer — sind unstreitig eine Erfindung der Frauen südlicher Länder. Sie bestanden ursprünglich aus Baumblättern oder Federbüschen und dienten dazu, das Antlitz gegen die Sonne zu schützen und ihm frische Luft zuzuwehen. Vielen Antheil an ihrer… … Damen Conversations Lexikon
Fächer — Fächer, Geräte verschiedener Konstruktion, die seit alter Zeit bei vielen Völkerschaften im Gebrauch sind, um sich Kühlung zuzufächeln oder zufächeln zu lassen. Die einfachsten F. bestehen aus einem Stiel, an dem ein Baumblatt, im Süden und in… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Fächer — Fächer: Der Fächer kam im 17. Jh. unter der frz. Bezeichnung éventail (zu frz. vent »Wind«) nach Deutschland, erhielt hier aber noch im selben Jahrhundert den Namen des ähnlichen federbesteckten Feueranfachers der Küche. Frühnhd. focher, focker… … Das Herkunftswörterbuch
Fächer [1] — Fächer, 1) (Fächel), Geräth, bes. in heißen Ländern gebraucht, um das Gesicht gegen die Sonne zu schützen, od. sich frische Luft zuzuwehen (letzteres sind die sogenannten Winterfächer); besteht jetzt meist aus 8–12 dünnen, 8–16 Zoll langen, an… … Pierer's Universal-Lexikon
Fächer [2] — Fächer, Orden vom, gestiftet 1744 von Louise Ulrike, Gemahlin des Königs Adolf Friedrich von Schweden, geb. Prinzessin von Preußen; anfangs erhielten ihn nur die Hofdamen, später auch Herren am Hofe. Die Devise La raison fait ma valeur, la… … Pierer's Universal-Lexikon
Fächer — Fächer, Stäbchengestelle aus Holz, Schildpatt, Elfenbein mit Bezug aus Baumblättern, Papier, Federn, Taft, Gaze u. dgl.; früher fest, seit dem 17. Jahrh. meist zusammenfaltbar. – Vgl. Buß (1904) … Kleines Konversations-Lexikon
Fächer — Fächer, Geräth zur Abkühlung, in Europa aus einer dreieckigen Fläche bestehend, welche zusammengelegt werden kann. Nach dieser Form sind mehrere Naturgegenstände benannt, z.B. Fächerpalme, Fächerflügler etc … Herders Conversations-Lexikon
Fächer — Sm std. (15. Jh., Bedeutung 17. Jh.) Hybridbildung. Bei der Einführung des Luftfächers aus Frankreich wird er bezeichnet mit dem Namen des bereits vorhandenen focher, fechel usw. Feuerwedel, Blasebalg (zum Feuermachen in der Küche). Dieses zu… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Fächer — Ein Fächer ist ein etwa blattförmiger Gegenstand, der durch Hin und Herwedeln einen Luftzug verursacht. Der Luftzug kühlt bei Hitze das Gesicht durch Verdunstungskälte. Während in Europa Fächer fast ausschließlich von Frauen benutzt wurden und… … Deutsch Wikipedia