-
1 farta
'farta: fartası furtası olmamak sich taktlos benehmen; tun, was einem gerade einfällt -
2 farta
farta | farto | fartas | fartosadj. ver farto. -
3 farta
-
4 farta
harta -
5 farta
harta, sacia -
6 hraðfarta
a. indecl. = hraðfœrr. -
7 cache-sexe
farta -
8 harta
farta, tipa -
9 far|t
m sgt (G fartu a. farta, A fart a. farta) pot. luck; (szczęśliwy traf) fluke pot.- nie miałem farta I was out of luck a. unlucky- przy odrobinie fartu nikt nie zauważy with a bit of luck no one will notice- to nie kwestia braku fartu, tylko słabego charakteru it’s not a matter of bad luck but of weakness of character- to był fart, że się spotkaliśmy it was just a fluke that we metThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > far|t
-
10 farcio
farcio, farsī, fartum, īre (φράγ-νυ-μι, φράσσω), stopfen, I) im allg.: pannos in os, Sen.: lignum totum in os, Sen.: ischaemonem in nares, Plin.: poet., hic farta premitur angulo Ceres omni, hier füllt C. gedrängt voll jeden Hofwinkel, Mart. – II) prägn., stopfen = stopfend anfüllen, vollstopfen, A) eig.: 1) im allg.: medios parietes fractis caementis, ausfüllen, Plin.: pulvinus rosā fartus, Cic. – 2) insbes.: a) mit Füllsel stopfen, farc. intestinum, eine Wurst machen, Apic. 2, 55 u. 58 u. Isid. 20, 2, 28: fartum intestinum e crassundiis, Varro LL. 5, 111: ventriculus fartus, Magenwurst, Hyg. fab. 126: ventriculus coriandro fartus, Plin. 29, 60: lepus farsus, Apic. 8, 397. – b) vollstopfen = vollfressen, cutis farta distenditur, Hieron. epist. 22, 16: edaces et se ultra quam capiunt farcientes, Sen. ep. 108, 15: quemadmodum non impleat ventrem, sed farciat, Sen. ep. 119, 14. – c) Geflügel stopfen = mästen, gallinas et anseres, Cato: palumbes, Varro. – Partic. subst. farcientes, Col. 8, 7, 4. – B) übtr., ganz anfüllen, fartum totum theatrum, gestopft voll, gedrängt voll, Apul.: nam (Croesus) infinitis vectigalibus erat fartus, er besaß Einkünfte die Hülle u. Fülle, Vitr. – / a) Partiz. auch farsus, a, um, Petron. 69, 6. Ven. Fort. 9, 7, 34. Apic. 4, 133 u. 8, 397; u. farcitus, Cassiod. inst. div. litt. 22. – b) subst., fartum, ī, n., s. bes.
-
11 farcio
farcio, farsī, fartum, īre (φράγ-νυ-μι, φράσσω), stopfen, I) im allg.: pannos in os, Sen.: lignum totum in os, Sen.: ischaemonem in nares, Plin.: poet., hic farta premitur angulo Ceres omni, hier füllt C. gedrängt voll jeden Hofwinkel, Mart. – II) prägn., stopfen = stopfend anfüllen, vollstopfen, A) eig.: 1) im allg.: medios parietes fractis caementis, ausfüllen, Plin.: pulvinus rosā fartus, Cic. – 2) insbes.: a) mit Füllsel stopfen, farc. intestinum, eine Wurst machen, Apic. 2, 55 u. 58 u. Isid. 20, 2, 28: fartum intestinum e crassundiis, Varro LL. 5, 111: ventriculus fartus, Magenwurst, Hyg. fab. 126: ventriculus coriandro fartus, Plin. 29, 60: lepus farsus, Apic. 8, 397. – b) vollstopfen = vollfressen, cutis farta distenditur, Hieron. epist. 22, 16: edaces et se ultra quam capiunt farcientes, Sen. ep. 108, 15: quemadmodum non impleat ventrem, sed farciat, Sen. ep. 119, 14. – c) Geflügel stopfen = mästen, gallinas et anseres, Cato: palumbes, Varro. – Partic. subst. farcientes, Col. 8, 7, 4. – B) übtr., ganz anfüllen, fartum totum theatrum, gestopft voll, gedrängt voll, Apul.: nam (Croesus) infinitis vectigalibus erat fartus, er besaß Einkünfte die Hülle u. Fülle, Vitr. – ⇒ a) Partiz. auch farsus, a, um, Petron. 69, 6. Ven. Fort. 9, 7, 34. Apic. 4, 133 u. 8, 397; u. farcitus, Cassiod. inst. div. litt. 22. – b) subst., fartum, ī, n., s. bes. -
12 farcio
farcĭo, farsi, fartum, sometimes farctum (post-class. form farsum, Petr. 69; Apic. 4, 2; 8, 8;I.and farcītum,
Cassiod. Inst. Div. Litt. 22), 4, v. a. [Gr. phrak-, phrassô, to shut in; cf. Lat. frequens; Germ. Berg, Burg], to stuff, cram, fill full (class.).Lit.A.In gen.:B.pulvinus perlucidus Melitensi rosa fartus,
Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27:medios parietes farcire fractis caementis,
Plin. 36, 22, 51, § 172:intestinum,
Apic. 2, 3:mustelae ventriculus coriandro fartus,
Plin. 29, 4, 16, § 60: Jovis satelles jecore opimo farta et satiata, etc., Cic. Poët. Tusc. 2, 10, 24; cf.:edaces et se ultra quam capiunt farcientes,
Sen. Ep. 108.—In partic., to fatten an animal, = saginare:II.gallinas et anseres sic farcito,
Cato, R. R. 89; Varr. R. R. 3, 9 fin.; Col. 8, 7, 4.—Transf. (rare; not in Cic.).A.In gen., to fill, cram with any thing:B.fartum totum theatrum,
filled, App. Flor. p. 353, 37:infinitis vectigalibus (rex) erat fartus,
Vitr. 2, 8 med.; Cat. 28, 12.—To stuff or cram into:in os farciri pannos imperavit,
Sen. Ira, 3, 19:totum lignum in gulam,
id. Ep. 70 med.:ischaemon in nares,
Plin. 25, 8, 45, § 83:hinc farta premitur angulo Ceres omni,
i. e. copious, abundant, Mart. 3, 58, 6.—Hence, fartum ( farctum), i, n., stuffing, filling, inside:intestina et fartum eorum, cum id animal nullo cibo vivat, etc.,
Plin. 28, 8, 29, § 117; Col. 5, 10, 11; id. Arb. 21, 2 (for which:pulpa fici,
Pall. 4, 10):viaticum,
a filling for the journey, Plaut. Trin. 5, 2, 45, acc. to Ritschl.—Comically:fartum vestis, i. q. corpus,
Plaut. Most. 1, 3, 13 (but in Plaut. Mil. 1, 1, 8, read stragem, v. Ritschl ad h. l.). -
13 farctum
farcĭo, farsi, fartum, sometimes farctum (post-class. form farsum, Petr. 69; Apic. 4, 2; 8, 8;I.and farcītum,
Cassiod. Inst. Div. Litt. 22), 4, v. a. [Gr. phrak-, phrassô, to shut in; cf. Lat. frequens; Germ. Berg, Burg], to stuff, cram, fill full (class.).Lit.A.In gen.:B.pulvinus perlucidus Melitensi rosa fartus,
Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27:medios parietes farcire fractis caementis,
Plin. 36, 22, 51, § 172:intestinum,
Apic. 2, 3:mustelae ventriculus coriandro fartus,
Plin. 29, 4, 16, § 60: Jovis satelles jecore opimo farta et satiata, etc., Cic. Poët. Tusc. 2, 10, 24; cf.:edaces et se ultra quam capiunt farcientes,
Sen. Ep. 108.—In partic., to fatten an animal, = saginare:II.gallinas et anseres sic farcito,
Cato, R. R. 89; Varr. R. R. 3, 9 fin.; Col. 8, 7, 4.—Transf. (rare; not in Cic.).A.In gen., to fill, cram with any thing:B.fartum totum theatrum,
filled, App. Flor. p. 353, 37:infinitis vectigalibus (rex) erat fartus,
Vitr. 2, 8 med.; Cat. 28, 12.—To stuff or cram into:in os farciri pannos imperavit,
Sen. Ira, 3, 19:totum lignum in gulam,
id. Ep. 70 med.:ischaemon in nares,
Plin. 25, 8, 45, § 83:hinc farta premitur angulo Ceres omni,
i. e. copious, abundant, Mart. 3, 58, 6.—Hence, fartum ( farctum), i, n., stuffing, filling, inside:intestina et fartum eorum, cum id animal nullo cibo vivat, etc.,
Plin. 28, 8, 29, § 117; Col. 5, 10, 11; id. Arb. 21, 2 (for which:pulpa fici,
Pall. 4, 10):viaticum,
a filling for the journey, Plaut. Trin. 5, 2, 45, acc. to Ritschl.—Comically:fartum vestis, i. q. corpus,
Plaut. Most. 1, 3, 13 (but in Plaut. Mil. 1, 1, 8, read stragem, v. Ritschl ad h. l.). -
14 cutis
cutis, is, f. (κύτος, ahd. hūt), die weichere, geschmeidigere Haut, I) eig.: 1) animalischer Körper: a) der Menschen; color cutis, Cels.: vulnus cutis, Cels., od. umschr. vulnus, quod in cute est, Cels. (vgl. si quid intra cutem subest vulneris, Planc. in Cic. ep.). – c. capitis, Cels. u. Cael. Aur.: oris (Gesichtshaut), Curt.: c. palpebrae, Cels. – c. aegra, Pers.: aeruginosa, Cels.: crassa (Ggstz. tenuis), Cels.: dura (Ggstz. c. mollis), Cels.: integra, Cels.: summa (Oberfläche der Haut), Sen.: tenera, Sen. – cutem adducere, attrahere, Cels.: cutem circumcīdere, Cels.: detrahere alci cutem, Sen.: cutis farta distenditur, Hieron. epist. 22, 16: cutem acu pungere, Cels.: cutem secare, subsecare, Cels.: summam cutem stringere, Sen.: hostium cutibus equos seque velare, illos reliqui corporis, se capitum, Mela 2. § 14. – Sprichw., cutem curare, seine Haut pflegen, Hor. ep. 1, 2. 29: intra suam cutem cogere alqm, sich auf sich zu beschränken nötigen, Sen. ep. 9, 13: ego te intus et in cute novi, ich kenne dich inwendig u. auswendig (durch u. durch), Pers. 3, 30: cute perditus, geistig ganz heruntergekommen, Pers. 1, 23. – b) der Tiere: cutis, quam relinquunt angues, Plin.: cutis piscium, Mela: cutes cervorum, Plin. – quod solidior sit cutis beluis, decentior dammis, densior ursis, mollior fibris, Sen.: corpus chamaeleontis asperum squamosā cute, Solin.: piscium cute se velare, Mela. – u. die gegerbte Haut der Tiere, das Leder, calceus est sartā terque quaterque cute, Mart. 1, 103, 6. – 2) nicht animalischer Körper: cutis nucleorum, uvarum, Plin.: summa c. terrae, Plin.: obductā nubium cute, Plin. – II) übtr., die Oberfläche, Hülle, tenera quaedam elocutionis c., Quint.: sufficiat imaginem virtutis effingere et solam, ut sic dixerim, cutem, Quint. – / Ungew. Akk. Sing. cutim, Apul. apol. 50. – vulg. Nbf. cotis, Theod. Prisc. 4. fol. 314 (b), 4.
-
15 distendo
dis-tendo, tendī, tentum u. tēnsum, ere, auseinanderdehnen, -spannen, ausdehnen, -spannen, -strecken, I) im allg.: hominem, Liv.: brachia, Ov.: rictum, Quint.: ventrem, auftreiben, Plin. (u. so ovis sanguinariam herbam pasta toto ventre distenditur contrahiturque, Col.: cutis farta [vollgefressene] distenditur, Hieron.): aciem, Caes.: pontem medios in agros, Lucan. – Passiv distendi v. Örtl. = sich ausdehnen, haec per octoginta sex milia distenduntur, Mart. Cap. 6. § 661. – übtr., inani distendi vanitate, von nichtiger Einbildung aufgebläht werden, Arnob. 2, 29. – II) prägn.: A) vollfüllend ausdehnen, ganz voll füllen, -anfüllen, ventrem, Plaut.: ubera cytiso, Verg.: nectare cellas (von den Bienen), Verg.: horrea, Tibull. – B) zerteilend ausdehnen, 1) eig.: a) als milit. t. t., die Truppen der Feinde auseinander halten, an mehreren Punkten zugleich beschäftigen, copias hostium, Liv.: hostes ab apertiore loco, Liv. – b) ausdehnend foltern, alqm tormento, Suet. Tib. 62, 2. – 2) übtr., zerteilen, zerstreuen (im üblen Sinne), velut in duo pariter bella distenderant curas hominum, hatten die Besorgnis gleichs. zwischen zwei Kriegen in gleichem Maße geteilt, Liv.: curam unius pastoris, Col.: distendit ea res animos Samnitium, macht sie verwirrt, läßt sie zu keinem bestimmten Entschluß gelangen, Liv. – / arch. Imperat. distennite, Plaut. mil. 1407 G. – Partiz. gew. distentus, doch auch distēnsus, Tert. apol. 9.
-
16 сытно
нрчabundantemente; fartamente, a farta -
17 nippy
1) ((of the weather) cold.) bitende, skarp2) (quick-moving; nimble: a nippy little car.) rask, snertenIsubst. \/ˈnɪpɪ\/(historisk, hverdagslig) serveringsdame (ved Lyons-restaurantene i London fra 20- til 50-talletIIadj. \/ˈnɪpɪ\/ ( hverdagslig)1) ( om vær) bitende (kald), skarp, frisk• put on a hat, it's nippy out thereta på deg lue, det er friskt ute2) kvikk, rask3) oppbrusende, brysklook nippy! få opp farta! -
18 oiled
adj. \/ɔɪld\/1) oljet, oljeimpregnert, oljesmurt2) (slang, beruset) pussa, på en snurrwell oiled ( irsk) full, fin i farta -
19 smart
1. adjective1) (neat and well-dressed; fashionable: You're looking very smart today; a smart suit.) velkledd/-pleid, smart2) (clever and quick in thought and action: We need a smart boy to help in the shop; I don't trust some of those smart salesmen.) flink, rask, rappkjeftet3) (brisk; sharp: She gave him a smart slap on the cheek.) rask, sviende2. verb1) ((of part of the body) to be affected by a sharp stinging feeling: The thick smoke made his eyes smart.) svi, smerte2) (to feel annoyed, resentful etc after being insulted etc: He is still smarting from your remarks.) vri seg, lide under3. noun(the stinging feeling left by a blow or the resentful feeling left by an insult: He could still feel the smart of her slap/insult.) sviende smerte- smarten- smartly
- smartness
- smart bomb
- smart cardflott--------frekk--------gløgg--------klar--------lys--------våkenIsubst. \/smɑːt\/1) svie, sviing2) stikkende smerte, sviende smerte3) ( gammeldags) smerte, sorg4) smart fyr, smartingsmart of something smerte over noeIIverb \/smɑːt\/1) gjøre vondt, svi, smerte2) ha vondt, føle smerte, lide, plages3) ( om følelser) såre, forårsake smerte4) vri, krympe segsmart for (få) svi for, lide for• you'll smart for this!smart under something lide under noe, plages av noeIIIadj. \/smɑːt\/1) smart, kompetent, dugelig, dyktig2) fyndig, kvikk, kjapp, smart, rappmunnet, slagferdig3) smart, flink, våken, skarp, oppvakt, gløgg4) stilig, elegant, flott, velkledd, fasjonabel5) ( i forretninger e.l.) snedig, lur, skarp, finurlig6) ( om smerte) skarp, sviende7) rask, hurtig, energisk, frisk, heftig8) nesevis, frekk9) ( om maskin e.l.) tenkende, intelligentget smart! (amer.) ta deg sammen!, skjerp deg!look smart (about it)! ( særlig britisk) raska på!, se å få opp farta! -
20 foison
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Farta — is one of the 105 woredas in the Amhara Region of Ethiopia. Part of the Debub Gondar Zone, Farta is bordered on the south by Este, on the west by Fogera, on the north by Ebenat, and on the east by Lay Gayint. Towns and cities in Farta include… … Wikipedia
farta — fartá vb., ind. prez. 1 sg. fartéz, 3 sg. şi pl. farteáză Trimis de siveco, 06.09.2006. Sursa: Dicţionar ortografic FARTÁ vb. I. tr. A unge schiurile cu fart. [< fr. farter] … Dicționar Român
farta — s. f. Usado na locução à farta, com abundância ou fartura … Dicionário da Língua Portuguesa
fârtă — s. f. (menţionat în categoria literelor alfabetului chirilic; pl. fârte) Trimis de gall, 08.02.2008. Sursa: DMLR … Dicționar Român
fârţă — fârţă, fârţe, s.f. (reg.) copil neastâmpărat. 2. femeie plimbăreaţă, teleleică, fâţă, fleoarţă. Trimis de blaurb, 08.05.2006. Sursa: DAR … Dicționar Român
farta-velhaco — s. m. 1. Espécie de ameixa. 2. coisa de farta velhaco: coisa grosseira mas abundante … Dicionário da Língua Portuguesa
farta-rapazes — s. m. 2 núm. Variedade de feijão branco e grande; feijoca … Dicionário da Língua Portuguesa
Farta (woreda) — 12°00′N 38°00′E / 12, 38 Farta est un des 105 woredas de la région Amhara … Wikipédia en Français
farta furta — is. Fart furt Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller fartası furtası olmamak farta furta etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
farta furta etmek — fart furt etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
Bahía Farta — Saltar a navegación, búsqueda Bahía Farta , en idioma portugués Baía Farta, es un municipio de la provincia de Benguela, en Angola.[1] Geografía El término tiene una extensión superficial de de 6,744 km² y una población de 109,985 habitantes.[2]… … Wikipedia Español