-
101 ineo
ĭn-ĕo, īvi and ĭi, ĭtum, īre (iniri only ap. Vop. Procul. 12, 7; fut. iniet, Sen. Ben. 21, 2), v. a. and n.I.To go into, to enter a place (class.).A.Lit.1.In gen., constr. with acc., or with in and acc.(α).With acc.:(β).illius domum,
Cic. Deiot. 3, 8:urbem,
Liv. 3, 24, 8:Argolicas acies non ignarus ini (i. e. inii),
Stat. Th. 8, 107:convivia,
Cic. Rosc. Am. 18, 52:viam, iter,
to enter on a journey, id. Mur. 12, 26.— Pass.:nemus nullis illud initur equis,
Ov. F. 3, 266:(Hispania) prima Romanis inita provinciarum,
Liv. 28, 12, 12.—With in and acc.:2.in urbem,
Liv. 24, 9, 2.—In partic., to know, in mal. part., Liv. 41, 13, 2: reginam, Drusillam, Anton. ap. Suet. Aug. 69:B.feminae viros ineunt,
Sen. Ep. 95, 21;so of animals,
to pair, Varr. R. R. 2, 7, 9; Plin. 10, 63, 83, § 178.— Pass.:vacca ab agresti tauro inita,
Liv. 41, 13, 2; cf.:sic velut inita arbor fecundo semine fertilior exstat,
Col. 5, 9, 16.—Trop., to enter upon, begin a business, an enterprise, occupation, office, etc.:II.magistratum,
Cic. Phil. 3, 1, 2:consulatum,
Liv. 24, 9, 7:imperium,
Suet. Tib. 67.— Pass.:inito magistratu,
Liv. 36, 1, 1:magnum et difficile certamen iniens,
Cic. Fin. 4, 12, 31; Curt. 4, 3, 12:proelium,
id. Off. 1, 11, 37; Vell. 2, 55, 3; Suet. Tib. 2; id. Vesp. 4:pugnas,
Verg. A. 11, 912:bellum,
Curt. 5, 9, 4.— Pass.:bellum cum rege Philippo initum est,
Liv. 31, 5, 1; 36, 1, 5: numerum, to go into an enumeration, i. e. to enumerate, give the number:numerus interfectorum haud facile iniri potuit,
Liv. 38, 23, 6:numerus inibatur,
Caes. B. G. 7, 76: rationem, to make an estimate:rationem inire oportet operarum, dierum,
Cato, R. R. 2, 2; cf.:initā subductāque ratione,
Cic. N. D. 3, 29, 71: inire rationem also freq. signifies, to calculate, consider, find out, devise, contrive:rogo, ut adjuves ineasque rationem, quemadmodum ea mulier Romam perducatur,
id. Fam. 13, 28, 2:mihi ineunda ratio, et via reperiunda est, qua ad Apronii quaestum possim pervenire,
id. Verr. 2, 3, 46. § 110: ut multa tam gravis depelleretur, a me inita ratio est. id. Fam. 5, 20, 4:rationem de re,
id. Phil. 5, 19, 53:ad hunc interficiendum talem iniit rationem,
Nep. Hann. 10, 3:aestimationem,
to make an estimate, to estimate, value, Sen. Ben. 3, 8 fin.:mensuram agrorum,
to take the measure of, to measure, survey, Col. 5, 3, 1: societatem cum aliquo, to enter into or form an association with a person, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 3; so of an alliance, Suet. Tib. 2:bellum,
to take part in, Cic. Off. 1, 11, 37; Curt. 5, 9, 4:pugnas,
to begin, Verg. A. 11, 912:pugnam,
Vell. 1, 9, 3; 2, 55, 3:indutias,
to conclude, make, Plin. Pan. 11, 5: consilium, to form a plan, Ov. F. 3, 380:consilia inibat, quemadmodum a Gergovia discederet,
formed plans, considered, deliberated, Caes. B. G. 7, 43:consilium facinoris contra vitam alicujus,
Cic. Deiot. 2, 4: gratiam, to get into the good graces, obtaĭn the favor of:plures ineuntur gratiae, si, etc.,
the favor of many is gained, id. Brut. 57, 209:gratiam ab aliquo,
Nep. Alcib. 9 fin.:apud regem initam gratiam volebant,
Liv. 36, 5, 3:summam gratiam a bonis omnibus,
Cic. Att. 7, 9, 3: viam, to find out a way to do any thing:ineamus viam aliquam, qua utri utris imperent, decerni possit,
Liv. 1, 23, 9:suffragia, i. q. dare,
id. 3, 17, 4; 3, 25, 4:inită aestate,
in the beginning of, Caes. B. G. 2, 2; 2, 35, 2; cf.:inită hieme,
id. ib. 3, 7, 1.— Poet.:somnum,
to fall asleep, Verg. E. 1, 56:ipse ego paulisper pro te tua munera inibo,
to undertake, id. A. 5, 846:formam vitae,
to enter upon a course of life, Tac. A. 1, 74:teque adeo decus hoc aevi, te consule (puer), inibit, Pollio,
he will enter on this golden age during your consulship, Verg. E. 4, 11 Ladew.; cf. Forbig. ad loc.—v. n. (= incipere), to make a beginning, to begin:ex ineunte aevo,
Lucr. 5, 859; so,ineunte vere,
Cic. de Imp. Pomp. 12, 35 fin.:ineunte aestate,
id. Att. 4, 2, 6:ab ineunte aetate,
id. de Or. 1, 21, 97:ab ineunte adulescentia,
id. Div. in Caecil. 2, 4; Nep. Alcib. 2, 2; cf. id. Them. 1, 1 al. -
102 maritata
mărīto, āvi, ātum, 1, v. a. [1. maritus], to give a husband to one; hence to wed, marry, give in marriage to a man.I.Lit. (post-Aug. and rare):II.Vitellii filiam,
Suet. Vesp. 14:lex (Augusti) de maritandis ordinibus,
i. e. imposing fines for celibacy in all classes, id. Aug. 34:lex Julia de maritandis ordinibus,
Gai. Inst. 1, 178; Ulp. Fragm. 11, 20;pleonastically: matrimonia,
i. e. to conclude, make, App. Dogm. Plat. p. 26.—Hence, absol., to marry, take a wife:maritandum principem suaderent,
Tac. A. 12, 6.—Transf.A.Of animals and plants.1.Pass.: maritari, to be coupled, i. e. to have a mate:2.tunc dicuntur catulire, id est ostendere, se velle maritari,
Varr. R. R. 2, 10, 11.—To impregnate:B.(Zephyrus) glebas fecundo rore maritat,
Claud. Rapt. Pros. 2, 89; so in pass., to be impregnated:quae (feminae) ternae singulis (maribus) maritantur,
Col. 8, 2, 12; Plin. 16, 25, 39, § 93; Sol. 23.—Of plants, to wed, i. e. to tie or fasten to another tree:adultā vitium propagine Altas maritat populos,
Hor. Epod. 2, 10:ulmi vitibus maritantur,
Col. 11, 2, 79; 4, 2, 1:maritandae arbores,
id. 4, 1, 6; cf. id. 5, 6, 18.—Hence, mărītātus, a, um, P. a., of or pertaining to a wife.—Comic.: A. Pulchra dos pecunia est. P. Quae quidem non maritata est, yes, if not accompanied with a wife, Plaut. Ep. 2, 1, 12.— Subst.: mărītāta, ae, f., a wife, a married woman, Lact. 1, 11, 9.— Plur., opp. virgines, viduae, Hier. Ep. 77, n. 12. -
103 marito
mărīto, āvi, ātum, 1, v. a. [1. maritus], to give a husband to one; hence to wed, marry, give in marriage to a man.I.Lit. (post-Aug. and rare):II.Vitellii filiam,
Suet. Vesp. 14:lex (Augusti) de maritandis ordinibus,
i. e. imposing fines for celibacy in all classes, id. Aug. 34:lex Julia de maritandis ordinibus,
Gai. Inst. 1, 178; Ulp. Fragm. 11, 20;pleonastically: matrimonia,
i. e. to conclude, make, App. Dogm. Plat. p. 26.—Hence, absol., to marry, take a wife:maritandum principem suaderent,
Tac. A. 12, 6.—Transf.A.Of animals and plants.1.Pass.: maritari, to be coupled, i. e. to have a mate:2.tunc dicuntur catulire, id est ostendere, se velle maritari,
Varr. R. R. 2, 10, 11.—To impregnate:B.(Zephyrus) glebas fecundo rore maritat,
Claud. Rapt. Pros. 2, 89; so in pass., to be impregnated:quae (feminae) ternae singulis (maribus) maritantur,
Col. 8, 2, 12; Plin. 16, 25, 39, § 93; Sol. 23.—Of plants, to wed, i. e. to tie or fasten to another tree:adultā vitium propagine Altas maritat populos,
Hor. Epod. 2, 10:ulmi vitibus maritantur,
Col. 11, 2, 79; 4, 2, 1:maritandae arbores,
id. 4, 1, 6; cf. id. 5, 6, 18.—Hence, mărītātus, a, um, P. a., of or pertaining to a wife.—Comic.: A. Pulchra dos pecunia est. P. Quae quidem non maritata est, yes, if not accompanied with a wife, Plaut. Ep. 2, 1, 12.— Subst.: mărītāta, ae, f., a wife, a married woman, Lact. 1, 11, 9.— Plur., opp. virgines, viduae, Hier. Ep. 77, n. 12. -
104 Panhormum
I.A city in Sicily, the modern Palermo:B.oppida Panormum, Solus, etc.,
Plin. 3, 8, 14, § 90:tergemino venit numero fecundo Panormus,
Sil. 14, 262:judicia Panhormi,
Cic. Verr. 2, 2, 26, § 63.— Hence,Pănormĭtānus ( Panh-), a, um, adj., Panormitan:II.legati Panhormitani,
Cic. Verr. 2, 2, 49, § 120:civitas,
id. ib. 2, 3, 6, § 13.—A city of Samos, now Port Viskaraho, Liv. 37, 10 and 11.—III.A city of Crete, Plin. 4, 12, 20, § 59. -
105 Panormum
I.A city in Sicily, the modern Palermo:B.oppida Panormum, Solus, etc.,
Plin. 3, 8, 14, § 90:tergemino venit numero fecundo Panormus,
Sil. 14, 262:judicia Panhormi,
Cic. Verr. 2, 2, 26, § 63.— Hence,Pănormĭtānus ( Panh-), a, um, adj., Panormitan:II.legati Panhormitani,
Cic. Verr. 2, 2, 49, § 120:civitas,
id. ib. 2, 3, 6, § 13.—A city of Samos, now Port Viskaraho, Liv. 37, 10 and 11.—III.A city of Crete, Plin. 4, 12, 20, § 59. -
106 Panormus
I.A city in Sicily, the modern Palermo:B.oppida Panormum, Solus, etc.,
Plin. 3, 8, 14, § 90:tergemino venit numero fecundo Panormus,
Sil. 14, 262:judicia Panhormi,
Cic. Verr. 2, 2, 26, § 63.— Hence,Pănormĭtānus ( Panh-), a, um, adj., Panormitan:II.legati Panhormitani,
Cic. Verr. 2, 2, 49, § 120:civitas,
id. ib. 2, 3, 6, § 13.—A city of Samos, now Port Viskaraho, Liv. 37, 10 and 11.—III.A city of Crete, Plin. 4, 12, 20, § 59. -
107 FERTILISE
[V]FECUNDO (-ARE -ATUM)FOECUNDO (-ARE -ATUM)LAETIFICO (-ARE -AVI -ATUM) -
108 FERTILIZE
[V]FECUNDO (-ARE -ATUM)FOECUNDO (-ARE -ATUM)LAETIFICO (-ARE -AVI -ATUM) -
109 FRUITFUL: MAKE FRUITFUL
[V]FECUNDO (-ARE -ATUM)FOECUNDO (-ARE -ATUM)FETO (-ARE -AVI -ATUS)FOETO (-ARE -AVI -ATUS) -
110 abundante
abundante | abundantesadj. 2 gén. abundante, que tiene o existe en abundancia, harto, en gran número, numeroso, rico, fértil, fecundo. -
111 fértil
fértil | férteisadj. 2 gén. fértil, capaz de producir con facilidad, fecundo, dícese de la tierra fecunda y que produce mucho. -
112 betakor
fructífero, fecundo.
См. также в других словарях:
fecundo — fecundo, da adjetivo 1) prolífico. 2) productivo, fructuoso, fértil, feraz, ubérrimo. Feraz se dice exclusivamente del campo. En sentido fig., decir que un ingenio es fecundo sugiere que está dotado de facultades creadoras; fértil alude más bien… … Diccionario de sinónimos y antónimos
fecundo — fecundo, da adjetivo 1. [Animal] que puede fecundar o ser fecundado: una hembra fecunda, un semental fecundo. 2. Que produce mucha cantidad: Fueron en busca de una tierra más fecunda. Es un escritor fecundo en novelas de ciencia ficción … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
fecundo — fecundo, da (Del lat. fecundus). 1. adj. Que ha procreado. 2. Que se reproduce o procrea con facilidad o abundantemente. Los conejos son animales muy fecundos. 3. Fértil, que produce mucha vegetación o hace posible su desarrollo. Tierra fecunda.… … Diccionario de la lengua española
fecundo — adj. 1. Que tem em si a força de produzir muito. 2. Que não é estéril. 3. Que desperta ou desenvolve a faculdade de produzir. 4. Que produz muito. 5. Que dispõe de artifícios, de recursos; rico; inventivo. 6. Abundante … Dicionário da Língua Portuguesa
fecundo — (Del lat. fecundus.) ► adjetivo 1 BIOLOGÍA Que se reproduce por medios naturales. ANTÓNIMO estéril 2 Que es productivo o fértil: ■ es una tierra muy fecunda que produce buenas cosechas. SINÓNIMO abundante copioso 3 Que es prolífico o … Enciclopedia Universal
fecundo — (adj) (Intermedio) que es bueno para o capaz de dar el origen a un nuevo ser Ejemplos: Si no quieres quedar embarazada, tienes que evitar las relaciones sexuales durante los días fecundos. ¿Cuál es el animal más fecundo? Sinónimos: fértil (adj)… … Español Extremo Basic and Intermediate
fecundo — adj 1 Que es capaz de reproducirse y dar crías, retoños o hijos: una mujer muy fecunda, una planta fecunda 2 Que es muy productivo o da lugar a que la productividad aumente: un trabajo fecundo, un maestro muy fecundo, con su fecunda imaginación… … Español en México
fecundo — {{#}}{{LM F17519}}{{〓}} {{SynF17971}} {{[}}fecundo{{]}}, {{[}}fecunda{{]}} ‹fe·cun·do, da› {{《}}▍ adj.{{》}} {{<}}1{{>}} Que puede ser fecundado o que se reproduce por medios naturales. {{<}}2{{>}} Fértil, abundante o que produce en abundancia: •… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
fecundo — da adj. Fértil . Abundante, copioso … Diccionario Castellano
Danger Man — Saltar a navegación, búsqueda Danger Man Información personal Nombre real Alonso David Blackwood Drakes Nacimiento 8 de diciembre de 1972 … Wikipedia Español
Salve, oh patria — Salve oh patria Información general Himno Nacional de … Wikipedia Español