Перевод: со всех языков на французский

с французского на все языки

fuge

  • 1 Fuge

    'fuːgə
    f

    aus den Fugen geraten — s'effondrer, être désarçonné

    Fuge
    F184d30bau/184d30bage ['fu:gə] <-, -n>
    2 Musik fugue Feminin
    Wendungen: aus den Fugen geraten (gehobener Sprachgebrauch) s'en aller à vau-l'eau

    Deutsch-Französisch Wörterbuch > Fuge

  • 2 fuge

    noun
    joint m
    xxx
    jointure f
    épissure f
    joint m

    Dansk-fransk ordbog > fuge

  • 3 suspicor

    suspĭcor, āri, ātus sum    - dép. tr. [st2]1 [-] soupçonner (qqn), tenir pour suspect, se défier de. [st2]2 [-] soupçonner (qqch), avoir idée, deviner, pressentir, se douter de.    - suspicari + prop. inf.: soupçonner que.    - placiturum tibi esse librum meum suspicabar, Cic.: j'avais idée que mon livre te plairait.    - suspicari aliquid de aliquo (de aliqua re): faire une conjecture au sujet de qqn (de qqch).    - fuge suspicari (s.-ent. me), Hor.: cesse de me soupçonner.    - quantum ex monumentis suspicari licet, Cic.: autant qu'on peut le conjecturer d'après les monuments.    - quod valde suspicor fore, Cic.: ce qui, j'en suis convaincu, arrivera.
    * * *
    suspĭcor, āri, ātus sum    - dép. tr. [st2]1 [-] soupçonner (qqn), tenir pour suspect, se défier de. [st2]2 [-] soupçonner (qqch), avoir idée, deviner, pressentir, se douter de.    - suspicari + prop. inf.: soupçonner que.    - placiturum tibi esse librum meum suspicabar, Cic.: j'avais idée que mon livre te plairait.    - suspicari aliquid de aliquo (de aliqua re): faire une conjecture au sujet de qqn (de qqch).    - fuge suspicari (s.-ent. me), Hor.: cesse de me soupçonner.    - quantum ex monumentis suspicari licet, Cic.: autant qu'on peut le conjecturer d'après les monuments.    - quod valde suspicor fore, Cic.: ce qui, j'en suis convaincu, arrivera.
    * * *
        Suspicor, pen. corr. suspicaris, suspicari. Terent. Souspeconner, Se doubter.

    Dictionarium latinogallicum > suspicor

  • 4 trepido

    trepido, āre, āvi, ātum    - intr. qqf. tr. - s'agiter, s'affoler, se démener, trembler, redouter.    - trepidare + inf.: se hâter de.    - flammae trepidant, Hor. O, 4, 11, 11: les flammes vacillent.    - ne trepidate meas defendere naves, Virg. En. 9.114: ne vous mettez pas en peine de défendre mes vaisseaux.    - trepidantia exta, Ov. M. 15, 576: entrailles palpitantes.    - totis trepidatur castris, Caes. B. G. 6.37: on s'affole dans tout le camp.    - fuge suspicari cujus octavum trepidavit aetas claudere lustrum, Hor. O, 2, 4: éloigne tout soupçon: le rival s'est hâté avec crainte de finir son huitième lustre (sa quarantième année).
    * * *
    trepido, āre, āvi, ātum    - intr. qqf. tr. - s'agiter, s'affoler, se démener, trembler, redouter.    - trepidare + inf.: se hâter de.    - flammae trepidant, Hor. O, 4, 11, 11: les flammes vacillent.    - ne trepidate meas defendere naves, Virg. En. 9.114: ne vous mettez pas en peine de défendre mes vaisseaux.    - trepidantia exta, Ov. M. 15, 576: entrailles palpitantes.    - totis trepidatur castris, Caes. B. G. 6.37: on s'affole dans tout le camp.    - fuge suspicari cujus octavum trepidavit aetas claudere lustrum, Hor. O, 2, 4: éloigne tout soupçon: le rival s'est hâté avec crainte de finir son huitième lustre (sa quarantième année).
    * * *
        Trepido, trepidas, penult. corr. trepidare. Terent. Trembler de peur, Estre esbahi et estonné.
    \
        Pectus mihi trepidat. Pers. Me petille et tressault.
    \
        Trepidare. Virgil. Se haster.

    Dictionarium latinogallicum > trepido

  • 5 Fug, d'

    De Spalt, Riss, Fuge
    Fr "fente ; joint, jointure"

    Rhinfränkisch-Deutsch-Français > Fug, d'

  • 6 Füej, d'

    (est)
    De Spalt, Riss, Fuge
    Fr "fente ; joint, jointure"

    Rhinfränkisch-Deutsch-Français > Füej, d'

  • 7 шов

    1. soudure
    2. jointure
    3. joint
    4. couture

     

    шов
    Конструктивно оформленное место примыкания друг к другу элементов конструкций
    [Терминологический словарь по строительству на 12 языках (ВНИИИС Госстроя СССР)]

    EN

    DE

    FR

    Русско-французский словарь нормативно-технической терминологии > шов

См. также в других словарях:

  • -fuge — 1 ♦ Élément, du lat. fuga et fugus, de fugere « fuir » : lucifuge, transfuge. 2 ♦ Élément, du lat. fugare « faire fuir » : ignifuge, vermifuge. fuge élément, du lat. fugere, fuir , ou fugare, faire fuir . ⇒ FUGE, élément suff. Élément suff.… …   Encyclopédie Universelle

  • Fuge [1] — Fuge, 1) so v.w. Einschnitt u. Falz; 2) der Ortwo zwei Dinge zusammengesetzt sind; 3) (Bank.), der Zwischenraum zweier Werkstücke, wo dieselben im Manerwerk zusammenstoßen; auch der mit Kalk ausgefüllte Zwischenraum der gebrannten Steine im… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Fuge [2] — Fuge (lat. Fuga, Mus.), ein aus wenigstens zwei Stimmen bestehendes Tonstück, worin jede der Stimmen ihre eigene Melodie führt u. nicht blos eine der anderen zu Begleitung dient, sondern ihren eigenen Charakter behauptet; Contrafuge genannt, wenn …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Fuge [1] — Fuge, der hohle oder mit einem Binde oder Dichtungsmittel gefüllte Raum zwischen zwei nebeneinander befindlichen Bauteilen (Steinen, Hölzern etc.). Sie kommt als Mörtelfuge namentlich beim Backsteinrohbau zur Geltung und ist dann entweder »voll« …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Fuge [2] — Fuge (lat. Fuga, franz. u. engl. Fugue), die durchgebildetste Kunstform des polyphonen Stils, in der alle Stimmen gleichberechtigt und gleich bedacht sind. Der Name F. stammt vom lateinischen fuga (»Flucht«), weil das die verschiedenen Stimmen… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Fuge — Fuge, jeder Zwischenraum zwischen zwei zu verbindenden Bauteilen aus Stein, Holz oder Metall u.s.w. Bei Mauern aus Werkstücken kann dieser Zwischenraum ohne Ausfüllung bleiben. Die Fugen der griechischen Quadermauern und Säulenstämme waren durch… …   Lexikon der gesamten Technik

  • Fuge — (ital. fuga), mehrstimmiges Tonstück, in dem ein Thema in den verschiedenen Stimmen nacheinander auftritt und kontrapunktisch durch das ganze Stück durchgeführt wird; Doppel F., wenn zwei Themen in gleicher Weise nebeneinander durchgeführt werden …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Fuge — (vom lat. fugare), ein mehrstimmiges Tonstück, sowohl für Singstimmen als Instrumente, bei dem immer eine Stimme zuerst den Hauptgedanken, das Thema, allein ausspricht, der dann nach einander auch von den übrigen aufgefaßt wird und einmal so… …   Herders Conversations-Lexikon

  • -fuge — from Mod.L. fugus, with sense from L. fugare to put to flight, but form from L. fugere to flee …   Etymology dictionary

  • -fuge — [fyo͞oj] [Fr < L fugere, to flee: see FUGITIVE] combining form something that drives away or out [febrifuge, vermifuge] …   English World dictionary

  • Fuge — Sprung; Verbindungsstelle; Falz; Zapfenloch; Spalte; Nut; Spalt; Stemmloch * * * 1Fu|ge [ fu:gə], die; , n: schmaler Zwischenraum zwischen zwei [zusammengefügten] Teilen: Fugen in der Wand verschmieren …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»