-
1 przeczyć
См. также в других словарях:
przeczyć — ndk VIb, przeczyćczę, przeczyćczysz, przecz, przeczyćczył 1. «odmawiać słuszności komuś, czemuś, nie zgadzać się z kimś, z czymś; negować, zaprzeczyć» Z niczym się nie zgadzał, wszystkiemu przeczył. Przeczył samemu sobie. 2. «być w sprzeczności,… … Słownik języka polskiego