-
1 front
n. 1. нүүр, урд тал. The teacher called him out to the \front of the class. Багш түүнийг ангийн өмнө дуудаж гаргав. 2. the front галын шугам. 3. халуун хүйтэн агаарын урсгал. A cold \front is moving across the country. Хүйтэн агаарын урсгал нутгийн дээгүүр нүүдэллэж байна. 4. халхавч, түрээ барих зүйл. The drug dealers used a travel company as a \front for their operations. Эдгээр хар тамхины наймаачид өөрсдийн үйл ажиллагааг аялал жуулчлалын компаниар халхавч хийдэг байв. 5. in front урд, өмнө, түрүүнд, хошуучилж. We were in \front at half time. Бид хагас цагаар хошуучилж байв. 6. in front of урд талд, өмнө, дэргэд. v. 1. \front (onto) sth... руу харах,... харсан байх. The hotel \fronts onto the main road. Уг зочид буудал төв зам руу хардаг. 2. нүүр хийх. a glass-fronted bookcase шилэн нүүртэй номын шүүгээ. 3. байгууллагыг удирдах, төлөөлөх. 4. телевизийн нэвтрүүлэг хөтлөх. adj. урд, урдахь, урд талын. \front teeth үүдэн шүд. the horse's \front legs морины урд хоёр хөл. -
2 garden
n. цэцэрлэг, цэцэрлэгт хүрээлэн. A big house with a front and back \garden. Урд хойноо цэцэрлэгтэй том байшин. a vegetable \garden ногоон талбай. zoological \gardens амьтдын хүрээлэн. v. цэцэрлэг/ ногоон талбайд ажиллах, ургамал арчлах. -
3 haul
1. олз омог. 2. аян зам. long \haul flights алсын нислэг. 3. чирэх, татах. a long haul зангууны үлгэр, мөд дуусахгүй ажил. v. чирэх, татах, зөөх. haul sb up (before/ in front of sb/ sth) 1. шүүхэд татах. 2. арга хэмжээ авах. -
4 pleat
n. хувцасны хуниас. a shirt with narrow \pleats at the front энгэрт нь нарийхан хуниаснууд гаргасан цамц. pleated adj. хуниастай. -
5 row
n. 1. эгнээ, мөр. He sat in the front \row. Тэр нэгдүгээр эгнээнд суув. 2. хэрүүл, чимээ шуугиан. 1. сэлүүрдэх. 2. хэрэлдэх. rower n. сэлүүрчин.
См. также в других словарях:
front — [ frɔ̃ ] n. m. • 1080; lat. frons I ♦ 1 ♦ Partie supérieure de la face humaine, comprise entre les sourcils et la racine des cheveux, et s étendant d une tempe à l autre. Un front haut, élevé, large, bombé, fuyant. Les rides du front. Cheveux sur … Encyclopédie Universelle
front — FRONT. s. m. La partie du visage qui est depuis la racine des cheveux jusqu aux sourcils. Grand front. large front. front elevé. front ouvert. front serein. front descouvert. front majestueux. on lit sur son front, on voit sur son front. avoir… … Dictionnaire de l'Académie française
FRONT TV — FRONT is an international broadcast design and branding firm for television, film and interactive media. FRONT specializes in creative thinking, network branding, station IDS, film titles, 2D 3D animation, web, print, and sound design. FRONT is… … Wikipedia
Front — (fr[u^]nt), n. [F. frant forehead, L. frons, frontis; perh. akin to E. brow.] 1. The forehead or brow, the part of the face above the eyes; sometimes, also, the whole face. [1913 Webster] Bless d with his father s front, his mother s tongue. Pope … The Collaborative International Dictionary of English
front — FRONT, fronturi, s.n. 1. Loc unde se dau lupte militare în timp de război; totalitatea forţelor militare care operează pe câmpul de luptă sub o comandă unică. ♢ expr. A rupe (sau a sparge) frontul = a rupe linia de apărare a inamicului, a… … Dicționar Român
Front — may refer to:* The Front , a 1976 film * The Hybrid Front, a Sega Mega Drive strategy game * The Front (The Simpsons episode) * Front (identity) for a blacklisted artist * Front (magazine) * Front (military), an area where armies are engaged in… … Wikipedia
front — ► NOUN 1) the side or part of an object that presents itself to view or that is normally seen first. 2) the position directly ahead. 3) the forward facing part of a person s body. 4) any face of a building, especially that of the main entrance:… … English terms dictionary
Front — Front, v. t. [imp. & p. p. {Fronted}; p. pr. & vb. n. {Fronting}.] 1. To oppose face to face; to oppose directly; to meet in a hostile manner. [1913 Webster] You four shall front them in the narrow lane. Shak. [1913 Webster] 2. To appear before;… … The Collaborative International Dictionary of English
front — front1 [frunt] n. [ME < OFr < L frons (gen. frontis), forehead, front < IE * bhren , to project > OE brant, steep, high] 1. Now Rare a) the forehead b) the face; countenance 2. a) attitude or appearance, as of the face, indicati … English World dictionary
Front — Front … Wikipedia Español
Front — Sf Vorderseite, vordere Reihe std. (17. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. front m., dieses aus l. frōns (frontis) Stirn, vordere Linie . Das Substantiv im Deutschen weitgehend festgelegt auf vorderste Kriegslinie . Adjektiv: frontal. Ebenso… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
