-
1 fact
[fækt]nfakt min fact — ( expressing emphasis) faktycznie; ( disagreeing) w rzeczywistości; ( qualifying statement) właściwie
I know for a fact (that …) — wiem na pewno (, że …)
the fact (of the matter) is (that) … — rzecz w tym, że …
the service fell victim to the economic facts of life — usługi padły ofiarą naturalnych praw rozwoju ekonomicznego
* * *[fækt]1) (something known or believed to be true: It is a fact that smoking is a danger to health.) fakt2) (reality: fact or fiction.) prawda•- factual
- factually
- as a matter of fact
- in fact
- in point of fact -
2 face
[feɪs] 1. n ( ANAT)twarz f; ( expression) mina f; ( of clock) tarcza f; (of mountain, cliff) ściana f; (of cube, dice) ścianka f; ( fig) oblicze nt2. vtperson direction, object zwracać się (zwrócić się perf) twarzą do +gen; unpleasant situation stawiać (stawić perf) czoło +dat; building, seat być zwróconym w kierunku +gento make/pull a face — robić (zrobić perf) minę
in the face of — w obliczu +gen
face to face (with) — twarzą w twarz (z +instr)
to be facing sb/sth — person być zwróconym twarzą do kogoś/czegoś
to face the fact that … — przyjmować (przyjąć perf) do wiadomości (fakt), że …
Phrasal Verbs:* * *[feis] 1. noun1) (the front part of the head, from forehead to chin: a beautiful face.) twarz2) (a surface especially the front surface: a rock face.) powierzchnia3) (in mining, the end of a tunnel etc where work is being done: a coal face.) przodek2. verb1) (to be opposite to: My house faces the park.) wychodzić na2) (to turn, stand etc in the direction of: She faced him across the desk.) stanąć naprzeciw3) (to meet or accept boldly: to face one's fate.) stawić czoło•- - faced- facial
- facing
- facecloth
- facelift
- face-powder
- face-saving
- face value
- at face value
- face the music
- face to face
- face up to
- in the face of
- lose face
- make/pull a face
- on the face of it
- put a good face on it
- save one's face -
3 reality
[riː'ælɪtɪ]n* * *[ri'æləti]1) (that which is real and not imaginary: It was a relief to get back to reality after hearing the ghost story.) rzeczywistość2) (the state of being real.) prawdziwość3) ((often in plural - realities) a fact: Death and sorrow are two of the grim realities of human existence.) fakt -
4 saltness
noun fakt bycia słonym -
5 sunniness
noun fakt bycia słonecznym -
6 establish
fact ustalić faktustanowićzałożyć przedsiębiorstwo
См. также в других словарях:
fakt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. faktkcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co się wydarzyło, nastąpiło, zostało zrobione; zdarzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Fakt historyczny, dokonany, stwierdzony.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Fakt — Fakt: I.Fakt,derod.das:⇨Tatsache(1) II.Fakten(Pl):⇨Datum(II) Fakt→Tatsache … Das Wörterbuch der Synonyme
Fakt — [Network (Rating 5600 9600)] Auch: • Tatsache Bsp.: • Es ist eine Tatsache, dass Paul größer ist als Steve. • Es ist Fakt, dass die Erde rund ist … Deutsch Wörterbuch
Fakt — das, auch der; [e]s, Plur. en, auch s (meist Plur.) <wohl unter Einfluss von engl. fact »Tatsache« aus lat. factum, vgl. ↑Faktum> svw.↑Faktum … Das große Fremdwörterbuch
fakt — fȁkt m DEFINICIJA v. fakat … Hrvatski jezični portal
Fakt — Fakt, faktisch ↑ Faktum … Das Herkunftswörterbuch
Fakt — Infobox Newspaper name = caption = Front page of a September 2006 edition type = Daily newspaper format = Compact (Tabloid) foundation = 2003 owners = Axel Springer AG political = Centre right, Populist headquarters = Warsaw editor = Grzegorz… … Wikipedia
fakt — m IV, D. u, Ms. faktkcie; lm M. y «to, co zaszło lub zachodzi w rzeczywistości; zdarzenie, zjawisko; określony stan rzeczy» Fakt historyczny, naukowy, społeczny. Dziwny, niezwykły fakt. Coś jest faktem dokonanym. Coś stało się faktem. Trzymać się … Słownik języka polskiego
fakt — 1. Fakt dokonany «zdarzenie, sytuacja, które już zaistniały i nie można ich zmienić»: Wschodnią granicę Polski chciał Dmowski uregulować przy pomocy polityki faktów dokonanych. DzN 1 2/1981. 2. Fakt faktem; to fakt «istotnie, rzeczywiście, tak… … Słownik frazeologiczny
Fakt — Faktum; Gegebenheit; Tatsache; Umstand; Sachverhalt * * * Fakt [fakt], der, auch: das; [e]s, en, auch: s: Tatsache, Faktum: das ist der Fakt; Fakt war, dass wir kein Geld hatten. Syn.: ↑ Faktum (bildungsspr.), ↑ … Universal-Lexikon
fakt — <lat. factum – edilmiş, baş vermiş> 1. Həqiqətən olmuş hadisə, əhvalat, qəziyyə. Bu deyilənlər uydurma deyil, faktdır. – Hər kəs bildiyi faktı deyir, üçlükdə müzakirə edib o birinə keçirdilər. B. Bayramov. // Nümunə, misal. Faktı geriyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti