Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

fungorum+pm

  • 1 грибной комарик обыкновенный

    2. RUS грибной комарик m обыкновенный
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > грибной комарик обыкновенный

  • 2 callum

    callum, i, n. ( callus, i, m., Cels. 5, 18, 36; 5, 26, 31 al.; Domit. Mars. ap. Charis. p. 55; plur. calli, Scrib. Comp. 37; 205; Suet. Aug. 80) [cf. Gr. kalamê; Lat. culmus, culmen].
    I.
    The hardened, thick skin upon animal bodies:

    fere res omnes aut corio sunt Aut etiam conchis aut callo aut cortice tectae,

    Lucr. 4, 935:

    calceamentum solorum callum,

    Cic. Tusc. 5, 32, 90:

    pedum,

    Plin. 22, 25, 60, § 127; cf. id. 9, 35, 54, § 108.— Plur., Suet. Aug. 80.—Hence,
    B.
    Meton.
    1.
    The hard flesh of certain animals:

    aprugnum,

    Plaut. Poen. 3, 2, 2; id. Pers. 2, 5, 4; for which absol. callum, id. Capt. 4, 3, 4; id. Ps. 1, 2, 33:

    manus elephanti,

    Plin. 8, 10, 10, § 31:

    locustarum,

    id. 9, 30, 50, § 95.—
    2.
    The hard skin or the hard flesh of plants:

    uvarum,

    Plin. 14, 1, 3, § 14:

    pirorum ac malorum,

    id. 15, 28, 34, § 116:

    fungorum,

    id. 22, 23, 47, § 96:

    foliorum,

    id. 16, 22, 34, § 82; Pall. Mart. 10, 28 al.—
    3.
    The hard covering of the soil:

    terrae,

    Plin. 17, 5, 3, § 33; 19, 2, 11, § 33; 31, 4, 30, § 53; also, of the hardness of salt:

    salis,

    id. 16, 12, 23, § 56.—
    II.
    Trop., hardness, callousness, insensibility, stupidity (rare;

    most freq. in Cic.): ipse labor quasi callum quoddam obducit dolori,

    renders callous to pain, Cic. Tusc. 2, 15, 36; 3, 22, 53; id. Fam. 9, 2, 3:

    ducere,

    Sen. Cons. ad Marc. 8, 2:

    inducere,

    Quint. 12, 6, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > callum

  • 3 callus

    callum, i, n. ( callus, i, m., Cels. 5, 18, 36; 5, 26, 31 al.; Domit. Mars. ap. Charis. p. 55; plur. calli, Scrib. Comp. 37; 205; Suet. Aug. 80) [cf. Gr. kalamê; Lat. culmus, culmen].
    I.
    The hardened, thick skin upon animal bodies:

    fere res omnes aut corio sunt Aut etiam conchis aut callo aut cortice tectae,

    Lucr. 4, 935:

    calceamentum solorum callum,

    Cic. Tusc. 5, 32, 90:

    pedum,

    Plin. 22, 25, 60, § 127; cf. id. 9, 35, 54, § 108.— Plur., Suet. Aug. 80.—Hence,
    B.
    Meton.
    1.
    The hard flesh of certain animals:

    aprugnum,

    Plaut. Poen. 3, 2, 2; id. Pers. 2, 5, 4; for which absol. callum, id. Capt. 4, 3, 4; id. Ps. 1, 2, 33:

    manus elephanti,

    Plin. 8, 10, 10, § 31:

    locustarum,

    id. 9, 30, 50, § 95.—
    2.
    The hard skin or the hard flesh of plants:

    uvarum,

    Plin. 14, 1, 3, § 14:

    pirorum ac malorum,

    id. 15, 28, 34, § 116:

    fungorum,

    id. 22, 23, 47, § 96:

    foliorum,

    id. 16, 22, 34, § 82; Pall. Mart. 10, 28 al.—
    3.
    The hard covering of the soil:

    terrae,

    Plin. 17, 5, 3, § 33; 19, 2, 11, § 33; 31, 4, 30, § 53; also, of the hardness of salt:

    salis,

    id. 16, 12, 23, § 56.—
    II.
    Trop., hardness, callousness, insensibility, stupidity (rare;

    most freq. in Cic.): ipse labor quasi callum quoddam obducit dolori,

    renders callous to pain, Cic. Tusc. 2, 15, 36; 3, 22, 53; id. Fam. 9, 2, 3:

    ducere,

    Sen. Cons. ad Marc. 8, 2:

    inducere,

    Quint. 12, 6, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > callus

  • 4 pediculus

    1.
    pĕdīcŭlus ( pĕdīclus), i, m. dim. [pes], a little foot.
    I.
    Lit.:

    pediculi octoni omnibus,

    Plin. 9, 28, 44, § 83:

    argentei,

    Dig. 34, 2, 33.—
    II.
    Transf., the foot-stalk or pedicle of a fruit or leaf:

    pediculi Punicorum,

    Col. 12, 44, 2:

    uvarum,

    id. 12, 43, 1:

    pediculo brevi sunt folia oleae,

    Plin. 16, 24, 38, § 91:

    fungorum,

    id. 22, 23, 47, § 96. [p. 1324]
    2.
    pĕdīcŭlus ( pĕdūc-, pĕdunc-), i, m. dim. [pedis], a louse: qui inter pilos palpebrarum pediculi nascuntur: id phtheiriasin Graeci nominant, Cels. 6, 6, 15; Plin. 29, 6, 38, § 121:

    ocimi cibus pediculos facit,

    id. 20, 12, 48, § 120; Col. 8, 7: pediculi terrae, another name for the scarabaei terrestres, Plin. 30, 5, 12, § 39.—In the form peduculus:

    (marini),

    Plin. 32, 7, 25, § 77; 32, 8, 28, § 89; Pelag. Vet. 7 med.; cf.: peduculus, phtheir, Gloss. Philox.:

    pulex, cimex, peduculus,

    Not. Tir. p. 176.—Form pedunculus, Pelag. 1, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > pediculus

  • 5 pituita

    pītŭīta (sometimes in the poets scan. as a trisyl., Hor. S. 2, 2, 76; id. Ep. 1, 1, 108; Pers. 2, 57; cf. Santen on Ter. Maur. p. 430), ae, f. [root pitu- for sputu-, from spu- of spuo, sputum; cf. Gr. ptuô, to spit], slime, clammy moisture.
    I.
    In the body, as diseased matter, phlegm, rheum, pituite; in fowls, the pip:

    cum sanguis corruptus est aut pituita redundat,

    Cic. Tusc. 4, 10, 23:

    capitis,

    Plin. 25, 11, 90, § 141:

    oris,

    id. 23, 1, 13, § 17:

    tantum bilis pituitaeque,

    Cato, R. R. 156, 4:

    adversus acutas pituitae fluxiones, quas Graeci rheumatismos vocant,

    Plin. 22, 25, 68, § 138:

    mala pituita nasi,

    Cat. 23, 17:

    stomacho tumultum Lenta feret pituita,

    Hor. S. 2, 2, 76:

    praecipue sanus, nisi cum pituita molesta est,

    id. Ep. 1, 1, 108; Sen. Q. N. 6, 2, 4.—Of the pip, Col. 8, 5, 22; Plin. 10, 57, 78, § 157; Pall. 1, 27.—
    II.
    A viscous, gummy moisture that exudes from trees, Plin. 17, 27, 43, § 252:

    fungorum origo non nisi ex pituitā arborum,

    id. 22, 23, 47, § 96.

    Lewis & Short latin dictionary > pituita

  • 6 subcurro

    suc-curro ( subc-), curri, cursum, 3, v. n., to run under.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: tempore eodem aliud nequeat succurrere lunae Corpus, * Lucr. 5, 763; cf.: pagus Succusanus, quod succurrit Carinis, runs, i. e. lies under or behind, Varr. L. L. 5, § 48 Müll.—
    B.
    In partic., to run or hasten to the aid or assistance of one; to help, aid, assist, succor (the predom. and class, signif.;

    syn.: subvenio, adjuvo, sublevo): ut laborantibus succurrat,

    Cic. de Or. 1, 37, 169:

    saluti fortunisque communibus,

    id. Rab. Perd. 1, 3:

    succurrit illi Varenus et laboranti subvenit,

    Caes. B. G. 5, 44:

    laborantibus,

    id. B. C. 2, 6; Sall. C. 60, 4:

    afflictis semper,

    Nep. Att. 11:

    suis cedentibus auxilio,

    Caes. B. G. 7, 80:

    domino,

    Cic. Mil. 10, 29: oppido, Auct. B. Afr. 5, 1.—
    2.
    Of things, to be useful for, good against:

    tantis malis,

    Caes. B. C. 3, 70. —

    Esp., of medicines: cannabis succurrit alvo jumentorum,

    helps, relieves, Plin. 20, 23, 97, § 259:

    strangulationibus (crethmos),

    id. 26, 15, 90, § 158:

    venenis fungorum (nitrum),

    id. 31, 10, 46, § 119: dum succurrere humanis erroribus cupiunt, ipsi se in errores maximos induxerunt, Lact. 1, 3, 8.— Impers. pass.:

    se confidere munitionibus oppidi, si celeriter succurratur,

    Caes. B. C. 3, 80; 3, 52; Liv. 3, 58; Cels. 8, 4; Plin. 23, 1, 27, § 56; Quint. 10, 7, 2:

    paratae lites: succurrendum'st,

    Ter. Ad. 5, 3, 6.—
    II.
    Trop.
    * A.
    In gen.:

    licet undique omnes in me terrores periculaque impendeant omnia, succurram atque subibo,

    I will encounter and undergo them, Cic. Rosc. Am. 11, 31.—
    B.
    In partic., to come into the mind, occur to one (class.; esp. freq. after the Aug. period;

    syn. subit): ut quidque succurrit, libet scribere,

    Cic. Att. 14, 1, 2: illud etiam mihi succurrebat, grave esse, etc., id. fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 6:

    alicui,

    Liv. 6, 12; Quint. 3, 4, 6; 8, 3, 81 et saep.: succurrit versus ille Homericus, etc., Aug. ap. Suet. Tib. 21 fin.—Impers.:

    non succurrit tibi, quamdiu circum Bactra haereas,

    Curt. 7, 8, 21:

    neque cuiquam facile succurrat,

    Suet. Tit. 10.—With inf.:

    et illud annotare succurrit, unum omnino, etc.,

    Plin. 7, 48, 49, § 157:

    mirari succurrit,

    id. 17, 1, 1, § 1; 34, 18, 51, § 171.

    Lewis & Short latin dictionary > subcurro

  • 7 succurro

    suc-curro ( subc-), curri, cursum, 3, v. n., to run under.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: tempore eodem aliud nequeat succurrere lunae Corpus, * Lucr. 5, 763; cf.: pagus Succusanus, quod succurrit Carinis, runs, i. e. lies under or behind, Varr. L. L. 5, § 48 Müll.—
    B.
    In partic., to run or hasten to the aid or assistance of one; to help, aid, assist, succor (the predom. and class, signif.;

    syn.: subvenio, adjuvo, sublevo): ut laborantibus succurrat,

    Cic. de Or. 1, 37, 169:

    saluti fortunisque communibus,

    id. Rab. Perd. 1, 3:

    succurrit illi Varenus et laboranti subvenit,

    Caes. B. G. 5, 44:

    laborantibus,

    id. B. C. 2, 6; Sall. C. 60, 4:

    afflictis semper,

    Nep. Att. 11:

    suis cedentibus auxilio,

    Caes. B. G. 7, 80:

    domino,

    Cic. Mil. 10, 29: oppido, Auct. B. Afr. 5, 1.—
    2.
    Of things, to be useful for, good against:

    tantis malis,

    Caes. B. C. 3, 70. —

    Esp., of medicines: cannabis succurrit alvo jumentorum,

    helps, relieves, Plin. 20, 23, 97, § 259:

    strangulationibus (crethmos),

    id. 26, 15, 90, § 158:

    venenis fungorum (nitrum),

    id. 31, 10, 46, § 119: dum succurrere humanis erroribus cupiunt, ipsi se in errores maximos induxerunt, Lact. 1, 3, 8.— Impers. pass.:

    se confidere munitionibus oppidi, si celeriter succurratur,

    Caes. B. C. 3, 80; 3, 52; Liv. 3, 58; Cels. 8, 4; Plin. 23, 1, 27, § 56; Quint. 10, 7, 2:

    paratae lites: succurrendum'st,

    Ter. Ad. 5, 3, 6.—
    II.
    Trop.
    * A.
    In gen.:

    licet undique omnes in me terrores periculaque impendeant omnia, succurram atque subibo,

    I will encounter and undergo them, Cic. Rosc. Am. 11, 31.—
    B.
    In partic., to come into the mind, occur to one (class.; esp. freq. after the Aug. period;

    syn. subit): ut quidque succurrit, libet scribere,

    Cic. Att. 14, 1, 2: illud etiam mihi succurrebat, grave esse, etc., id. fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 6:

    alicui,

    Liv. 6, 12; Quint. 3, 4, 6; 8, 3, 81 et saep.: succurrit versus ille Homericus, etc., Aug. ap. Suet. Tib. 21 fin.—Impers.:

    non succurrit tibi, quamdiu circum Bactra haereas,

    Curt. 7, 8, 21:

    neque cuiquam facile succurrat,

    Suet. Tit. 10.—With inf.:

    et illud annotare succurrit, unum omnino, etc.,

    Plin. 7, 48, 49, § 157:

    mirari succurrit,

    id. 17, 1, 1, § 1; 34, 18, 51, § 171.

    Lewis & Short latin dictionary > succurro

  • 8 volva

    volva or vulva, ae, f. [volvo], a wrapper, covering, integument.
    I.
    In gen.:

    fungorum,

    Plin. 22, 22, 46, § 93:

    pomorum,

    i. e. the seed-covering, Scrib. Comp. 104 fin.
    II.
    In partic., the womb, matrix of women and she-animals (syn. uterus), Varr. R. R. 2, 1, 19; Cels. 4, 1; 4, 20; 5, 21; 5, 25 et saep.; Plin. 11, 37, 84, § 209; Juv. 6, 128; Mart. 11, 61, 11; Pers. 4, 35 al.— A sow's matrix, as a very favorite dish, Plin. 11, 37, 84, § 210; Naev. ap. Macr. S. 2, 14; Hor. Ep. 1, 15, 41; Mart. 13, 56, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > volva

  • 9 10089

    2. RUS грибной комарик m обыкновенный
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > 10089

См. также в других словарях:

  • Index Fungorum — URL: http://www.indexfungorum.org Коммерческий: Нет Тип сайта: База данных …   Википедия

  • Elenchus fungorum (книга Фриса) — У этого термина существуют и другие значения, см. Elenchus fungorum. Elenchus fungorum …   Википедия

  • Synopsis methodica fungorum — Synopsis methodica fungorum …   Википедия

  • Elenchus fungorum (книга Бача) — У этого термина существуют и другие значения, см. Elenchus fungorum. Elenchus fungorum …   Википедия

  • Index Fungorum — Infobox Website name = Index Fungorum url = http://www.indexfungorum.org/ commercial = No type = Database registration = Not required owner = CABI Bioscience author = Index Fungorum Partnership launch date = current status = Index Fungorum , an… …   Wikipedia

  • Index Fungorum — Référence Index Fungorum : Boletus edulis (en) Index Fungorum est une …   Wikipédia en Français

  • Burkholderia fungorum — Taxobox color = lightgrey name = Burkholderia fungorum regnum = Bacteria phylum = Proteobacteria classis = Beta Proteobacteria ordo = Burkholderiales familia = Burkholderiaceae genus = Burkholderia species = B. fungorum binomial = Burkholderia… …   Wikipedia

  • Choephora fungorum — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum …   Wikipedia

  • Index Fungorum — Index Fungorum, es un proyecto internacional para indexar todos los nombres formales (nombres científicos) en los Reino Fungi. Es comparable a IPNI, pero con más instituciones contribuyentes. Otra diferencia es que el Índice Internacional de… …   Wikipedia Español

  • Elenchus fungorum — название нескольких научных изданий по микологии: Elenchus fungorum книга А. Бача, изданная в 1783 1789 годах; Elenchus fungorum книга Э. М. Фриса, изданная в 1828 году …   Википедия

  • Narcisse Patouillard — Narcisse Théophile Patouillard Narcisse Patouillard Narcisse Théophile Patouillard est un pharmacien et un éminent mycologue français, né le 2 juillet 1854 à Macornay et mort le 30 mars 1926 à Paris, à l âge de soixante douze ans. Sa thèse pou …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»