-
1 exaedifico
exaedificare, exaedificavi, exaedificatus Vcomplete the building of, construct -
2 exaedifico
ex-aedĭfĭco, āvi, ātum, 1, v. a.I. A.Lit.: oppidum, * Caes. B. C. 1, 15, 2; cf. Liv. 30, 1 fin.: Capitolium (with efficere), Cic. Verr. 2, 5, 19:B.domos et villas,
Sall. C. 12, 3:templa deum,
Liv. 1, 56:hibernacula,
id. ib. 30, 3;navem,
Cic. Verr. 2, 5, 18:hunc mundum,
id. Ac. 2, 40 fin. —Trop., to finish, complete:* II.ne graveris exaedificare id opus, quod instituisti,
Cic. de Or. 1, 35, 164; cf.:suam incohatam ignaviam,
Plaut. Trin. 1, 2, 95.—To turn out of doors:me ex his aedibus,
Plaut. Trin. 5, 2, 3. -
3 gravanter
grăvo, āvi, ātum, 1, v. a. [gravis].I. A.Lit.:B.praefectum castrorum sarcinis gravant,
Tac. A. 1, 20; cf.:ferus Actora magno Ense gravat Capaneus,
Stat. Th. 10, 257:non est ingenii cymba gravanda tui,
Prop. 3, 3 (4, 2), 22:aegraque furtivum membra gravabat onus,
Ov. H. 11, 38:gravantur arbores fetu,
Lucr. 1, 253; cf.:sunt poma gravantia ramos,
Ov. M. 13, 812:ne, si demissior ibis, Unda gravet pennas,
id. ib. 8, 205:quia pondus illis abest, nec sese ipsi gravant,
Quint. 1, 12, 10:stomacho inutilis, nervis inimicus, caput gravans,
Plin. 21, 19, 75, § 128:minui quod gravet (corpus) quolibet modo utilius,
id. 11, 53, 119, § 284:ne obsidio ipsa multitudine gravaretur,
Just. 14, 2, 3; 38, 10, 8; so in pass.:alia die febre commotus est: tertia cum se gravari videret,
weighed down, oppressed, Capitol. Anton. 12; and esp. in perf. part.:gravatus somno,
Plin. 10, 51, 70, § 136; 26, 1, 4, § 6; 33, 1, 6, § 27:vino,
Curt. 6, 11, 28:telis,
id. 8, 14, 38:ebrietate,
id. 5, 7, 11:cibo,
Liv. 1, 7, 5:vino somnoque,
id. 25, 24, 6.—Esp., to make pregnant:C.uterum,
Stat. Th. 2, 614:gravatam esse virginem,
Lact. 4, 12, 2; id. Epit. 44, 1; cf.: semper gravata lentiscus, Cic. poët. Div. 1, 9, 16; Paul. ex Fest. p. 95, 15. —Trop.1.To burden, oppress, incommode:2.nil moror officium, quod me gravat,
Hor. Ep. 2, 1, 264:septem milia hominum, quos et ipse gravari militia senserat,
Liv. 21, 23, 6:sed magis hoc, quo (mala nostra) sunt cognitiora, gravant,
Ov. Tr. 4, 6, 28. —To make more grievous, aggravate, increase:D.tu fortunam parce gravare meam,
id. ib. 5, 11, 30:quo gravaret invidiam matris,
Tac. A. 14, 12:injusto faenore gravatum aes alienum,
Liv. 42, 5, 9.—To lower in tone; hence, gram. t. t., to give the grave accent to a vowel (opp. acuo):II.a littera gravatur,
Prisc. 539, 573 P.—Transf., as v. dep.: grăvor, ātus (lit., to be burdened with any thing, to feel burdened; hence), to feel incommoded, vexed, wearied, or annoyed at any thing; to take amiss, to bear with reluctance, to regard as a burden, to do unwillingly (class.); in Cic. only absol. or with an object-clause, afterwards also constr. with acc.(α).Absol.:(β).non gravabor,
Plaut. Trin. 5, 2, 49: quid gravare? id. Stich. 3, 2, 22:quamquam gravatus fuisti, non nocuit tamen,
id. ib. 5, 4, 40:ne gravare,
Ter. Ad. 5, 8, 19:primo gravari coepit, quod invidiam atque offensionem timere dicebat,
Cic. Clu. 25, 69:ego vero non gravarer si, etc.,
id. Lael. 5, 17:nec gravatus senex dicitur locutus esse, etc.,
Liv. 9, 3, 9:ille non gravatus, Primum, inquit, etc.,
Varr. R. R. 1, 3:spem ac metum juxta gravatus Vitellius ictum venis intulit,
Tac. A. 6, 3:benignus erga me ut siet: ne gravetur,
Plaut. Mil. 4, 6, 15.—With an object-clause:(γ).rogo, ut ne graveris exaedificare id opus, quod instituisti,
Cic. de Or. 1, 35, 164; 1, 23, 107; id. Fam. 7, 14, 1:ne graventur, sua quoque ad eum postulata deferre,
Caes. B. C. 1, 9:quod illi quoque gravati prius essent ad populandam Macedoniam exire,
Liv. 31, 46, 4:tibi non gravabor reddere dilatae pugnae rationem,
id. 34, 38, 3; Curt. 9, 1, 8; 6, 8, 12; Suet. Aug. 34 al.—With acc.:A.Pegasus terrenum equitem gravatus Bellerophontem,
disdaining to bear, throwing off, Hor. C. 4, 11, 27:at illum acerbum et sanguinarium necesse est graventur stipatores sui,
be weary of supporting, Sen. Clem. 1, 12 fin.:matrem,
Suet. Ner. 34:ampla et operosa praetoria,
id. Aug. 72:aspectum civium,
Tac. A. 3, 59 fin.:spem ac metum juxta gravatus,
id. ib. 5, 8; Quint. 1, 1, 11.— Hence, adv. in two forms:grăvātē (acc. to II.), with difficulty or reluctance, unwillingly, grudgingly:B.non gravate respondere,
Cic. de Or. 1, 48, 208;opp. gratuito,
id. Off. 2, 19, 66;opp. benigne,
id. Balb. 16, 36:Canius contendit a Pythio ut venderet: gravate ille primo,
id. Off. 3, 14, 59:qui cum haud gravate venissent,
Liv. 3, 4, 6 Weissenb. (al. gravati):concedere,
id. 42, 43, 2.— Comp.:manus et plantas ad saviandum gravatius porrigere,
Front. ad M. Caes. 4, 12 fin. —grăvanter, with reluctance, unwillingly:reguli Gallorum haud gravanter venerunt,
Liv. 21, 24, 5 Weissenb. (al. gravate); Cassiod. Varr. 4, 5. -
4 gravo
grăvo, āvi, ātum, 1, v. a. [gravis].I. A.Lit.:B.praefectum castrorum sarcinis gravant,
Tac. A. 1, 20; cf.:ferus Actora magno Ense gravat Capaneus,
Stat. Th. 10, 257:non est ingenii cymba gravanda tui,
Prop. 3, 3 (4, 2), 22:aegraque furtivum membra gravabat onus,
Ov. H. 11, 38:gravantur arbores fetu,
Lucr. 1, 253; cf.:sunt poma gravantia ramos,
Ov. M. 13, 812:ne, si demissior ibis, Unda gravet pennas,
id. ib. 8, 205:quia pondus illis abest, nec sese ipsi gravant,
Quint. 1, 12, 10:stomacho inutilis, nervis inimicus, caput gravans,
Plin. 21, 19, 75, § 128:minui quod gravet (corpus) quolibet modo utilius,
id. 11, 53, 119, § 284:ne obsidio ipsa multitudine gravaretur,
Just. 14, 2, 3; 38, 10, 8; so in pass.:alia die febre commotus est: tertia cum se gravari videret,
weighed down, oppressed, Capitol. Anton. 12; and esp. in perf. part.:gravatus somno,
Plin. 10, 51, 70, § 136; 26, 1, 4, § 6; 33, 1, 6, § 27:vino,
Curt. 6, 11, 28:telis,
id. 8, 14, 38:ebrietate,
id. 5, 7, 11:cibo,
Liv. 1, 7, 5:vino somnoque,
id. 25, 24, 6.—Esp., to make pregnant:C.uterum,
Stat. Th. 2, 614:gravatam esse virginem,
Lact. 4, 12, 2; id. Epit. 44, 1; cf.: semper gravata lentiscus, Cic. poët. Div. 1, 9, 16; Paul. ex Fest. p. 95, 15. —Trop.1.To burden, oppress, incommode:2.nil moror officium, quod me gravat,
Hor. Ep. 2, 1, 264:septem milia hominum, quos et ipse gravari militia senserat,
Liv. 21, 23, 6:sed magis hoc, quo (mala nostra) sunt cognitiora, gravant,
Ov. Tr. 4, 6, 28. —To make more grievous, aggravate, increase:D.tu fortunam parce gravare meam,
id. ib. 5, 11, 30:quo gravaret invidiam matris,
Tac. A. 14, 12:injusto faenore gravatum aes alienum,
Liv. 42, 5, 9.—To lower in tone; hence, gram. t. t., to give the grave accent to a vowel (opp. acuo):II.a littera gravatur,
Prisc. 539, 573 P.—Transf., as v. dep.: grăvor, ātus (lit., to be burdened with any thing, to feel burdened; hence), to feel incommoded, vexed, wearied, or annoyed at any thing; to take amiss, to bear with reluctance, to regard as a burden, to do unwillingly (class.); in Cic. only absol. or with an object-clause, afterwards also constr. with acc.(α).Absol.:(β).non gravabor,
Plaut. Trin. 5, 2, 49: quid gravare? id. Stich. 3, 2, 22:quamquam gravatus fuisti, non nocuit tamen,
id. ib. 5, 4, 40:ne gravare,
Ter. Ad. 5, 8, 19:primo gravari coepit, quod invidiam atque offensionem timere dicebat,
Cic. Clu. 25, 69:ego vero non gravarer si, etc.,
id. Lael. 5, 17:nec gravatus senex dicitur locutus esse, etc.,
Liv. 9, 3, 9:ille non gravatus, Primum, inquit, etc.,
Varr. R. R. 1, 3:spem ac metum juxta gravatus Vitellius ictum venis intulit,
Tac. A. 6, 3:benignus erga me ut siet: ne gravetur,
Plaut. Mil. 4, 6, 15.—With an object-clause:(γ).rogo, ut ne graveris exaedificare id opus, quod instituisti,
Cic. de Or. 1, 35, 164; 1, 23, 107; id. Fam. 7, 14, 1:ne graventur, sua quoque ad eum postulata deferre,
Caes. B. C. 1, 9:quod illi quoque gravati prius essent ad populandam Macedoniam exire,
Liv. 31, 46, 4:tibi non gravabor reddere dilatae pugnae rationem,
id. 34, 38, 3; Curt. 9, 1, 8; 6, 8, 12; Suet. Aug. 34 al.—With acc.:A.Pegasus terrenum equitem gravatus Bellerophontem,
disdaining to bear, throwing off, Hor. C. 4, 11, 27:at illum acerbum et sanguinarium necesse est graventur stipatores sui,
be weary of supporting, Sen. Clem. 1, 12 fin.:matrem,
Suet. Ner. 34:ampla et operosa praetoria,
id. Aug. 72:aspectum civium,
Tac. A. 3, 59 fin.:spem ac metum juxta gravatus,
id. ib. 5, 8; Quint. 1, 1, 11.— Hence, adv. in two forms:grăvātē (acc. to II.), with difficulty or reluctance, unwillingly, grudgingly:B.non gravate respondere,
Cic. de Or. 1, 48, 208;opp. gratuito,
id. Off. 2, 19, 66;opp. benigne,
id. Balb. 16, 36:Canius contendit a Pythio ut venderet: gravate ille primo,
id. Off. 3, 14, 59:qui cum haud gravate venissent,
Liv. 3, 4, 6 Weissenb. (al. gravati):concedere,
id. 42, 43, 2.— Comp.:manus et plantas ad saviandum gravatius porrigere,
Front. ad M. Caes. 4, 12 fin. —grăvanter, with reluctance, unwillingly:reguli Gallorum haud gravanter venerunt,
Liv. 21, 24, 5 Weissenb. (al. gravate); Cassiod. Varr. 4, 5. -
5 gravor
grăvo, āvi, ātum, 1, v. a. [gravis].I. A.Lit.:B.praefectum castrorum sarcinis gravant,
Tac. A. 1, 20; cf.:ferus Actora magno Ense gravat Capaneus,
Stat. Th. 10, 257:non est ingenii cymba gravanda tui,
Prop. 3, 3 (4, 2), 22:aegraque furtivum membra gravabat onus,
Ov. H. 11, 38:gravantur arbores fetu,
Lucr. 1, 253; cf.:sunt poma gravantia ramos,
Ov. M. 13, 812:ne, si demissior ibis, Unda gravet pennas,
id. ib. 8, 205:quia pondus illis abest, nec sese ipsi gravant,
Quint. 1, 12, 10:stomacho inutilis, nervis inimicus, caput gravans,
Plin. 21, 19, 75, § 128:minui quod gravet (corpus) quolibet modo utilius,
id. 11, 53, 119, § 284:ne obsidio ipsa multitudine gravaretur,
Just. 14, 2, 3; 38, 10, 8; so in pass.:alia die febre commotus est: tertia cum se gravari videret,
weighed down, oppressed, Capitol. Anton. 12; and esp. in perf. part.:gravatus somno,
Plin. 10, 51, 70, § 136; 26, 1, 4, § 6; 33, 1, 6, § 27:vino,
Curt. 6, 11, 28:telis,
id. 8, 14, 38:ebrietate,
id. 5, 7, 11:cibo,
Liv. 1, 7, 5:vino somnoque,
id. 25, 24, 6.—Esp., to make pregnant:C.uterum,
Stat. Th. 2, 614:gravatam esse virginem,
Lact. 4, 12, 2; id. Epit. 44, 1; cf.: semper gravata lentiscus, Cic. poët. Div. 1, 9, 16; Paul. ex Fest. p. 95, 15. —Trop.1.To burden, oppress, incommode:2.nil moror officium, quod me gravat,
Hor. Ep. 2, 1, 264:septem milia hominum, quos et ipse gravari militia senserat,
Liv. 21, 23, 6:sed magis hoc, quo (mala nostra) sunt cognitiora, gravant,
Ov. Tr. 4, 6, 28. —To make more grievous, aggravate, increase:D.tu fortunam parce gravare meam,
id. ib. 5, 11, 30:quo gravaret invidiam matris,
Tac. A. 14, 12:injusto faenore gravatum aes alienum,
Liv. 42, 5, 9.—To lower in tone; hence, gram. t. t., to give the grave accent to a vowel (opp. acuo):II.a littera gravatur,
Prisc. 539, 573 P.—Transf., as v. dep.: grăvor, ātus (lit., to be burdened with any thing, to feel burdened; hence), to feel incommoded, vexed, wearied, or annoyed at any thing; to take amiss, to bear with reluctance, to regard as a burden, to do unwillingly (class.); in Cic. only absol. or with an object-clause, afterwards also constr. with acc.(α).Absol.:(β).non gravabor,
Plaut. Trin. 5, 2, 49: quid gravare? id. Stich. 3, 2, 22:quamquam gravatus fuisti, non nocuit tamen,
id. ib. 5, 4, 40:ne gravare,
Ter. Ad. 5, 8, 19:primo gravari coepit, quod invidiam atque offensionem timere dicebat,
Cic. Clu. 25, 69:ego vero non gravarer si, etc.,
id. Lael. 5, 17:nec gravatus senex dicitur locutus esse, etc.,
Liv. 9, 3, 9:ille non gravatus, Primum, inquit, etc.,
Varr. R. R. 1, 3:spem ac metum juxta gravatus Vitellius ictum venis intulit,
Tac. A. 6, 3:benignus erga me ut siet: ne gravetur,
Plaut. Mil. 4, 6, 15.—With an object-clause:(γ).rogo, ut ne graveris exaedificare id opus, quod instituisti,
Cic. de Or. 1, 35, 164; 1, 23, 107; id. Fam. 7, 14, 1:ne graventur, sua quoque ad eum postulata deferre,
Caes. B. C. 1, 9:quod illi quoque gravati prius essent ad populandam Macedoniam exire,
Liv. 31, 46, 4:tibi non gravabor reddere dilatae pugnae rationem,
id. 34, 38, 3; Curt. 9, 1, 8; 6, 8, 12; Suet. Aug. 34 al.—With acc.:A.Pegasus terrenum equitem gravatus Bellerophontem,
disdaining to bear, throwing off, Hor. C. 4, 11, 27:at illum acerbum et sanguinarium necesse est graventur stipatores sui,
be weary of supporting, Sen. Clem. 1, 12 fin.:matrem,
Suet. Ner. 34:ampla et operosa praetoria,
id. Aug. 72:aspectum civium,
Tac. A. 3, 59 fin.:spem ac metum juxta gravatus,
id. ib. 5, 8; Quint. 1, 1, 11.— Hence, adv. in two forms:grăvātē (acc. to II.), with difficulty or reluctance, unwillingly, grudgingly:B.non gravate respondere,
Cic. de Or. 1, 48, 208;opp. gratuito,
id. Off. 2, 19, 66;opp. benigne,
id. Balb. 16, 36:Canius contendit a Pythio ut venderet: gravate ille primo,
id. Off. 3, 14, 59:qui cum haud gravate venissent,
Liv. 3, 4, 6 Weissenb. (al. gravati):concedere,
id. 42, 43, 2.— Comp.:manus et plantas ad saviandum gravatius porrigere,
Front. ad M. Caes. 4, 12 fin. —grăvanter, with reluctance, unwillingly:reguli Gallorum haud gravanter venerunt,
Liv. 21, 24, 5 Weissenb. (al. gravate); Cassiod. Varr. 4, 5.
См. также в других словарях:
Erbauen — Erbauen, verb. reg. act. von er und bauen, aufbauen, in die Höhe bauen. 1) Eigentlich. Ein Haus, eine Kirche, einen Tempel erbauen; wofür im Hochdeutschen doch das einfache bauen üblicher ist. Eine Stadt erbauen. 2) Figürlich, zum Guten bewegen… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
bastir — Bastir, Architectari, Condere, AEdificare, Exaedificare, Struere, Praestruere, Instaurare. Bastir une ville, c est la fortifier de tours et bastilles. Bastir maisons de plaisance, où il y a jardinages, Hortos aedificare. Bastir un edifice,… … Thresor de la langue françoyse