Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

folium+e+latere+erumpit+pm

  • 1 erumpo

    ē-rumpo, rūpi, ruptum, 3, v. a. and n.
    I.
    Act., to cause to break or burst forth; to burst, sunder (rare; mostly ante-class.).
    A.
    Lit.:

    (brassica) tumida concoquit, eadem erumpit,

    Cato, R. R. 157, 3:

    ignes,

    Lucr. 1, 725; cf. id. 6, 583; Cic. Arat. 111:

    Achates et Aeneas erumpere nubem ardebant,

    Verg. A. 1, 580:

    cum sanguis eruptus est,

    Scrib. Comp. 84: se erumpere, in the neuter signif., to break or burst forth, Lucr. 4, 1111; cf.:

    portis se foras erumpunt,

    Caes. B. C. 2, 14, 1:

    et caput, unde altus primum se erumpit Enipeus,

    Verg. G. 4, 368.—
    B.
    Trop.:

    gaudium,

    Ter. Eun. 3, 5, 2:

    ne in me stomachum erumpant, cum sint tibi irati,

    Cic. Att. 16, 3, 1; Caes. B. C. 3, 8, 3; cf.:

    iram in hostes,

    Liv. 36, 7, 13: sic illi invidiosa conjunctio ad bellum se erupit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 14, 2; Tib. 4, 1, 88.—Far more frequent and class.,
    II.
    Neutr., to break out, to burst or sally forth.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    ex castris,

    Caes. B. G. 3, 5 fin.; cf.:

    ignes ex Aetnae vertice,

    Cic. Verr. 2, 4, 48; and:

    ex stagno amnes,

    Plin. 6, 22, 24, § 86:

    tempestates,

    Hirt. B. G. 8, 5, 2:

    ne quo loco erumperent Pompeiani,

    Caes. B. C. 3, 44, 4; cf.

    portis,

    Sall. J. 99, 1:

    a porta,

    Liv. 34, 26:

    sive noctu, sive interdiu erumperent,

    Caes. B. C. 1, 81, 2; so absol., Liv. 9, 37; 29, 33 al.; cf.:

    abiit, excessit, evasit, erupit,

    Cic. Cat. 2, 1:

    per hostes,

    to break through, Liv. 22, 50, 8; cf.:

    inter tela hostium,

    Sall. J. 101, 9:

    ad Catilinam,

    id. Cat. 43, 2; Curt. 6, 3, 5 et saep.—
    2.
    In partic., to burst forth in growing, to shoot up, sprout out:

    folium e latere,

    Plin. 15, 14, 15, § 52:

    lentor cortice,

    id. 13, 6, 12, § 54:

    hordeum,

    id. 18, 7, 10, § 51:

    dentes,

    id. 11, 37, 64, § 170.—
    B.
    Trop., to break out, to burst forth:

    cum illa conjuratio ex latebris atque ex tenebris erupisset,

    Cic. Sest. 4, 9:

    si illustrantur, si erumpunt omnia?

    are disclosed, Cic. Cat. 1, 3:

    qui ex media (oratione) erumpit,

    breaks away, digresses, Quint. 4, 3, 17:

    risus quo pacto ita repente erumpat,

    id. de Or. 2, 58, 235; cf.:

    aliquando vera vox,

    id. Phil. 10, 9, 19:

    affectus,

    Quint. 9, 3, 54; cf.

    lacrimae,

    id. 11, 3, 75:

    verba vi quadam veritatis,

    id. 9, 2, 76 et saep.:

    furor,

    Cic. Sull. 24; cf.:

    curae privatae in certaminibus publicis erumpebant,

    Liv. 7, 21:

    seditio,

    id. 28, 24, 12; Tac. H. 1, 26:

    lumen dicendi per obstantia,

    Quint. 12, 9, 5:

    ut odia occulta civium in fortunas optimi cujusque erumperent,

    Cic. Mur. 23, 47; cf. id. ib. 38, 81; id. Cat. 1, 13, 31; so, vitia in amicos, id. Lael [p. 659] 21:

    iracundia in naves,

    Caes. B. C. 3, 8, 3:

    conspirationes in rempublicam,

    Quint. 12, 7, 2 et saep.:

    vereor ne istaec fortitudo in nervum erumpat,

    i. e. may end in bringing you to the stocks, Ter. Phorm. 2, 2, 11 Ruhnk.; cf.:

    aliquid in omnium perniciem,

    Liv. 34, 61:

    omnia, quae per hoc triennium agitata sunt, in hos dies, in hos menses, in hoc tempus erumpunt,

    Cic. Mur. 38:

    elisa (vox) in illum sonum erumpit,

    Quint. 11, 3, 51:

    in aliquem voluptatis affectum,

    id. 8, 3, 4; 11, 3, 51; Tac. A. 11, 35; cf.:

    in omne genus crudelitatis,

    Suet. Tib. 61; id. Cal. 6:

    rem ad ultimum seditionis erupturam,

    Liv. 2, 45; cf.:

    ad majora vitia,

    Suet. Ner. 27:

    quorsus (dominatio) eruptura sit horremus,

    Cic. Att. 2, 21; cf.:

    huc ejus affectus, ut, etc.,

    Quint. 9, 2, 64.

    Lewis & Short latin dictionary > erumpo

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»