Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ex-sībĭlo

  • 21 resibilo

    re-sībilo, —, —, āre
    шипеть в ответ, перен. отвечать колкостями Sid

    Латинско-русский словарь > resibilo

  • 22 sibilatio

    sībilātio, ōnis f. [ sibilo ]
    шипение или свист Vlg, CA

    Латинско-русский словарь > sibilatio

  • 23 allecto [2]

    2. al-lecto (ad-lecto), āre (Intens. v. allicio), auf alle mögliche Weise anlocken, verb. all. et invitare, Cic. de amic. 99, invitare atque all., Cic. de sen. 57: sibilo allectari (v. Tieren), Col. 2, 3, 2.

    lateinisch-deutsches > allecto [2]

  • 24 exibilo

    exibilo, s. ex-sībilo.

    lateinisch-deutsches > exibilo

  • 25 exsibilo

    ex-sībilo, āvī, ātum, āre, I) hinaus-, auszischen, auspfeifen, bes. im Theater, um einem Schauspieler seine Mißbilligung zu bezeigen, griech. εκσυρίττω, Cic. parad. 3, 26. Suet. Aug. 45, 4 (wo exibilabatur). Apul. met. 5, 10. – II) hervorzischen, Stygios aestus fumanti ore, Sil. 6, 219: dirum quiddam, Sen. de ira 3, 4, 2: nescio quid taetrum, Petron. 64, 5.

    lateinisch-deutsches > exsibilo

  • 26 insibilo

    īn-sībilo, āre, I) intr. hineinzischen, -sausen, -brausen, ubi trux insibilat eurus, murmura pinetis fiunt, Ov. met. 15, 603: membris insibilat ignis, Sil. 12, 616: per os eius vox antiqui serpentis insibilat, Ps. Augustin. – II) tr. zischend einhauchen, Sil. 2, 626.

    lateinisch-deutsches > insibilo

  • 27 intactus [1]

    1. in-tāctus, a, um (in u. tango), unberührt, I) im allg.: nix, noch ungeschmolzener (von früheren Jahren her erhaltener), Liv.: cervix iuvencae, vom Joche unberührt, Verg.: thesauri, Hor.: Britannus, unbesiegt, Hor.: intactum ferro corpus, Liv.: bellum intactum trahi, ohne etwas für die Fortsetzung od. Beendigung des Krieges zu tun, Sall.: intactis assidere muris, ohne sie anzugreifen, Liv.: int. saltus, noch unbetretener, poet. = noch unbesungener, Verg.: int. Graecis carmen, von den Gr. noch nicht behandelte Dichtungsart, Hor.: mihi ne hic quidem locus intactus est omittendus, unbehandelt, Quint. – quid intactum nefasti liquimus, Hor. – II) insbes.: a) unverletzt, unversehrt, oft verb. integer et (atque) intactus, integer intactusque, Liv. u. Sil. (vgl. Drak. Liv. 8, 10, 6): prope intacti evasere, Liv.: Pallas (m.), Verg. – b) unberührt = keusch, rein, Pallas (f.), Hor.: cui pater intactam dederat, Verg.: intactior omni Sabinā, Iuven. – c) intactus alqā re od. ab alqa re, unberührt = noch frei von usw., infamiā, cupiditate, religione, Liv.: superstitione, Tac.: intacta perniciosis consiliis plebs, Vell.: regnum bello intactum, Sall. fr.: intactus ab sibilo, ohne ausgezischt zu werden, Cael. in Cic. ep.: ab alieno imperio intacti, Iustin.

    lateinisch-deutsches > intactus [1]

  • 28 obsibilo

    ob-sibilo, āre, hinzischeln, dulces strepitus, ein angenehmes Säuseln von sich geben, Apul. met. 11, 7.

    lateinisch-deutsches > obsibilo

  • 29 resibilo

    re-sībilo, āre, entgegenzischen, Sidon. carm. 9, 83.

    lateinisch-deutsches > resibilo

  • 30 sibilatio

    sībilātio, ōnis, f. (sibilo), das Zischen, Pfeifen, Vulg. sapient. 17, 9: sib. vel stridor, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 14, 198: Plur. Nbf. sifilationes, Non. 531, 5.

    lateinisch-deutsches > sibilatio

  • 31 sibilatrix

    sībilātrīx, trīcis, f. (sibilo), zischend, pfeifend, fistula (= σῦριγξ), Mart. Cap. 9. § 906.

    lateinisch-deutsches > sibilatrix

  • 32 sibilatus

    sībilātus, ūs, m. (sibilo), das Zischen, Pfeifen, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 27, 144: oris risus vel sibilatus, Prob. inst. art. 47, 13 K.

    lateinisch-deutsches > sibilatus

  • 33 sifilo

    sīfilo, sīfilus, s. sībilo, sibilus.

    lateinisch-deutsches > sifilo

  • 34 intactus

    [st1]1 [-] intactus, a, um: - [abcl][b]a - non touché, non atteint, non endommagé, indemne, intact. - [abcl]b - entier, complet. - [abcl]c - pur, non souillé, chaste. - [abcl]d - libre, exempt, préservé de, à l'abri de.[/b]    - caput intactum buxo, Juv. 14, 194: tête non peignée ([tête non touchée par le peigne]).    - exercitus intactus, Liv.: armée fraîche.    - intactus profugit, Sall. J. 54 fin: il s'enfuit sain et sauf.    - intactus grex, Virg.: troupeau (de jeunes taureaux) qui n'a pas porté le joug.    - intacta Pallas, Plin.: la chaste Pallas.    - intactus superstitione: libre de toute superstition.    - intacta regio: contrée non soumise.    - Graecis intactum carmen, Hor. S. 1, 10, 66: genre qui n'a pas été abordé par les Grecs.    - intacta ratione, Plin. 34, 8, 19, § 65: par un procédé tout nouveau.    - Scythae ab alieno imperio intacti, Just. 2, 3: les Scythes qui ont toujours été indépendants.    - intactus Britannus, Hor. Epod. 7, 7: le Breton invaincu.    - intactus omni affectione, Plin.-jn.: inaccessible à tout sentiment de partialité. [st1]2 [-] intactŭs, ūs, m.: intangibilité.
    * * *
    [st1]1 [-] intactus, a, um: - [abcl][b]a - non touché, non atteint, non endommagé, indemne, intact. - [abcl]b - entier, complet. - [abcl]c - pur, non souillé, chaste. - [abcl]d - libre, exempt, préservé de, à l'abri de.[/b]    - caput intactum buxo, Juv. 14, 194: tête non peignée ([tête non touchée par le peigne]).    - exercitus intactus, Liv.: armée fraîche.    - intactus profugit, Sall. J. 54 fin: il s'enfuit sain et sauf.    - intactus grex, Virg.: troupeau (de jeunes taureaux) qui n'a pas porté le joug.    - intacta Pallas, Plin.: la chaste Pallas.    - intactus superstitione: libre de toute superstition.    - intacta regio: contrée non soumise.    - Graecis intactum carmen, Hor. S. 1, 10, 66: genre qui n'a pas été abordé par les Grecs.    - intacta ratione, Plin. 34, 8, 19, § 65: par un procédé tout nouveau.    - Scythae ab alieno imperio intacti, Just. 2, 3: les Scythes qui ont toujours été indépendants.    - intactus Britannus, Hor. Epod. 7, 7: le Breton invaincu.    - intactus omni affectione, Plin.-jn.: inaccessible à tout sentiment de partialité. [st1]2 [-] intactŭs, ūs, m.: intangibilité.
    * * *
        Intactus, Adiect. Liu. A qui on n'a point touché.
    \
        Intactus infamia. Liu. Qui n'est point attainct de deshonneur, Qui n'ha point de note d'infamie.
    \
        Intacti religione animi vir. Liu. Qui ne craint point Dieu.
    \
        Intactus a sibilo peruenerat Hortensius ad senectutem. Caelius ad Ciceronem. Sans jamais avoir esté sifflé ne mocqué.
    \
        Carnem intactum Graecis. Horat. Dont les poetes Grecs n'ont jamais usé, Satyres.
    \
        Iuuencae intacta ceruice. Virgil. Qui n'ont point encore porté le joug, et ne sont point encore dontees.

    Dictionarium latinogallicum > intactus

  • 35 allecto

    2. al-lecto (ad-lecto), āre (Intens. v. allicio), auf alle mögliche Weise anlocken, verb. all. et invitare, Cic. de amic. 99, invitare atque all., Cic. de sen. 57: sibilo allectari (v. Tieren), Col. 2, 3, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > allecto

  • 36 exsibilo

    ex-sībilo, āvī, ātum, āre, I) hinaus-, auszischen, auspfeifen, bes. im Theater, um einem Schauspieler seine Mißbilligung zu bezeigen, griech. εκσυρίττω, Cic. parad. 3, 26. Suet. Aug. 45, 4 (wo exibilabatur). Apul. met. 5, 10. – II) hervorzischen, Stygios aestus fumanti ore, Sil. 6, 219: dirum quiddam, Sen. de ira 3, 4, 2: nescio quid taetrum, Petron. 64, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exsibilo

  • 37 insibilo

    īn-sībilo, āre, I) intr. hineinzischen, -sausen, -brausen, ubi trux insibilat eurus, murmura pinetis fiunt, Ov. met. 15, 603: membris insibilat ignis, Sil. 12, 616: per os eius vox antiqui serpentis insibilat, Ps. Augustin. – II) tr. zischend einhauchen, Sil. 2, 626.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > insibilo

  • 38 intactus

    1. in-tāctus, a, um (in u. tango), unberührt, I) im allg.: nix, noch ungeschmolzener (von früheren Jahren her erhaltener), Liv.: cervix iuvencae, vom Joche unberührt, Verg.: thesauri, Hor.: Britannus, unbesiegt, Hor.: intactum ferro corpus, Liv.: bellum intactum trahi, ohne etwas für die Fortsetzung od. Beendigung des Krieges zu tun, Sall.: intactis assidere muris, ohne sie anzugreifen, Liv.: int. saltus, noch unbetretener, poet. = noch unbesungener, Verg.: int. Graecis carmen, von den Gr. noch nicht behandelte Dichtungsart, Hor.: mihi ne hic quidem locus intactus est omittendus, unbehandelt, Quint. – quid intactum nefasti liquimus, Hor. – II) insbes.: a) unverletzt, unversehrt, oft verb. integer et (atque) intactus, integer intactusque, Liv. u. Sil. (vgl. Drak. Liv. 8, 10, 6): prope intacti evasere, Liv.: Pallas (m.), Verg. – b) unberührt = keusch, rein, Pallas (f.), Hor.: cui pater intactam dederat, Verg.: intactior omni Sabinā, Iuven. – c) intactus alqā re od. ab alqa re, unberührt = noch frei von usw., infamiā, cupiditate, religione, Liv.: superstitione, Tac.: intacta perniciosis consiliis plebs, Vell.: regnum bello intactum, Sall. fr.: intactus ab sibilo, ohne ausgezischt zu werden, Cael. in Cic. ep.: ab alieno imperio intacti, Iustin.
    ————————
    2. in-tāctus, ūs, m., die Unberührbarkeit, Lucr. 1, 454 (in einem wahrsch. unechten Verse).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intactus

  • 39 obsibilo

    ob-sibilo, āre, hinzischeln, dulces strepitus, ein angenehmes Säuseln von sich geben, Apul. met. 11, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obsibilo

  • 40 resibilo

    re-sībilo, āre, entgegenzischen, Sidon. carm. 9, 83.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > resibilo

См. также в других словарях:

  • sibilo — / sibilo/ s.m. [dal lat. sibĭlus, prob. di origine onomatopeica]. [rumore continuato e acuto: il s. del vento ] ▶◀ fischio, zufolìo …   Enciclopedia Italiana

  • sibilo — s. m. Ato de sibilar …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • síbilo — s. m. Silvo; sibilação …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • sibilo — sì·bi·lo s.m. 1. CO suono leggero, acuto e prolungato: il sibilo del vento, di un serpente, la pentola a pressione emetteva un sibilo 2. TS med. rumore polmonare caratteristico dell asma bronchiale, che si manifesta per lo più nella fase… …   Dizionario italiano

  • sibilo — {{hw}}{{sibilo}}{{/hw}}s. m. Fischio acuto, sottile e continuo …   Enciclopedia di italiano

  • sibilo — pl.m. sibili …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • sibilo — s. m. (anche fig.) fischio, fischiata, zufolio, zufolo, zirlo …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • Lancia Sibilo — Fabricante Lancia Empresa matriz Fiat Group Automobiles …   Wikipedia Español

  • Lancia Sibilo — The Lancia Sibilo was a 1978 concept car designed and built by Bertone, and based on the production Lancia Stratos, but four inches longer. The car s main characteristics were its sharp, aerodynamic lines and plastic windows which were merged… …   Wikipedia

  • Anexo:Primera temporada de Grachi — Grachi Programa Grachi País de origen Estados Unidos Cadena de televisión Nickelodeon Latinoamérica Emisión original 2 de mayo de …   Wikipedia Español

  • SIBILARE — apud Lamprid. in Commodo, c. 1. Iam in his artifex, quae stationis Imperatortae non erat, ut calices fingeret, saltaret; cantaret, sibilaret, scurram denique ostenderet: fistulâ canere est, quod pandurizare dicit Lamprid. in Heliogahalo, c. 32.… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»