-
1 física
f физика. -
2 cultura
f 1) обработка (на земя); 2) култура; творческите, научни и икономически измерения на даден народ, епоха или цивилизация; 3) прен. култура, образование, просвещение; 4) образованост, изящество (на стил); 5) прен. начин на живот, обичаи, традиция и др.; cultura de masas масова култура; cultura física физическа култура; cultura popular народен традиционен бит. -
3 educación
f 1) възпитание; обучение; образование; educación física физическо възпитание; 2) вежливост, любезност. -
4 persona
f 1) лице, човек; persona física юр. физическо лице; persona jurídica юр. юридическо лице; 2) ранг, положение; 3) грам. лице; 4) герой на литературно произведение; persona non grata персона нон грата; нежелано лице; aceptar personas облагодетелствам някого от чувства или интерес, а не според заслугите; hacer uno de persona разг. придавам си важност; hacer uno de su persona разг. ходя по себе си, ходя по нужда; ser muy persona прекрасен човек съм; de persona a persona на четири очи; en persona, por su persona лично; por persona на човек.
См. также в других словарях:
física — s. f. 1. Ciência que estuda as propriedades dos corpos e as leis que tendem a modificar o estado e o movimento desses corpos, sem lhes modificar a natureza. 2. Livro que trata dessa ciência. 3. [Antigo] Medicina. 4. física experimental: a que é… … Dicionário da Língua Portuguesa
física — sustantivo femenino 1. (no contable) Ciencia que estudia las propiedades de la materia y de la energía: Es un gran genio de la Física. física cuántica Física de los cuantos. física nuclear Física que estudia la constitución del núcleo atómico … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
física — Estudio de las leyes y propiedades de la materia y de la energía, especialmente en relación con el movimiento y la fuerza. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 … Diccionario médico
fisică — FÍSICĂ s.f. v. fizică. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
física — (Del lat. physĭca, y este del gr. τὰ φυσικά, n. pl. de φυσικός). 1. f. Ciencia que estudia las propiedades de la materia y de la energía, considerando tan solo los atributos capaces de medida. 2. ant. medicina (ǁ ciencia) … Diccionario de la lengua española
Física — Si he logrado ver más lejos, ha sido porque he subido a hombros de gigantes. Sir … Wikipedia Español
fisica — 1fì·si·ca s.f. 1. CO scienza che studia su basi sperimentali i fenomeni naturali, individuando le loro proprietà e formulando le leggi che li governano: l ottica e l acustica sono branche della fisica | materia di insegnamento scolastico: il… … Dizionario italiano
Física — ► sustantivo femenino FÍSICA Ciencia que estudia las propiedades, leyes y fenómenos de la materia y la energía. * * * física (del lat. «physĭca», del gr. «physikḗ», f. de «physikós») 1 f. Ciencia que estudia los fenómenos que ocurren en la… … Enciclopedia Universal
física — (f) (Básico) ciencia que se ocupa de los fenómenos relacionados con la energía y la materia Ejemplos: La mecánica cuántica es una de las ramas de la física. Mi hijo necesita clases particulares de Física porque ha suspendido esta asignatura … Español Extremo Basic and Intermediate
física — s f Ciencia que estudia las características de la materia y la energía, y establece leyes y principios de los fenómenos naturales: los avances de la física moderna, física nuclear … Español en México
física — {{＃}}{{LM F45659}}{{〓}} {{［}}física{{］}} ‹fís·si·ca› {{《}}▍ s.f.{{》}} Véase {{F17817}}{{上}}físico, física{{下}} … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
