Перевод: со всех языков на португальский

с португальского на все языки

fonética)

  • 1 acoustic phonectis

      fonética acústica
       Ramo da Fonética, também conhecido como Acústica, que estuda as propriedades físicas dos sons, à medida que vão sendo transmitidos entre a boca e o ouvido.

    Linguistica Glossаrio > acoustic phonectis

  • 2 articulatory phonetics

      fonética articulatória
       Ramo da Fonética que estuda a maneira como os sons da fala são produzidos ou articulados pelos órgãos da fala.

    Linguistica Glossаrio > articulatory phonetics

  • 3 auditory phonetics

      fonética auditiva
       Ramo da Fonética que estuda a reação, em termos de percepção aos sons da fala, enquanto mediados pelo ouvido, o nervo auditivo e o cérebro.

    Linguistica Glossаrio > auditory phonetics

  • 4 parametric phonetics

      fonética paramétrica
       Abordagem à Fonética que considera a fala como um único sistema fisiológico, onde operam continuamente as variáveis articulatórias dentro do aparelho fonador, interagindo de diversas formas na dimensão do tempo, para produzir um contínuo de sons que os ouvintes segmentam de acordo com as regras de suas línguas.

    Linguistica Glossаrio > parametric phonetics

  • 5 phonetics

      fonética
       Ciência que estuda as características do som humano, especialmente quando usados na fala, e que fornece métodos para sua descrição, classificação e transcrição.

    Linguistica Glossаrio > phonetics

  • 6 phonetics

    noun singular (the study of the sounds of language.) fonética
    * * *
    pho.net.ics
    [fən'etiks] n Ling fonética.

    English-Portuguese dictionary > phonetics

  • 7 фонетика

    ж

    Русско-португальский словарь > фонетика

  • 8 фонетическая транскрипция

    Русско-португальский словарь > фонетическая транскрипция

  • 9 фонетический

    прл
    fonético, de fonética

    Русско-португальский словарь > фонетический

  • 10 fricatif

    fricatif fʀikatif]
    adjectivo
    (fonética) fricativo

    Dicionário Francês-Português > fricatif

  • 11 phonétique

    [fɔnetik]
    Adjectif fonético(ca)
    * * *
    phonétique fɔnetik]
    adjectivo
    LINGUÍSTICA fonético
    nome feminino
    LINGUÍSTICA fonética

    Dicionário Francês-Português > phonétique

  • 12 assonance

    as.son.ance
    ['æsənəns] n 1 assonância, semelhança fonética de palavras diferentes. 2 rima toante.

    English-Portuguese dictionary > assonance

  • 13 linguistics

    noun singular (the science of languages.) linguística
    * * *
    lin.guis.tics
    [liŋgw'istiks] n pl lingüística: estudo da fonética e da estrutura das línguas.

    English-Portuguese dictionary > linguistics

  • 14 phonetic

    [fə'netik] 1. adjective
    (relating to the sounds of (a) language: He's making a phonetic study of the speech of the deaf.) fonético
    2. noun singular, noun plural
    ((a system of) symbols used to show the pronunciation of words.) fonética
    * * *
    pho.net.ic
    [fən'etik] adj fonético.

    English-Portuguese dictionary > phonetic

  • 15 rough

    1. adjective
    1) (not smooth: Her skin felt rough.) áspero
    2) (uneven: a rough path.) desigual
    3) (harsh; unpleasant: a rough voice; She's had a rough time since her husband died.) duro
    4) (noisy and violent: rough behaviour.) brutal
    5) (stormy: The sea was rough; rough weather.) tempestuoso
    6) (not complete or exact; approximate: a rough drawing; a rough idea/estimate.) aproximado
    2. noun
    1) (a violent bully: a gang of roughs.) bruto
    2) (uneven or uncultivated ground on a golf course: I lost my ball in the rough.) mato
    - roughness
    - roughage
    - roughen
    - rough diamond
    - rough-and-ready
    - rough-and-tumble
    - rough it
    - rough out
    * * *
    [r∧f] n 1 condição ou estado inacabado, tosco, bruto. 2 aspereza. 3 terreno irregular, acidentado. 4 pessoa bruta, indivíduo violento, brutamontes. 5 parte não tratada de um campo de golfe. 6 idéia esboçada, linhas gerais. 7 rascunho, esboço. 8 pedra não lapidada, em estado bruto. • vt 1 tornar(-se) áspero, executar toscamente. 2 desbastar. 3 esboçar. 4 amansar, domar. 5 Ftb jogar desleal e brutalmente. 6 maltratar, tratar com rudeza. • adj 1 áspero, desigual, irregular, acidentado. 2 rude, tosco, bruto, inacabado, cru, preliminar, em esboço. 3 agitado, encrespado, encapelado (mar.) 4 tempestuoso, borrascoso (tempo). 5 aproximado (cálculo), imperfeito, incompleto (pensamento, plano). 6 inculto, incivil. 7 cansativo, duro, difícil (on s. o. para alguém). 8 brutal, ríspido, grosseiro, indelicado. 9 severo, duro, rígido ( with com). 10 acre, picante, azedo (gosto). 11 rústico, simples (vida). 12 eriçado, peludo, cabeludo. 13. desordeiro, turbulento, violento. 14 desagradável. 15 bravio, agreste, inculto (terra). 16 dissonante, desarmonioso. 17 aspirado (fonética). • (também roughly) adv asperamente, brutalmente, aproximadamente, inacabadamente. in rough em rascunho. in the rough toscamente, em bruto, inacabado, aproximadamente. on a rough calculation em cálculo aproximado. rough and ready a) simples, rústico. b) prático, aproximado, a olho, grosseiro. c) rude, indelicado. rough and tumble a) competição, luta. b) selvagem, violento, impetuoso. to cut up rough irritar-se, agir com irritação. to give the rough side of one’s tongue passar uma descompostura, falar asperamente. to rough it lutar com dificuldade, levar vida dura. to rough out formar em bruto, desbastar, esboçar, delinear. to rough up a) jogar duro, com violência. b) atacar, ameaçar. c) desarrumar. to take the rough with the smooth aceitar os altos e baixos da vida.

    English-Portuguese dictionary > rough

  • 16 accommodation

      acomodação / assimilação
       Termo geral da Fonética que se refere à influência exercida por um segmento de som sobre a articulação de outro, de modo que os sons se tornem mais parecidos, ou idênticos.

    Linguistica Glossаrio > accommodation

  • 17 articulation

      articulação
       Termo geral da Fonética que indica os movimentos fisiológicos envolvidos na passagem do ar, modificando-a para produzir os vários tipos de sons da fala usando os órgãos do aparelho fonador, acima da laringe.

    Linguistica Glossаrio > articulation

  • 18 canonical

      canônico
       Na Fonética e na Lingüística, o sentido geral do termo refere-se a uma forma citada como norma ou padrão nos casos de comparação.

    Linguistica Glossаrio > canonical

  • 19 class

      classe
       Na Lingüística e Fonética, o uso geral do termo refere-se ao conjunto de entidades com as mesmas propriedades formais ou semânticas.

    Linguistica Glossаrio > class

  • 20 closure

      fechamento
       Termo geral usado na Fonética para uma articulação em que o contato entre os articuladores ativo e passivo impede a passagem do ar através da boca e/ou nariz.

    Linguistica Glossаrio > closure

См. также в других словарях:

  • Fonética — Saltar a navegación, búsqueda Espectograma de las vocales inglesas [i, u, ɑ]: f1, f1. La fonética (del griego φωνή (fono) sonido o voz ) es el estudio de los sonidos físicos del discurso humano. Es la rama de la lingüística que estudia la… …   Wikipedia Español

  • fonética — sustantivo femenino 1. (no contable) Área: linguística Parte de la Lingüística que estudia los sonidos: fonética histórica, fonética descriptiva. Es un experto en fonética experimental. 2. (no contable) Área: linguística Conjunto de sonidos de… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • fonetică — FONÉTICĂ s. (înv.) fonologie. Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonime  fonétică s. f., g. d. art. fonéticii Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  FONÉTICĂ f. 1) Totalitate a sunetelor dintr o limbă şi… …   Dicționar Român

  • fonética — Ciencia que se ocupa de los sonidos empleados en el lenguaje. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 …   Diccionario médico

  • fonetica — /fo nɛtika/ s.f. [femm. sost. dell agg. fonetico ]. (ling.) [ramo della linguistica che studia i suoni concreti (o foni) articolati dall apparato di fonazione umano] ▶◀ ‖ fonologia …   Enciclopedia Italiana

  • fonética — s. f. 1.  [Linguística] Parte da linguística que trata dos sons articulados, considerados do ponto de vista físico, acústico e articulatório, como elementos dos vocábulos. 2. Pronúncia.   ‣ Etimologia: francês phonétique …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Fonética — ► sustantivo femenino 1 LINGÜÍSTICA Parte de la lingüística que estudia los sonidos del lenguaje hablado distinguiendo sus características articulatorias o acústicas. 2 LINGÜÍSTICA Conjunto de los sonidos de un idioma. FRASEOLOGÍA fonética… …   Enciclopedia Universal

  • fonetica — fo·nè·ti·ca s.f. 1. TS ling. ramo della linguistica che studia i suoni articolati dall apparato di fonazione umano da un punto di vista fisico e fisiologico | TS st.ling. descrizione e consistenza dei suoni di una lingua particolare; fonematica… …   Dizionario italiano

  • fonética — s f 1 Disciplina de la lingüística que estudia la manera en que se pronuncian o se oyen los sonidos del habla: aprender fonética, fonética articulatoria, fonética acústica 2 Pronunciación característica de una lengua por parte de una persona, un… …   Español en México

  • fonètica — (фонетика | phonétique | Phonetik, Lautlehre | phonetics | fonètica) Изучение звуков и фонем, составляющих членораздельный язык и рассматриваемых или самостоятельно, или в их отношении к различным лингвистическим явлениям. Понимаемая как… …   Пятиязычный словарь лингвистических терминов

  • fonética — {{#}}{{LM F45662}}{{〓}} {{[}}fonética{{]}} ‹fo·ne·má·ti·ca› {{《}}▍ s.f.{{》}} Véase {{F18022}}{{上}}fonético, fonética{{下}} …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»