front+budynku

См. также в других словарях:

• front — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. frontncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przód, czoło czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Front kompanii honorowej. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• front — m IV, D. u, Ms. frontncie; lm M. y 1. «przednia strona, przód czegoś; pierwsza linia, czoło oddziału, kolumny» Front kolumny, pochodu. Stanąć przed frontem kompanii. Atakować nieprzyjaciela z frontu. ∆ meteor. Front atmosferyczny (np. front… …   Słownik języka polskiego

• fasadowy — przym. od fasada Fasadowy front budynku. Fasadowy szczyt. Fasadowe zwieńczenie, wejście. przen. «pozornie efektowny; efekciarski» Fasadowe przemówienie, działanie …   Słownik języka polskiego

• dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… …   Słownik języka polskiego

• czoło — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. czole; lm D. czół {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część twarzy człowieka nad brwiami i nosem; górna przednia część głowy zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć wysokie, niskie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień