Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

fluvius

  • 1 fluvius

    flŭvĭus (in inscrr. also written FLOVIOS), ii ( gen. plur.:

    fluvium,

    Val. Fl. 6, 391;

    flūviōrum scanned as a trisyllable,

    Verg. G. 1, 482), m. (access. form fluvia, ae, f., Sisenn. ap. Non. 207, 7 sq.) [fluo], a river.
    I.
    Lit. (class.; but much less freq. than flumen; not in Caes., who employs flumen several hundred times): postquam consistit fluvius, Enn. ap. Fronto Ep. de Orat. p. 129 ed. Nieb. (Ann. v. 68 ed. Vahl.):

    rapidus,

    Plaut. Men. prol. 64; id. Bacch. 1, 1, 52:

    de fluvio aquam derivare,

    id. Truc. 2, 7, 12:

    apud Hypanim fluvium, qui ab Europae parte in Pontum influit,

    Cic. Tusc. 1, 39, 94:

    Eurotas,

    id. Inv. 2, 31, 96:

    Sagra,

    id. N. D. 2, 2, 6:

    Atratus,

    id. Div. 1, 43, 98:

    Taurus,

    Liv. 38, 15, 7 Drak. N. cr.:

    ultra Albim fluvium,

    Suet. Aug. 21:

    se fluvio dea condidit alto,

    Verg. A. 12, 886:

    fluvio succedit opaco,

    id. ib. 7, 36:

    fluvium vinclis innaret Cloelia ruptis,

    id. ib. 8, 651:

    fluvio cum forte secundo Deflueret,

    id. ib. 7, 494: nec fluvii [p. 764] strepunt hibernā nive turgidi, Hor. C. 4, 12, 3 al.;

    of the Styx,

    Verg. A. 6, 384; 415; cf.

    Lethaeus,

    id. ib. 6, 749.—Prov.:

    quisnam istic fluvius est, quem non recipiat mare?

    Plaut. Curc. 1, 1, 86.—
    II.
    Transf., in gen., like flumen, for running water, a stream ( poet. and in post-Aug. prose):

    arbuta sufficere et fluvios praebere recentes,

    Verg. G. 3, 301; cf. id. ib. 3, 126:

    purgatura malum fluvio vivente soporem,

    Stat. Th. 9, 574:

    perfusa certo fluvio terra,

    Plin. 34, 14, 41, § 142.

    Lewis & Short latin dictionary > fluvius

  • 2 fluvius

        fluvius ī (fluviōrum, trisyl., V.), m    [FLV-], a river: apud Hypanim fluvium: fluvio Rubicone circumscriptus: fluvio secundo Defluere, V.: fluvii Hibernā nive turgidi, H.— Running water, stream: fluvios praebere recentīs, V.
    * * *
    river, stream; running water

    Latin-English dictionary > fluvius

  • 3 fluo

    flŭo, xi, xum, 3 (archaic form of the sup.: FLUCTUM, acc. to Prisc. p. 817 P.; cf.: fluo, fluctum, Not. Tir. From this form are derived fluctio and fluctus. In Lucr. 6, 800, the correct read. is laveris, not flueris, v. Lachm. ad h. l.), v. n. [Gr. phlu-, phlusai, anaphluô, etc.; Lat. fleo, fletus; flumen, fluctus, etc.; orig. one root with fla-, to blow, q. v. and cf. Curt. Gr. Etym. p. 302], to flow (cf.: mano, labor, etc.).
    I.
    Lit.: per amoenam urbem leni fluit agmine flumen, Enn. ap. Macr. S. 6, 4 (Ann. v. 177 ed. Vahl.); cf.:

    ut flumina in contrarias partes fluxerint,

    Cic. Div. 1, 35, 78:

    flumen quod inter eum et Domitii castra fluebat,

    Caes. B. C. 3, 37, 1; cf.

    also: aurea tum dicat per terras flumina vulgo Fluxisse,

    Lucr. 5, 911:

    fluvius Eurotas, qui propter Lacedaemonem fluit,

    Cic. Inv. 2, 31, 96:

    Helvetiorum inter fines et Allobrogum Rhodanus fluit,

    Caes. B. G. 1, 6, 2:

    Arar in utram partem fluat,

    id. ib. 1, 12, 1:

    ea, quae natura fluerent atque manarent, ut aqua,

    Cic. N. D. 1, 15, 39: fluens unda, water from a stream (opp.: putealis unda, spring-water), Col. 1, 5, 1:

    in foveam,

    Lucr. 2, 475; cf. id. 5, 271:

    fluxit in terram Remi cruor,

    Hor. Epod. 7, 19; cf. Luc. 6, 61:

    imber,

    Ov. P. 4, 4, 2:

    sanguis,

    id. M. 12, 312:

    fluit de corpore sudor,

    id. ib. 9, 173; cf.:

    sudor fluit undique rivis,

    Verg. A. 5, 200:

    aes rivis,

    id. ib. 8, 445:

    nudo sub pede musta fluunt,

    Ov. R. Am. 190:

    madidis fluit unda capillis,

    drips, id. M. 11, 656:

    cerebrum molle fluit,

    id. ib. 12, 435:

    fluunt lacrimae more perennis aquae,

    id. F. 2, 820:

    fluens nausea,

    Hor. Epod. 9, 35; cf.:

    alvus fluens,

    Cels. 2, 6:

    fluit ignibus aurum,

    becomes fluid, melts, Ov. M. 2, 251.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of bodies, to flow, overflow, run down, drip with any fluid.— With abl.:

    cum fluvius Atratus sanguine fluxit,

    Cic. Div. 1, 43, 98; Ov. M. 8, 400:

    cruore fluens,

    id. ib. 7, 343:

    sudore fluentia brachia,

    id. ib. 9, 57; cf.:

    fluunt sudore et lassitudine membra,

    Liv. 38, 17, 7; 7, 33, 14; cf. id. 10, 28, 4:

    pingui fluit unguine tellus,

    Val. Fl. 6, 360:

    vilisque rubenti Fluxit mulctra mero,

    overflows, Sil. 7, 190. —Without abl.:

    madidāque fluens in veste Menoetes,

    Verg. A. 5, 179:

    fluentes cerussataeque buccae,

    dripping with paint, Cic. Pis. 11, 25 (cf. Cic. de Or. 2, 66, 266, 2. b. infra):

    Graeculae vites acinorum exiguitate minus fluunt,

    i. e. yield but little wine, Col. 3, 2, 24; 3, 2, 5; 12, 52, 1.—With acc. of kin. signif.:

    Oenotria vina fluens,

    Claud. Laud. Stil. 2, 264.—
    2.
    To move in the manner of fluids, to flow, stream, pour:

    inde alium (aëra) supra fluere,

    to flow, Lucr. 5, 514 and 522:

    unde fluens volvat varius se fluctus odorum,

    id. 4, 675 sq.; cf.:

    principio omnibus a rebus, quascumque videmus, Perpetuo fluere ac mitti spargique necesse est Corpora, quae feriant oculos visumque lacessant: Perpetuoque fluunt certis ab rebus odores, Frigus ut a fluviis, calor a sole, aestus ab undis Aequoris,

    id. 6, 922 sq.:

    aestus e lapide,

    id. 6, 1002:

    venti,

    id. 1, 280:

    fluit undique victor Mulciber,

    Sil. 17, 102:

    comae per levia colla fluentes,

    flowing, spreading, Prop. 2, 3, 13; cf.:

    blanditiaeque fluant per mea colla rosae,

    id. 4 (5), 6, 72:

    vestis fluens,

    flowing, loose, id. 3, 17 (4, 16), 32:

    tunicisque fluentibus,

    Ov. A. A. 3, 301:

    nodoque sinus collecta fluentes,

    Verg. A. 1, 320; cf.

    also: balteus nec strangulet nec fluat,

    Quint. 11, 3, 140:

    nec mersa est pelago, nec fluit ulla ratis,

    floats, is tossed about, Mart. 4, 66, 14:

    ramos compesce fluentes,

    floating around, spreading out, Verg. G. 2, 370:

    ad terram fluit devexo pondere cervix,

    droops, id. ib. 3, 524:

    omnisque relictis Turba fluit castris,

    pour forth, id. A. 12, 444:

    olli fluunt ad regia tecta,

    id. ib. 11, 236;

    so of a multitude or crowd of men: densatis ordinibus effuse fluentem in se aciem excepere,

    Curt. 6, 1, 6.—
    b.
    Pregn., of bodies, to pass away, fall away, to fall off or out, to vanish:

    excident gladii, fluent arma de manibus,

    Cic. Phil. 12, 3, 8:

    capilli fluunt,

    Cels. 6, 1; Plin. 27, 4, 5, § 17:

    sponte fluent (poma) matura suā,

    Ov. Am. 2, 14, 25:

    quasi longinquo fluere omnia cernimus aevo,

    Lucr. 2, 69; cf.:

    cuncta fluunt omnisque vagans formatur imago,

    Ov. M. 15, 178: dissolvuntur enim tum demum membra fluuntque, Lucr. 4, 919:

    surae fluxere,

    Luc. 9, 770:

    buccae fluentes,

    fallen in, lank, Cic. de Or. 2, 66, 266.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to flow, spring, arise, come forth; to go, proceed:

    ex ejus (Nestoris) lingua melle dulcior fluebat oratio,

    Cic. de Sen. 10, 31:

    carmen vena pauperiore fluit,

    Ov. Pont. 4, 2, 20:

    Calidii oratio ita libere fluebat, ut nusquam adhaeresceret,

    Cic. Brut. 79, 274:

    in Herodoto omnia leniter fluunt,

    Quint. 9, 4, 18; cf.

    also: grammatice pleno jam satis alveo fluit,

    id. 2, 1, 4:

    quae totis viribus fluit oratio,

    id. 9, 4, 7:

    oratio ferri debet ac fluere,

    id. 9, 4, 112.— Transf., of the writer himself:

    alter (Herodotus) sine ullis salebris quasi sedatus amnis fluit,

    Cic. Or. 12, 39; cf.:

    (Lucilius) cum flueret lutulentus,

    Hor. S. 1, 4, 11; 1, 10, 50; 1, 7, 28:

    facetiis,

    Plaut. Mil. 4, 8, 12:

    multa ab ea (luna) manant et fluunt, quibus animantes alantur augescantque,

    Cic. N. D. 2, 19, 50:

    haec omnia ex eodem fonte fluxerunt,

    id. ib. 3, 19, 48:

    dicendi facultatem ex intimis sapientiae fontibus fluere,

    Quint. 12, 2, 6; 5, 10, 19; 5, 9, 14:

    omnia ex natura rerum hominumque fluere,

    id. 6, 2, 13:

    nomen ex Graeco fluxisse,

    id. 3, 4, 12:

    ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum,

    Cic. Fin. 2, 11, 34; Quint. 1, 1, 12:

    unde id quoque vitium fluit,

    id. 11, 3, 109; 7, 3, 33:

    Pythagorae doctrina cum longe lateque flueret,

    spread itself, Cic. Tusc. 4, 1, 2:

    multum fluxisse video de libris nostris variumque sermonem,

    id. N. D. 1, 3, 6:

    sic mihi tarda fluunt ingrataque tempora,

    flow, pass, Hor. Ep. 1, 1, 23:

    in rebus prosperis et ad voluntatem nostram fluentibus,

    going, Cic. Off. 1, 26, 90: rebus supra votum fluentibus, Sall. H. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 2, 169 (Hist. 1, 101 Dietsch); Tac. H. 3, 48; Just. 23, 3; cf.:

    rebus prospere fluentibus,

    succeeding, prospering, Tac. Or. 5; id. A. 15, 5: illius rationes quorsum fluant, proceed, Attic. ap. Cic. Att. 9, 10, 4; cf.:

    res fluit ad interregnum,

    Cic. Att. 4, 16, 11;

    cuncta in Mithridatem fluxere,

    Tac. A. 11, 9.—
    B.
    In partic.
    1.
    Of speech, etc., to flow uniformly, be monotonous:

    efficiendum est ne fluat oratio, ne vagetur, etc.,

    Cic. de Or. 3, 49, 190:

    quod species ipsa carminum docet, non impetu et instinctu nec ore uno fluens,

    Tac. A. 14, 16; cf. Cic. Brut. 79.—Pregn., to dissolve, vanish, perish:

    qua (voluptate) cum liquescimus fluimusque mollitia,

    Cic. Tusc. 2, 22, 52:

    fluens mollitiis,

    Vell. 1, 6, 2; 2, 88, 2:

    cetera nasci, occidere, fluere, labi, nec diutius esse uno et eodem statu,

    Cic. Or. 3, 10:

    fluit voluptas corporis et prima quaeque avolat,

    id. Fin. 2, 32, 106:

    fluentem procumbentemque rem publicam populi Romani restituere,

    Vell. 2, 16 fin. —Hence,
    1.
    fluens, entis, P. a.
    A.
    Lax, relaxed, debauched, enervated, effeminate:

    inde soluti ac fluentes non accipiunt e scholis mala ista, sed in scholas afferunt,

    Quint. 1, 2, 8:

    Campani fluentes luxu,

    Liv. 7, 29, 5:

    incessu ipso ultra muliebrem mollitiem fluentes,

    Sen. Tranq. 15:

    fluentibus membris, incessu femineo,

    Aug. Civ. D. 7, 26.—
    B.
    Of speech,
    1.
    Flowing, fluent:

    sed in his tracta quaedam et fluens expetitur, non haec contorta et acris oratio,

    Cic. Or. 20, 66:

    lenis et fluens contextus,

    Quint. 9, 4, 127.—
    2.
    Lax, unrestrained:

    ne immoderata aut angusta aut dissoluta aut fluens sit oratio,

    Cic. Or. 58, 198:

    dissipata et inculta et fluens oratio,

    id. ib. 65, 220;

    and transf. of the speaker: in locis ac descriptionibus fusi ac fluentes sumus,

    Quint. 9, 4, 138.— Adv.: flŭenter, in a flowing, waving manner (very rare):

    res quaeque fluenter fertur,

    Lucr. 6, 935 (but not ib. 520, where the correct read. is cientur;

    v. Lachm.): capillo fluenter undante,

    App. M. 2, p. 122, 7. —
    2.
    fluxus, a, um, P. a. (mostly poet. and in post-Aug. prose).
    A.
    Lit., flowing, fluid:

    elementa arida atque fluxa, App. de Mundo: sucus,

    Plin. 9, 38, 62, § 133:

    vas fluxum pertusumque,

    i. e. leaking, Lucr. 6, 20.—
    2.
    Transf., flowing, loose, slack:

    ipsa crine fluxo thyrsum quatiens,

    Tac. A. 11, 31:

    habena,

    Liv. 38, 29, 6:

    amictus,

    Luc. 2, 362; cf.:

    ut cingeretur fluxiore cinctura,

    Suet. Caes. 45 fin.:

    fluxa arma,

    hanging slack, loose, Tac. H. 2, 99.—
    (β).
    Pregn., frail, perishable, weak:

    corpora,

    Tac. H. 2, 32; cf.:

    spadone eviratior fluxo,

    Mart. 5, 41, 1:

    (murorum) aevo fluxa,

    Tac. H. 2, 22. —
    B.
    Trop.
    1.
    Lax, loose, dissolute, careless:

    animi molles et aetate fluxi dolis haud difficulter capiebantur,

    Sall. C. 14, 5: cf.:

    animi fluxioris esse,

    Suet. Tib. 52:

    duces noctu dieque fluxi,

    Tac. H. 3, 76:

    spectaculum non enerve nec fluxum,

    Plin. Pan. 33, 1:

    fluxa atque aperta securitas,

    Gell. 4, 20, 8.—
    2.
    Pregn., frail, weak, fleeting, transient, perishable:

    res nostrae ut in secundis fluxae, ut in adversis bonae,

    decayed, impaired, disordered, Cic. Att. 4, 2, 1: hujus belli fortuna, ut in secundis, fluxa;

    ut in adversis, bona,

    id. ad Brut. 1, 10, 2:

    res humanae fluxae et mobiles,

    Sall. J. 104, 2:

    divitiarum et formae gloria fluxa atque fragilis est,

    id. C. 1, 4; cf.:

    instabile et fluxum,

    Tac. A. 13, 19:

    fluxa auctoritas,

    id. H. 1, 21:

    cave fidem fluxam geras,

    Plaut. Capt. 2, 3, 79:

    fides,

    Sall. J. 111, 2; Liv. 40, 50, 5; cf.:

    fluxa et vana fides,

    unreliable, unstable, id. 28, 6, 11; Tac. H. 2, 75; 4, 23:

    studia inania et fluxa,

    id. A. 3, 50 fin.:

    fluxa senio mens,

    id. ib. 6, 38.— Adv.: fluxē, remissly, negligently (post-class. and rare):

    more vitae remissioris fluxius agens,

    Amm. 18, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > fluo

  • 4 rapidus

    răpĭdus, a, um, adj. [rapio], tearing away, seizing.
    I.
    Lit. (very rare, and only poet.):

    ferae,

    Ov. H. 10, 96; 11, 111 (but in Lucr. 4, 712, the correct read. is rabidi leones).—Of hunting-dogs:

    agmen,

    a tearing, fierce pack, Ov. M. 3, 242; cf. Lucr. 5, 890. —Of fierce, consuming heat:

    aestus,

    Verg. E. 2, 10:

    sol,

    id. G. 1, 92:

    Sirius,

    id. ib. 4, 425:

    flamma,

    Ov. M. 2, 123:

    ignis,

    Verg. G. 4, 263; Ov. M. 7, 326; 8, 225; 12, 274.— Of a consuming pyre, Ov. Tr. 1, 7, 20.—As epithet of the sea (qs. devouring), Tib. 1, 2, 40 (al. rabidus).—
    II.
    Transf., tearing or hurrying along, swift, quick, rapid (the predom. and class. signif.; esp. freq. in the [p. 1523] poets).
    1.
    Of waters:

    fluvius,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 52; id. Men. prol. 64 sq.:

    torrens,

    Verg. A. 2, 305:

    amnis,

    Hor. S. 1, 10, 62; Lucr. 1, 14:

    flumen,

    Caes. B. C. 1, 50; Hor. S. 2, 3, 242; Tib. 1, 2, 44 Huschk. N. cr.; Quint. 6, 2, 6 al.; cf.:

    lapsus fluminum (along with celeres venti),

    Hor. C. 1, 12, 9:

    Tigris,

    id. ib. 4, 14, 46:

    procellae,

    Prop. 2, 16 (3, 8), 45:

    undae (as a mere epitheton ornans),

    Ov. M. 7, 6.— Sup.:

    flumen,

    Caes. B. C. 1, 50 fin.
    2.
    Of other hurrying, rapidly moving things:

    turbo,

    Lucr. 6, 668; cf.

    venti,

    Verg. A. 6, 75:

    Notus,

    Hor. C. 1, 28, 21:

    ignis Jovis,

    Verg. A. 1, 42:

    sol,

    Hor. C. 2, 9, 12; cf.:

    axis (solis),

    Ov. F. 3, 518:

    orbis,

    id. M. 2, 73; and:

    caelum,

    Stat. Th. 1, 197:

    equi,

    Ov. F. 5, 592; cf.:

    volucris rapidissima,

    id. M. 2, 716:

    manus,

    Verg. A. 8, 442:

    currus,

    id. ib. 12, 478; cf.

    cursus,

    id. ib. 12, 683:

    agmen,

    Tac. H. 2, 30; cf. Verg. A. 11, 906:

    bella,

    Claud. Cons. Stil. 1, 188:

    impetus,

    Flor. 4, 7, 12:

    venenum,

    i. e. quickworking, Tac. A. 12, 67; so,

    virus,

    id. ib. 13, 15 fin.:

    pestis,

    Sil. 7, 351:

    vires,

    id. 4, 678. —
    B.
    Trop., hurried, impetuous, vehement, hasty:

    oratio,

    Cic. Fin. 2, 1, 3:

    rapidus in consiliis,

    over-hasty, precipitate, Liv. 22, 12 fin.:

    rapidus proelia miscet,

    Sil. 1, 266:

    rapidus in urbem vectus,

    Tac. H. 2, 54.— Hence, adv.: răpĭdē, acc. to II., hurriedly, hastily, quickly, rapidly:

    dilapsus (fluvius),

    Cic. Leg. 2, 3, 6:

    iter confecit (along with festinanter),

    Suet. Calig. 43.— Comp.:

    eo rapidius... venit Rigodulum,

    Tac. H. 4, 71.— Trop.: quod (pathêtikon) cum rapide fertur, sustineri nullo pacto potest, Cic. Or. 37, 128.

    Lewis & Short latin dictionary > rapidus

  • 5 corniger

        corniger gera, gerum, adj.    [cornu + GES-], having horns, horned (poet.): cervi, O.: fluvius, the river-god, V.—As subst m., the river-god Numicius, O.
    * * *
    I
    cornigera, cornigerum ADJ
    horn-bearing, horned; having horns/antlers
    II
    horn-bearing/horned animal
    III
    horn-bearing/horned animals/cattle (pl.)

    Latin-English dictionary > corniger

  • 6 fluō

        fluō fluxī, fluxus, ere    [FLV-], to flow, stream, in contrarias partīs: flumen quod inter eum et castra fluebat, Cs.: naturā: fluxit in terram Remi Cruor, H.: sudor fluit undique rivis, V.: fluunt lacrimae more perennis aquae, O.: fluit ignibus aurum, melts, O.— To flow, overflow, run down, drip: madidāque fluens in veste Menoetes, V.: fluentes buccae, dripping: tantum, yield (of the grape), V.: cum fluvius sanguine fluxit: sudore, O.— To flow, stream, pour, throng, glide: nodoque sinūs conlecta fluentīs, V.: ramos compesce fluentīs, spreading, V.: Ad terram fluit devexo pondere cervix, droops, V.: relictis Turba fluit castris, pour forth, V.: ad terram fluens, sinking, V.— To pass away, fall away, fall off, vanish: fluent arma de manibus: poma, O.: Cuncta fluunt, are changing, O.—Fig., to flow, spring, arise, come forth, go, proceed: ex eius linguā melle dulcior fluebat oratio.— To roll, flow, move, spread: doctrina longe lateque: de libris nostris sermonem: Hoc fonte derivata clades In patriam fluxit, H.: res ad voluntatem nostram fluentes.—Of persons: (Herodotus) quasi sedatus amnis fluit.—Of speech, to be fluent, be verbose, be monotonous: efficiendum est ne fluat oratio: Cum flueret lutulentus (Lucilius), H.— To pass away, dissolve, vanish, perish: tarda fluunt tempora, H.: mollitiā: lassitudine vires, L.: voluptas corporis: Spes Danaūm, V.
    * * *
    fluere, fluxi, fluxus V
    flow, stream; emanate, proceed from; fall gradually

    Latin-English dictionary > fluō

  • 7 fluviālis

        fluviālis e, adj.    [fluvius], of a river, river-, fluvial: undae, V.: anas, O.: harundo, V.
    * * *
    fluvialis, fluviale ADJ

    Latin-English dictionary > fluviālis

  • 8 fluviātilis

        fluviātilis e, adj.    [fluvius], of a river: testudines: naves, L.: piscis, Cu.
    * * *
    fluviatilis, fluviatile ADJ
    river-; of a river (Collins)

    Latin-English dictionary > fluviātilis

  • 9 īn-salūbris

        īn-salūbris e, adj.,     unwholesome: cibi, Cu.: fluvius potui, Cu.

    Latin-English dictionary > īn-salūbris

  • 10 in-undō

        in-undō āvī, ātus, āre,    to overflow, inundate: quā fluvius solito magis inundaverat, L.: hanc (terram) inundet aqua: agros, L.: cuius mihi sanguis inundet Guttur, O.: sanguine fossas, V.—Of a throng, to spread, overrun: inundant Troes, cover (the plain), V.: multitudo inundaverat campos, Cu.

    Latin-English dictionary > in-undō

  • 11 ita

        ita adv.    [2 I-].    I. In gen., referring to what precedes, in this manner, in this wise, in such a way, so, thus, accordingly, as has been said: des operam ut investiges sitne ita: Ita aiunt, T.: his rebus ita actis, S.: factum est ita: ita digerit omina Calchas, such is his interpretation, V.: quae cum ita sint, and since this is so, and accordingly: quod cum ita sit.—Referring to what follows, thus, in the following manner, as follows, in this way: ita censes; publicandas pecunias, etc., S.: is ita cum Caesare egit; si, etc., Cs.: ita constitui, fortiter esse agendum.—In affirmation, yes, it is so, just so, true: quid istic tibi negotist? Dav. mihin'? Si. Ita, T.: an laudationes? ita, inquit Antonius: Davusne? ita, H.: itast, T.: non est ita: ita prorsus: ita plane.—In interrogations, expecting an affirmative answer: itane? really? truly? is it so?: Itan credis? T.: itane est?: itane tandem?—In the phrase, quid ita? implying reproach or surprise, why so? how is that? what do you mean?: accusatis Sex. Roscium. quid ita?: quid ita passus est Eretriam capi? L.—    II. Esp., in comparisons, so, thus, just, in the same way: ita ut res sese habet, T.: ita vero, Quirites, ut precamini, eveniat: ut homo est, ita morem geras, T.: ita loquor, quasi ego fecerim, etc.: me consulem ita fecistis, quo modo pauci facti sunt: castra ita posita, tamquam procul abesset hostis, L.—Correl. with ut, in parallel clauses: in pace ita ut in bello, alike in peace, etc., S.: ut Eurysthei filios, ita suos configebat, his own, as well as, etc.—In oaths or emphatic wishes, so, if it be true: Ita me di ament, non nil timeo, i. e. so help me, T.: sollicitat, ita vivam, me tua valetudo: ita me referat tibi Iuppiter, V.: tecum esse, ita mihi omnia quae opto contingant, ut vehementer velim.—    III. Praegn., of kind or quality, so, such, of this nature, of this kind: ita sunt res nostrae: ita inquam (i. e. hoc dico).—Of a natural consequence or inference, so, thus, accordingly, under these circumstances, in this manner, therefore: ita sine periculo, etc., Cs.: ita praetorium missum, L.: ita Iovis illud sacerdotium per hanc rationem Theomnasto datur: ita fit ut animus iudicet, etc., thus it comes to pass: ita fit ut deus ille nusquam prorsus appareat, hence it follows.—In restriction, on the condition, on the assumption, in so far, to such an extent, only in so far: haec ita administrabat, ut, etc., Cs.: cuius ingenium ita laudo, ut non pertimescam: pax ita convenerat, ut Etruscis Latinisque fluvius finis esset, L.: ita admissi captivi, ne tamen iis senatus daretur, L.—Of degree, so, to such a degree, so very, so much: ita fugavit Samnites, ut, etc., L.: iudices ita fortes tamen fuerunt, ut... vel perire maluerint, quam, etc.: ita acriter... itaque repente, Cs. —With negatives, not very, not especially: non ita magnus numerus, Cs.: non ita lato interiecto mari: accessione utuntur non ita probabili: post, neque ita multo, N.
    * * *
    thus, so; therefore

    Latin-English dictionary > ita

  • 12 lacus

        lacus ūs, m    [2 LAC-], an opening, hollow, lake, pond, pool (of living water): apud ipsum lacum Est pistrilla, T.: Albanus: ad spurcos lacūs, Iu.: lacu Fluvius se condidit alto, in the water, V.: Quo te cumque lacus Fonte tenet, thy body of water, V.— A reservoir, tank, cistern (for storing water): lacūs sternendos lapide locare, L.: a furno redeuntes lacuque, H.—Prov.: siccus lacus, i. e. something useless, Pr.— A basin, tank, tub, vat, reservoir: de lacubus proxima musta tuis, O.: alii tingunt Aera lacu, cooling-trough, V.: gelido lamina Tincta lacu, O.—Fig.: quasi de musto ac lacu fervida oratio, i. e. still in its fresh fervor.
    * * *
    I
    basin/tank/tub; lake/pond; reservoir/cistern/basin, trough; lime-hole; bin; pit
    II
    basin/tank/tub; lake/pond; reservoir/cistern/basin, trough; lime-hole; bin; pit

    Latin-English dictionary > lacus

  • 13 liquēns

        liquēns ntis, adj.    [P. of liqueo], flowing, fluid, liquid: campi, i. e. ocean, V.: fluvius, gliding, V.: undae, O.

    Latin-English dictionary > liquēns

  • 14 magis

        magis adv. comp.    [1 MAC-], more, in a higher degree, more completely.—With adjj.: magis iuris consultus quam iustitiae: beatus, H.: vis magis necessaria recte ad vivendum: magis verum atque hoc responsum, T.—With advv.: magis aperte, T.: magis inpense, T.—With verbs: magis honorem tribuere quam salutem accipere, Cs.: tum magis id diceres, Fanni, si, etc.: quod magis vellem evenire (i. e. mallem), T.: magis Pugnas bibit volgus, is more eager for, H.: magis aedilis fieri non potuisset, better.—With abl: videntur omnes errasse, sed alius alio magis, in different degrees: alii aliis magis recusare, L.: quid philosophiā magis colendum?: quā fluvius solito magis inundaverat, L.: hac magis illam petere (i. e. quam hanc), H.: magis solito incauti, L.—In phrases, with negatives: ius apud eos non legibus magis quam naturā valebat, as much by natural disposition, etc., S.: nec magis dolo capi quam armis vinci posse, just as little, L.: domus erat non domino magis ornamento quam civitati, i. e. just as much to the city as to its owner: animus in morbo non magis est sanus quam corpus, i. e. is just as far from being sound: hoc non pro Lysone magis quam pro omnibus scribere, i. e. less than: hunc ego me Non magis esse velim, quam vivere, etc., H.—With abl. of difference: illud ad me, ac multo etiam magis ad vos, far more: quanto ille plura miscebat, tanto hic magis convalescebat: eoque magis, quod, etc.: hoc vero magis properare Varro, ut, etc., Cs.: aliud (malum) multo tremendum magis, V.: deus paulo magis adfabre factus: nihilo magis descendere, Cs.—With adv. of degree: nihilo minus... haud scio an magis etiam, even more: Tam magis illa fremens... Quam magis crudescunt pugnae (i. e. eo magis... quo magis), V.: magis magisque in dies, more and more, S.: cottidie magis magisque: de Graeciā cottidie magis et magis cogito.—Poet.: magis atque magis, V.— With more cause, more truly, with better reason, rather, in preference: magis ratione quam virtute vicisse, Cs.: timori magis quam religioni consulere, Cs.: amoris magis quam honoris gratiā: corpora magna magis quam firma, L.: Quae poscenti magis gaudeat eripi, H.: neque uti aeterni forent optavit; magis ut, etc., but rather, S.: forma Aut fuit aut visa est: sed fuit illa magis, O.: Non equidem invideo, Miror magis, V.: pernā magis Flagitat (stomachus) refici, H.—In the phrase, magis est, with quod or ut, there is better reason to, etc.: magis est quod gratuler tibi, quam quod te rogem, I have more reason to, etc.: magis est ut ipse moleste ferat, quam ut, etc., he has cause rather.
    * * *
    to greater extent, more nearly; rather, instead; more; (forms COMP of an ADJ)

    Latin-English dictionary > magis

  • 15 mītis

        mītis e, adj.    with comp. and sup, mild, mellow, mature, ripe: sunt nobis mitia poma, V.: Bacchus (i. e. vinum), mellow, V.: suci, O.: solum Tiburis, kindly, H.: (fluvius) in morem stagni, placid, V.— Fig., mild, soft, gentle, lenient, kind: iam mitis est, pacified, T.: homo mitissimus: quis est me mitior?: Nec animum mitior anguibus, in spirit, H.: mitis ac magnificus hostibus, L.: paenitentiae mitior, towards the penitent, Ta.: consilium, O.: lex: mitius exilium, O.: ingenium, Iu.: mitibus Mutare tristia, kind words, H.: mitiora, gentler feelings (opp. duriora).—Of speech: Thucydides si posterius fuisset, multo maturior fuisset et mitior, riper and mellower.
    * * *
    mite, mitior -or -us, mitissimus -a -um ADJ
    mild, meek, gentle, placid, soothing; clement; ripe, sweet and juicy

    Latin-English dictionary > mītis

  • 16 rapidē

        rapidē adv. with comp.    [rapidus], hurriedly, rapidly: dilapsus (fluvius).—Fig.: quod (pathhtiko/n) cum rapide fertur: eo rapidius venire, Ta.

    Latin-English dictionary > rapidē

  • 17 re-nāscor

        re-nāscor ātus, ī, dep.,    to be born again, grow again: Corpore de patrio phoenix, O.: Pythagorae arcana renati, H.: renatum sibi Scipionem imperatorem dicere, L.: fibrae, V.: dente renato, Iu. —To rise again, be restored, reappear: ab stirpibus laetius renata urbs, L.: (fluvius) Exsistit alioque renascitur ore, O.—Fig., to be renewed, revive, recur: principium exstinctum nec ipsum ab alio renascetur, etc.: Multa (vocabula) renascentur, quae iam cecidere, H.: Troiae renascens Fortuna, H.

    Latin-English dictionary > re-nāscor

  • 18 salūbris

        salūbris (m salūber, O.), is, e, adj. with comp. and sup.    [salus], health-giving, healthful, wholesome, salubrious, salutary: locus: saluberrimae regiones, Cs.: silvae, H.: fluvius, V.: aura, O.: si Baiae salubres repente factae sunt: aestates, H.: cultus atque victus: Ambrosiae suci, V.: Phoebe saluber, ades, O.— Healthy, sound, well, vigorous: genus hominum salubri corpore, S.: salubriora etiam credente corpora esse, L.: (exercitum) mutatione locorum salubriorem esse, L.: saluberrimis corporibus uti, Ta.—Fig., healthful, sound, serviceable, beneficial, salutary: quicquid est salubre in oratione, sound: consilia salubriora: hiems saluberrimis consiliis absumpta, Ta.: verba, O.: (sententiam) dixi rei p. saluberrimam: leges rem salubriorem inopi quam potenti (esse), L.

    Latin-English dictionary > salūbris

  • 19 sanguis

        sanguis (poet. also sanguīs, V., O.), inis, m, or (old) sanguen, inis, n     blood: Sine sanguine fieri, bloodshed, T.: innocentium, slaughter: in sanguine versari, murder: fluvius Atratus sanguine fluxit: ad meum sanguinem hauriendum advolare, to shed my blood: hauriendus aut dandus est sanguis, we must slay or be slain, L.: sanguinem mittere, to let blood.—Blood, consanguinity, descent, race, stock, family: sanguine coniuncti, blood-relations: civium omnium sanguis coniunctus existimandus est: tibi materno a sanguine iunctus, O.: Progeniem Troiano a sanguine duci, V.: sanguine cretus Sisyphio, O.: sanguinem sociare, L.—A descendant, offspring, posterity, family, kindred: o sanguen dis oriundum! Enn. ap. C.: saevire in suum sanguinem, L.: Clarus Anchisae sanguis, i. e. Aeneas, H.: Regius, i. e. Europa, H.: meus, V.—Fig., vigor, strength, force, spirit, life: amisimus omnem sanguinem civitatis: quae cum de sanguine detraxisset aerari, had bled the treasury: missus est sanguis invidiae sine dolore.—Of style, vigor, force, life, animation: sucus ille et sanguis inconruptus usque ad hanc aetatem oratorum fuit: orationis subtilitas etsi non plurimi sanguinis est.
    * * *
    blood; family

    Latin-English dictionary > sanguis

  • 20 abundo

    ăb-undo, āvi, ātum, 1, v. n.
    I.
    Lit., of a wave, to flow over and down, to overflow (while redundo signifies to flow over a thing with great abundance of water, to inundate): apud abundantem antiquam amnem, Att. ap. Non. 192, 4 (Trag. Rel. p. 175 Rib.):

    flumina abundare ut facerent,

    Lucr. 6, 267; cf. id. 1, 282; Verg. G. 3, 484; and in the beautiful figure in Plaut.: ripis superat mi atque abundat pectus laetitiā, for joy, my heart swells above its banks and overflows, Stich. 2, 1, 6:

    ita abundavit Tiberis, ut, etc.,

    Liv. 30, 38, 10; cf.:

    quando aqua Albana abundāsset,

    id. 5, 15, 11: so,

    fons in omnem partem,

    Plin. 18, 22, 51, § 188.
    II.
    Transf.
    A.
    Poet., of plants, to shoot up with great luxuriance:

    de terris abundant herbarum genera ac fruges,

    Lucr. 5, 920 (in Enn. ap. Macr. 6, 3, the better read. is obundantes, Enn. p. 65 Vahl.).
    B.
    In gen., to abound, to be redundant:

    sive deest naturae quippiam, sive abundat atque affluit,

    Cic. Div. 1, 29, 61:

    abundabant et praemia et operae vitae,

    Plin. H. N. 14, prooem. § 4.—Once with dat.:

    tenuioribus magis sanguis, plenioribus magis caro abundat,

    Cels. 2, 10.
    C.
    To overflow with any thing, to have an abundance or superabundance of, to abound in (the most usual signif.); constr. with abl., and once poet. with gen. (cf. Rudd. II. p. 189 n.).
    (α).
    With abl.:

    divitiis,

    Ter. Heaut. 3, 2, 17:

    villa abundat porco, haedo, agno, etc.,

    Cic. Sen. 16, 56:

    praeceptis philosophiae,

    id. Off. 1, 1:

    ingenio, otio,

    id. de Or. 1, 6, 22:

    mulier abundat audaciā,

    id. Clu. 84: cujus oratio omnibus [p. 14] ornamentis abundavit, id. Balb. 7:

    equitatu,

    Caes. B. G. 7, 14:

    magna copiā frumenti,

    id. ib. 8, 40:

    aquā, Auct. B. Alex. 1: et aequalium familiaritatibus et consuetudine propinquorum,

    Cic. Tusc. 5, 20, 58:

    clientibus,

    Quint. 5, 10, 26.— Poet.: amore abundas, you are too fortunate in love (successu prospero affluis, Don.), Ter. Phorm. 1, 3, 11; cf. Lucil.: ille abundans cum septem incolumis pinnis redit, ap. Don. Ter. l. c.—
    (β).
    With gen.: quarum et abundemus rerum et quarum indigeamus, Lucil. ap. Non. p. 498, 7.—Esp., to abound in wealth, to be rich (cf. abundantia, II.):

    et absentes adsunt et egentes abundant,

    Cic. Lael. 7, 23:

    Caietam, si quando abundare coepero, ornabo,

    id. Att. 1, 4, 3.—Hence, ăbun-dans, antis, P. a., overflowing.
    A.
    Lit., of rivers, fluids, etc.:

    fluvius abundantior aestate,

    i. e. fuller, Plin. 2, 103, 106, § 227:

    abundantissimus amnis,

    Cic. Rep. 2, 19:

    menses (mulierum),

    Plin. 22, 25, 71, § 147. —
    B.
    Transf.
    1.
    Existing in abundance, copious, abundant:

    non adesā jam, sed abundanti etiam pecuniā sic dissolutus,

    Cic. Quint. 12, 40.—
    2.
    Containing abundance, abounding, rich, full; constr. with abl., gen., or absol.
    (α).
    With abl.:

    vir abundans bellicis laudibus, Cn. Pompeius,

    Cic. Off. 1, 22, 78:

    abundantior consilio, ingenio, sapientiā,

    id. Pis. 26, 62:

    rerum copiā et sententiarum varietate abundantissimus,

    id. de Or. 2, 14, 58.—
    (β).
    With gen.:

    (via) copiosa omniumque rerum abundans,

    Nep. Eum. 8, 5:

    lactis,

    Verg. E. 2, 20:

    corporis, Claud. ap. Eutrop. 2, 380: pietatis,

    id. IV. Cons. Hon. 113.—
    (γ).
    Absol.:

    non erat abundans, non inops tamen oratio,

    Cic. Brut. 67, 238:

    abundantior atque ultra quam oportet fusa materia,

    Quint. 2, 4, 7:

    abundantissima cena,

    Suet. Ner. 42; cf. id. Calig. 17.—Also in a bad sense, of discourse, pleonastic, superabundant, Quint. 12, 10, 18; 8, 3, 56.— Hence, adv.:

    ex abundanti,

    superabundantly, Quint. 4, 5, 15; 5, 6, 2; Dig. 33, 7, 12, § 46 al.—
    b.
    Esp., abounding in wealth, rich (syn. dives, opp. egens):

    (supellex) non illa quidem luxuriosi hominis, sed tamen abundantis,

    Cic. Phil. 2, 27, 66:

    haec utrum abundantis an egentis signa sunt?

    id. Par. 6, 1, § 43.—Hence, adv.: ăbundanter, abundantly, copiously:

    loqui,

    Cic. de Or. 2, 35:

    ferre fructum,

    Plin. 24, 9, 42.— Comp., Cic. Trop. 10.— Sup., Suet. Aug. 74.

    Lewis & Short latin dictionary > abundo

См. также в других словарях:

  • FLUVIUS — vide supra Flumen …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Fluvius Innominatus — or Central Creek [http://www.well.com/user/pk/waterfront/EastshoreStatePark/SaveBay/STBvision.html Save The Bay s Creeks to the Bay Restoration Vision for Eastshore State Park] , Well.com, retrieved August 1, 2007] is a creek in Richmond and El… …   Wikipedia

  • fluvius — /fl(y)uwviyas/ A river; a public river; flood; flood tide …   Black's law dictionary

  • fluvius — /fl(y)uwviyas/ A river; a public river; flood; flood tide …   Black's law dictionary

  • fluvius — A river; a stream …   Ballentine's law dictionary

  • FLUMEN et FLUVIUS — synonyma, nisi quod Flumen proprie ipsa aqua, Fluvius, decursus aquae. Sunt autem Fluvii, venae quasi minoris Geocosmi, fibris similes per folia plantarum excurrentibus, quibus una cum lacubus aliisqueve partibus Oceani minoribus, e Mari origo,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SPIRITUS Sancti fluvius — vulgo Rio de lo Spiritu Santo Lusitanis, fluvius Africae, in Aethiopia inferiori et in regione Monomotapa, cuius urbem primariam rigat, uti aliquot alias. Hinc in Ortum rendens per partem Orientalem Cafreriae rigionis, ibi triplici ostiô in… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BUSIRITICUS fluvius — ectropa est Bubastiaci fluvii, de quo supra. Hic enim iuxta minus Delta dividuus sit in busiruicum, ὅς ενρεῖ διὰ τοῦ παςθμιτικοῦ ςτόματος, qui per Pathmiticum fluvium in mare exit: Ptol. Nomen huic Nili diverticulo ab urbe Busiris, de qua suô… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CASILINUS fluvius — idem qui Vulturnus, Agathias, l. 2. et Constant. Porphyrogen. l. 2. Them. 11. Nic. Lloydius …   Hofmann J. Lexicon universale

  • OBLIVIONIS Fluvius — vide Limaeus …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CALETAE — melius Caleti, et Velocasses populi inter Belgas numerantur Caesari, l. 2. Bell. Gall. c. 4. qui Caletos decem milia armata pollicitos esse ait, Velocasses et Veromanduos totidem. Nimirum Gallos a Belgis Matronâ et Sequanâ dividi scripserat. Cum… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»