-
1 fowl
[faul] n թռչուն (ընտանի). keep fowls թռչուն պահել. wild fowl վայրի թռչուն -
2 fowl
دجاج -
3 water-fowl
[΄wɔ:təfaul] n ջրային թռչուն -
4 fish
I[fiʃ] n ձուկ. fresh/frozen/smoked/salt(ed)/bad fish թարմ/սառեցրած/ապխ տած/աղած/փչացած ձուկ fish market/shop ձկան շու կա/խա նութ. fish monger ձկնավաճառ. fish soup ձկնա պուր. fish bone ձկան փուշ. fish pond ձկնա բու ծա րան. փխբ. իմաստներ neither fish nor fowl ոչ այս է, ոչ այն. an odd fish տարօրինակ մարդ. a fish out of water վատ վիճակում fish story ան հա վա տա լի պատմություն. poor fish ան ճա րակ մարդII[fiʃ] v ձուկ բռնել/որսալ. fish in troubled waters պղտոր ջրում ձուկ որսալ. fish a coin out of pocket գրպանից գրոշ կորզել fish for compliments փխբ. հաճոյախոսություններ որ սալ/ դուրս կորզել -
5 gut
I[gʌt] n աղիք. ձկն. կարթաթել. երժշ. լար, նվա գալար. blind gut կույր աղիք. guts փորոտիք. փխբ. բովանդակություն. խսկց. կամքի ուժ. հոգեկան կորով. There’s no guts Արժեք չունի. have got plenty of/no guts կամքի տեր լինել/կամազուրկ լինել. have the guts to tell the truth քաջություն ունենալ ճշմարտությունն ասելու. hate one’s guts մեկին խիստ ատելII[gʌt] v փորոտիքը հանել. gut a fish/a fowl ձկան/թռչնի փորոտիքը հանել. (իսպառ այր վել) The house was gutted Շենքը մինչև վերջ այրվեց
См. также в других словарях:
Fowl — (foul), n. Note: Instead of the pl. {Fowls} the singular is often used collectively. [OE. foul, fowel, foghel, fuhel, fugel, AS. fugol; akin to OS. fugal D. & G. vogel, OHG. fogal, Icel. & Dan. fugl, Sw. fogel, f[*a]gel, Goth. fugls; of unknown… … The Collaborative International Dictionary of English
fowl — /fowl/, n., pl. fowls, (esp. collectively) fowl, v. n. 1. the domestic or barnyard hen or rooster; chicken. Cf. domestic fowl. 2. any of several other, usually gallinaceous, birds that are barnyard, domesticated, or wild, as the duck, turkey, or… … Universalium
fowl — fowl; fowl·er; gare·fowl; sheld·fowl; wa·ter·fowl·er; wa·ter·fowl·ing; … English syllables
Fowl — Fowl, v. i. [imp. & p. p. {Fowled}; p. pr. & vb. n. {Fowling}.] To catch or kill wild fowl, for game or food, as by shooting, or by decoys, nets, etc. [1913 Webster] Such persons as may lawfully hunt, fish, or fowl. Blackstone. [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
fowl — [faul] n plural fowl or fowls [U and C] [: Old English; Origin: fugel] 1.) a bird, such as a chicken, that is kept for its meat and eggs, or the meat of this type of bird 2.) old use any bird … Dictionary of contemporary English
fowl — [ faul ] (plural fowl or fowls) noun count 1. ) a bird that is kept on a farm for its eggs and meat, for example a chicken or a DUCK 2. ) an old word for bird => FISH1 … Usage of the words and phrases in modern English
fowl — ► NOUN (pl. same or fowls) 1) (also domestic fowl) a domesticated bird derived from a junglefowl and kept for its eggs or flesh; a cock or hen. 2) any domesticated bird, e.g. a turkey or duck. 3) birds collectively, especially as the quarry of… … English terms dictionary
fowl — [foul] n. pl. fowls or fowl [ME foule, foghel < OE fugol, akin to Ger vogel, bird < Gmc * fuglaz, altered by dissimulation < * fluglaz < * flug , *fleug < IE * pleuk > FLY1] 1. any bird: now only in combination [wildfowl] 2. any … English World dictionary
fowl — (n.) O.E. fugel bird, representing the general Germanic word for them, from P.Gmc. *foglaz (Cf. O.Fris. fugel, O.N. fugl, M.Du. voghel, Du. vogel, Ger. vogel, Goth. fugls), probably by dissimilation from *flug la , lit. flyer, from the same root… … Etymology dictionary
fowl — The collective use of the singular form is now largely restricted to compounds such as guineafowl and wildfowl … Modern English usage
fowl|er — «FOW luhr», noun. a person who hunts, shoots, catches, or traps wild birds … Useful english dictionary
