Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

expressing

  • 1 EYGR

    * * *
    later form eygðr, which, however, is freq. in MSS. of the 14th century, adj. [auga]:— having eyes of a certain kind; vel e., with fine eyes, Stj. 460. I Sam. xvi. 12, Nj. 39: e. manna bezt, Ísl. ii. 190, Fms. vi. 438, xi. 79; mjök eygðr, large-eyed, Þorf. Karl. 422; eigi vel eyg, not good looking, Fms, iii. 216; e. mjök ok vel, with large and fine eyes, Eb. 30, Fb. i.545; e. forkunnar vel, with eyes exceeding fine, Fms. iv. 38; esp. freq. in compds: in the Sagas a man is seldom described without marking the colour, shape, or expression ol his eyes, fagr-e., bjart-e., dökk-e., svart-e., blá-e., grá-e., mó-e.; the shape also, opin-e., út-e., inn-e., smá-e., stór-e., etc.; the lustre of the eye, snar-e., fast-e., hvass-e., frán-e., dapr-e., etc.; expressing disease, vát-e., rauð-e., ein-e.; expressing something wrong in the eye, hjá-e., til-e., rang-e., etc., Fél. ix.192.

    Íslensk-ensk orðabók > EYGR

  • 2 HVAT

    (old gen. hvess, dat. hví), neut. pron.
    I. int. pron.
    1) what (h. sýnist þér ráð?); h. er þér, Hjálmar? what is the matter with thee, H.?; expressing wonder, what sort of? (h. Øgmundr ertu?); with gen., h. er þat fira, flagða, drauma, fiska? what sort of men. witches, dreams, fishes? h. manna ertu? what sort of a man art thou?; with dat., hann spurði, h. mönnum þeir væri, what kind of men they were;
    2) implying an answer in the negative, to what end? of what use? (h. skal rögum manni langt vápn?)
    3) how, = hve, hversu; fréttir hann nú, h. liði bónorðs-málum, how the was going on;
    II. indef. pron.
    1) each, every; h. at öðru, ‘each with the other’, everything; þat lið, er honum fylgdi, flýr sér hvat, scattered in all directions; h. bíðr sinnar stundar, there is a time for everything;
    2) = hvatki, with the relat. part. ‘er (es)’ or ‘sem’; h. sem or h. es, whatsoever;
    3) with compar., ever so much; hann var til hans h. betr en til sinna barna, he was ever so much kinder to him than to his own children.
    * * *
    neut. pron. of an obsolete hvar; for the other kindred forms see hverr, hví, and hót.
    A. Interrog. direct and indirect, what; eiga at bíða hvat ek skal á kveða, Nj. 3; vita, hvat hann skal við kveða, Hm. 28, Vþm. 55; veit ek eigi hvat til annars kemr, Band. 36 new Ed., passim.
    β. = Germ. was für ein …? North. E. what for a …? for what sort of a …? expressing wonder or the like; hvat Ögmundr ertú, what sort of an O. art thou? Fas. ii. 534; hvat fé er þat? Nj. 55: indirectly, þeir vissu eigi hvat lið þat var, Hkr. i. 268.
    2. with gen., hvat er manna þat mér ókunnra? Vtkv. 5; hvat er þat fíra, flagða, drauma, fiska, what sort of men, witches, dreams, fishes? Alm. 2, 5, Skv. 2. 1, Fsm. 2, Em. i; hvat mun enn verða æfi minnar? Skv. 1. 12, 14, 18; hvat manna ertú, what sort of a man art thou? Fms. ix. 55; hvat kvenna ertú? Dropl. 4; hvat karla er þat? Fms. vii. 152; hvat íþrótta er þat? Edda 31; hvat undra varð þess? 623. 35: indirect, hann spurði hvat manna Hallfreðr var, Fms. ii. 54, vii. 166; hvat sveina þat myndi vera, x. 219; hann spurði hvat væri ráðs hennar, he asked what she intended to do, i. 186; hvat hann vildi ráða sinna, vii. 154; spurði hvat veðrs væfi, Bjarn. 54.
    β. with dat., hvat liði er þetta? Fms. ix. 50; hvat rani var þat? Ísl. ii. 142; hvat húsi stendr þar? Hkr. iii. 187, Stj. 626, 650: indirect, spurði hvat mönnum þeir væri, Eg. 162; hann spyrr hvat mönnum þeir sé, Fær. 64; vita hvat mönnum þeir væri, Hkr, i. 268; hvat erendum, Fs. 11; er hestrinn kenndi hvat hrossi þetta var, Edda 26; Þá þóttisk þórr skilja hvat látum verit hafði um nóttina. 29; hvat matvistum, Str. 81.
    3. what, why, how? in asking, denoting surprise, indignation, or expecting an answer in the negative, Lat. numquid? hvat skal rögum manni langt vápn, to what use? hvat skaltú sveinn í sess minn? Eg. (in a verse); hvat hæfir ykkr með mér at vera? Stj. 420; hvat þarftú at spyrja at nafni minu? 399, 410, 476; hvat ek veit, segir Gunnarr, hvárt …? Nj. 85; hvat mun ek þat vita, how should I know that? Bs. ii. 104.
    4. how = hve; fréttir hann nú hvat liði bónorðs-málum, Ld. 92; hvat hlýðnir landsmenn vóro, Íb. 16; hvat grimm, how cruel! Mar.
    5. causal, why? hvat spyrr þú mik? Hom.; hvat lystr þú mik? id., freq.
    B. Indef. pron. each, every, with the particle er (es) or sem, whatso- ever; hvat sem, or hvat es, whatsoever; hvat dýr sem er, Gþl. 457, Fms. vii. 29; hvat sem hann kostaði til, Edda 29; hvat fjarlægr sem…, howsoever remote…, Stj. 93: with suffixed es, hvaz or hvats, id., see er, p. 131.
    2. with the possess, pron. sinn; hvat bíðr sinnar stundar, Lat. horam quodque suam expectat, there is a time for everything, Nj. 79; flýr sér hvat, they run each his own way, i. e. were scattered in all directions, Fms. x. 268.
    3. hvat af öðru, from one to another, in succession, Fms. i. 128; hvat af hverju, ‘what from which,’ i. e. soon; hans er von hvað af hverju, he is expected every moment, (mod.)
    4. with compar. ever so much; hann var til hans hvat betr enn til sinna barna, he was ever so much kinder to him than to his wn children, Ld. 304.
    II. as interj., hú, há, eðr hvat! Sks. 365 B; vaknaði hann alltrautt ok mælti nær í úvitinu, hvat! hvat! Fms. ix. 24.

    Íslensk-ensk orðabók > HVAT

  • 3 far-ald

    n. [A. S. fareld], a journey, only in the phrase, hverju faraldi, how, by what means, expressing wonder at one’s appearance, escape, or the like; mátti þat engi maðr vita hverju f. þangat mundi farit hafa, Bs. i. 338, Rd. 235, Sturl. iii. 219, Fs. 147 (where wrongly fem.), Mar. 98.

    Íslensk-ensk orðabók > far-ald

  • 4 FJÖRÐR

    (gen. fjarðar, dat. fjarðar; pl. firðir, acc. fjörðu), m. firth, inlet.
    * * *
    m., gen. fjarðar; dat. firði; pl. firðir, gen. fjarða: acc. fjörðu, mod. firði: [Swed.-Dan. fjord; North. E. and Scot. firth, frith; Engl. ford is a kindred word, but not identical]:—a firth, bay, a Scandin. word; but a small crescent-formed inlet or creek is called vík, and is less than fjörðr, hence the saying, fjörðr milli frænda, en vík milli vina, let there be a firth between kinsmen, but a creek between friends, denoting that kinship is not always so trustworthy as friendship: the allit. phrase, fjall ok fjörðr, vide fjall; freq. in Icel. and Scandin. local names combined with some other word expressing the shape, etc., Breiði-f., Mjófi-f., Djúpi-f., Grunni-f., Eyja-f., Lima-f. or Eylíma-f., Arnar-f., Alpta-f., Vatns-f., etc. In Icel. and old Scandin. countries the shore districts are freq. divided into counties, bearing the name of the firth, just as the inland is divided into dales; thus Eyja-f. and Skaga-f. denote both the firth and the county bordering on the firth. The western and eastern parts of Icel. are called Vest-firðir and Aust-firðir; in Norway a county is called Firðir; cp. Rb. 324 sqq., where over a hundred names of Icel. fjords are recorded, Landn. (Index), and the Sagas: fjarða-gol, n. a breeze blowing off a fjord, Fær. 203, Fms. iv. 302; fjarðar-botn, m. the bottom or head of a fjord, Eb. 188; fjarðar-horn, n. the creek at the head of a fjord, Gísl. 55, also freq. as a local name; fjarðar-íss, m. fjord-ice, Eb. 242, Bs. i. 327; fjarðar-kjöptr or fjarðar-minni, n. the mouth ( opening) of a fjord, Sturl. i. 121, Hkr. iii. 118; fjarðar-menn, m. pl. the inhabitants of a fjord county, Sturl. ii. 199.

    Íslensk-ensk orðabók > FJÖRÐR

  • 5 hvárr-tveggi

    or hvárr-tveggja; an older form, hvaðar-tveggi, occurs in Hkr. i. 205 (in a verse), and acc. m. hvaðran-tveggja, Korm. 224 (middle of the 10th century).
    A. Forms:—the older declension is hvárr-tveggja, originally in two words, of which the latter is a gen. of tveir, literally = uter duorum, whether of twain; this form freq. occurs in old writers, the latter part being indecl., thus, neut. hvárt-tveggja, utrum duorum, Grág. i. 113, Hom. 156, Eg. 61, v. 1.: gen. hvárs-tveggja, Fms. i. 19, Grág. ii. 144: dat. hvárum-tveggja, hváru-tveggja, Fms. ii. 310, vii. 251, x. 304, Hkr. iii. 8, Grág. i. 113, Nj. 64, Eg. 181, Ísl. ii. 332; dat. fem. hvárri-tveggja, Sks. 215 B: acc. hvárn-tveggja, Nj. 145, Fms. i. 12, 13, K. Þ. K. 158: nom. pl. hvárir-tveggja, Sks. 272: gen. pl. hvárra-tveggja, Fms. x. 276.
    II. tveggja afterwards took a kind of weak inflexion, viz. tveggi in nom. sing., tveggju in the oblique cases and in plur., in dat. tveggjum, but these forms are often applied with great irregularity; nom. sing. hvárr-tveggi, Grág. i. 6l, Fms. i. 17, 265, x. 249, Nj. 39, 55, 59, Ld. 290, Landn. 47, Ísl. ii. 360, 366, 369, Eg. 765, Js. 8, Hkr. iii. 8, passim: gen. fem. hvarrar tveggju, Boll. 326 C: dat. fem. sing. hvárri-tveggju, Grág. ii. 228, Nj. 210, v. 1.: acc. fem. hvára-tveggju, Fms. i. 62: pl. hvárir-tveggju, 655 xvii. i, Grág. i. 69, 107, Fms. i. 38, Eg. 267, Fb. ii. 103, 211, Fbr. 98, passim: acc. pl. hvára-tveggju, Grág. i. 78, Ld. 210: gen. pl. hvárra-tveggju, Eg. 32, Fms. ii. 14: dat. pl. hvárum-tveggjum, Grág. i. 30, ii. 44, Fms. i. 114, Landn. 160, passim.
    2. mixed irreg. forms, nom. pl. hvárir-tveggi, Grág. i. 69; hváru-tveggju (as nom. pl.), Ísl. ii. 254, scarcely occurs in good old MSS., but is freq. in mod. usage even as an indecl. form.
    B. Usage:
    I. either, each of two, both, Lat. uterque, Gr. ἑκάτερος, used both as adjective and substantive: 1. as adjective; ór hvárritveggju hlustinni, Nj. 210; ór hvárutveggju liðinu, Hkr. iii. 8; hvárumtveggjum leysingjunum, Fms. i. 114; ór hvárutveggja því vatni, vii. 251; hvárrtveggi herrinn, Hkr. iii. 8; um Mæri hváratveggju, Fms. i. 62; at hvárritveggju tiltekju þessi. Grág. ii. 228; á Bálkastöðum hvárumtveggjum, Landn. 160.
    2. as substantive, with gen.; hvárrtveggi þeirra, Grág. i. 61; hvárumtveggja þeirra, Nj. 64; hugr hvárstveggja þeirra, Fms. i. 19: with a possess, pron., hvárrtveggi okkarr, Nj. 55.
    β. absol., til hvárstveggja, góðs ok ílls, Grág. ii. 144; hvárttveggja, fuglar ok aðrar skepnur, Sks. 103 B; við skaplyndi hvárratveggju, Fms. ii. 14; hvárttveggja, ok þó …, Sks. 351 B; at hvárirtveggi nemi orð annarra, Grág. i. 69.
    II. the neut. hvárttveggja, used as adverb, both; þá hefir þat h. tynt góðum siðum ok dugandi mönnum, Sks. 348; very freq. in mod. usage with the particle enda ironically expressing dislike, það er hvortveggja hann kann mikit, enda veit hann af því, ‘tis true he knows much, but he lets it be seen.

    Íslensk-ensk orðabók > hvárr-tveggi

  • 6 SÉR

    * * *
    I) refl. pron. dat.
    1) for oneself, separately, singly (fór Eyjólfr einn sér);
    eitt er þat sér, that is a thing by itself;
    2) in a distributive sense, sér hverr, sér hvárr, each by himself, each separately;
    ef sér ferr hverr várr, if each of us goes by himself;
    stundum báðir samt, stundum sér hvárr þeirra, sometimes each of them singly;
    þat lið, er honum fylgði, flýr sér hvat, in all directions.
    II) from vera.
    * * *
    reflex. pron. dat. = Lat. sibi (see sik, sín), to himself (herself, itself, themselves), used when referring to the subject in a sentence, whether sing. or plur.; hann hafði kesjuna fyrir sér, Eg. 532; hann segir sér mikit þykkja, 539; hón lét söðla sér hest, 603; hann bað Gizur sitja hjá sér, Nj. 226; sögðu þat allir, at hann brygði sér hvárki við sár né bana, 116, where it refers to the second subject ‘hann.’
    II. special usages; vera mikill (lítill) fyrir sér, to be great (little) of oneself, a strong (weak) man; þeir fengu sér róðrar-skip, Eg. 109; drápu þeir sér upp eld, Fms. iv. 338; leika sér, to play, Nj. 2; gamna sér, etc.
    2. giving emphasis; bað hón sér til Guðs, she ‘prayed her’ to God, Sks. 465 B; hón veinaði sér, she ‘wailed her’ bitterly, Hom. 150; eiga sér e-t, to own, hirzlu átti halrinn sér, Skíða R.: þau áttu sér eina dóttur, they had one daughter, and the like.
    III. for oneself, separately, singly, as Lat. se-; fór Eyjólfr einn sér, Glúm. 329; einn er hann sér um sefa, Hm.; þeir vóru sér um móður, D. N. i. 149; settisk Joseph sér cinsliga, Stj. 217; þeir Þorljótr ok Sigurðr vóru sér einir ok heimasveitin, Th. and S. on the one hand and the house-folk on the other, Sturl. ii. 53; eitt er þat sér, that is a thing by itself, Gísl. 15; skyldi drekka saman karlmaðr ok kona svá sem til ynnisk, en þeir sér er fleiri væri, Eg. 247; ok vera þeir sér, er næstir búa, N. G. L. i. 98; at hverri gleði hlotnaðisk svá til, at þau urðu sér, Víglundr ok Ketilríðr, Vígl. 19.
    2. in a distributive sense with the pron. hverr, one by one; ef sér ferr hverr várr, Glúm. 329; skulu ver undan hlaupa, sér hverr várr, Fær. 161; optliga allir saman, en stundum sér hvárir, Fms. i. 52; stundum báðir samt, stundum sér hvárr þeirra, Hkr. i. 30; þat lið er honum fylgði flýr, sér hvat, Fms. x. 268; þótt ek greina nú eigi svá, sér hvat, sem hann görði, each separately, Bs. i. 64; var borgin öll brotin, ok borinn sér hverr steinn, each stone of it scattered, Fms. ix. 48; greindusk sér hver skipin, vii. 289; hvártz þær (nætr) eru allar saman eða sér hver, whether they be three continuous or separate nights, Grág. i. 143; sér í lagi, for itself, separate, B. K. 83; sér í stað, id., Stj. 288: the exclamation, sér er hvað! sér er hver ósköpin, what a wonder, wonderful! expressing amazement.

    Íslensk-ensk orðabók > SÉR

  • 7 ví, ví, ví

    interj. expressing the twittering of a young bird.

    Íslensk-ensk orðabók > ví, ví, ví

См. также в других словарях:

  • Expressing — Express Ex*press , v. t. [imp. & p. p. {Expressed}; p. pr. & vb. n. {Expressing}.] [Cf. OF. espresser, expresser, L. exprimere, expressum. See {Express}, a.; cf. {Sprain}.] 1. To press or squeeze out; as, to express the juice of grapes, or of… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • expressing disdain — index contemptuous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • expressing entreaty — index precatory Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • expressing — n. utterance, communication, articulation, conveying ex·press || ɪk spres n. system for prompt transportation of people or parcels; dispatch conveyed by special messenger; messenger sent on special errand (British) v. declare, say; send… …   English contemporary dictionary

  • expressing — present part of express …   Useful english dictionary

  • expressing feelings — ➡ feelings * * * …   Universalium

  • Expressing Willie —    Rachel Crothers wrote this three act comedy that opened on 16 April 1924 at the 48th Street Theatre and ran for 293 performances. The 35 year old bachelor Willie has become insufferable with his ostentatious wealth, so his mother invites the… …   The Historical Dictionary of the American Theater

  • expressing an opinion — stating an opinion, pronouncing an opinion …   English contemporary dictionary

  • wazzzup! — Expressing your infiltration in to the cult of mindless TV addicts. A: Wazzzzap! B: Wazzaaaaaaaap!! …   Dictionary of american slang

  • wazzzup! — Expressing your infiltration in to the cult of mindless TV addicts. A: Wazzzzap! B: Wazzaaaaaaaap!! …   Dictionary of american slang

  • offering condolences — expressing sorrow to the mourners over the death of …   English contemporary dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»