-
1 exitus
[st1]1 [-] exitus, a, um: part. passé de exeo. - exita aetas, Fest.: déclin de l'âge. [st1]2 [-] exitŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de sortir, sortie; chemin pour sortir, issue. - [abcl]b - mort, fin. - [abcl]c - issue, conclusion, événement, résultat, aboutissement, fin, conclusion, terme, but, effet. - [abcl]d - désinence, terminaison (t. de gram).[/b]* * *[st1]1 [-] exitus, a, um: part. passé de exeo. - exita aetas, Fest.: déclin de l'âge. [st1]2 [-] exitŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de sortir, sortie; chemin pour sortir, issue. - [abcl]b - mort, fin. - [abcl]c - issue, conclusion, événement, résultat, aboutissement, fin, conclusion, terme, but, effet. - [abcl]d - désinence, terminaison (t. de gram).[/b]* * *Exitus, pen. corr. Aliud participium, apud antiquos. vnde apud Festum, Ad exitam aetatem. L'aage derniere.\Exitus, huius exitus, pen. corr. Issue, Sortie, Fin, Bout.\Exitus anni. Liuius. La fin de l'annee.\Excitus orationis. Caes. La fin d'un propos.\Exitus principio simillimus. Cic. L'issue toute semblable au commencement.\Ad exitum. Cicero. Sur la fin.\Secundi exitus. Horat. Bonne et heureuse fin.\Tristes exitus. Cicero. Piteuse fin.\Exitus accessit verbis. Ouid. Il est advenu ainsi qu'il avoit predict.\Ad exitum adducere aliquid. Cic. Parfaire.\Contigit exitus quem optamus. Cicero. La fin a esté telle que nous desirons.\Ad bonos exitus vota ducit Liber. Horat. Meine à bonne fin, Donne bonne issue.\Praestare exitu pollicita. Plancus Senatui. Faire en la fin ce qu'on a promis.\Exitus sequitur verba. Ouid. La fin est telle qu'on avoit dict.\In vnum exitum spectare. Cic. Regarder et considerer la fin.\In exitu est iam meus Consulatus. Cic. Est à bout.\Exitus alueorum. Plin. Les trous ou pertuis. -
2 determinatio
determinātĭo, ōnis, f. borne, limite, fin, extrémité; conclusion.* * *determinātĭo, ōnis, f. borne, limite, fin, extrémité; conclusion.* * *Determinatio, Verbale. Cicero, Extrema ora et determinatio mundi. Le bord, La lisiere et limite du monde.\Exitus et determinatio orationis. Cic. La fin.
См. также в других словарях:
fin — I. La Fin de quelque chose que ce soit, Meta, Finis, Terminus. La fin et issue de quelque chose, Euentus, Exitus. La fin de tout, c est la mort, Extremum omnium mors. La fin d un propos, Exitus orationis. La cause et fin finale pourquoy on a… … Thresor de la langue françoyse