Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

frux

  • 1 frux

    frūx, frūgis, f. (fruor), die Frucht, I) eig.: a) die Feldfrucht, Erdfrucht, die Getreide- u. Hülsenfrucht, das Getreide, sterilis sine fruge, sine arbore tellus, Ov.: segetes sine fruge surgentes, Sen.: non omnem frugem neque arborem in agro reperire, Cic.: Plur., quae terra fruges ferre possit, Cic.: terrae fruges bacaeve arborum, Cic.: fruges atque bacae, Cic.: fruges et poma, Gell.: ubertas frugum atque fructuum, Cic.: ager frugum fertilis, Sall. – dah. medicatae fruges, Zauberkräuter, Verg. Aen. 6, 420. – b) die Baumfrucht, Baumfrüchte, arbor curvetur frugibus, Col. poët.: quercus et ilex multā fruge pecus iuvet, Hor. – II) übtr.: A) die Frucht, Früchte, fruges industriae, Cic.: ingeniorum praecox genus non temere pervenit ad frugem, kommt nicht zur Reife, trägt keine Früchte, Quint.: bonam frugem libertatis ferre, Liv.: expertia frugis, was ohne moralischen Nutzen ist, Hor.: inseris aures fruge Cleantheā, mit kl. Frucht, d.i. Lehre, Pers.: frugem tuam periclitabor, Tauglichkeit Nutzbarkeit, Apul. – B) insbes., die moralische Tauglichkeit = Besserung, se ad bonam frugem recipere, sich bessern, vernünftiger werden, Cic. Cael. 28: alqm ad frugem compellere, zur Vernunft bringen, Plaut. Bacch. 1085: ebenso alqm ad frugem corrigere, Plaut. trin. 118: quibus artibus ceteros homines ad bonas fruges utilitatemque perducebat, Schol. Caes. Germ. Arat. 287. p. 406 E.: multa alia ad bonam frugem ducentia, Hinweise zur Rechtschaffenheit u. Tugend, Gell. 13, 28 (27), 2: cum deviaret a fruge bona, Amm. 25, 4, 16. – dah. Dat. frūgī, adjekt. = (dem spätern) frugalis, α) in seiner Art etwas taugend, vernünftig handelnd, rechtschaffen, brav (ein braver Kerl, eine brave Haut), bieder, ordnungsliebend (Ggstz. nequam), homo frugi, Cic.: servus frugi, Cic.: filius frugi, Sen. rhet.: frugi es, Ter.: si frugi est, wenn er seine Sache gut macht, Plaut.: Antonius frugi factus est, Cic.: sum bonus et frugi, Hor.: permodestus et bonae frugi, Cic.: vita frugi, Cic. fil. in Cic. ep.: m. Genet., multarum rerum frugi vir, Fronto ad Anton. Pi. 3. p. 165, 4 N.: dah. Frugi, ein Beiname des L. Kalpurnius Piso, s. Calpurnius. – β) mit Sparsamkeit eingerichtet, sparsam, mäßig, atrium, Plin. ep.: cena, Plin. ep.: victus, Quint. – / Nom. frux, Enn. ann. 314 u. 431. Auson. edyll. 12 monos. de cibis 4. p. 135 Schenkl: archaist. Dat. fruge u. frugei = frugi, Corp. inscr. Lat. 1, 1072 u. 1256. – Der urspr. Genet. frugis in bonae frugis wird anerkannt von Gell. 6 (7), 11, 2. Charis. 105, 1. Mar. Victorin. 1, 4. 8. p. 9, 13 sqq. (K).

    lateinisch-deutsches > frux

  • 2 frux

    frūx, frūgis, f. (fruor), die Frucht, I) eig.: a) die Feldfrucht, Erdfrucht, die Getreide- u. Hülsenfrucht, das Getreide, sterilis sine fruge, sine arbore tellus, Ov.: segetes sine fruge surgentes, Sen.: non omnem frugem neque arborem in agro reperire, Cic.: Plur., quae terra fruges ferre possit, Cic.: terrae fruges bacaeve arborum, Cic.: fruges atque bacae, Cic.: fruges et poma, Gell.: ubertas frugum atque fructuum, Cic.: ager frugum fertilis, Sall. – dah. medicatae fruges, Zauberkräuter, Verg. Aen. 6, 420. – b) die Baumfrucht, Baumfrüchte, arbor curvetur frugibus, Col. poët.: quercus et ilex multā fruge pecus iuvet, Hor. – II) übtr.: A) die Frucht, Früchte, fruges industriae, Cic.: ingeniorum praecox genus non temere pervenit ad frugem, kommt nicht zur Reife, trägt keine Früchte, Quint.: bonam frugem libertatis ferre, Liv.: expertia frugis, was ohne moralischen Nutzen ist, Hor.: inseris aures fruge Cleantheā, mit kl. Frucht, d.i. Lehre, Pers.: frugem tuam periclitabor, Tauglichkeit Nutzbarkeit, Apul. – B) insbes., die moralische Tauglichkeit = Besserung, se ad bonam frugem recipere, sich bessern, vernünftiger werden, Cic. Cael. 28: alqm ad frugem compellere, zur Vernunft bringen, Plaut. Bacch. 1085: ebenso alqm ad frugem corrigere, Plaut. trin. 118: quibus artibus ceteros homines ad bonas fruges utilitatemque perduce-
    ————
    bat, Schol. Caes. Germ. Arat. 287. p. 406 E.: multa alia ad bonam frugem ducentia, Hinweise zur Rechtschaffenheit u. Tugend, Gell. 13, 28 (27), 2: cum deviaret a fruge bona, Amm. 25, 4, 16. – dah. Dat. frūgī, adjekt. = (dem spätern) frugalis, α) in seiner Art etwas taugend, vernünftig handelnd, rechtschaffen, brav (ein braver Kerl, eine brave Haut), bieder, ordnungsliebend (Ggstz. nequam), homo frugi, Cic.: servus frugi, Cic.: filius frugi, Sen. rhet.: frugi es, Ter.: si frugi est, wenn er seine Sache gut macht, Plaut.: Antonius frugi factus est, Cic.: sum bonus et frugi, Hor.: permodestus et bonae frugi, Cic.: vita frugi, Cic. fil. in Cic. ep.: m. Genet., multarum rerum frugi vir, Fronto ad Anton. Pi. 3. p. 165, 4 N.: dah. Frugi, ein Beiname des L. Kalpurnius Piso, s. Calpurnius. – β) mit Sparsamkeit eingerichtet, sparsam, mäßig, atrium, Plin. ep.: cena, Plin. ep.: victus, Quint. – Nom. frux, Enn. ann. 314 u. 431. Auson. edyll. 12 monos. de cibis 4. p. 135 Schenkl: archaist. Dat. fruge u. frugei = frugi, Corp. inscr. Lat. 1, 1072 u. 1256. – Der urspr. Genet. frugis in bonae frugis wird anerkannt von Gell. 6 (7), 11, 2. Charis. 105, 1. Mar. Victorin. 1, 4. 8. p. 9, 13 sqq. (K).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > frux

  • 3 frugalis

    frūgālis, e (frux), I) zu den Früchten gehörig, Frucht-, maturitas, Apul. de mund. 29.#150; II) Nutzen bringend, A) nutzbar eingerichtet, villa frugalior, Varro r. r. 3, 2, 3. – B) tauglich, von Menschen = ordentlich in seinen Geschäften, in der Wirtschaft u. in der Lebensart übh., ordnungsliebend, wirtschaftlich, brav, bieder, factus est frugalior, ein besserer Wirt, solider, Plaut.: ut frugalior sim quam volt (pater), Ter.: semper volui videri frugalior, Sen. rhet.: colonus frugalissimus, Cic.: homines sunt tota ex Asia frugalissimi, Cic. – / Der Positiv frugalis kommt erst bei Spät. vor; die Frühern setzen dafür frugi.

    lateinisch-deutsches > frugalis

  • 4 fruges [1]

    1. frūgēs, um, s. frūx.

    lateinisch-deutsches > fruges [1]

  • 5 frugesco

    frūgēsco, ere (frux), Früchte tragen, Eccl.

    lateinisch-deutsches > frugesco

  • 6 frugi

    frūgī, s. frūx.

    lateinisch-deutsches > frugi

  • 7 frugifer

    frūgifer, fera, ferum (frux u. fero), fruchttragend, fruchtbringend, fruchtbar, I) eig.: ager, Cic. u. Liv.: arbusta, Min. Fel.: Pallene fertilis ac fr. terra, Liv.: messis, Ov.: aristae, Sedul.: Ceres, Inscr.: numen, befruchtende, segenbringende, Ov.: nihil frugiferum in agro relictum, Liv.: emporium Thessalis quaestuosum et frugiferum, Liv. – m. Abl., alimentis frugifera insula, Liv. 26, 40, 16. – II) übtr.: tota philosophia fr. et fructuosa, Cic. de off. 3, 5: hoc illud est praecipue in cognitione rerum salubre ac frugiferum m. folg. Acc. u. Infin., Liv. praef. § 10.

    lateinisch-deutsches > frugifer

  • 8 frugiferens

    frūgiferēns, entis (frux u. fero), fruchttragend, fruchtbar, Lucr. 1, 3.

    lateinisch-deutsches > frugiferens

  • 9 frugilegus

    frūgilegus, a, um (frux u. lego), Früchte sammelnd, formicae, Ov. met. 7, 624.

    lateinisch-deutsches > frugilegus

  • 10 frugiparens

    frūgiparēns, entis (frux u. pario), fruchtbringend, Ven. Fort. carm. 3, 13, 12.

    lateinisch-deutsches > frugiparens

  • 11 frugiparus

    frūgiparus, a, um (frux u. pario), fruchtbringend, Lucr. 6, 1. Avien. Arat. 1054.

    lateinisch-deutsches > frugiparus

  • 12 frugiperdia

    frūgiperdia, ae, adi. gen. fem. (frux u. perdo), fruchtverlierend, fruchtabwerfend (nach dem homer. ὠλεσίκαρπος), salix, Plin. 16, 110.

    lateinisch-deutsches > frugiperdia

  • 13 frugalis

    frūgālis, e (frux), I) zu den Früchten gehörig, Frucht-, maturitas, Apul. de mund. 29. – II) Nutzen bringend, A) nutzbar eingerichtet, villa frugalior, Varro r. r. 3, 2, 3. – B) tauglich, von Menschen = ordentlich in seinen Geschäften, in der Wirtschaft u. in der Lebensart übh., ordnungsliebend, wirtschaftlich, brav, bieder, factus est frugalior, ein besserer Wirt, solider, Plaut.: ut frugalior sim quam volt (pater), Ter.: semper volui videri frugalior, Sen. rhet.: colonus frugalissimus, Cic.: homines sunt tota ex Asia frugalissimi, Cic. – Der Positiv frugalis kommt erst bei Spät. vor; die Frühern setzen dafür frugi.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > frugalis

  • 14 fruges

    1. frūgēs, um, s. frux.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fruges

  • 15 frugesco

    frūgēsco, ere (frux), Früchte tragen, Eccl.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > frugesco

  • 16 frugi

    frūgī, s. frux.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > frugi

  • 17 frugifer

    frūgifer, fera, ferum (frux u. fero), fruchttragend, fruchtbringend, fruchtbar, I) eig.: ager, Cic. u. Liv.: arbusta, Min. Fel.: Pallene fertilis ac fr. terra, Liv.: messis, Ov.: aristae, Sedul.: Ceres, Inscr.: numen, befruchtende, segenbringende, Ov.: nihil frugiferum in agro relictum, Liv.: emporium Thessalis quaestuosum et frugiferum, Liv. – m. Abl., alimentis frugifera insula, Liv. 26, 40, 16. – II) übtr.: tota philosophia fr. et fructuosa, Cic. de off. 3, 5: hoc illud est praecipue in cognitione rerum salubre ac frugiferum m. folg. Acc. u. Infin., Liv. praef. § 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > frugifer

  • 18 frugiferens

    frūgiferēns, entis (frux u. fero), fruchttragend, fruchtbar, Lucr. 1, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > frugiferens

  • 19 frugilegus

    frūgilegus, a, um (frux u. lego), Früchte sammelnd, formicae, Ov. met. 7, 624.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > frugilegus

  • 20 frugiparens

    frūgiparēns, entis (frux u. pario), fruchtbringend, Ven. Fort. carm. 3, 13, 12.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > frugiparens

См. также в других словарях:

  • Gregory William Frux — Infobox Artist bgcolour = #6495ED name = Gregory William Frux imagesize = caption = birthname = birthdate = birth date and age|1958|03|25 location = Brooklyn, New York deathdate = deathplace = nationality = American field = Painting training =… …   Wikipedia

  • frugivore — [ fryʒivɔr ] adj. • 1762; du lat. frux, frugis « récolte, fruit de la terre » et vore ♦ Didact. Qui se nourrit de fruits. L ours, le singe sont frugivores. N. Un frugivore. ● frugivore adjectif et nom (latin frux, ugis, fruit) Qui se nourrit de… …   Encyclopédie Universelle

  • Frugívoro — (Del lat. frux, fruto + vorare, comer.) ► adjetivo ZOOLOGÍA Se aplica al animal que se alimenta de frutos. * * * frugívoro, a (del lat. «frux, frugis», fruto y « voro») adj. Zool. Se aplica al animal que se *alimenta de frutos. * * * frugívoro,… …   Enciclopedia Universal

  • frugal — schlicht; modest (veraltet); anspruchslos; unverwöhnt; einfach; unprätentiös; genügsam; spartanisch; bescheiden; karg * * * fru|gal 〈Adj.〉 einf …   Universal-Lexikon

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

  • Bryn Jones discography — Bryn Jones discography Releases ↙Studio albums 105 ↙Compilation albums 15 …   Wikipedia

  • frugi- — ► prefijo Componente de palabra procedente del lat. frux, frugis, que significa fruto de la tierra: ■ frugívoro. * * * ► Prefijo formado por la voz latina frux, frugis, fruto de la tierra …   Enciclopedia Universal

  • Frugal — Fru gal, a. [L. frugalis, fr. frugi, lit., for fruit; hence, fit for food, useful, proper, temperate, the dative of frux, frugis, fruit, akin to E. fruit: cf. F. frugal. See {Fruit}, n.] 1. Economical in the use or appropriation of resources; not …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Frugiferous — Fru*gif er*ous, a. [L. frugifer; frux, frugis, fruit + ferre to bear: cf. F. frugifere.] Producing fruit; fruitful; fructiferous. Dr. H. More. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Frugivorous — Fru*giv o*rous, a. [L. frux, frugis, fruit + vorare to devour.: cf. F. frugivore.] Feeding on fruit, as birds and other animals. Pennant. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Frumentaceous — Fru men*ta ceous, a. [L. frumentaceus, fr. frumentum corn or grain, from the root of frux fruit: cf. F. frumentac[ e]. See {Frugal}.] Made of, or resembling, wheat or other grain. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»