Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

exhibere

  • 1 exhibere

    1) представлять: exhibitio, предъявление, показание (1. 22 D. 50, 16. 1. 246 eod. "exhibet, qui praestat eius, de quo agitur, praesentiam"), особенно в actio ad exhibendum (tit. D. 10, 4. C. 3, 42) обозн.: выдавать, предъявлять предмет спора, поверка в подлинности и тождестве предметов, осмотр вещи (1. 2 D. cit.: 1. 9 § 5 eod.: cf. § 3 J. 4, 17);

    cp. список мест, в которых говорится о аctio acl exh. y Wlassak, Edikt. p. 127;

    actio ad exh. считается приготовительным средством защиты, затем следует обыкновенно главный иск (1. 1 3. § 3 seq. D. cit.); (1. 6 eod. 1. 7 § 2 eod.).

    2) выдавать, возвращать;

    actio ad exhib. применяется особенно а) когда дело касается возврата вещи, находящегося случайным образом во владении другого лица (1. 5 § 2 seq. 1. 9 § 1 eod.), или когда кто-либо незаконно завладел вещью (1. 7 § 1 D. 13, 1. 1. 1 § б D. 43, 16);

    b) когда дело о вознаграждении за вред и убытки возбуждается протиив того, кто dolo fecit, quo minus possideret (1. 9. 14 D. h. t. 1. 11 § 2 D. 12. 1. 1. 1 § 2 D. 47, 3).

    3) в interdictum de tabulis exhibendis обознач.: представление, показание подлинного завещания: exhbitio, представление (1. 2 § 7. 8 D. 29, 3. tit. D. 43, 5. 1. 3 § 8 eod.); вооб. exhibere и edere s. 1. a обознач.: представлять письменные доказательства, документы, счета: exh. instrumenta, cautiones (1. 10 D. 12, 3. 1. 52 pr. D. 19, 1. 1. 82 D. 35. 1. 1. 2 § 1 D. 49, 14), rationes (1. 1 § 3 D. 27, 3. 1. 50 D. 35, 2. 1. 41 § 17 D. 40, 5). 4) по отношению к interdictum de homine libero exhibendo обознач: освободить кого из-под своей власти (tit. D. 43, 29. - 1. 3 § 8 cit.);

    interdictum de liberis exhibendis и de uxore exhibenda (1. 1. 2. D. 43, 30);

    exhibitio liberorum (1. 3 § 1 eod.).

    5) привлечь кого к делу на суд: exhibitio, явка к суду (1. 17 D. 2, 4. 1. 4 D. 2,6. 1. 4 D. 2, 8. 1. 1 pr. D. 2, 9. 1. 28 § 2 D. 12, 2. 1. 45 § 3 D. 17. 1. 1. 1 § 2 D. 26, 7. 1. 2 § 2. 1. 4 D. 48, 3);

    exhibitio testium (l. 20 C. 9, 1).

    6) обозначать, определять;

    testium nomina exh. (1. 39 pr. D. 4, 8. 1. 24 D. 49, 14).

    7) оказывать, exh. diligentiam. negligentiam (1. 10 pr. D. 16, 2. 1. 2 § 1 D. 18, 6. 1. 17 pr. D. 23, 3. 1. 24 § 5 D. 24, 3);

    fidem (1. 1 § 2 D. 19, 5. 1. 8 D. 26, 1).

    8) исполнять, оказывать, давать, exh. alicui humanitatem (1. 1 § 4 D. 3, 1), reverentiam, honorem (1. 4 § 16 D. 44, 4), operas, ministerium (1. 23 pr. D. 41, 1. 1. 17 pr. D. 50, 1), cibum, potum, tectum (1. 1 § 4 D. 50, 4);

    operam exh. alicui (1. 1 § 18 D. 14, 1);

    exh. patrocinium (1. 2 C. 2, 9), partes suas, iurisdictionis suae partes (1. 6 C. 3, 29. 1. 4 C. 5, 53. 1. 1 C. 11, 37);

    exh. actiones = cedere (1. 57 D. 30. 1. 35 § 1 D. 18, 1);

    exhibitio (publici) cursus, управление публичною почтою (1. 4 C. 1, 3. 1. 14 C. 12, 51);

    exhibitio educationis, покрытие издержек на воспитание (1. 2 C. 5, 50).

    9) содержать кого, кормить = alere;

    exhibitio, содержание, пропитание (l. 1 § 2 D. 1, 12. 1. 34 D. 3, 5. 1. 5 pr. § 1. 3-7 D. 25, 3. § 15 eod. 1. 3 § 3 D. 27, 2. 1. 10 § 2 D. 34, 1. 1. 26 § 2 D. 36, 2. 1. 17 pr. D. 44, 4);

    onus exhibendae uxoris (1. 60 § 3 D. 17, 1. 1. 42 § 2 D. 24, 3);

    exh. familiam (1. 10 § 7 D. 15, 3);

    ad nautas exhib. mutuari (1. 1 § 8 D. 14, 1. 1. 5 pr. D. 22, 2);

    ex operis vel artificio suo se exh. (1. 11 § 1 D. 10, 4. 1. 98 D. 29, 2. 1. 18 § 9 D. 33, 7).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > exhibere

  • 2 causa

    1) причина, а) вообще причина чего-нибудь causam praestare, praebere mortis (1. 7. § 6. 1. 51. pr. D. 9, 2. 1. 4 § 1. 1. 15. pr. D. 48, 8), causam praestare discidii (1. 12 § 13. D. 38, 5); (Gai. I. 18. 74. 29. 32. 38. 41. 66. III. 5, erroris causae probatio, I. 67. 75. 87. II. 142);

    b) как причина действия человека (мотив - цель); (1. 1 § 2. D. 43, 17. 1. 1 § 5 D. 3, 1. 1. 51. pr. D. 3, 3), именно = justa causa, достаточный повод (Gai. I. 53. supra modum et sine causa in servos suos saevire, sine causa servum suum occidere); § 4-6 I. 1, 6. 1. 9. § 1 D. 26, 8. 1. 9. 11. 15. § 2-4. 1. 16. 25. D. 40, 2); (1. 15 § 2. D. 1, 7), часто также c прибавлением justa causa, напр. justae causae, cur judicium arripere nolit (1. 45 pr. D 3, 3); (1. 17. § 3 D. 22, 1); (1. 30 § 2 D. 3, 5. 1. 36. D. 40, 5); (1. 3 D. 4, 1); 1. 25 pr. D. 22, 3);

    c) главное побуждение, которое вызывает какое-нибудь действие, оказывание услуг, предоставление кому-нб. имущественных выгод: иногда обоз. юридический акт, который содержит в себе эту причину; также повод, побуждающий делать завещательные или дарственные распоряжения в пользу третьих лиц (§ 31 J. 2, 20. 1. 17 § 2. 3. 1. 72 § 6 D. 35, l). - justa causa, причина, оправданная уважительными обстоятельствами, j. c. erroris = с. justi erroris, j. с. traditionis, pollicitationis etc. (1. 25. pr. D. 22, 3. 1. 31 pr. D. 41, 1. 1. 1 § 1 D. 50, 12), causa in praeteritum confertur (1. 12 D. 35, 1), (1. 194 D. 50, 16), dotis causa perpetua est (1. 1 D. 23, 3). - a) causa possessionis обознач. законное основание владения т. е. владелец должен доказать титул, на основании которого он владеет (1. 3 § 4. 19. 1. 19 § 1 D. 41, 2), sive vera sit, sive falsa (1. 5 D. 6, 2), causae acquirendi (1. 3 § 21 eod 1. 36 D. 41, 1), lucrativa causa (1. 82 pr. D. 30. 1. 19 D. 44, 7). - b) при обязательных отношениях саusa (civilis) есть внешний признак, доставляющий доказательство, что стороны действительно приняли на себя обязательство (pr. J. 1, 21), causa, ex qua certum petatur (1. 9 pr. D. 12, 1. ср. 1. 18 D. 46, 4. 1. 11 D. 50, 16), ex causa emtionis in creditum labire, обязательство, вытекающее из договора купли-продажи, превратить в обязательство из займа (1. 3 § 3 D. 14, 6);

    causa debendi, законное основание долга (1. 49 § 2 D. 15, 1). Иногда causa обоз. источник обязательств, obl. nascuntur ex variis causarum figuris (1. 1 pr. D. 44, 7). - г) в учении о кондикциях обозн. causa побудительную причину предоставления кому-нб. имущественную выгоду, в том смысле, что то, что было дано без основания, можно требовать назад (tit. D. 12, 7. D. 12, 4. D. 12, 5).

    2) заковное основание свойства, особенности предмета, causa actionis, 1. 27 D. 44, 2., ex с. adjecta petere, 1. 11 § 2. eod., c. conditionis, 1. 96 § 4 13. 46, 3., ex noxali c. agere, D. 2, 9. 3) causa после родительн. пад. обоз. цель юриди-ческого акта, напр. conditionis implendae causa dare, 1. 30 § 7 D. 35, 2, donandi, credendi, contrahendi causa, 1. 20 D. 12, 1. 1. 65 § 4 D. 36, 1. 1. 25 § 1 D. 44, 7. 1. 49 D. 46, 3. 4) дело, in publicis causis filius fam. loco patrisfam. habetur (1. 9 D. 1, 6), certarum rerum vel causarum testamento tulor dari non potest (1. 12 D. 26, 2);

    causam perorare (Gai. IV. 15).

    5) спор, процесс: causam agere (см. s. 9), audire (см. s. 5a);

    causae suae adesse (1. 69 D. 3, 3);

    causam suam prodere (1. 4 § 4 D. 3, 2);

    de causis cognoscere (1. 10 D. 1, 18);

    causae cognitio (см.); (1. 1 § 3 D. 3, 6);

    c. existimationis (1. 103 D. 50, 16. 1. 104 D. 50, 17);

    bona, mala c. (1. 63 § 2 D. 21, 2. 1. 30 D. 34, 3);

    nova instrumenta causae suae reperire (1. 27 D. 44, 2);

    eandem c. facit origo petitionis (1. 11 § 4 eod.);

    causa cadere (см. s. 2);

    causam perdere (1. 63 § 2. D. 21, 2);

    causam dicere, защищаться (1. 25 § 1 D. 29, 5);

    causas dicere, orare, вести дела (1. 1. 2 § 43 D. 1, 2); отсюда causidicus, адвокат (1. 6 C. 2, 6), causidicina, должность адвоката (1. 188 C. Th. 12, 1).

    6) положение, отношение: ип pristinam c. reverti (l. 6 pr. D. 1, 8);

    pristinam c. restituere, praeteritam c. sarcire (1. 1 § 31. 1. 3 § 17. D. 43, 16), in eandem c. restituere (1, 9 § 1. eod.);

    in eandem c. exhibere, sistere (1. 1 pr. § 1. D. 2, 9);

    in causa redhibitionis s. in ea c. esse, ut redhiberi debeat (1. 10 § 21. 33 pr. D. 21, 1);

    causa melior - deterior (1. 5 D. 2, 9. 1. 27 § 3 D. 2, 14. 1. 87 D. 50, 17), melior est c. possidentis (1. 126 § 2. 1. 128 pr. eod.);

    emtoris c. eadem esse debet, quae fuit auctoris (1. 156 § 3 eod.);

    c. servilis (1. 3 § 1 D. 4, 5), statuliberi (1. 2 pr. D. 40, 7), de alterius causa et facto non scire, de facti causa errare (1. 3 pr. D. 22, 6. 1. 10 D. 26, 5);

    in c. caduci esse (см. caducus s. 2).

    7) особ. юридическое отношение, c. proprietatis (1, 30 § 2 D. 41, 1);

    c. bonorum, обозначая собственность (1. 52 § 1 D. 45, 1);

    extra c. bonorum defuncti computari (1. 68 D. 31); (1. 52. D. 41, 2);

    o. hereditaria, наследственное отношение (1. 5 § 5 D. 36, 4), c. legati (1. 11 § 3. 1. 91 § 2 D. 30), obligationis, обязательное (1. 20 D. 24, 1);

    debiti, долговое (1. 7 pr. D. 12, 4);

    naturalium obligationum (1. 40 pr. D. 36, 1);

    e. naturalis = obligatio nat. (1. 3 § 7 D. 2, 2);

    in totam c. spondere, ручаться за все долги (1. 91 § 4 D. 45, 1); ип оmnem с. acceptus fidejussor (1. 56 § 2 D. 46, 1); ип оmnem с. conductionis se obligare (1. 54 pr. D. 19, 2);

    in omnem c. emti fidem adstringere (1. 5 C. 4, 54);

    omnis c. adversus rerum et fidejassorem dissoluta (1. 7 § 1 D. 2, 15);

    in duriorem s. leviorem c. adhiberi, accipi, о поручителях, которые обязываются к долгу большому или меньшему, против обязательства главного должника (1. 8 § 7. 1. 34 D. 46, 1);

    ex c. fidejussionis s. accessionis liberari (1. 5 D. 46, 1. 1. 95 § 3 D. 46, 3), (1. 4 § 1. D. 22, 1); in causam pignoris cadere (см. cadere s. 4);

    pignoris c. perimitur (1. 1 § 2 D. 20, 1);

    totius pignoris, pignorum c. (1. 6 pr. 1. 13 D. 20, 4);

    pignoris causam habere, иметь право залога (1. 4 D. 42, 6);

    indivisa pignoris causa (1. 55 D. 21, 2);

    privilegia causae, связанные с юридическим отношением, против. priy. personae, личные преимущества (1. 196 D. 50, 17);

    causae magis, quam personae beneficium praestare (1. 29 D. 42 1), non causae, sed personae succurrere (1. 42, D. 26, 7).

    8) юридические свойства предмета, со всеми правами, обязанностями, доходами и убытками, tota causa fundi (1. 30 § 3 D. 32);

    fundus cum sua causa transit (1. 18 § 2 D. 13, 7); (1. 67 D. 18, 1. 1. 2 pr. 1. 36 D. 40, 7); если говорится о restitutio, exhibitio или praestatio omnis causae, то под causa разумеется совокупность всех доходов, которые потерял истец вследствие того, что не владел вещью (потерянная прибыль) (1. 31 pr. D. 12, 1. 1. 12 pr. D. 4, 2. 1. 20. D. 6, 1. 1. 9 § 7 D. 10, 4. 1. 1 § 24 D. 16, 3. 1. 8 § 6 D. 43, 26. 1. 35. 246 § 1 D. 50, 16);

    causam s. omnem c. praestare (1. 17 § 1 D. 6, 1. 1. 2. 3 § 1. 1. 8 D. 22, 7);

    rei causam exhibere (§ 3 J. 4, 17).

    9) сущность, значение, понятие: c. juris honorarii (1. 95 § 3 D. 46, juris et voluntatis (1. 77 § 12 D. 31), contractus (1. 8 pr. D. 17, 1). in causam fideicomm. et codicillorum vim prioris testam. convertere (1. 19 pr. D. 29, 1);

    ad causam testamenti pertinere videtur id, quodcumque quasi ad testam. factum sit (1. 2 § 2 D. 29, 3. 1. 1 § 2. 6 D. 43, 5);

    omissa causa testamenti ab intest. hereditatem possidere (tit. D. 29, 4).

    10) случай, de quibus causis scriptis legibus non utimur etc. (1. 32 pr. D. 1, 3);

    in causa jus positum est (1. 52 § 2 D. 9; 2);

    alia c. est si etc. (1. 29 D. 41, 2. 1. 12 § 3 D. 46, 3);

    ex causa (смотря по обстоятельствам) succurrere (1. 11 pr. D. 44, 2).

    11) вид, способ, quatuor c. obligationum (1. 44 pr. 1). 44, 7 и, quatuor c. exsecutione obligationis (1. 85 pr. D. 45, 1);

    c. faciendi (1. 218 D. 50, 16).

    12) определение (1. 1 § 6 D. 7, 9).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > causa

  • 3 opera

    1) старание, труд, fructus, qui diligentia et opera eius (sc. bonae f. emtoris) pervenerunt (1. 45 D. 22, 1. 1. 48 pr. D. 41, 1. 1. 5 § 6 D. 44, 7);

    operam suam accommodare, ingerere (см.);

    operam dare (см. s. 2); (Gai. III. 202);

    gratuitam op. exhibere;

    gratuitae op. (см.);

    operam suam, operas suas locare (см. s. b); (1. 51 § 1 D. 19, 2); особ. о работах, услугах рабов, отпущенников (tit. D. 7, 7; 38, 1. C. 3, 33; 6, 3. 1. 3. 4 D. 7, 7. 1. 5 eod. cf. 1. 1 § 9 D. 35, 2. 1. 2 D. 33, 2. 1. 12 § 3 D. 7, 1. 1. 31 D. 6, 1. cf. 1. 7 § 5 D. 38, 1. 1. 44 § 2 D. 40, 12. 1. 45 pr. D. 29, 2. 1. 47 D. 41, 1. 1. 2 D. 33, 1. 1. 1 D. 38, 1);

    op. fabriles, officiales, liberales (свободные профессии), hutrionicae, pictoriae, pistoriae (см.);

    artificii operas praestare - turpes op. exercere (1. 16 pr. eod. 1. 49 eod.);

    operas praestare, edere;

    operarum praestatio, editio (см.);

    operas exhibere, reddere (см.);

    imponere;

    indicere (см.); (Gai. IV. 162);

    cedit dies operarum;

    cedunt operae (см. cedere s. 7. b); (1. 34. 37 pr. 41. 43 eod. 1. 7 § 4. 9. 1. 46. 47. 48 pr. 51 eod. 1. 7 § 5. 1. 11 § 2. 1. 30 § 1 eod.); тк. рабочая сила животных: op. hominis vel cuius alterius animalis relictae (1. 5 § 3 D. 7, 9);

    opera = употребление (1. 1 § 4 D. 18, 6).

    2) работник, = operarius (1. 137 § 3 D. 45, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > opera

  • 4 aequalis

    I aequālis, e [ aequus ]
    1) ровный (terra O; loca Sl; planities PM)
    2)
    а) равный, одинаковый ( partes C)
    3) (тж. aequali aevo V) одного возраста, одних лет ( amici aequales animis et annis O)
    4) современный (ae. temporum illorum C или illis temporibus L)
    5) равномерный, соразмерный, пропорциональный (membris ae. et congruens Su); мерный, размеренный (ictus O; imber L)
    6) ровный в обращении, уравновешенный (aequalem se omnibus exhibere Eutr)
    II aequālis, is (abl. ī)m., f.
    1) ровесник, сверстник, друг детства (amicus et ae. meus C)
    2) современник (Livius Andronjcus Ennio ae. fuit L)

    Латинско-русский словарь > aequalis

  • 5 molestia

    ae f. [ molestus ]
    1) неприятное чувство, душевная мука, неудовольствие, подавленность, досада, тягота ( vitae molestias minuere C)
    molestiam abere Cощущать или (тж. exhibere C) причинять досаду
    2) неприятность, беспокойство, тягость, обременительность ( sarcinarum Ap)
    m. navigandi Suморская болезнь
    3) натянутость, вымученность, деланность, неестественность ( elegantia sine molestiā C)

    Латинско-русский словарь > molestia

  • 6 naumachia

    Латинско-русский словарь > naumachia

  • 7 negotium

    negōtium, ī n. [ nec + otium ]
    1) занятие, дело, работа, деятельность ( negotia domestica C)
    n. publicum Pl, C, Sl etc. — государственное дело, общественная работа, тж. должность, пост
    n. alicui dare C, Nep, T etc. (mandare C) — возложить на кого-л. (поручить кому-л.) дело
    n. gerĕre (agere) C, QC etc.вести дело (дела)
    quid negotii est? Pl — в чём дело?, что такое? (ср. 2.)
    2) трудность, трудное дело, беспокойство (n. magnum G; satis habui negotii C)
    facĭli (lĕvi) negotio AV, Amm — без особого труда, легко
    3) неприятность, хлопоты ( molestis negotiis implicari C)
    facessĕre C (facere O, exhibēre C) alicui negotia — наделать кому-л. хлопот
    4) обстоятельства, положение ( in atrōci negotio Sl)
    5) военное предприятие, сражение, бой
    6) личность, создание, субъект (n. lentum, notum C)

    Латинско-русский словарь > negotium

  • 8 plurifariam

    plūrifāriam adv. [ plus ]
    2) разнообразно, различно, на разные: лады Dig
    p. superari Ap — быть превзойдённым многими, уступать многим

    Латинско-русский словарь > plurifariam

  • 9 exhibitio

    см. exhibere.

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > exhibitio

  • 10 exhibitorium interdictum

    приказ высшей власти-представить или выдать известный предмет (§. 1 J. 4, 15. 1. 1 § 1. D. 43, 1, см. exhibere s. 3 и 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > exhibitorium interdictum

  • 11 fides

    1) вера, доверие, fidem explere, оправдать доверие (1. 62 D. 12, 6);

    contractus, quos alienam fidem secuti (доверяя другим) instituimus (1. 1, D. 12, 1. I. 84 § 1 D. 50, 17);

    qui pecunias apud mensam, fidem publicam secuti (доверяя общественному кредиту) deposuerunt (1. 24 § 2 D. 42, 5);

    tidem alicuius sequi обозначает также давать кому в долг (1. 41 J. 2, 1:- si is, qui vendidit, fidem emtoris secutus est, dicendum est, statim rem emtoris fieri); в таком же смысле: fidem habere alicui (1. 19 D. 18, 1. 4 § 8 D. 40, 5).

    2) верность, честность, а) вообще;

    egregia in rempubl. fides (1. 1 pr. D. 50, 15);

    fides tutoris (1. 22 D. 34, 9), curatorum (1. 5 § 6. 1. 33 § 1 D. 26, 7);

    res ex fide agenda (1. 60 § 4 D. 17, 1. 1. 53 D. 5, 1. 1. 1 § 4 D. 16, 3. 1. 58. D. 17, 1. 1. 3 D. 22, 3), in fidem alicuius confugere (1. 5 D. 40, 1. 1. 12 D. 38, 5): fidem adhibere, exhibere (1. 7 D. 17, 1. 1. 1 § 2 D. 19, 5), praestare (1. 38 D. 3, 5. 1. 5 § 15. D. 24, 1. 1. 4 D. 27, 5);

    b) по отношению к исполнению данного обещания, слова (1. 1 pr. D. 2, 14);

    fidem praestare pacto, transactioni, placitis, исполнить все условия соглашения (1. 52 § 1 eod. 1. 17 pr. D. 5, 2. 1. 6 C. 2, 4);

    fidem contractus (non) implere (1. 19 § 9 D. 19, 2. 1. 9 D, 19, 5. 1. 26 § 3 D. 23, 4. 1. l0 pr. D. 2, 4. 1. 16 D. 2, 15. 1. 1 pr. 1. 25 pr. D. 13, 5. 11 § 4. 1. 5 pr. D. 16, 3. 1. 5 D. 18, 3);

    fides sacramenti rupta (1. 11 pr. D. 29, 1); слово, обещание, обязанность, tacitam fidem interponere (ut non capienti restituat hereditatem);

    in fraudem legum s. iuris fidem accommodare (1. 46 D. 5, 3. 1. 43. § 3 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 34, 9. 1. 40 § 1 D. 49, 14. 1. 3 C. 6, 50. 1. 67 D. 3, 3);

    fidem exsolvere (l. 5 § 15 D. 24, 1. 1. 40 pr. D. 18, 1); в особ. относится в поручительству: отсюда формула стипуляции: id fide tua esse iubes? (1. 75 § 6 D. 45, 1. 1. 51 pr. D. 46, 1. cf. 1. 60 § 1 D. 17, 1);

    fidem dicere pro aliquo = fideiubere (1. 62 § 1 eod.);

    in fidem suam recipere (1. 49 pr. D. 19, 1);

    fidem suam obligare pro aliquo (1. 27 § 2 D. 16, 1. 1. 28 § 6 D. 34, 3. 1. 54 D. 46, 1);

    fide et periculo alicuius dare (1. 24 eod.);

    fide alterius fideiubere pro alio (1. 53 D. 17, 1. 1. 46 § 1 D. 3, 5).

    3) достоверность, истина, fides instrumentorum (tit. D. 22, 4. C. 4, 21), testium, testationis, testimonii (1. 1 pr. 1. 2. 3. pr. § 1. 1. 13 D. 22, 5. 1. 11 eod. 1. 32. § 1 D. 47, 2), fides alicui contra se habebitur (1. 11 § 1 D. 11, 1. 1. 2 § 2 D. 50, 8. 1. 6 § 1 D. 1, 18);

    fides probationis (1. 49 C. 3, 32. 1. 1 C. 8, 2);

    fides veri, veritatis, (1. 2. 5 C. 2, 1. 1. 6. C. 6, 23. 1. 2 C. 8, 32. 1. 8. C. 8, 54).

    4) христианская вера: ministrt verae orthodoxae fidei (1. 27 C. 1, 3);

    a fide Christianorum discrepare (1. 12 C. 1, 9. I. 4 C. Th. 16, 7); символ веры, fides Nicaena (см.).

    5) bona fides, a) добрая вера, добросовестность, mala fides = dolus: fides bona contraria est fraudi et dolo (1. 3 § 3 D. 17, 2);

    bona fide противоп. per fraudem negotium contrahere (1. 35 pr. D. 19, 2);

    b. fide, non in fraudem, gestum negotium (1. 34 D. 3, 3);

    non mala fide, противоп. callide (1. 5 § 4. D. 26, 8);

    pactum mala fide factum (1. 9 C. 2, 3. 1. 68 pr. D. 18, 1. cf. 1. 18 D. 3, 5. 1. 10 pr. D. 17, 1. l. 5 § 7 D. 26, 7. 1. 32. § 2. 3. 1. 58 § 1. eod.);

    ex b. f. reddere (1. 11 D. 16, 3);

    ex b. f. esse, praestari (1. 22 § 4 D. 17, 1);

    bona f. exigit.: ut, quod convenit, fiat (1. 21 D. 19, 2. cf. 1. 11 § 1 D. 19, 1. 1. 57 D. 50, 17. 1. 1 § 7 D. 16, 3. 1. 23 D. 50, 17);

    contractus, quibus doli praestatio vel b. f. inest (1. 152 § 3 eod. 1. 31 pr. D. 16, 3);

    bonae fidei contractus, двусторонний договор, основанный на доброй вере (1. 11 § 18. 1. 48 D. 19, 1. 1. 32 § 2 D. 22, 1);

    bonae f. iudicium, иск, вытекающий из упомянутого договора, причем усмотрению судьи предоставлялся обширный простор принимать во внимание не только те обстоятельства, которые были указаны в формуле, но и всякие другие, на которые могла сослаться сторона при дальнейшем производстве дела. Bonae fidei iudicium противопоставляется stricti iuris iudicium (§ 30 J. 4, 6. 1. 7 § 5 D. 2, 14. 1. 7 D. 3, 5. 1. 3 § 2 D. 13, 6. 1. 24 D. 16, 3. 1. 54 pr. D. 17, 1. 1. 11. § 1 D. 19, 1. 1. 31 § 20 D. 21, 1. 1. 5 D. 22, 1. 1. 5 pr. cf. I. 2 § 3 D. 44, 1);

    iudicium, quod ex b. f. descendit (1. 57 § 3 D. 18, 1);

    actio, quae ex b. f. oritur (1. 2 § 2 D. 43, 26);

    arbitrium bonae f. iudicis (1. 4 § 2 D. 12, 4);

    b) добрая вера, т. е. убеждение лица в том, что оно не нарушает ничьих прав, действует добросовестно, против. mala fides, напр. bona - mala fide emere;

    bonae fid. emtor (§ 35 J. 2, 1. pr. J. 2, 6. Gai. II. 49. 1. 7 § 11. 17. 1. 13 § 2 D. 6, 2. 1. 27 D. 18, 1. 1. 2 pr. § 1 D. 41, 4. 1. 109 D. 50, 16);

    bona - mala fid. possidere;

    bonae-malae f. possessor (1. 25 § 7 D. 5, 3. 1. 45. D. 6, 1. 1. 48 § 1 D. 41, 1. 1. 3 § 22 D. 41, 2. Gai. II. 43. 45. 1. 38 D. 41, 3. 1. 136. D. 50, 17. 1. 137 eod.);

    bona f. accipere, praestare (Gai. VI. 43. III. 155);

    bona fide diutina possessione capere posse (1. 43 § 1 D. 41, 2);

    bona-mala f. percipere fructus (1. 4 § 2 D. 10, 1);

    bona f. servire (1. 23 § 6 1. 25. § 2. 1. 43 § 3 D. 21, 1. 1. 19. 21. 23. 49. 54. D. 41, 1. 19. 33. D. 45, 3. 1. 12. § 6 D. 40, 12).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > fides

  • 12 gratuitus

    (adi.) без вознаграждения, безмездный (§ 2 J. 3, 14. 1. 1 § 4 D. 17, 1);

    officium (procurationis) grat. esse debet (1. 15 C. 2, 13);

    gratuitam прот. mercede) operam exhibere;

    grat. operae прот. conducere operas (1. 1 § 18. 1. 5 pr. D. 14, 1);

    grat. fidem praestare (1. 38 D. 3, 5. 1. 5 § 1 D. 9, 3. 1. 28 § 2 D. 19, 2. l. 17 pr. D. 19, 5. 1. 5 pr. D. 20, 2. 1 15 § 1 D. 43, 26. 1. 1 § 3 D. 43, 32);

    grat.. pecunia utenda data, grat. pecuniam dare, grat. pecunia uti, беспроцентный заем (1. 2 D. 3, 6. 1. 10 § 8 D. 17, 1. 1. 8 D. 20, 2);

    gratuito (adv.) даром: habitare vel in conducto, vel grat. (1. 1 § 9 D. 9, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > gratuitus

  • 13 instar

    образ, вид: instar operis (1. 21 § 3 D. 39, 1);

    nep. donationis, legati, venditionis, conditionis, iudicii, actionum instar obtinere, habere, exhibere, иметь значение дарения etc., равняться (§ 1 J. 2, 7. 1. 26 § 2 D. 12, 2. 1. 10 § 3 D. 16, 2. 1. 17 D. 39, 6. 1. 3 § 10 D. 43, 19. 1. 37 pr. D. 44, 7. 1. 120 D. 45, 1)ж то же самое обозн. instar esse, напр. sceleris (1. 16 pr. D. 48, 19);

    ad instar, наподобие, по аналогии, ad instar interdicti, actionis experiri, convenire aliq. (1. 17 C. 4, 49. 1. 4 C. 8, 4. 1. 3 C. 8, 8. 1. 4 C. 3, 29).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > instar

  • 14 instrumentum

    1) орудие (всякого рода), весь инвентарь, все хозяйственные орудия, рабы, скот, напр. aestimatum instrumentum (1. 3 D. 19, 2);

    fundus cum instrumento legatus (1. 1 cf. 1. 8. 12 pr. § 1-15 D. 33, 7. 1. 12 pr. cit. 1. 18 § 9 eod. 1. 16 pr. 1. 19 § 1 eod. 1. 23 eod. cf. 1. 13 pr. eod. 1. 88 § 3 D. 31. 1. 3 D. 14, 2. 1. 29 D. 33, 7. 1. 13 § 1. 1. 17 § 1. 2. 1. 18 § 1 eod. 1. 17 pr. 1. 18 pr. § 10 eod.);

    venationis (1. 22 pr. eod.).

    2) доказательства, доводы (1. 1 D. 22, 4. cf. 1. 99 § 2 D. 50, 16); в тесн. см. документ для чего-нб., instrumentis vel testibus probare (1. 10 § 3 D. 2, 13. 1. 3 eod. 1. 36 pr. D. 5, 1. 1. 8 pr. D. 17, 1. 1. 38 § 8 D. 48, 19);

    probationum (1. 27 pr. eod.);

    fides instrumentorum (см. fides s. 3. 1. 11 D. 44, 1);

    instrum. cognoscere (1. 56 pr. D. 50, 16);

    edere, exhibere (см.);

    instrum. nova, postea reperta (1. 35 D. 42, 1. 1. 4 C. 7, 52);

    instrum. emtionis (1. 43 pr. D. 13, 7. 1. 58 § 2 D. 24, 1. 1. 20 C. 4, 49);

    divisionis (1. 35 D. 2, 14);

    donationis (1. 23 0. 8, 54);

    dotale (1. 45 D. 24, 3. 1. 43 § 1 D. 26, 7. 1. 4 C. 5, 11);

    nuptiale (1. 1 eod. 1. 8 § 1 D. 27, 7. 1. 2 § 2 D. 40, 14. 1. 25 C. 7,16. 1. 24 C. 6. 42. 1. 15 C. 6, 50);

    voluntatis (1. 77 § 26 D. 31. 1. 2 pr. D. 29, 3);

    instrum. domestica (см.).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > instrumentum

  • 15 merces

    1) наемная плата, денежное вознаграждение при договоре найма (locatio - conductio) (1. 2 pr. D. 19, 2);

    cp. Gai. III. 152. 147. 162. 205. IV. 28. 147. a) за пользование вещью арендная плата, наемные деньги, (§ 2 I. 3, 14);

    m. doliorum (1. 1 § 3 D. 18, 8);

    horreorum, areae (1. 6 § 2 D. 20, 4);

    hortorum (1. 30 § 1 D. 32);

    domus (1. 28 § 1 D. 19, 2. cf. 91 § 4 D. 32. 1. 1 pr. D. 43, 32. cf. 1. 9 pr. D. 39, 5);

    insulae (1. 53 pr. D. 19, 1);

    agri (1. 15 § 2 D. 19, 2. cf. 1. 7 § 8 D. 24, 3);

    fundi (1. 22 D. 23, 4. 1. 58 § 5 D. 36, 1. 1. 29 D. 5, 3);

    b) за услуги другого (рядная плата), mercede (data aut constituta) operam exhibere прот. gratia, gratis, gratuitam op. exhib. (см.);

    contrarium est officio (услужливость) merces (1. 1 § 4 D. 17, 1. 1. 38 pr. D. 19, 2. 1. 51 § 1 eod. 1. 55 D. 12, 6. cf. 1. 8 § 2 D. 42, 5. 1. 12 § 6 D. 7, 8. 1. 2 D. 33, 2. 1. 25 § 1, 4 D. 38, 1. 1. 32 § 1. 2 D. 40, 9. 1. 4 C. 6, 1. 1. 20 § 1 D. 33, 7. 1. 3 § 5 D. 1, 15. 1. 40 D. 19, 2);

    pro arte (1. 5 pr. D. 4, 9);

    merc. fabrorum (1. 7 § 12 D. 41, 1).

    2) вооб. награда за услуги (1. 34 § 1 D. 39, 5. cf. 1. 9 § 1 D. 4, 2. 1. 19 § 1 D. 39, 5. 1. 27 eod.); гонорар (1. 12 § 5 D. 36, 2 cf. 1. 12 § 3 D. 26, 7. 1. 3 § 2. 1. 4 D. 27, 2. 1. 1 pr. D. 50, 13. 1. 7 D. 9, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > merces

  • 16 subsidium

    1) помощь (1. 10 § 2 cf. 1. 21 § 1 D. 2, 14. 1. 36 pr. D. 28, 6. 1. 5 C. 5, 75). 2) пособие: debitum bonorum subsid. для обозн. законной доли (1. 5 C. 3, 29); содержание: subsid. vitae exhibere alicui (1. 5 C. 8, 47).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > subsidium

  • 17 venalis

    продажный: res ven. (1. 18 § 7 D. 50, 4);

    ven. mancipia (1. 16 § 3 D. 39, 4);

    ven. novicii (1. 11 D. 3, 5. 1. 11 pr. D. 12, 1);

    ven. beneficium (1. 20 pr. D. 37, 4. 1. 27 D. 23, 4);

    perfidia (1. 21 C. 9, 47. 1. un. C. 12, 33): passim ven. formam exhibere, о женщинах (1. 22. C. 9, 9).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > venalis

См. также в других словарях:

  • exhibere — index exhibit Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • EXHIBERE — vox Amphitheatralis, Mart. de Spectac. Epigr. 9. cuius lemma, De Rhinocerote: Praestitit exhibitus totâ tibi, Caesar, arenâ, Quae non promisit proelia rhinoceros. Ad quem locum vide Raderi Notas …   Hofmann J. Lexicon universale

  • exhibere — /egzabiriy/ To present a thing corporeally, so that it may be handled. To appear personally to conduct the defense of an action at law …   Black's law dictionary

  • exhibere — /egzabiriy/ To present a thing corporeally, so that it may be handled. To appear personally to conduct the defense of an action at law …   Black's law dictionary

  • exhibere — To produce; to produce in a court of justice; to offer as an exhibit …   Ballentine's law dictionary

  • ad officium justiciariorum spectat, unicuique coram eis placitanti justitiam exhibere — /aed afish(iy)am jastishiyeriyoram spektat yuwnak(yuw)aykwiy koram iyas plaesataentay jastish(iy)am eksabiriy/ It is the duty of justices to administer justice to every one pleading before them …   Black's law dictionary

  • ad officium justiciariorum spectat, unicuique coram eis placitanti justitiam exhibere — /aed afish(iy)am jastishiyeriyoram spektat yuwnak(yuw)aykwiy koram iyas plaesataentay jastish(iy)am eksabiriy/ It is the duty of justices to administer justice to every one pleading before them …   Black's law dictionary

  • exhiber — [ ɛgzibe ] v. tr. <conjug. : 1> • XIIIe; lat. exhibere, de ex « hors de » et habere « avoir, tenir » 1 ♦ Dr. Produire (un document officiel, une pièce) devant l autorité. ⇒ montrer, présenter, produire, représenter. Exhiber ses papiers, ses …   Encyclopédie Universelle

  • exhiba — EXHIBÁ, exhibez, vb. I. tranz. (Rar) A arăta ceva în public (în mod ostentativ), a etala, a se făli cu ceva. – Din fr. exhiber, lat. exhibere. Trimis de Iris, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  EXHIBÁ vb. v. etala. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa …   Dicționar Român

  • exhibir — (Del lat. exhibere.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Mostrar a una persona o una cosa en público: ■ exhibía orgullosa sus joyas. ► verbo transitivo 2 DERECHO Presentar documentos o pruebas ante quien corresponda. ► verbo pronominal 3 Procurar… …   Enciclopedia Universal

  • exhibieren — ex|hi|bie|ren 〈V. tr.; hat; geh.〉 1. aushändigen, ausstellen (Papiere) 2. darlegen, vorzeigen [<lat. exhibere „vorführen, darbieten“] * * * ex|hi|bie|ren <sw. V.; hat [lat. exhibere = darbieten, zeigen] (bildungsspr., oft abwertend): a) ↑… …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»