-
1 explicatio
explicātio, ōnis, f. (explico), I) das Auseinander- od. Abrollen, rudentis, Cic. de div. 1, 127. – II) übtr.: 1) die Entwicklung, Erörterung, Auseinandersetzung, Verdeutlichung, eingehende Darstellung, Erklärung eines Ggstds., expl. tua, Cic.: expl. privatorum aedificiorum, Vitr.: nec facilis est explicatio (es ist nicht leicht auseinanderzusetzen), quae forma maxime excellat, Cic.: in disserendo mira explicatio, Gabe, einen Gegenstand klar u. deutlich auseinanderzusetzen, Cic.: ut aliquando inflata explicatio vigeret, aliquando infracta et in morem cantici ducta, Sen. – 2) die Lösung, Auslegung, Erklärung, Deutung, quaestionum obscurarum, Vitr.: verborum, Cic.: naturae, Cic.: expl. fabularum et enodatio nominum, Cic. – Plur., Vitr. 4, 3, 6. – 3) die getroffene Vorrichtung, vitae explicationes, Vitr. 10, 1, 4.
-
2 explicatio
explicātio, ōnis, f. (explico), I) das Auseinander- od. Abrollen, rudentis, Cic. de div. 1, 127. – II) übtr.: 1) die Entwicklung, Erörterung, Auseinandersetzung, Verdeutlichung, eingehende Darstellung, Erklärung eines Ggstds., expl. tua, Cic.: expl. privatorum aedificiorum, Vitr.: nec facilis est explicatio (es ist nicht leicht auseinanderzusetzen), quae forma maxime excellat, Cic.: in disserendo mira explicatio, Gabe, einen Gegenstand klar u. deutlich auseinanderzusetzen, Cic.: ut aliquando inflata explicatio vigeret, aliquando infracta et in morem cantici ducta, Sen. – 2) die Lösung, Auslegung, Erklärung, Deutung, quaestionum obscurarum, Vitr.: verborum, Cic.: naturae, Cic.: expl. fabularum et enodatio nominum, Cic. – Plur., Vitr. 4, 3, 6. – 3) die getroffene Vorrichtung, vitae explicationes, Vitr. 10, 1, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > explicatio
-
3 argumentatio
argūmentātio, ōnis, f. (argumentor), die Ausführung-, Darlegung des Beweises aus Tatsachen, die Beweisführung, argumentatio est explicatio argumenti, Cic.: argumentis dico, non argumentatione, Quint.: argumentationem concludere, Cic.: argumentationis summa, Cic.: Plur., Cic. de inv. 1, 49.
-
4 circumcisus
circumcīsus, a, um, PAdi. (v. circumcido), rings abgeschnitten, I) v. Örtl., steil, saxum, Cic.: collis ex omni parte circumcisus, Caes.: (Henna urbs) tota ab omni aditu circumcisa atque directa est, rings steil abgeschnitten, Cic. – II) übtr. = σύντομος, a) übh., rings beschnitten, beschränkt, quid enim tam circumcisum, tam breve, quam hominis vita longissima, Plin. ep. 3, 7, 11. – b) v. Ausdruck, rings zugeschnitten, gedrängt, kurzgefaßt, oratio rotunda et undique circumcisa, Quint.: oratio c. et brevis, Plin. ep.: c. explicatio, Quint.
-
5 circumscriptus
circumscrīptus, a, um, PAdi. m. Compar. (v. circumscribo), I) scharf begrenzt, bündig, brevis et circumscripta quaedam explicatio, Cic. de or. 1, 189: c. verborum ambitus, Cic. or. 38. – II) beschränkt, in contionibus idem qui in orationibus est; pressior tamen et circumscriptior et adductior, Plin. ep. 1, 16, 4.
-
6 dissero [2]
2. dis-sero, seruī, sertum, ere, auseinander reihen = mit Worten auseinandersetzen, erörtern, entwickeln, ausführlich besprechen, über etw. sich auslassen, sich verbreiten, sich aussprechen, sich erklären, einen Vortrag halten, sprechen, mit allg. Acc., ista, eadem, Cic.: res, Liv.: quod in senatu pluribus verbis disserui, Cic.: m. bestimmtem Acc., libertatis bona, Tac.: eius negotii initium, ordinem, finem curatius, Tac.: m. folg. Acc. u. Infin., Cic.: m. folg. indir. Fragesatz (m. quomodo, qui, quid), Cic., Liv. u. Quint.: m. Praeposs. (bes. m. de) m. u. ohne (bes. allg.) Acc., quae Socrates supremo vitae die de immortalitate animorum disseruisset, Cic.: per conciliabula et coetus seditiosa de continuatione tributorum etc., aufrührerische Reden führen, Tac.: quae saepissime inter me et Scipionem de amicitia disserebantur, Cic.: diss. de re publica, Cic.: de teste, Cic.: pro legibus suis, Liv.: contra ista, Cic.: adversus ea, Tac.: cum alqo, Cic.: cum alqo de alqa re, Cic.: in utramque partem, Cic.: de alqa re in contrarias partes, Cic.: m. Advv. u. dgl., contra diss., Cic.: varie diss., Cic.: bene, accurate, Cic.: in od. ad hunc modum, Sall. u. Curt.: hoc modo, Sall.: absol., in disserendo mira explicatio, Cic.: disserendi subtilitas, Cic.: acumen disserendi, scharfsinnige Erörterung, Quint.
-
7 enodatio
-
8 inflatus [1]
1. īnflātus, a, um, PAdi. (v. inflo), I) aufgeblaen, aufgeschwollen, strotzend, sich erhebend, collum, Cic.: capilli, fliegende, Ov.: vestis inflatior, Tert.: cui altera bucca inflatior erat, Suet. – II) übtr.: a) zornig, animus, Cic. u.a. – b) aufgebläht, stolz, übermütig (Ggstz. timidus; vgl. Drak. Liv. 37, 12, 4. Weißenb. Liv. 24, 32, 3), m. Abl. loc., inflatus animo, Val. Max. 7, 1, 2: m. Abl. causae, laetitiā, spe, Cic.: successu tantae rei, Liv.: iactatione, Liv.: m. Dat., puteali et feneratorum gregibus, gegenüber den usw., Cic.: absol., ipse iuvenis haud dubie inflatior redierat, Liv. 39, 53, 8. – c) schwülstig, oratio, Cornif. rhet.: explicatio (Ggstz. infracta et. in morem cantici ducta), Sen.: orator, Quint.: rhetor, Suet.
-
9 rudens [1]
1. rudēns, entis, m., das starke Seil, bes. Schiffsseil, Tau, um Segelstangen u. Segel anzuziehen u. zu befestigen, rudentis explicatio, Cic.: rudentum sibilus, Pacuv. fr.: stridor rudentum, Verg.: rudentum materiae, Solin.: e capillo torti rudentes (Stränge an der Katapulte u. Balliste), Vitr.: candidaque intorti sustollant vela rudentes, Catull.: dum hanc tibi quam trahis rudentem complico, Plaut.: rudentem explicuit immensum, bildl. = zählte eine un. Reihe von Tatsachen auf, Amm. 29, 1, 6. – Sprichw., rudentibus apta fortuna, an die Schiffstaue angeheftetes, folglich sehr ungewisses Glück, Cic. Tusc. 5, 40. – meton. = Schiff od. Schiffahrt, Val. Flacc. 1, 627. – / Als fem. b. Plaut. rud. 938. – Abl. Sing. gew. rudente, selten rudenti, wie Vitr. 10, 2, 4: Genet. Plur. gew. rudentum, selten rudentium, wie Vitr. 10, 12 (18), 2 u. 10, 13 (19), 6. Prud. c. Symm. 2. praef. 13.
-
10 argumentatio
argūmentātio, ōnis, f. (argumentor), die Ausführung-, Darlegung des Beweises aus Tatsachen, die Beweisführung, argumentatio est explicatio argumenti, Cic.: argumentis dico, non argumentatione, Quint.: argumentationem concludere, Cic.: argumentationis summa, Cic.: Plur., Cic. de inv. 1, 49.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > argumentatio
-
11 circumcisus
circumcīsus, a, um, PAdi. (v. circumcido), rings abgeschnitten, I) v. Örtl., steil, saxum, Cic.: collis ex omni parte circumcisus, Caes.: (Henna urbs) tota ab omni aditu circumcisa atque directa est, rings steil abgeschnitten, Cic. – II) übtr. = σύντομος, a) übh., rings beschnitten, beschränkt, quid enim tam circumcisum, tam breve, quam hominis vita longissima, Plin. ep. 3, 7, 11. – b) v. Ausdruck, rings zugeschnitten, gedrängt, kurzgefaßt, oratio rotunda et undique circumcisa, Quint.: oratio c. et brevis, Plin. ep.: c. explicatio, Quint.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumcisus
-
12 circumscriptus
circumscrīptus, a, um, PAdi. m. Compar. (v. circumscribo), I) scharf begrenzt, bündig, brevis et circumscripta quaedam explicatio, Cic. de or. 1, 189: c. verborum ambitus, Cic. or. 38. – II) beschränkt, in contionibus idem qui in orationibus est; pressior tamen et circumscriptior et adductior, Plin. ep. 1, 16, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumscriptus
-
13 dissero
1. dis-sero, sēvī, situm, ere, I) auseinander-, in Distanzen säen, aussäen, Varro LL., Col. u.a. – II) übtr., in Abständen in die Erde setzen, taleas, Caes. b. G. 7, 73, 9. – ⇒ Perf. disseruere, Suei poët. mor. 8 M. (bei Macr. sat. 3, 18, 12). Vgl. 2. consero a. E.————————2. dis-sero, seruī, sertum, ere, auseinander reihen = mit Worten auseinandersetzen, erörtern, entwickeln, ausführlich besprechen, über etw. sich auslassen, sich verbreiten, sich aussprechen, sich erklären, einen Vortrag halten, sprechen, mit allg. Acc., ista, eadem, Cic.: res, Liv.: quod in senatu pluribus verbis disserui, Cic.: m. bestimmtem Acc., libertatis bona, Tac.: eius negotii initium, ordinem, finem curatius, Tac.: m. folg. Acc. u. Infin., Cic.: m. folg. indir. Fragesatz (m. quomodo, qui, quid), Cic., Liv. u. Quint.: m. Praeposs. (bes. m. de) m. u. ohne (bes. allg.) Acc., quae Socrates supremo vitae die de immortalitate animorum disseruisset, Cic.: per conciliabula et coetus seditiosa de continuatione tributorum etc., aufrührerische Reden führen, Tac.: quae saepissime inter me et Scipionem de amicitia disserebantur, Cic.: diss. de re publica, Cic.: de teste, Cic.: pro legibus suis, Liv.: contra ista, Cic.: adversus ea, Tac.: cum alqo, Cic.: cum alqo de alqa re, Cic.: in utramque partem, Cic.: de alqa re in contrarias partes, Cic.: m. Advv. u. dgl., contra diss., Cic.: varie diss., Cic.: bene, accurate, Cic.: in od. ad hunc modum, Sall. u. Curt.: hoc modo, Sall.: absol., in disserendo mira explicatio, Cic.: disserendi subtilitas, Cic.: acumen disserendi, scharfsinnige Erörterung, Quint.————————3. dis-sero, āvī, āre, trennen, Ter. Maur. 98. -
14 enodatio
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > enodatio
-
15 inflatus
1. īnflātus, a, um, PAdi. (v. inflo), I) aufgeblaen, aufgeschwollen, strotzend, sich erhebend, collum, Cic.: capilli, fliegende, Ov.: vestis inflatior, Tert.: cui altera bucca inflatior erat, Suet. – II) übtr.: a) zornig, animus, Cic. u.a. – b) aufgebläht, stolz, übermütig (Ggstz. timidus; vgl. Drak. Liv. 37, 12, 4. Weißenb. Liv. 24, 32, 3), m. Abl. loc., inflatus animo, Val. Max. 7, 1, 2: m. Abl. causae, laetitiā, spe, Cic.: successu tantae rei, Liv.: iactatione, Liv.: m. Dat., puteali et feneratorum gregibus, gegenüber den usw., Cic.: absol., ipse iuvenis haud dubie inflatior redierat, Liv. 39, 53, 8. – c) schwülstig, oratio, Cornif. rhet.: explicatio (Ggstz. infracta et. in morem cantici ducta), Sen.: orator, Quint.: rhetor, Suet.————————Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inflatus
-
16 rudens
1. rudēns, entis, m., das starke Seil, bes. Schiffsseil, Tau, um Segelstangen u. Segel anzuziehen u. zu befestigen, rudentis explicatio, Cic.: rudentum sibilus, Pacuv. fr.: stridor rudentum, Verg.: rudentum materiae, Solin.: e capillo torti rudentes (Stränge an der Katapulte u. Balliste), Vitr.: candidaque intorti sustollant vela rudentes, Catull.: dum hanc tibi quam trahis rudentem complico, Plaut.: rudentem explicuit immensum, bildl. = zählte eine un. Reihe von Tatsachen auf, Amm. 29, 1, 6. – Sprichw., rudentibus apta fortuna, an die Schiffstaue angeheftetes, folglich sehr ungewisses Glück, Cic. Tusc. 5, 40. – meton. = Schiff od. Schiffahrt, Val. Flacc. 1, 627. – ⇒ Als fem. b. Plaut. rud. 938. – Abl. Sing. gew. rudente, selten rudenti, wie Vitr. 10, 2, 4: Genet. Plur. gew. rudentum, selten rudentium, wie Vitr. 10, 12 (18), 2 u. 10, 13 (19), 6. Prud. c. Symm. 2. praef. 13.————————2. rudēns (Partiz.) s. rudo.
См. также в других словарях:
explicatio — index analysis, development (progression), explanation, solution (answer) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
explicatio — (лат.) истолкование … Словарь ботанических терминов
explicatio — /ekspbkeysh(iy)ow/ In the civil law, the fourth pleading; equivalent to the surrejoinder of the common law … Black's law dictionary
explicatio — /ekspbkeysh(iy)ow/ In the civil law, the fourth pleading; equivalent to the surrejoinder of the common law … Black's law dictionary
explicatio — A pleading under the civil law which corresponded to the surrejoinder of the common law … Ballentine's law dictionary
Complicatio — explicatio — (лат.) свёртывание развёртывание (Николай Кузанский). Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 … Философская энциклопедия
expl. — explicatio обозначение (рисунков на таблице) … Latin abbreviations in biology
Explikation — (lat. explicatio Auseinandersetzung, Darlegung, Entwirrung, Erläuterung, Deutung, Ausdrücklichmachung von lat. explicare) bedeutet allgemein Erklärung, Erläuterung, insbesondere die Erklärung eines Begriffes; spezifisch nach Carnap und folgend in … Deutsch Wikipedia
explication — [ ɛksplikasjɔ̃ ] n. f. • 1322; lat. explicatio ♦ Action d expliquer, son résultat. 1 ♦ Développement destiné à faire comprendre qqch. ⇒ commentaire, éclaircissement. Les explications de l Écriture. ⇒ exégèse, interprétation. Explications jointes… … Encyclopédie Universelle
JOHANNES Apostolus et Euangelista — ictus Theologus et Senior, quia post reliquos Apostolos omnes Mortuus, fil. Zebedaei, frater Iacobi Maioris. A Christo Serv. insignitur dilectus, utpote qui in eius sinu recubit, et Moriens ei Matrem commendavit. praedicavit cuangelium Asianis,… … Hofmann J. Lexicon universale
PSALMI — I. PSALMI vox sacra. Horum significatio laxa admodum est, cum libri Canonici V. T. in Mosen, Psalmos et Prophetas dividuntur, Strictius vocem usurpant, qui illam ad denotandos 5. libros Poeticos, Iobum, Psalmos, Proverbia, Ecclesiasten et… … Hofmann J. Lexicon universale