-
1 fluor
flu.or[fl'u:ɔ:] n Min fluorita. -
2 fluor
-
3 fluoridate
fluor.i.date[fl'uərideit] vt adicionar flúor à água potável. -
4 fluoridation
fluor.i.da.tion[fluərid'eiʃən] n processo de adicionar flúor à água potável. -
5 fluorinate
fluor.i.nate[fl'ɔ:rəneit] vi tratar com flúor. -
6 fluorocarbon
fluor.o.car.bon[fluərouk'a:bən] n Chem fluorcarbono. -
7 fluoroscope
fluor.o.scope[fl'uərəskoup] n fluoroscópio. • vt examinar com um fluoroscópio. -
8 fluoroscopic
fluor.o.scopic[flurəsk'ɔpik] adj fluoroscópico. -
9 fluorine
['fluəri:n]noun (an element, a pale greenish-yellow gas.) flúor* * *fluor.ine[fl'uəri:n] n Chem flúor. -
10 fluoride
(any of several substances containing fluorine, especially one which helps to prevent tooth decay.) flúor- fluorine* * *fluor.ide[fl'uəraid] n Chem fluoreto. -
11 chlorofluorcarbon
chlo.ro.flu.or.carb.on[klɔ:rouflu:ɔ:k'a:bən] n clorofluorcarbono: gás composto por cloro, flúor e carbono usado em geladeiras e em aerossóis, supostamente responsável pela destruição da camada de ozônio. -
12 halogen
hal.o.gen[h'ælədʒən] n Chem halogêneo: qualquer um dos cinco elementos, flúor, cloro, bromo, iodo e astatino. -
13 hydrofluoric acid
hy.dro.fluor.ic ac.id[haidroufluɔrik 'æsid] n Chem ácido fluorídrico. -
14 fluorine
['fluəri:n]noun (an element, a pale greenish-yellow gas.) flúor
См. также в других словарях:
fluor — fluor … Dictionnaire des rimes
Fluor — Oxygène ← Fluor → Néon … Wikipédia en Français
FLUOR — Élément chimique de symbole F et de numéro atomique 9, le premier de la famille des halogènes, le fluor est le plus électronégatif et le plus réactif de tous les éléments chimiques. C’est un gaz faiblement coloré en jaune verdâtre dont l’odeur… … Encyclopédie Universelle
Flúor — Saltar a navegación, búsqueda Flúor Oxígeno ← Flúor → Neón … Wikipedia Español
fluor — FLUÓR s.n. Element chimic, gaz foarte activ, de culoare galbenă verzuie, cu miros înăbuşitor, care face parte din grupa halogenilor. [pr.: flu or] – Din fr. fluor. Trimis de RACAI, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 fluór s. n., simb. F Trimis de siveco … Dicționar Român
flúor — m. bioquím. Elemento no metálico y gaseoso que se encuentra en forma de sales de calcio en los dientes, huesos y cartílagos. La falta de flúor en la dieta favorece el desarrollo de caries dental. Medical Dictionary. 2011. flúor … Diccionario médico
Fluor — Sm (ein Gas mit stechendem Geruch) erw. fach. (19. Jh.) Neoklassische Bildung. Neubezeichnung zu l. fluor das Fließen , zu l. fluere fließen . Dies ist ursprünglich Bezeichnung des Flußspats, dem wichtigsten Fluor enthaltenden Mineral; dann… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
flúor — sustantivo masculino 1. (no contable) Fl. Elemento químico gaseoso, del grupo de los halógenos, de color amarillo, irrespirable y tóxico: El flúor se emplea como combustible de los cohetes espaciales. Locuciones 1. espato* flúor … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
flúor — (Del lat. fluor, ōris, flujo). 1. m. Elemento químico de núm. atóm. 9. Del grupo de los halógenos, abundante en la corteza terrestre, se encuentra en forma de fluoruros en minerales como la fluorita. Gas de color amarillo verdoso, olor sofocante … Diccionario de la lengua española
Fluŏr — (Fluorĭum, Fluorīne, abbr. F.), Atomgewicht od. Äquivalent = 237,5, ein farbloses Gas, von eigenthümlichem Geruche, bleicht Pflanzenfarben nicht, greift Glas nicht an u. zersetzt das Wasser schon bei gewöhnlicher Temperatur, es verbindet sich… … Pierer's Universal-Lexikon
Fluor — Fl oder F, chemisch einfacher Körper, findet sich nicht im freien Zustand in der Natur, aber an Calcium gebunden als Flußspat, mit Natrium und Aluminium verbunden als Kryolith, außerdem im Amphibol, Topas, in natürlichen Phosphorsäuresalzen… … Meyers Großes Konversations-Lexikon