-
1 faltar
intr 1) липсвам; недостигам; 2) свършвам се (нещо); 3) греша, сбърквам; 4) не улучвам (при стрелба); 5) изневерявам, отстъпвам от, не съответствам; 6) пропускам; правя засечка, не действам добре; 7) не отивам на среща; отсъствам; 8) остава още определено време; остава да се донаправи още нещо; 9) не съм на мястото си (за вещ); не съм си вкъщи или където трябва да бъда; Ўeso faltaba (faltaría)! Ўno faltaba (faltaría) màs! само това оставаше (липсваше)! как ли не!; faltar poco para algo малко не достига, остава още малко; faltar a su palabra не удържам на думата си; faltar a una persona не изпитвам уважение към някого; sin faltar una coma точно. -
2 palabra
f 1) дума, реч; de palabra на думи; conceder, dar (retirar, quitar) la palabra давам (отнемам) думата; no decir palabra не казвам гък; tomar la palabra вземам думата; 2) дума, обещание; palabra de honor честна дума; hombre de (su) palabra човек на думата си; 3) дар слово, красноречие; 4) ред, право на изказване; 5) слово; 6) pl празни приказки; 7) заклинание; 8) пасаж, текст; 9): palabra clave ключова дума; 10) воен. парола; palabra y piedra suelta no tienen vuelta прен. казана дума, хвърлен камък; gastar palabras прен. говоря на вятъра; a medias palabras adv разг. с половин уста, с недомлъвки; palabras al aire прен., разг. думи на вятъра; ahorrar palabras прен. спестявам си думите, преминавам към действие; coger la palabra прен. хващам се за думата; faltar uno a la (su) palabra не държа на думата си; gastar palabra прен. хабя си думите напразно; no hay palabra mejor que la que està por decir proverb най-добра е още неизречената дума; quitarle a uno la(s) palabra(s) de la boca прен. вземам някому думата от устата; remojar la palabra прен., разг. пийвам малко; torcer (trocar) las palabras прен. изкривявам, изопачавам думите; tratar mal de palabra a uno хуля, оскърбявам някого.
См. также в других словарях:
palabra — s f I. 1 Unidad del vocabulario de una lengua, formada por uno o más fonemas o una o más letras, a la que corresponde un significado, como todas las que están escritas y separadas por espacios en blanco en este diccionario 2 Palabra llena (Ling)… … Español en México
faltar — intransitivo y pronominal 1) carecer*, necesitar, hacer falta*, adolecer de, escasear. ≠ sobrar. «Cuando digo ‘me falta dinero’, doy a entender que no tengo todo el que tenía. Cuando digo ‘me hace falta dinero’, quiero decir que no tengo todo el… … Diccionario de sinónimos y antónimos
palabra — (Del lat. parabŏla). 1. f. Segmento del discurso unificado habitualmente por el acento, el significado y pausas potenciales inicial y final. 2. Representación gráfica de la palabra hablada. 3. Facultad de hablar. 4. Aptitud oratoria. 5. Empeño… … Diccionario de la lengua española
faltar — verbo intransitivo 1. No haber (una cosa): Falta el postre. No falta nada, ya está todo aquí. 2. Haber menos de lo necesario o menos de lo que debe haber de (una cosa): Falta nata para uno. Nos faltarán lápices, porque no tenemos bastantes para… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Palabra — (Del lat. parabola < gr. parabole, comparación.) ► sustantivo femenino 1 LINGÜÍSTICA Sonido o conjunto de sonidos que forman una unidad de significado o expresan una idea. 2 LINGÜÍSTICA Representación gráfica de estos sonidos. 3 Facultad de… … Enciclopedia Universal
palabra — (v. parábola) 1) f. sonido o conjunto de sonidos articulados que expresan una idea, y, por convención, última unidad del discurso palabra simple la que no se compone de otras de la misma lengua palabra compuesta la que está formada por… … Diccionario de motivos de la Lengua Española
palabra — (v. parábola) 1) f. sonido o conjunto de sonidos articulados que expresan una idea, y, por convención, última unidad del discurso palabra simple la que no se compone de otras de la misma lengua palabra compuesta la que está formada por… … Diccionario de motivos de la Lengua Española
palabra — (v. parábola) 1) f. sonido o conjunto de sonidos articulados que expresan una idea, y, por convención, última unidad del discurso palabra simple la que no se compone de otras de la misma lengua palabra compuesta la que está formada por… … Diccionario de motivos de la Lengua Española
faltar — (Derivado de falta.) ► verbo intransitivo 1 No haber o no tener una cosa necesaria o útil: ■ faltan medicamentos. SINÓNIMO carecer 2 Morir, dejar de existir una persona. 3 Estar ausente: ■ faltaban muchos participantes. 4 No presentarse o no… … Enciclopedia Universal
faltar — {{＃}}{{LM F17362}}{{〓}} {{ConjF17362}}{{＼}}CONJUGACIÓN{{／}}{{SynF17810}} {{［}}faltar{{］}} ‹fal·tar› {{《}}▍ v.{{》}} {{＜}}1{{＞}} No existir donde sería necesario, o haber menos de lo que debiera: • Desde que te fuiste, en esta casa falta… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
faltar una persona a la o su palabra — No cumplir con lo que ha prometido u ofrecido … Enciclopedia Universal
