Перевод: с французского на болгарский

с болгарского на французский

fâcher

  • 1 fâcher

    v.tr. (lat. pop. °fasticare, de fastidiare, class. fastidire "épraiver du dégoût") 1. разсърдвам, ядосвам; 2. ост. наскърбявам, огорчавам, докачам, обиждам; 3. досаждам; se fâcher 1. сърдя се, разсърдвам се; se fâcher pour rien сърдя се без причина; 2. скарвам се; se fâcher avec qqn., contre qqn. скарвам се с някого.

    Dictionnaire français-bulgare > fâcher

  • 2 complaire

    v.tr.ind. (lat. complacere, d'apr. plaire) complaire а qqn. лит. харесвам се, нравя се на някого; se complaire приятно ми е, намирам удоволствие; se complaire а faire qqch. намирам удоволствие да правя нещо. Ќ Ant. choquer, blesser, déplaire, fâcher, heurter.

    Dictionnaire français-bulgare > complaire

  • 3 défâcher

    v.tr. (de dé- et fâcher) разг. усмирявам, успокоявам; отсърдвам; se défâcher усмирявам се, успокоявам се, отсърдвам се.

    Dictionnaire français-bulgare > défâcher

  • 4 fâché,

    e adj. (de fâcher) 1. ядосан, сърдит, разсърден; 2. недоволен; 3. fâché, contre, avec qqn. скаран съм с някого.

    Dictionnaire français-bulgare > fâché,

  • 5 fâcherie

    f. (de fâcher) 1. ост. сръдня; 2. скарване. Ќ Ant. joie, plaisir; accord, entente.

    Dictionnaire français-bulgare > fâcherie

  • 6 fâcheux,

    se adj. (de fâcher) 1. неприятен, досаден; 2. ост. труден, мъчен; 3. m. досаден, неприятен човек. Ќ c'est fâcheux, неприятно е. Ќ Ant. heureux, propice; bienvenu.

    Dictionnaire français-bulgare > fâcheux,

  • 7 plaire

    v. (l'inf. plaire a remplacé plaisir, d'apr. faire) I. v.tr.ind. 1. харесвам се, нравя се, приятен съм; 2. подхождам; 3. очаровам, радвам; ce spectacle m'a beaucoup plu спектакълът ме очарова; 4. v.intr. успявам; la pièce a plu пиесата имЂ успех; II. v. imp. il... plaît угодно е, нрави се; s'il vous plaît моля (ви); plaît-il? какво казвате?; se plaire 1. харесвам се (сам себе си); 2. приятно ми е; 3. вирея, обичам (за растение); 4. харесваме се взаимно. Ќ Ant. déplaire; blaser, dégoûter, désobliger, ennuyer, fâcher, offusquer.

    Dictionnaire français-bulgare > plaire

  • 8 réconcilier

    v.tr. (lat. reconciliare, de conciliare) 1. помирявам, сдобрявам; 2. рел. освещавам отново осквернено място; 3. рел., катол. приемам отново в църквата някой, който е отлъчен; se réconcilier помирявам се; сдобрявам се; se réconcilier avec qqn. помирявам се с някого. Ќ Ant. brouiller, désunir, diviser; se fâcher.

    Dictionnaire français-bulgare > réconcilier

  • 9 rouge

    adj. et n. (lat. rubeus "rougeâtre") 1. червен; Le Petit Chaperon rouge "Червената шапчица" (приказка от Шарл Перо); feu rouge червен сигнал (на светофар); lanterne rouge червен фенер (в квартал на проститутки); vin rouge червено вино; 2. червеникав (за коса); 3. полит. червен, който има леви политически убеждения; l'armée rouge Червената армия; 4. нажежен (до червено); 5. червен (за лице, поради приток на кръв), зачервен; être rouge de colère почервенял съм от гняв; 6. m. червен цвят, червена светлина; червено багрило вещество; rouge vif ярко червено; passer au rouge минавам на червено (на кръстовище); porter une barre de fer au rouge нажежавам желязна пръчка до червено; 7. червило; rouge а lèvres червило за устни; 8. прен. руменина, червенина; 9. червено вино; 10. чаша червено вино; 11. m., f. ост. червен, революционер, комунист; 12. f. червен цвят (на рулетка за игра); miser sur la rouge залагам на червения цвят; 13. червената (опасната) част от скала или таблица, показваща достигането на екстремални стойности. Ќ rouge comme (une cerise, un coq, une écrevisse, un homard) много червен съм (за лицето на човек); un pied de rouge sur la figure дебел слой грим; se fâcher tout rouge loc. adv. сърдя се сериозно; voir rouge loc. adv. гледам на кръв, много съм разгневен; rouge а joues руж за бузи; être dans le rouge в критична ситуация съм; le compte est en rouge сметката е на червено.

    Dictionnaire français-bulgare > rouge

См. также в других словарях:

  • Fächer — Fächer …   Deutsch Wörterbuch

  • fâcher — [ faʃe ] v. tr. <conjug. : 1> • 1442 mot région. « dégoûter »; lat. pop. °fasticare, de fastidiare, class. fastidire « éprouver du dégoût » → fastidieux 1 ♦ Vx Affecter d un sentiment pénible. ⇒ affliger, attrister, 1. chagriner, contrarier …   Encyclopédie Universelle

  • Fächer — sind unstreitig eine Erfindung der Frauen südlicher Länder. Sie bestanden ursprünglich aus Baumblättern oder Federbüschen und dienten dazu, das Antlitz gegen die Sonne zu schützen und ihm frische Luft zuzuwehen. Vielen Antheil an ihrer… …   Damen Conversations Lexikon

  • Fächer — Fächer, Geräte verschiedener Konstruktion, die seit alter Zeit bei vielen Völkerschaften im Gebrauch sind, um sich Kühlung zuzufächeln oder zufächeln zu lassen. Die einfachsten F. bestehen aus einem Stiel, an dem ein Baumblatt, im Süden und in… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Fächer — Fächer: Der Fächer kam im 17. Jh. unter der frz. Bezeichnung éventail (zu frz. vent »Wind«) nach Deutschland, erhielt hier aber noch im selben Jahrhundert den Namen des ähnlichen federbesteckten Feueranfachers der Küche. Frühnhd. focher, focker… …   Das Herkunftswörterbuch

  • Fächer [1] — Fächer, 1) (Fächel), Geräth, bes. in heißen Ländern gebraucht, um das Gesicht gegen die Sonne zu schützen, od. sich frische Luft zuzuwehen (letzteres sind die sogenannten Winterfächer); besteht jetzt meist aus 8–12 dünnen, 8–16 Zoll langen, an… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Fächer [2] — Fächer, Orden vom, gestiftet 1744 von Louise Ulrike, Gemahlin des Königs Adolf Friedrich von Schweden, geb. Prinzessin von Preußen; anfangs erhielten ihn nur die Hofdamen, später auch Herren am Hofe. Die Devise La raison fait ma valeur, la… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Fächer — Fächer, Stäbchengestelle aus Holz, Schildpatt, Elfenbein mit Bezug aus Baumblättern, Papier, Federn, Taft, Gaze u. dgl.; früher fest, seit dem 17. Jahrh. meist zusammenfaltbar. – Vgl. Buß (1904) …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Fächer — Fächer, Geräth zur Abkühlung, in Europa aus einer dreieckigen Fläche bestehend, welche zusammengelegt werden kann. Nach dieser Form sind mehrere Naturgegenstände benannt, z.B. Fächerpalme, Fächerflügler etc …   Herders Conversations-Lexikon

  • Fächer — Sm std. (15. Jh., Bedeutung 17. Jh.) Hybridbildung. Bei der Einführung des Luftfächers aus Frankreich wird er bezeichnet mit dem Namen des bereits vorhandenen focher, fechel usw. Feuerwedel, Blasebalg (zum Feuermachen in der Küche). Dieses zu… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • Fächer — Ein Fächer ist ein etwa blattförmiger Gegenstand, der durch Hin und Herwedeln einen Luftzug verursacht. Der Luftzug kühlt bei Hitze das Gesicht durch Verdunstungskälte. Während in Europa Fächer fast ausschließlich von Frauen benutzt wurden und… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»